گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
قویترین پیشرانه‌های 4 سیلندر امروزی، می‌توانند با حجم کم، اسب بخار و گشتاور بسیار زیادی را تولید کنند و در عین حال، مصرف سوخت کمی هم داشته باشند. در ادامه به سراغ بهترین قلب‌های تپنده‌ی 4 سیلندر می‌رویم.
قوانین آلایندگی جهانی و مسائل محیط زیستی، ما را مجبور می‌کنند که به آهستگی از پیشرانه‌های V12 و حتی V8 خداحافظی کنیم. این در حالی است که با اضافه شدن موتورهای الکتریکی به 6 و 4 سیلندرها، نباید نگران کم شدن اسب بخار خودروهای خود باشیم. همچنین تکنولوژی پیشرانه‌های پرخوران مثل سوپرشارژ یا توربو شارژ، جدا از چندین برابر اسب بخار نسبت به مدل‌های تنفس طبیعی، شتاب اولیه بسیار بیشتری را هم هدیه می‌دهند.
پیشرانه 1.6 لیتری 6 سیلندر خودرو فرمول یک W12 با تکنولوژی هوا خنک
در حقیقت می‌توان گفت که بعضی از قویترین پیشرانه‌های 4 سیلندر حال حاضر، حتی از 12 سیلندرهای خورجینی هم قدرت بیشتری تولید می‌کنند. برای مثال یکی از بهترین‌های 2 لیتری لیست ما می‌تواند 415 اسب بخار قدرت تولید کند. این در حالی است که پیشرانه 12 سیلندر خودرو فرمول یک F35 Life Racing با حجم 3.5 لیتر، فقط 480 اسب بخار داشت.
این اعداد به طور حتم مدیون تکنولوژی‌هایی مثل سیستم تزریق مستقیم سوخت، توربو شارژ یا سوپرشارژ، سیستم زمانبندی متغیر سوپاپ (variable valve timing) و کامپیوترهای پیشرفته خودروها هستند. اما در نهایت، بازار رقابتی و قوانین سالم است که به خودروسازان، ایده‌های این چنینی را هدیه می‌دهد. به هر حال پیشرانه‌های 1.6 لیتری و 2 لیتری، سال‌هاست که مهمان خودروهای ایرانی هستند و کیفیت و راندمان به شدت پایین آن‌ها را می‌بینیم. برای مثال پیشرانه XUM (پژو پارس) ساخت ایران خودرو با حجم 2 لیتر، فقط 108 اسب بخار تولید می‌کند. به هر حال بیایید به هیولاهای 16 سیلندری که در لباس 4 سیلندرها پنهان شده‌اند نگاهی بیندازیم.
قویترین پیشرانه‌های 4 سیلندر
8- بی ام و X2 M35i مدل 2019 با 302 اسب بخار
ما به دیدن کراس اوورهای چینی با پیشرانه 1.5 لیتری توربو شارژ عادت کرده‌ایم اما به نظر می‌رسد که BMW هم هنرهای خوبی در این زمینه دارد. کراس اوور M35i xDrive با پیشرانه 4 سیلندر خورجینی توربو شارژ 2 لیتری با قدرت 302 اسب بخار، در سال 2019 معرفی شد. نسبت اسب بخار به حجم پیشرانه، این خودرو را به شهرت بسیار زیادی رساند.
بد نیست بدانید که BMW 540i مدل 2003 با پیشرانه 8 سیلندر خورجینی 4.4 لیتری، فقط 290 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد.
7- هوندا سیویک تایپ R مدل 2017 با 306 اسب بخار
پیست نوربرگ رینگ یا تست‌های داینو، برای سیویک تایپ R تفاوتی ندارد. این هات هچ قدرتمند ژاپنی، هیچ وقت از شو آف خسته نمی‌شود و می‌خواهد در این لیست هم حضور داشته باشد. پیشرانه 4 سیلندر خطی توربوشارژ 2 لیتری این خودرو می‌تواند 306 اسب بخار تولید کند و شتاب 0-100 کمتر از 4.9 ثانیه‌ای را در اختیار راننده بگذارد.
همچنین بد نیست بدانید که رکورد زمان پیست نوربرگ رینگ برای کلاس FWD، در اختیار سیویک تایپ R است.
6- فورد موستانگ اکوبوست مدل 2018 با 310 اسب بخار
پیشرانه‌های اکوبوست (EcoBoost) فورد، در سال 2017 رسما معرفی شدند و مقدمات خداحافظی با موتورهای پرحجم قدیمی در خودروهای عضلانی را فراهم کردند. این پیشرانه‌ها اکثرا با فناوری سوپرشارژ هماهنگ هستند و نسبتِ «اسب بخار به حجم» آن‌ها هم بسیار خوب است.
هرچند که 7 لیتری‌های فورد همیشه قابل احترام هستند اما پیشرانه 2.3 لیتری توربو شارژ موستانگ مدل 2018، در لیگ دیگری قرار دارد. این پیشرانه با قدرت 310 اسب بخار می‌تواند شتاب 0-100 کمتر از 5 ثانیه‌ای را فراهم کند.
5- فورد فوکوس RS مدل 2016 با 350 اسب بخار
هرچند که فوکوس RS، یک آمریکایی است اما به نظر می‌رسد که اروپایی‌ها برای این هات هچ زیبا، سر و دست می‌شکنند. RS، رقیب اصلی سیویک تایپ R است که مدل 2016 آن با یک پیشرانه 4 سیلندر توربوشارژ 3.2 لیتری عرضه شده. قدرت 350 اسب بخار و گشتاور 480 نیوتن متری، برای یک هاچ بک 1.5 تنی حکم موتور جت را دارد.
