کشور چین اخیرا یک تصویر نسبتا واضح از ماده مرموز و ناشناختهای که چندی پیش در ماه پیدا کرده بود، منتشر کرد. این ماده عجیب تاکنون سر و صدای زیادی در دنیای علم بوجود آورده است.
اگر اخبار دنیای نجوم را به طور جدی دنبال میکنید، قطعا بخاطر دارید که چندی پیش کاوشگر یوتو 2 (Yutu-2) که جزئی اصلی از ماموریت چانگ ای 4 (Chang’e 4) کشور چین هم محسوب میشود، توانست یک ماده مرموز و ناشناخته را در نیمه تاریک ماه پیدا کند. بنا به دلایلی، تاکنون اطلاعات بسیار اندکی در رابطه با این ماده ناشناخته توسط سازمان فضایی چین منتشر شده بود. در میان این اطلاعات، یک تصویر بسیار کم وضوح و نامشخص هم از این ماده وجود داشت که نمیتوانست اطلاعات چندانی را در اختیارمان قرار دهد. اما تصویری که اخیرا توسط این سازمان فضایی منتشر شده، به مراتب واضحتر و البته جذابتر از تصاویر قبلی است!
کشف ماده مرموز و ژل مانند در ماه!
احتمالا به خاطر دارید که هنگام رونمایی از این کشف، همه چیزی که سازمان فضایی چین در توصیف این ماده در اختیار عموم قرار داد، این بود که آنها یک ماده “ژل مانند” را در نیمه تاریک ماه کشف کردهاند! به همین دلیل و از آنجایی که هنوز نامی برای این ماده در نظر گرفته نشده، رسانههای خبری و جوامع علمی هم هنگام اشاره به آن از همان لفظ “ماده ژل مانند” استفاده میکنند! تصویری که در ادامه مشاهده میکنید، تصویر خامی است که توسط سازمان فضایی چین از این ماده منتشر شده است.
اما از آنجایی که احتمالا در این تصویر نمیتوان به وضوح متوجه ساختار عجیب ماده ژل مانند شد، کارشناسان با بالا بردن کنتراست این تصویر، به خوبی پرده از دلیل عجیب و مرموز بودن این ماده پرده برداشتهاند. تصویری که در ادامه مشاهده میکنید، کنتراست به مراتب بالاتری از تصویر خامی که کشور چین منتشر کرده دارد.
اما سوالی که به وجود میآید این است که این ماده واقعا چیست؟ هنوز دانشمندان به یک نتیجه قطعی در رابطه با ماهیت و چیستی این ماده دست نیافتهاند اما در هر صورت علمیترین و کارشناسانهترین حدسی که آنها میزنند این است که ماده ژل مانند، در اصل یک نوع شیشه بسیار تاریک است! آنها معتقدند که برخورد شهاب سنگ با سطح ماه باعث فشرده شدن بیش از حد مواد معدنی و کانیهای موجود در سطح این قمر و همچنین ذوب شدن آنها میشود. این فشردگی بیش از حد و همچنین ذوب شدن، باعث ایجاد شیشههایی براق میشود که نور را به شکلی غیرمنتظره منعکس میکنند.
نکته جالب این است که خود فضانوردان ناسا هم در ماموریت مشهور آپولو 17 یک همچین مادهای را این بار در نیمه روشن ماه پیدا کرده بودند! برخی از تئوری پردازان توطئه هم معتقدند دلیل اینکه ناسا پس از ماموریت آپولو 17 دیگر هرگز به ماه برنگشت، این است که آنها توانستند به نحوی با موجودات فضایی که البته به گفته این تئوری پردازان، چندان هم برخورد دوستانهای با انسانها نداشتهاند، ارتباط برقرار کنند!
جالب اینجا است که یک تئوری توطئه هم در همین رابطه وجود دارد که میگوید همان ماده مرموزی که فضانوردان ناسا در ماه پیدا کرده بودند چیزی بود که آنها را به ارتباط با فرازمینی ها سوق داده بوده است! ضمن اینکه اطلاعاتی که در آن زمان توسط ناسا در رابطه با این ماده مرموز منتشر شد، درست مانند اطلاعات منتشر شده توسط سازمان فضایی چین، بسیار اندک بود. البته واضح است که تمام این صحبتها تنها در حد تئوری و فرضیه هستند و به هیچ عنوان حقایق علمی ثابت شدهای به شمار نمیروند و اتفاقا در جامعه علمی هم طرفداران بسیار اندکی دارند. آن ماده نارنجی رنگ مرموزی که فضانوردان ماموریت آپولو 17 کشف کرده بودند هم به باور دانشمندان و کلا جامعه علمی، مربوط به انفجاری آتشفشانی بوده که 3.4میلیارد سال پیش در ماه رخ داده است!
اما یکی از ستاره شناسان برجسته ناسا، یعنی آقای دَن موریارتی (Dan Moriarty) هم با اشاره با کم بودن اطلاعاتی که تاکنون در رابطه با ماده مرموز ژل مانند توسط کشور چین منتشر شده، سعی در توصیف این ماده داشته است:
همه چیزی که میتوان با بررسی اطلاعاتی که توسط سازمان فضایی چین منتشر شده در رابطه با این ماده مرموز اعلام کرد، این است که بنظر میرسد این ماده، بسیار تاریک است! همچنین به نظر میرسد ذراتی روشن در دل نواحی تاریکی که بخش عظیمی از این ماده را تشکیل دادهاند، قرار گرفته است. البته این احتمال هم وجود دارد که همه چیزی که ما میبینیم، صرفا یک بازتاب ساده نور از سطحی صاف در کره ماه باشد.
ماموریت چانگ ای 4 و اهمیت فراوان آن در کشف اسرار کره ماه را در قالب مقالهای که در ادامه معرفی میشود، به طور کامل شرح دادهایم. اما اگر خیلی کوتاه بخواهیم به دلیل اهمیت بسیار بالای این ماموریت برای جامعه علمی سخن بگوییم، باید به این واقعیت اشاره کنیم که فرودگر چانگ ای 4 که کاوشگر یوتو 2 را به ماه رسانده، اولین فضانورد و فرودگر تاریخ بشریت است که یک فرود به اصطلاح نرم را در نیمه تاریک ماه رقم زده است.
در نهایت هم اینکه کاوشگر یوتو 2 که این ماده مرموز را کشف کرده، هماکنون در فرایند ذخیرهسازی انرژی که در میان فضانوردان به “چُرت زدن” شناخته میشود، قرار دارد! هنگامی که این کاوشگر به اصطلاح “بیدار” شود، احتمالا اطلاعات بیشتری در رابطه با ماده ژل مانندی که در نیمه تاریک ماه پیدا کرده، به اطلاع ما انسانها خواهد رساند.