فلش بک: اچ تی سی وان ایکس ؛ قمار روی قدرت موسیقی

در این مقاله قصد داریم فلش بکی به سال ۲۰۱۲ بزنیم و گوشی اچ تی سی وان ایکس – HTC One X را همراه با قابلیت‌ها و امکاناتش بررسی کنیم.

در این مقاله قصد داریم نگاهی به گذشته و یکی از گوشی‌های مشهور سری HTC One بپردازیم. اچ تی سی وان ایکس یکی از بهترین گوشی‌های ساخت کمپانی اچ تی سی و یکی از بهترین گوشی‌های اندرویدی زمان خود بود. اچ تی سی وان X در سال ۲۰۱۲ معرفی شد و همان موقع به یکی از گوشی‌های محبوب بازار تبدیل شد. مدل X در رده پرچمدار، مدل S در رده میان‌رده و مدل V در رده گوشی‌های رده ابتدایی قرار می‌گرفت.

بدنه‌ای از جنس پلی کربنات به جای پلاستیک خشک

مدل وان اس که یادآور گوشی HTC Legend بود از بدنه‌ای فلزی استفاده می‌کرد. به عقب برمی‌گردیم و بار دیگر این گوشی را بررسی می‌کنیم. اما مدل وان ایکس از بدنه‌ای پلی کربنات با طراحی لبه‌های گرد در پشت و جلو بود. بعد از آن نوکیا هم تصمیم گرفت از پلی کربنات در گوشی‌هایش استفاده کند؛ گرچه گوشی لومیاس از لبه‌های تیزی برخوردار بود. اگرچه پلاستیک دیگر در آن زمان از مد افتاده بود، اما پلی کربنات شیک‌ترین پلاستیکی بود که ساخته شده بود. مشتریان در بررسی‌های خود از احساس خوبی  که با در دست گیری این گوشی به آن‌ها دست می‌داد می‌گفتند و آن را با قاب پشتی پلاستیکی بی‌کیفیت گلکسی اس ۳ سامسونگ مقایسه می‌کردند.

پلی کربنات در مقایسه با بدنه‌ی شیشه‌ای و فلزی که بعداً رایج شد، حس گرم و نرمی را به مشتریان القا می‌کرد. یکی دیگر از محاسن پلی کربنات، فرمول رنگ آن است که به جای رنگ زدن سطح روی آن، رنگ در مرحله تولید به مواد اضافه می‌شود. این باعث به وجود آمدن سطح مات خوبی می‌شود و برخلاف شیشه، وقتی به زمین می‌خورد نمی‌شکند.

نمایشگر ۴.۷ اینچی 720P فوق‌العاده شفاف

اچ تی سی وان ایکس علیرغم نمایشگر ۴.۷ اینچی خود خیلی بزرگ نبود، چرا که هنوز اکثر مشتریان نتوانسته بودند قبول کنند که گوشی‌ها می‌توانند بزرگ‌تر هم باشند. با این حال همه از فقدان اسلات کارت میکرو اس دی و باتری تعویض نشدنی خوشحال نبودند. روی قاب جلوی این گوشی یک پنل زیبای Super LCD با رزولوشن 720p حضور داشت. این پنل یک نوار تمام RGB را در اختیار داشت که شفافیت بیشتری نسبت به اولین نسل نمایشگرهای OLED با رزولوشن 720p که روی گوشی‌های گلکسی اس ۳ و اچ تی سی وان اس را ارائه می‌کرد.

این نمایشگر وظیفه رندر رابط کاربری Sense UI را بر عهده داشت که همیشه به خاطر تعلق خاطری که به المان‌های گرافیکی داشت، مشهور بود. این رابط کاربری برای زمانی است که اندروید ۴ بستنی ساندویچی با اسکین‌های سفارشی اسکئومورفیک می‌زیست. این گوشی در نهایت آپدیت اندروید ۴.۱ آبنبات ژله‌ای را هم دریافت کرد، اما این پایان پشتیبانی از اچ تی سی وان ایکس نیز بود.

چیپست قدرتمند Tegra 3 شرکت انویدیا

اکثر نسخه‌هایی که از این گوشی فروخته شد به چیپست Nvidia Tegra 3 شامل ۴ هسته Cortex-A9 و ۵ هسته کم توان‌تر می‌شد. همکاری این هسته‌ها در کنار هم می‌توانست وظایفی در پس زمینه از جمله پخش موزیک و نیازهای رایج سیستم عامل برای قرارگیری در وضعیت آماده به کار در حالی که توان مصرفی کمتر از زمان فعالیت گوشث بود را فراهم کند. پردازشگر گرافیکی آن سه برابر سریع‌تر از Tegra 2 بود که از آن دیوایسی کاملاً قدرتمند می‌ساخت. برخی از نسخه‌های این گوشی هم برای بعضی از بازارها با تراشه اسنپدراگون اس ۴ عرضه می‌شدند. نتایج بنچمارک‌ها نمایانگر این بود که نسخه اسنپدراگونی کمی سریع‌تر از نسخه تگرا بود.

