سریال قورباغه

بررسی ویدیویی سریال قورباغه؛ زندگی‌های دوگانه، فرصت‌های دوباره

از ابتدای دی‌ماه پخش سریال قورباغه به کارگردانی هومن سیدی آغاز شده و در این مطلب قصد داریم به بررسی ویدیویی این سریال بپردازیم.

از ابتدای دی‌ماه پخش سریال قورباغه به کارگردانی هومن سیدی آغاز شد. قورباغه نام مجموعه‌ای مورد انتظار با تیم بازیگری محبوب و سرشناس است که بسیاری از سریال‌دوستان ایرانی منتظر پخش آن بودند. این سریال بینندگان‌اش را به دو دسته تقسیم کرده است؛ عده‌ای جدیدترین ساخته‌ی سیدی را اثری ممتاز و مطابق با استانداردهای جهانی می‌خوانند و برخی دیگر این مجموعه را سردرگم، متظاهرانه و ناکام در جلب رضایت مخاطب می‌دانند. در این ویدیو قصد داریم نگاهی به نیمه‌ی ابتدایی قورباغه بیندازیم و نقاط قوت و ضعف آن را بررسی کنیم.

قصه‌ی سریال قورباغه از زاویه دیدِ رامین با بازی صابر اَبر روایت می‌شود؛ شخصیتی درونگرا، باهوش و تاحدودی شارلاتان که بیش از هرچیز به منعفت خود فکر می‌کند. در همان قسمت ابتدایی رامین دوستان‌اش را مجاب می‌کند تا دست به انجام یک سرقت مسلحانه بزنند، اما اتفاقات آنطور که انتظار دارند پیش نمی‌رود و شخصیت نوری با بازی نوید محمدزاده آن‌ها را غافلگیر می‌کند و این دزدی ناموفق سرآغاز اتفاقات عجیب داستان است.

قسمت نخست سریال قورباغه پرسش‌های خوبی را در ذهن بیننده ایجاد می‌کند، اما در ادامه‌ی مسیر قادر نیست به نحو اغنا کننده‌ای گره‌های داستانی را حل کند و به پرسش‌های مخاطب پاسخ دهد. علاوه‌بر مشکلات عدیده‌ی روایی، این سریال از ضعف در شخصیت‌پردازی نیز رنج می‌برد. به عنوان مثال اساساً متوجه نمی‌شویم چگونه شخصیت بیمار و ناتوانی آباد در کم‌تر از چند دقیقه از جوانی سر به راه و آرام به گانگستری بی‌رحم تبدیل می‌شود یا چرا رفتارها و تصمیمات رامین گاهی متناقض و برخلاف اصول این شخصیت به نظر می‌رسند.

تیم سازنده با بی‌اعتنایی به جمله‌ی معروف رابط مک‌کی مبنی بر اینکه «در سینما نگویید، بلکه نشان دهید» (نقل به ضمون) با استفاده از نَریشن به سراغ دم‌دستی‌ترین راه ممکن برای رشد شخصیت‌ها و توجیه منطق‌های داستانی رفته‌اند. رامین مدام با خود و بیننده حرف می‌زند و گاهی دلایل رفتارهایش را توضیح می‌دهد، اما این توضیحات همیشه قابل قبول نیستند و در برخی قسمت‌ها نخ‌نما و کلیشه‌ای به نظر می‌رسند. همچنین سکانس‌های زائد و طولانی بسیاری نیز در اغلب قسمت‌ها به چشم می‌خورد که در ترکیب با اشکالات قبلی به بافت کلی اثر آسیب زده‌اند.

اما سریال قورباغه از نکات چشم‌گیر و قابل تحسینی در فیلم‌برداری و جنبه‌های شنیداری برخوردار است. موسیقی بامداد افشار در برخی صحنه‌ها بسیار مناسب بوده و تاثیر اتفاقات دراماتیک را بر مخاطب افزایش می‌دهد و از سویی دیگر سبک و شیوه‌ی فیلم‌برداری و میزانسن‌های بعضی سکانس‌ها هم واقعا درست و راضی کننده‌اند.

نظر شما درباره‌ی نیمه‌ی ابتدایی سریال قورباغه چیست؟ نظرات خود پیرامون قسمت 1 تا 8 این مجموعه با بازی نوید محمدزاده، صابر ابر، سحر دولتشاهی، مهران غفوریان و هومن سیدی را در بخش نظرات با ما و سایر کاربران گجت نیوز به اشتراک بگذارید.

پاسخ بدهید

وارد کردن نام و ایمیل اجباری است | در سایت ثبت نام کنید یا وارد شوید و بدون وارد کردن مشخصات نظر خود را ثبت کنید *

*

2 دیدگاه

  1. به نظرم از یه لحاظ این سریال خوب بود. اینکه موضوعش کلیشه ای نبود. یه نگاهی به سریال های دیگه ایرانی بندازید. یا طنز هستن که همشون با حرف های تکراری میخوان مخاطب رو بخندونن. یا اجتماعی که همشون عین هم هستند فقط موضوعاتشون فرق میکنه. مثلا آقازاده راجب داستان وزیر و پسرشه. دلدادگان هم راجب فلانی و پسرش بود. ولی به نظر من ۵۰٪ قورباغه هم عین سریال های دیگه ایرانی شده.
    ای کاش یه سریال هایی تخیلی و جذابی مثل دارک، چیزهای عجیب و…. توی ایران ساخته میشد و از این کلیشه ای بودن دور میشد

  2. قسمت اول ک اصلا جای حرف نمیذاره
    دو تا 7 گنگ
    قسمت 8 هم ک همه گره ها رو باز کرد
    بنظرم قسمت نهم هم جذاب بود و مهران غفوریان جنبه دیگری از قدرت بازیگریشُ ب نمایش گذاشت