بررسی تخصصی گوشی وان پلاس ۲

کمپانی چینی وان پلاس ( OnePlus ) اولین بار با معرفی گوشی شگفت انگیز وان پلاس وان در سال ۲۰۱۴ ، همه را شگفت زده کرد.این گوشی با مشخصاتی خوب و قیمتی بسیار مناسب معرفی شد که در زمان خود بسیار عالی به نظر می رسید.در ادامه این موفقیت ، وان پلاس مدتی پیش از دوم اسمارت فون خود با نام وان پلاس ۲ ( OnePlus 2 ) رونمایی کرد.هرچند که این گوشی همچون نسل قبلی خود نتوانست سر و صدای زیادی به پاکند اما باز هم ویژگی های قابل توجه ای دارد که برای یک شرکت نوپای چینی قابل تحسین است.در این مطلب به بررسی تخصصی گوشی هوشمند وان پلاس ۲ پرداخته ایم.با گجت نیوز همراه باشید.

مشخصات فنی گوشی وان پلاس ۲ ( OnePlus 2 ) :

● صفحه نمایش : ۵.۵ اینچی با وضوح FullHD

● چیپست : تراشه ۸ هسته ای ۶۴ بیتی اسنپدراگون ۸۱۰ به همراه پردازنده گرافیکی Adreno 430

● حافظه رم : در دونسخه ۴ و ۳ گیگابایتی

● حافظه داخلی : در دونسخه ۱۶ و ۶۴ گیگابایتی

● دوربین اصلی : ۱۳ مگاپیکسلی با فوکوس لیزری خودکار و دیافرگام f/2.0

● دوربین جلو : ۵ ممگاپیکسلی

● باتری : ۳۳۰۰ میلی آمپر ساعت

● سیستم عامل : اندروید ۵.۱ لالی پاپ

● سایر ویژگی ها : سنسور تشخیص اثر انگشت ، پورت جدید USB Type-C ، بدنه تمام فلزی ، دو سیم کارته

درون جعبه

• گوشی OnePlus 2
• شارژ دیواری
• کابل microUSB Type C

طراحی

در حالی که این شرکت ذهن ما را با طراحی وان خراب نکرده، بخصوص اینکه بسیار شبیه به Oppo Find 7 بنظر می اید، می بایستی اعتراف کنیم که کاور سنگ‌ماسه نسخه اورجینال کاملا منحصر به فرد بوده و شرکت سازنده همین روند را در وان پلاس۲ دنبال کرده است که البته تعجب اور نیست.

مهم نیست از چه زاویه ای به وان پلاس ۲ نگاه کنید، در هر صورت نسبت به سلف خود خصیصه هایی را از دست داده است. مثلا دیگر نمایشگر در بخش جلو متمایز و بیرون زده نبوده و در عوض با رویکردهای متعارف جایگزین شده است، کاور پشت سنگ‌ماسه دستگاه خشن تر و نامرغوب تر احساس می شود. گرچه این کار به احتمال زیاد به منظور مقاومت هر چه بیشتر کاور انجام شده، اما نتیجه ان اثر منفی را از لحاظ تجربه مدیریت گوشی گذاشته است.

زمانی که گوشی را در دست خود می گیرم احساس می کنیم که حقیقتا در خانه هستیم، قاب فلزی سخت گوشی قابل تحسین است. ارزشمند است که دکمه های ناوبری تمام خازنی را در پنل جلو حفظ کرده است، گرچه دکمه هوم در شکل یک کلید فیزیکی مستطیل شکل بنظر می اید. این دکمه با اسکنر اثراگشت یکپارچه شده که البته یاداور چیزی است که با گوشی های سامسونگ ارائه شده، اما نمی توانیم در واقع ان را به سمت پایین فشار اوریم، تنها با ضربه کار می کند که کمی عجیب است. در پهلوی راست تلفن دکمه پاور و ولوم پیدا می شود، هر دو با سطح کاملا تراز شده اند.