همانطور که حدس می‌زنید، نام اکوبوست بر روی درپوش موتور حک شده و همین موضوع در کنار نشان RS، می‌تواند شتاب 0-100 آن را به کمتر از 4.6 ثانیه برساند. وقتی نشان RS بر روی فوکوس زده می‌شود، به این معنی است که 40 اسب بخار و 50 نیوتن متر گشتاور بیشتری را نسبت به مدل استاندارد، در اختیار خواهید داشت. فورد فوکس تنها هاچ بک آمریکایی لیست ما خواهد بود که با یکی از قویترین پیشرانه‌های 4 سیلندر جهان قابل خریداری است.
4- پورشه 718 کیمن S مدل 2017 با 350 اسب بخار
مدل 718، بدون شک یکی از جذا‌ب‌ترین‌هایِ پورشه بوده. بنابراین آلمانی‌‌ها تصمیم گرفتند تا با سوءاستفاده از نام 718 و ترکیب آن با یکی از بهترین کوپه‌های خود یعنی کیمن، یک هیولای 4 سیلندری را تولید کنند. پیشرانه 2.5 لیتری توربوشارژر این کوپه می‌تواند 350 اسب بخار قدرت را مستقیما به چرخ‌های عقب آن بفرستد.
این عدد وقتی جالب می‌شود که به مدل V6 پورشه 718 GTS نگاهی بیندازید. این پیشرانه توربوشارژ 4 لیتری فقط 40 اسب بخار بیشتر از 718 کیمن S تولید می‌کند. همین موضوع باعث می‌شود که آلمانی مجلل لیست ما از نسبتِ اسب بخار به حجم پیشرانه‌ی فوق‌العاده‌ای بهره مند شود؛ آن هم در بین پورشه‌های پر ادعا!
3- ولوو V60 پولستار مدل 2017 با 362 اسب بخار
مطمئنا هیچ کسی انتظار دیدن استیشن واگن‌ها را در این لیست نداشته. اما وی 60 پولستار، یک SW معمولی نیست. هرچند که شرکت پولستار، اکنون به عنوان یک برند مجزا کار می‌کند؛ اما روزگاری مانند لکسوس برای تویوتا بود. به طور خلاصه می‌توان گفت که خودروهای لوکس و اسپرت ولوو، تحت نام پولستار به تولید می‌رسیدند. پیشرانه قبلی V60 از نوع 6 سیلندر خطی بود که در سال 2017، با مدل‌های سوپرشارژ و توربوشارژ 4 سیلندر تعویض شد. این پیشرانه‌ها می‌توانستند 362 اسب بخار قدرت و 480 نیوتن متر گشتاور را تولید کنند.
اکثر رانندگانی که از مشخصات فنی آن اطلاع دقیقی نداشتند، این خودرو را یک V8 خطاب می‌کردند. همچنین در V60، نشانه‌ای از لگ توربو دیده نمی‌شود. این پیشرانه 2 لیتری در کنار قابلیت AWD، می‌تواند شتاب 0-100 کمتر از 4.9 ثانیه‌ای را فراهم کند.
2- مرسدس AMG CLA 45 مدل 2017 با 376 اسب بخار
بدون شک مهندسین بنز، استاد 4 سیلندرها هستند. حتی پیشرانه 6 سیلندر 1.6 لیتری خودروی فرمول یک آن‌ها هم جزو عجایب فصل 2021 در این رقابت‌ها بوده. AMG CLA 45، یک سدان سایز بزرگ است که اسمِ آن، همه را به یاد یک موتور هشت سیلندر 4.5 لیتری می‌اندازد. اما با بالا رفتن کاپوت، شاهد یک 2 لیتری توربو شارژ 376 اسب بخاری خواهیم بود.
پیشرانه‌ی سدان لاکچری بنز با حجم 2 لیتر، رقیبانی مثل موتور 3 لیتری V6 بی ام و یا موتور آئودی توربو شارژ با کد 5-pot را از صحنه خارج می‌کند. بد نیست بدانید که گشتاور 480 نیوتن متری این خودرو، از موتور M133 با وزن 147 کیلوگرم نشات می‌گیرد. هرچند که توقع داریم مدل 2023 سدان AMG CLA 45، از قدرت بالاتری برخوردار باشد.
1- مرسدس بنز AMG A45S مدل 2020 با 415 اسب بخار
پیشرانه‌ی خودرو هاچ بک مرسدس بنز AMG A45S، در صدر لیست قویترین پیشرانه‌های 4 سیلندر قرار می‌گیرد. در زیر کاپوت این هات هچ، با یک پیشرانه 2 لیتری توربو شارژ طرف هستیم که تمام 415 اسب بخار قدرت و 500 نیوتن متر گشتاور خود را از طریق یک گیربکس دو کلاچه، به زیر تمام چرخ‌های می‌فرستد.
دریچه تخلیه پیشرانه (waste-gate) این موتور، که وظیفه کنترل بوست توربو شارژ را بر عهده دارد، به صورت کاملا الکترونیکی طراحی شده و گازهای خروجی اگزوز، هیچ تاثیری بر روی بوست آن ندارند. به همین دلیل، کوچکترین لگ توربویی را شاهد نخواهیم بود. در نتیجه، به اصطلاح هرز گردی توربو به صفر می‌رسد و از همان لحظه‌ی اول فشار دادن پا بر روی پدال گاز، توربو وارد مدار می‌شود.
