موشک جدید تفنگداران دریایی قرار است به عنوان جایگزینی برای تانکهای سنگین آنها وارد خدمت شده و در جنگ احتمالی با چین حضور پررنگ داشته باشد.
سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا موسوم به USMC مشغول تمرین با موشکهای ضد زره جدیدی هستند که جایگزین تانکهای اصلی میدان نبرد M1A1 آبرامز – Abrams در این قوا شدهاند. سپاه تفنگداران دریایی از سال 2020 تمام تانکهای خود که بیش از 400 دستگاه بودند را غیرفعال کرده و قصد بازنشسته کردن و یا انتقال آنها به نیروی زمینی ارتش آمریکا را دارد.
این قوا قصد دارد به جای تانک که بسیار بزرگ و سنگین است، موشکهای ضد زره را وارد خدمت سازد که بسیار کوچک بوده، برد بیشتری داشته و به آسانی قابل حمل و انتقال در مسافتهای طولانی هستند. آبرامز به واسطه زره فوق العاده قدرتمندش سنگینترین تانک عملیاتی در دنیاست و انتقال آن به مناطق دور از راه هوایی سخت است؛ چرا که قدرتمندترین هواپیماهای ترابری راهبردی نیز تنها قادر به حمل دو عراده از آن هستند. در حالی که یک هلیکوپتر کوچک نیز میتواند شمار زیادی موشک ضد زره با خود حمل کند.
دلیل این تغییر رویه در USMC ظهور رقیب جدیدی به نام چین است. در دوران جنگ سرد که آمریکا با شوروی دشمن بود، در صورت بروز جنگ میتوانست نیروهای زرهی خود را از طریق مرزهای زمینی کشورهای اروپایی عضو ناتو به راحتی وارد خاک کشورهای عضو پیمان ورشو کند. اما برای حمله به چین مرز زمینی با آن ندارد و تنها راه نفوذ به خاک این کشور هوا و دریا است.
در نیروهای مسلح آمریکا، سپاه تفنگداران دریایی وظیفه تهاجم آبی – خاکی را بر عهده دارد. به عبارتی هنگام درگیری با دشمنی که مرز آبی دارد، تفنگداران با ناوهای تهاجمی آبی خاکی که با نام ناو هلیکوپتربر یا ناو دوزیست نیز شناخته میشوند، به نزدیکی ساحل اعزام و سپس با هلیکوپتر، هاورکرافت، قایق، خودروهای زرهی دوزیست و… به ساحل میرسند تا به دشمن حمله کنند. سپاه تفنگداران دریایی به هلیکوپترهای تهاجمی، پشتیبانی توپخانهای، راکتی، موشکی، خمپارهای و انواع دیگر سلاحهای سبک و سنگین در کنار نسخه عمود پرواز و کوتاه خیز از جنگنده چندمنظوره پنهانکار و رادارگریز نسل 5 آمریکایی F-35B لایتنینگ 2 – Lightning II نیز مجهز هستند.
تا سال 2020 این قوا در کنار خودروهای رزمی زرهی سبکتر همچون LAV-25، به تانکهای M1A1 نیز مجهز بود. وظیفه این تانکها که تنها راه انتقالشان از ناو دوزیست به خشکی استفاده از هاورکرافت بود، درگیری با تانکها و دیگر خودروهای زرهی دشمن حین پیشروی تنفگداران بود. حال موشک جدید تفنگداران دریایی قرار است جایگزین این خودورهای فوق العاده سنگین شده و تیمهای کوچکتر از تفنگداران اما خطرناکتر از تانک تشکیل دهد.
این موشکهای دقیق که بردی چند برابر توپ 120 میلیمتری تانک آبرامز دارند را میتوان به صورت چندتایی روی یک خودروی فوق سبک نصب و با اهداف درگیر شد. در حال حاضر برد موثر توپ یک تانک آبرامز با گلوله عادی نهایت 4 کیلومتر است. در حالی که موشک جدید تفنگداران دریایی، که با توجه به صحبتهای فرماندهان این قوا همان موشک اسپایک انلاس – Spike NLOS خواهد بود، بیش 30 کیلومتر برد دارد. این موشک در آزمایشهای خود اهدافی در بردهای بیشتر نظیر 32 کیلومتری را نیز مورد اصابت موفق قرار داده است. Spike NLOS که به نوعی یک موشک کروز کوچک محسوب میشود را میتوان از هر زاویهای به هدف کوبید. برای نابودی یک تانک میشود را موشک را طوری برنامه ریزی کرد که از بالا روی آن شیرجه بزند و تانک را از ضعیفترین بخش زرهاش مورد اصابت قرار دهد.