وان پلاس۲ شامل ضامن فیزیکی در پهلوی چپ است که برای سوئیچ میان حالات مختلف Do Not Disturb ،الویت تنها notifications و normal استفاده می شود.

صفحه نمایش

وان پلاس ۲ به نمایشگر ۵.۵ اینچی IPS LCD با رزولوشن ۱۰۸۰x1920 و محافظ Gorilla Glass 3 مجهز شده که تراکم پیکسل ۴۰۱ppi را ارائه می دهد. از لحاظ کالیبره، برخی مشکلات قابل توجه با نمایشگر دستگاه وجود دارد، هر چند در مجموع واحد باکیفیتی است.

از صفات خوب شروع می کنیم، دمای رنگ قابل قبول ۷۵۰۰ کلوین نمایشگر موجب می شود تا نمای سردتر از ایده ال را داشته باشیم و بطور کلی خطای رنگ dE 2.18 و dE 4.7 برای grayscale (خاکستری مایل به ابی) نسبتا پایین است. اوج روشنایی همچنان عالی است، با مقدار ۵۶۴ نیت برای استفاده حتی در فضای باز بیش از اندازه کافی می باشد.

انچه که قطعا مورد پسند ما نیست، صرفا قرمز شدیدا اشباع شده در سراسر طیف رنگ است. مقدار گامای بالاتر از حد متوسط نمایشگر، ۲.۴۶ می باشد (حد ایده ال، ۲.۲ است)، چنانکه تمایل به تیره تر کردن بخشهای روشن تر را دارد.

بازهم، در کل نمایشگر باکیفیت است، اما بدون نقاط ضعف نیست.

	حداکثر روشنایی (nit) مقدار بیشتر، بهتر است	حداقل روشنایی (nit) مقدار کمتر، بهتر است	کنتراست مقدار بالاتر، بهتر است	دمای رنگ (کلوین)	گاما	Delta E rgbcmy مقدار کمتر، بهتر است	Delta E grayscale مقدار کمتر، بهتر است
OnePlus 2	۵۶۴ (عالی)	۲ (عالی)	۱:۲۰۹۱ (عالی)	۷۵۵۴ (متوسط)	۲.۴۶	۲.۱۸ (خوب)	۴.۷ (متوسط)
Samsung Galaxy Note5	۴۷۰ (خوب)	۲ (عالی)	غیرقابل اندازه گیری (عالی)	۶۷۲۲ (عالی)	۲.۰۹	۱.۳۲ (عالی)	۱.۹۴ (عالی)
Xiaomi Mi Note Pro	۴۲۴ (خوب)	۳ (عالی)	۱:۱۴۱۲ (عالی)	۷۵۸۵ (متوسط)	۲.۰۱	۲.۶۴ (خوب)	۵.۹۳ (متوسط)

	حداکثر روشنایی مقدار کمتر، بهتر است	حداقل روشنایی مقدار کمتر، بهتر است	کنتراست مقدار کمتر، بهتر است	دمای رنگ مقدار کمتر، بهتر است	گاما مقدار کمتر، بهتر است	Delta E rgbcmy مقدار کمتر، بهتر است	Delta E grayscale مقدار کمتر، بهتر است
Samsung Galaxy Note5	۶۰.۴%	۵۰%	غیرقابل اندازه گیری	۵.۷%	۲.۴%	۲۸۱.۱%	۱۲۸.۹%
OnePlus 2	۷۹.۳%	۸۵%	۸۰.۴%	۱۱.۱%	۵.۳%	۵۸.۷%	۵۰.۹%
Xiaomi Mi Note Pro	۸۱.۶%	۶۶.۷%	۸۲.۶%	۱۱.۳%	۹.۵%	۴۵.۸%	۴۰.۱%

رابط کاربری و قابلیت ها

پس از مشاجره با تیم CyanogenMod، این شرکت مجبور شد تا دو راه را اتخاذ نماید، اول اینکه اندروید خالص را در وان پلاس۲ بکار ببرد و یا اینکه نرم افزار اختصاصی را برای ان تدارک ببیند. در نهایت راه دوم را انتخاب کرد و نتیجه کار OxygenOS نامیده شد، گرچه در چین رابط Color OS اپو را بدست می اورید.

