۷ دلیل برای اینکه هنوز وقت نصب ویندوز ۱۱ نرسیده است

گرچه مایکروسافت مدتی است Windows 11 را منتشر کرده، اما دلایل زیادی وجود دارد که ثابت می‌کند هنوز وقت نصب ویندوز ۱۱ نرسیده است!

ویندوز ۱۱ از نظر طراحی تفاوت چشمگیری با ویندوز ۱۰ دارد. با این حال تفاوت‌های بین این دو سیستم عامل فقط به طراحی آن‌ها ختم نمی‌شود. ویندوز تغییرات اساسی ایجاد کرده که نسخه جدید را نسبت به تجربه‌ای که تاکنون از ویندوز داشته‌اید، تغییر می‌دهد.

در حال حاضر کاربران ویندوز ۱۰ به صورت رایگان می‌توانند به ویندوز ۱۱ مهاجرت کنند. اگر شما هم همین قصد را دارید، ابتدا باید این را از خودتان بپرسید که آیا نصب ویندوز ۱۱ ارزشش را دارد؟ کاربران نظرات متفاوتی در اینجا دارند. برخی از آن‌ها شیفته طراحی زیبای این سیستم عامل هستند، اما برخی دیگر نه خیلی. اما آیا Windows 11 از هر نظر از Windows 10 بهتر است؟

نسخه جدید ویندوز تغییرات کلیدی را ایجاد کرده که برخی از آن‌ها مثبت هستند. با این حال همه‌ی تغییرات این سیستم عامل باعث نشده کار با ویندوز برای کاربران آسان‌تر شود. ما در این مطلب به بررسی دلایلی خواهیم پرداخت که نشان می‌دهد هنوز وقت نصب ویندوز ۱۱ نرسیده و شما باید فعلاً دست نگه دارید. اگرچه با تمام این موارد، همچنان نسخه جدید ویندوز یک سیستم عامل عالی است.

چرا فعلاً برای نصب ویندوز ۱۱ عجله نکنیم؟

۱. منوی استارت ویندوز ۱۰ بهتر است

استارت منوی نسخه جدید ویندوز در مرکز صفحه قرار گرفته است. اگر به قرار داشتن این منو در گوشه سمت چپ صفحه عادت دارید، این تغییر جا ممکن است باعث آزار شما شود. چرا که کاربران ویندوز در تمام نسخه‌ها منوی استارت را در گوشه سمت چپ صفحه دیده‌اند و آیکون‌های نوار وظیفه نیز از طریق اپلیکیشن Settings در دسترس قرار گرفته است.

یکی از مشکلات اساسی این است که منوی استارت ویندوز جدید به قدر کافی هوشمند نیست که بفهمند یک فایل حذف شده است. گاهی اوقات در لیست فایل‌های پیشنهادی، همچنان نام فایل‌هایی که پیشتر حذف کرده‌اید را هم می‌توانید ببینید و همین کافیست تا روز بدی برای شما بسازد.

منوی استارت جدید ویندوز برخلاف ویندوز ۱۰ فاقد طراحی داک مانند است و حجم زیادی از صفحه را اشغال می‌کند. هرچند داخل خود این منو فضای بلااستفاده خیلی زیادی وجود دارد، اما در همین حال یک پنل مجزای بزرگ هم برای ویجت‌ها در نظر گرفته شده است.

استارت منو ویندوز ۱۱ گزینه‌های شخصی‌سازی خیلی زیادی ندارد. به طور مثال شما نمی‌توانید اندازه آن را تغییر دهید. از آن مهم‌تر اینکه قادر به حذف فهرست فایل‌های پیشنهادی نیز نیستید!

۲. رابط کاربری ضعیف روی تبلت‌ها

تجربه کاربری استفاده از ویندوز ۱۰ روی یک تبلت کاملاُ متفاوت از آن چیزی است که روی دسکتاپ می‌بینید. یکی از بزرگ‌ترین محاسن ویندوز ۱۰ این است که به شما اجازه می‌دهد «حالت مستقل تبلت» را انتخاب کنید. این درحالیست که متأسفانه حالت تبلت از ویندوز ۱۱ حذف شده تا این نسخه کمتر مورد استقبال کاربران تبلت‌ها قرار بگیرد.

ویندوز ۱۱ مثل نسخه قبلی اپلیکیشن‌ها را در حالت تمام صفحه اجرا نمی‌کند. وقتی روی یک تبلت از این سیستم عامل استفاده می‌کنید، متوجه تغییر اندکی بین نسخه دسکتاپی و تبلتی رابط کاربری آن خواهید شد. در این نسخه نوار وظیفه بدون تغییر باقی مانده است. نسخه جدید ویندوز همچنین از یک جسچر حرکتی جدید برای ورود به Task View استفاده می‌:ند. برای فعال کردن آن سه انگشت خودتان را به طرف بالا بکشید. در ویندوز ۱۰ ورود به Task View آسان‌تر بود و فقط کافی بود انگشت شستتان را از طرف چپ به سمت راست صفحه بکشید.