اما تراشه تنها تفاوت نسخه‌های این گوشی نبود. اچ تی سی برای برخی از بازارها یک جفت هدفون Beats by Dre را هم به عنوان باندل در داخل جعبه این گوشی‌ها قرار داده بود. داخل جعبه برخی مدل‌ها هدفون‌های ساده HTC قرار داشت، در حالی که داخل جعبه برخی دیگر از نسخه‌ها هیچ هدفونی وجود نداشت. در هر صورت روی پشت قاب نسخه‌های دارای هدفون بیتس، لوگوی این شرکت هم قرار داشت و به اکولایزر Beats Audio نیز مجهز بودند.

در حال حاضر اچ تی سی قدرت سابق را ندارد، اما در آن زمان ستاره درخشان دنیای موبایل بود. این شرکت تلاش می‌کرد با استفاده از نام‌های محبوب برای علاقه‌مندان به موسیقی در گوشی‌هایش استفاده کند تا دل آن‌ها را برباید. در همین راستا، اچ تی سی در آگوست ۲۰۱۰ حدود ۵۰ درصد از سهام شرکت بیتس را به ارزش ۳۰۹ میلیون دلار خریداری کرد. اما نیمی از سهام خود در بیتس را در جولای ۲۰۱۲ به ارزش ۱۵۰ میلیون دلار و نیمه دیگر آن را به ارزش ۲۶۵ میلیون دلار در سپتامبر سال ۲۰۱۳ فروخت. یک سال پس از آن اپل خبر داد که برند بیتس را به ارزش ۳.۲ میلیارد دلار خریداری کرده است. ارزش این برند به شکل قابل توجهی در مقایسه با زمانی که ۵۰ درصد سهام آن تحت مالکیت اچ تی سی بود، افزایش پیدا کرده بود.

قمار روی قدرت موسیقی

در واقع اچ تی سی بیتس را به حال خودش رها کرده بود و فقط به عنوان فرصت تجاری برای استفاده در گوشی‌های هوشمند خود به آن نگاه می‌کرد. اما در آن سمت سامسونگ عملکرد بهتری داشت. غول کره‌ای دنیای موبایل کمپانی هارمن (که برند AKG را هم تحت مالکیت خود دارد) را به مالکیت خود درآورد و اکنون گوشی‌های پرچمدار گلکسی را با هدفون‌های AKG درون جعبه آن‌ها ارائه می‌کند. در آن سو اپل نیز از سرویس استریم Beats Music برای راه اندازی سرویس اختصاصی Apple Music استفاده کرد، اما سرویس استریم Milk Music سامسونگ نتوانست دوام بیاورد.

به گوشی اچ تی سی وان پلاس ایکس باز می‌گردیم. جایی که این گوشی از یک دوربین ۸ مگاپیکسلی به نام ImageSense و یک سلاح مخفی به نام ImageChip تجهیز شده بود. این یک پردازنده مستقل برای پردازش تصاویر خارج از ISP است که در کنار چیپست قرار می‌گیرد. این تاریخ پنج سال پیش از آن است که گوگل از فناوری Pixel Visual Core رونمایی کند. ولی این پردازنده تجربه موفقیت آمیزی نبود و دوربین One X بهترین دوربین ۸ مگاپیکسلی در زمان خود نبود. کمپانی نوکیا نیز گوشی ۸۰۸ پیورویو خود را با یک چیپست پردازنده خارجی عرضه کرد که اتفاقاً هر دو گوشی در رویداد MWC 2012 معرفی شدند، اما فقط دوربین گوشی نوکیا بود که موفقیت آمیز بود.

آن‌ زمان اولین روزهایی بود که گوشی‌ها می‌توانستند با رزولوشن 1080 فیلمبرداری کنند. اچ تی سی وان X با این رزولوشن و نرخ فریم بسیار پاین 24fps فیلمبرداری می‌کرد که به اندازه کافی روان نبود. گرچه صدای استریوی بسیار باکیفیتی را ضبط می‌کرد.

گوشی‌های سری وان با هدف تغییر در استراتژی اچ تی سی طراحی شده بودند. با این حال HTC One X نتوانست موفقیت خاصی را برای اچ تی سی به ارمغان بیاورد. ضمن آنکه مدل سری ایکس این خانواده در زمان خود گوشی گران قیمتی محسوب می‌شد. این یعنی هر کسی توانایی خرید آن را نداشت.