مانند CyanogenMod OS، رابط OxygenOS مبتنی بر لالی پاپ ۵.۱.۵ بوده و قطعا یک لایه متمایز با قابلیت های اضافی است که بر فراز اندروید کار می کند، و توابع ان تقریبا با اندروید وانیلا برابری می کند. به همان اندازه سلف خود غنی از مشخصات نیست، اما مشخصات خوب قابل تحسینی را به همراه اورده، مثلا اینکه قادر به سفارشی کردن دکمه های خازنی حاضر بر روی حاشیه پایین دستگاه و اختصاص میانبر به انها می باشید. دیگر قابلیت های برجسته شامل پشتیبانی از ژست های حرکتی است، مثلا با دو ضربه متوالی بر روی صفحه می توانید ان را روشن نمایید، یا با کشیدن حرف ‘O’ بر روی صفحه مستقیما وارد دوربین شوید و با کشیدن حرف ‘V’ چراغ قوه را فعال نمایید.

با وجود همه اینها، برجسته ترین مشخصه وان پلاس۲ وجود اسکنر اثرانگشت لمسی درون دکمه هوم است. در تست های ما، این اسکنر از هر دو لحاظ دقت و حساسیت عالی کار کرده و قطعا خوشحالیم از اینکه بسادگی با قرار دادن انگشت بر روی اسکنر قفل دستگاه را باز می نماید، و هیچ کلید پاوری نیاز نمی باشد.

انچه را که در مورد OnePlus 2 نمی پسندیم، وجود مجموعه فراوانی از اپلیکیشن های bloatware است که برای نمونه می توانیم به ShareIt یا ImiWallpaper اشاره کنیم که توسعه انها به دوره Android Ice Cream Sandwich بر می گردد. گرچه قابل حذف شدن هستند، تنها یک مشکل و اینکه شما نمی توانید! انها اپلیکیشن های سیستم و محافظت شده هستند، مگر اینکه دستگاه خود را روت نمایید، بنابراین بهترین کار این است که این نرم افزارها را غیرفعال سازید. البته بایستی اشاره کنیم که وان پلاس۲ یک مدل چینی بوده و تا انجا که می دانیم این دستگاهها با این مساله در بازارهای غربی خدشه دار نمی شوند.

درنهایت جای تاسف است که قادر به حذف صفحه HTC BlinkFeed نمی باشیم، اینطور بنظر می اید که استفاده زیادی از این بخش نخواهد شد و تنها اپلیکیشن هایی که بیشتر استفاده کرده ایم و بیشترین تماس های شما را لیست می نماید.

پردازنده و فضای ذخیره سازی

بر روی کاغذ، وان پلاس۲ در حد یک پرچمدار ۲۰۱۵ کامل بنظر می اید. این دستگاه به تراشه ۶۴ بیتی هشت هسته ای Snapdragon 810 کوالکام مجهز شده که با گرافیک قوی Adreno 430 GPU و سه یا چهار گیگابایت حافظه رم جفت شده است. ناوبری روان در سراسر اندروید خوب نبوده، با تاخیرها و کندی همراه شده است. در حقیقت، سوایپ در صفحه هوم یا منوی app drawer با تاخیر کوچکی همراه است، اما بطور محسوس در اکثریت بخش ها وجود دارد و همواره در واکنش ها بشدت متلاطم ظاهر می شود. بنظر می اید که این مشکل نرم افزاری باشد که بسیار نگران کننده است.