همانطور که گفته شد طی یک تهاجم آبی – خاکی به چین، تانکها موثر نیستند. چرا که با بررسی جغرافیا و تهدیدات این کشور مشخص شد که در صورت بروز جنگ، تفنگداران بایستی جزیرههای پرشمار طبیعی و مصنوعی چین در دریای جنوبی چین را یکی پس از دیگری فتح کنند. در این جزایر که مقاوم سازی شدهاند خبری از تانک نخواهد بود و حمل تانکهای آبرامز به آنها نیز سخت است.
حتی در صورت حضور تانک در این جزایر هلیکوپترهای تهاجمی AH-1Z وایپر – Viper که از پیش قراولان حمله هستند ابتدا تانکها را با موشکهای ضدتانک AGM-114 هل فایر – Hellfire و AGM-179 JAGM شکار خواهند کرد. در صورتی که تانکی پنهان بماند یا هلیکوپترها به دلیل پدافند جزیره قادر به شرکت در موج اول حمله نباشند آن گاه شکار تانک و دیگر خودروهای زرهی با موشک بسیار آسانتر از اعزام تانک 70 تنی و غول پیکر آبرامز است.
از سوی دیگر بسیاری از این جزیرهها بسیار کوچک بوده و کمتر از 2 کیلومتر طول دارند. پس پیاده سازی تانک در جزیرهای که طول آن از برد آتش تانک کمتر است نیز کار معقولی نیست و مجددا اعزام تیمهای کوچک سوار بر خودروهای سبک مسلح به موشکهای اسپایک بسیار موثرتر خواهد بود. باید توجه داشت که در شرایط جنگی و مقاومت جزیره در کنار پشتیبانی نیروی دریایی و هوایی چین، قطعا انتقال یک خودرو بسیار آسانتر از انتقال تانک است. همانطور که گفته شد موشک جدید تفنگداران دریایی را میتوان روی خودروی تاکتیکی سبک جدید آنان موسوم به JLTV سوار کرد. پیشتر نیز آزمایش نصب و شلیک این موشک از JLTV انجام شده است.
و اما بد نیست نگاهی به Spike NLOS داشته باشیم. این موشک 70 کیلوگرمی را میتوان از روی، از روی سه پایه زمینی، خودروهای فوق سبک تا فوق سنگین، هلیکوپتر و حتی شناورها به سمت هدف شلیک کرد. این موشک علاوه بر سرجنگی به شدت انفجاری ضدتانک، سر جنگی نفودگر – انفجاری – ترکشزا برای از بین بردن سنگرها و سازههای تقویت شده و سرجنگی ترکش زا برای مقابله با نفرات، خودروهای سبک و حتی هواگردهایی نظیر هلیکوپتر دارد. با کمک اسپایک و برد بالایش میتوان قایقهای کوچک را نیز هدف قرار داد و مانع از پیاده شدن نیروهای چینی در جزیره برای بازپسگیری آن شد. حتی کشتیهای سنگین دیگر را نیز میتوان هدف حمله اسپایک قرار داد و نقاط حساس آنها همچون برجک فرماندهی و یا محل پارک هلیکوپتر را موشک باران کرد.
https://aparat.com/v/rUSg1
این موشک از سیستم پیوند داده دو طرفه بهره میبرد و همانطور که در ویدیوی بالا مشاهده میکنید به کمک آن میتواند تصاویری را که حین پرواز به سمت هدف توسط دوربین موجود در دماغه خود میبیند را تا لحظه برخورد به طور زنده برای کاربر ارسال و به آنها برای شناسایی میدان نبرد کمک کند. همچنین با کمک این سیستم میتوان مسیر پرواز یا هدف موشک را تغییر داد و یا آن را منهدم کرد. اسپایک همچنین دارای یک سنسور تصویر ساز فروسرخ برای دید در تاریکی مطلق است و میتواند در شرایط بد جوی و هر ساعت از شبانه روز با اهداف درگیر شود. به کمک این قابلیتها میتوان Spike NLOS را بدون هدف گیری به صورت کور شلیک و آن را به سمت اهدافی خارج از میدان دید، مثلا پشت تپه، هدایت کرد. همچنین حین پرواز اگر کاربر متوجه هدف با ارزشتری شد، موشک را به سمت آن هدایت کند.
گرچه تانکها برای نبرد در دریای جنوبی چین مناسب نیستند، اما مهرههایی بسیار موثر برای درگیری با روسیه در اروپا محسوب میشوند. با خروج از خدمت تانکها از این قوا آنها برای پشتیبانی زرهی به نیروی زمینی ارتش متکی خواهد بود. هرچند روسیه خطر شوروی را ندارد، اما تفنگداران برای نبرد با آن در اروپا آموزش دیدهاند. با خداحافظی تانکها از تفنگداران این نیروها احتمالا سلاحی موثرتر و مفیدتر وارد خدمت خواهند کرد.