دستگاه فوق شامل اسلات کارت microSD نیست، اما در صورت تمایل می توانید از اسلات ثانویه سیم برای این کار استفاده نمایید. توجه کنید که مدلی از وان پلاس۲ با ۶۴ گیگابایت حافظه داخلی (و چهار گیگابایت رم) تهیه شده که برای اکثریت قریب به اتفاق کاربران کافی می باشد. متاسفانه، دستگاه مورد بررسی ما تنها دارای ۱۶ گیگابایت حافظه داخلی با سه گیگابایت رم است.

ایا دستگاه بیش از حد داغ می شود؟ وان پلاس ۲ خود را برای این قسمت خوب مدیریت می نماید.

اینترنت و اتصالات

دو مرورگر در این اسمارت فون ارائه شده است: Chrome و Browser. اکثریت با کروم اشنا هستیم، اما گزینه دوم یک راه حل جدید سفارشی است که از لحاظ نما و حس بسیار شبیه به UC Browser می باشد.

مشخصه اتصالات این دستگاه اسمارت فون شامل ۵GHz Wi-Fi 802.11ac ،Bluetooth 4.1 ،A-GPS plus Glonass و پشتیبانی از تعدادی باندهای شبکه LTE می باشد. وان پلاس۲ فاقد مشخصه NFC است.

همانطور که قبلا گفته ایم، کابل دورو microUSB Type C درون جعبه گنجانده شده است، که البته متوجه شدیم Type C دردسر است. برای مثال تصمیم داریم از وان پلاس۲ برای عکاسی در نمایشگاه IFA 2015 استفاده کنیم، اما کابل را فراموش کرده ایم و هیچ یدکی به همراه نداریم. از طرفی هم نمی توانیم از کابل های قدیمی تر microUSB اضطراری ( یا هر ابزار دیگر بدون پلاگ نوع سی مانند باتری های اکسترنال) استفاده کنیم و در این صورت تلفن قابل استفاده نیست.

دوربین

اسمارت فون OnePlus 2 به سنسور ۱/۲.۶ اینچی با رزولوشن ۱۳ مگاپیکسل و لنزهای دیافراگم عریض f/2.0 مجهز شده است. دارای سایز پیکسل مناسب ۱.۳ میکرون بوده و مشخصه لرزشگیر اپتیکال را برای کاهش لرزش در حین ضبط ویدئویی شامل می شود. این دستگاه دارای رزولوشن موثر ۱۲.۴ مگاپیکسل و نسبت تصویر ۴:۳ بوده، که مورد قبول ما می باشد. دوربین سلفی نیز ۵ مگاپیکسل است.

رابط دوربین با مجموعه زیادی از مشخصه ها پر نشده است. از جمله حالت های عکسبرداری شامل Beauty برای هر دو سلفی و پرتره، HDR و حالت Clear Image می باشد.

ما تحت تاثیر نتایج کیفیت تصاویر در فضای باز و با حضور نور قوی با دوربین وان پلاس۲ شده ایم. جزئیات بسیار فراوان است، نویز تقریبا وجود ندارد و محدوده دینامیکی عالی است. نوردهی به قدر کافی مناسب است و ما هیچ مشکلی با تعادل رنگ سفید نداریم. در حالت HDR بیشتر بر بهینه سازی تصویر تاکید داشته و تصاویر با نمای بیش از حد گرم را ارائه می نماید. در حالت Clear Image نیز ۱۰ تصویر گرفته می شود تا با کیفیت ترین ان ارائه شود، اما نتیجه یک تصویر بیش از حد اشباع شده است که از فاصله نزدیک بد بنظر می اید، با وجود انکه بهینه سازی ناچیزی در وضوح صورت گرفته است.

تصاویر پانوراما اکثریت ناامیدکننده هستند، چرا که نتایج دارای رزولوشن در حدود ۱۲ مگاپیکسل می باشند که با توجه به استانداردهای امروزی بسیار پایین است. حداقل نحوه به هم دوختن تصاویر خوب است. یکی از محدودیت های تلفن وان پلاس در حالت عکاسی پانوراما عدم اجازه حرکت تلفن از چپ به راست و یا بالعکس می باشد و تنها با حرکت تلفن به سمت اسمان کار می کند که البته عجیب است.

	زمان گرفتن یک تصویر به ثانیه زمان کمتر، بهتر است	زمان گرفتن یک تصویر HDR به ثانیه زمان کمتر، بهتر است	امتیاز CamSpeed مقدار بالاتر، بهتر است	امتیاز CamSpeed همراه با فلاش مقدار بالاتر، بهتر است
Samsung Galaxy Note5	۲.۱	۲.۷	۸۴۲	بدون داده
Xiaomi Mi Note Pro	۲.۸	۴.۳	۵۵۱	۵۲۲
OnePlus 2	۳.۷	۴.۳	بدون داده	بدون داده

تصاویر گرفته شده در فضای بسته در اکثریت زمان ها خوشایند بوده، گرچه خطای تعادل رنگ رویهمرفته مطرح است و نمی توان از ان جلوگیری کرد، بخصوص اینکه به هیچ وجه امکان کنترل دستی بر ان نداریم. فلش دستگاه بسیار قوی است، چنانکه با روشنایی خود تصاویر به اندازه کافی واضح را می سازد که از لحاظ بازتولید رنگ بیروح بنظر نمی ایند. جالبتر از همه سرکوب نویزها می باشد.

قابلیت های فیلمبرداری ۱۰۸۰p و ۴K در فریم ریت ۳۰fps، حالت time-lapse، اسلوموشن ۱۲۰fps در رزولوشن ۷۲۰ پیکسل را شامل می شود. همچنین شامل لرزشگیر اپتیکال است که خوب ظاهر نشده است.

بطور کلی در دو حالت فیلمبرداری ۱۰۸۰p و ۴K، ویدئوها از لحاظ بازتولید رنگ خوب بوده، نوردهی حتی در حین چرخش به اطراف درست کار کرده، فوکوس خودکار مداوم سریع عکس العمل نشان می دهد.

چندرسانه ای

در پایین دستگاه دو پنجره اسپیکر وجود دارد که تنها یکی از انها اسپیکر است و دومی تنها به تناسب اولی اضافه شده است که دلیلش را نمی دانیم.صدای اسپیکر واقعا خوب و بلند است، گرچه وضوح ندارد، اما قابل قبول است. خوشبختانه، از انجایی که اسپیکر صدای بلندی را ارائه می دهد، شما قادر به کم کردن ان تا ۵۰ درصد می باشید تا براحتی قابل شنیدن باشد. متاسفانه در حین انجام بازی هایی مانند اسفالت ۸ دست شما دریچه بلندگو را می پوشاند و در این حالت صدا خفه است.

پخش موزیک با اپلیکیشن Google Play Music قابل انجام است که کاملا خوب است، در حالی که پخش ویدئوها با دردسر همراه است، چنانکه سه اپلیکیشن برای پخش ویدئوها ارائه شده که احتمالا برای مدل چینی ما محدود شده است، اما وجود سه داوطلب برای پخش کلیپ ها ازاردهنده می باشد.

کیفیت تماس

تصویر ما این بود که وان پلاس۲ در این بخش ما را شگفت زده خواهد کرد، اما متاسفانه اینطور نبوده است. Earpiece دستگاه بطور جدی مشکل ساز بوده و ولوم کافی از کیفیت فجیعی برخوردار است. از طریق میکروفون صدا اندکی بهتر است، گرچه قطعا در زمان مقایسه با بهترین های صنعت ناامیدکننده است.

باتری

باتری غیر قابل تعویض ۳,۳۰۰mAh وان پلاس۲ در تست های ما برای تنها ۶ ساعت و ۳۸ دقیقه دوام اورده است که صادقانه بگوییم ناامیده کننده بوده است، چرا که باتری با چنین ظرفیتی و بخصوص نمایشگر ۱۰۸۰p می بایست نتایج بهتری را رقم بزند. از طرف دیگر OnePlus One با باتری کوچکتر خود در تست های مشابه به نتایج عالی ۸ ساعت و ۵ دقیقه دست یافته بود.

زمان شارژ این گوشی از صفر تا ۱۰۰ درصد نیز ۱۵۰ دقیقه است که عالی نمی باشد. در مقایسه با مدل هایی از سامسونگ مانند Galaxy Note5 تقریبا نیمی از زمان شارژ کامل باتری دستگاههای این شرکت کره ای را ارائه می دهد.

نتیجه گیری

وان پلاس ما را با پرچمدار جدید خود ناامید کرده است، صادقانه بگوییم که در مقایسه با سلف خود یک محصول بد و نامرغوب بنظر می اید. مطمئنا، OnePlus One هم مشکلاتی را داشته، اما در زمان انتشار خود ثابت کرده که انتخاب ارزشمندی است، بخصوص اینکه ارزان قیمت هم بود.

شرکت سازنده قیمت نسخه وان پلاس۲ را افزایش داده است، گرچه ظاهرا مشخصات بهتری را افزوده است، اما نرم افزار با باگ های کوچک پر شده و در حقیقت کند اجرا می شود، هیچ چیز جدید شیفته کننده ای در طراحی جدید تلفن دیده نمی شود، بخصوص اینکه کاور پشت دستگاه بنجل بنظر می اید که البته خوشبختانه قابل تعویض است.

کیفیت ویدئوهای گرفته شده با دوربین دستگاه بد است، اما تصاویر زیبا هستند. حالت های تصویربرداری خاص دوربین دستگاه ناامیدکننده بوده است، اما اکثریت الگوریتم های دوربین خوب بوده اند. باتری عملکرد حد متوسطی را داشته است، البته متوسط نسبت به کل دیتابیس ما.

از نگاه ما یکی از بزرگترین دلایل شکست این شرکت در ارائه وان پلاس۲، احتمالا از دست دادن تیم پلتفرم CyanogenMod OS است، تیمی که موفق به ارائه نرم افزار با ثبات و روانی برای وان پلاس وان شده بود.

در مقایسه، رابط جدید OxygenOS به جد کامل نبوده، و نسبت به انچه در مدل های قبلی ارائه شده نیز کار کردن با ان سخت است.

نسخه نرم‌ افزاری دستگاه مورد بررسی

• نسخه اندروید: ۵.۱.۱
• نسخه رابط Oxygen شرکت: ۲.۰.۰
• نسخه Baseband (رادیو یا مودم): MPS.BO.2.5.c9-00006-M8994FAAAANAZM-1
• شماره ساخت: ONE A2001_14_150725
• نسخه کرنل: ۳.۱۰.۴۹-perf-g5cd66f1

نقاط قوت

• ساختار بادوام
• نمایشگر خوب
• اسکنر اثرانگشت عالی
• ارائه تصاویر بسیار خوب حتی در شرایط نوری کم توسط دوربین
• صدای بلند اسپیکر
• قیمت مقرون بصرفه ۳۸۹ دلاری برای مدل ۶۴ گیگابایتی

نقاط ضعف

• طراحی غیرالقایی
• کاور سنگ‌ماسه خشن و نامرغوب بدنه پشت
• رابط کند و با تاخیر اجرا می شود، گاهی اوقات این مساله شدت دارد
• فاقد NFC
• فوکوس خودکار لیزری دوربین در حین فیلمبرداری بشدت ناامیدکننده است
• حالت های ناامیدکننده تصویربرداری Panorama ،HDR و Clear Image
• کیفیت تماس غیرقابل قبول
• عمر باتری عالی نبوده

loading…!

منبع : phonearena