جسچرهای حرکتی ویندوز ۱۰ به شما اجازه می‌دهند راحت‌تر تبلت را در دست بگیرید و با آن کار کنید، چرا که همچنان می‌توانید با هر دو دست تبلت را بگیرید. این درحالیست که ویندوز ۱۱ در بسیاری از مواقع مثل زمان ورود به Task View، شما را مجبور می‌کند یک دستی تبلت را در دست بگیرید. اگر تبلت شما سبک‌وزن باشد، شاید این مشکلی به وجود نیاورد، اما در تبلت‌های سنگین‌تر به دردسر خواهید افتاد.

۳. خبری از اکشن سنتر نیست

برخلاف ویندوز ۱۰، در نسخه جدید آن خبری از اکشن سنتر نیست. اگرچه امکانات اکشن سنتر را همچنان در اختیار کاربرانش می‌گذرد، اما آن‌ها را به دو بخش به نام‌های Quick Settings و Notifications Center تقسیم کرده است.

دیگر آیکون نوتیفیکیشن در گوشه سمت راست نوار وظیفه وجود ندارد. به جای آن شما باید روی تاریخ و ساعت کلیک کنید. وقتی کلیک کردید، دو داک مجزا به نمایش درمی‌آید که یکی از آن‌ها دسترسی به تقویم و دیگری نوتیفیکیشن‌ها است. هرچند شما می‌توانید با فشار دادن دکمه‌های ترکیبی Win + N هم فوراً به پنل نوتیفیکیشن‌ها دست پیدا کنید. هرچند تجربه کاربری آن فاجعه‌بار نیست، اما کاملاً نسبت به اکشن سنتر متفاوت است.

علاوه بر این، منوی Quick Settings هم جایگزین بخش پایینی اکشن سنتر شده است. اکشن سنتر ویندوز ۱۰ طیف کاملی از گزینه‌ها از جمله گیره نمایشگر و تنظیمات اتصال با دیگر دستگاه‌ها را ارائه می‌کند. اما در این نسخه جدید تنها شامل Focus Assist و Airplane Mode و یک منوی مخصوص دسترسی می‌شود. گرچه شما می‌توانید همچنان گزینه‌های بیشتری را به Quick Settings اضافه کنید، اما برای این کار باید به صورت دستی روی آیکون قلم پایین صفحه کلیک کنید. این یکی دیگر از دلایلی است که باعث می‌شود به نصب ویندوز ۱۱ روی سیستم خود بیشتر فکر کنیم.

۴. منو کلیک راست خلاصه شده

این یک چالش همیشگی برای مایکروسافت بوده که بتواند هم کاربران حرفه‌ای و هم مبتدی ویندوز را خوشحال کند. اما منوی کلیک راست خلاصه شده ویندوز ۱۱ نشان می‌دهد که حداقل در این مورد انتخاب مایکروسافت گروه دوم بوده است.

این منویی است که گزینه‌هایی مثل کپی، پیست، کات و اشتراک‌گذاری را در بر می‌گیرد. علاوه بر این، گزینه‌های دیگری هم وجود دارد که برای دسترسی به آن‌ها باید روی گزینه “Show more options” از روی این فهرست کلیک کنید. به طور مثال هر زمانی که می‌خواهید یک فایل Zip را با استفاده از نرم افزار WinZip استخراج کنید، پس از کلیک راست روی فایل مورد نظر، حتماً باید این گزینه را انتخاب کنید تا منوهای مربوط به آن به نمایش درآید. همین اتفاق باعث کند شدن سرعت استفاده از ویندوز ۱۱ در مقایسه با ویندوز ۱۰ می‌شود.

در نسخه قبلی ویندوز وقتی شما روی یک فایل کلیک راست می‌کردید، گزینه‌های متنوعی بسته به اپلیکیشن‌های نصب شده روی کامپیوتر شما ظاهر می‌شدند. به طور مثال اگر روی یک فایل ویدیویی کلیک می‌کردید، شما می‌توانسید انتخاب کنید که این فایل ویدیویی روی Windows Media Player یا VLC یا هر پخش‌کننده چندرسانه‌ای دیگری که روی سیستم شما نصب شده، آن را پخش کند. شما همچنین می‌توانستید یک اپلیکیشن پیش‌فرض را برای پخش فایل‌های ویدیویی خود انتخاب کنید.

اما در ویندوز ۱۱ می‌بینیم که این گزینه‌ها آب رفته‌اند و باید یک مرحله اضافه‌تر را برای دسترسی به آن‌ها انجام دهید.

۵. نیازهای سخت افزاری سخت‌گیرانه

کاربران حرفه‌ای معمولاً نسخه‌های جدید ویندوز را روی سیستم‌های سالخورده خود نصب می‌کنند. حتی کسانی هستند که از ویندوز ۱۰ روی سیستم قدیمی مربوط به ۱۵ سال پیش خود استفاده می‌کنند. با این حال ویندوز ۱۱ به راحتی این اجازه را به کاربران نمی‌دهد. در واقع سخت‌گیری‌های سخت افزاری این نسخه به حدی رسیده که هیچ کامپیوتری قبل از سال ۲۰۱۷ به طور رسمی نمی‌تواند آن را نصب و اجرا کند. مایکروسافت می‌گوید این سخت‌گیری به خاطر حداقلی کردن ریسک امنیتی است.

کامپیوترها برای نصب و اجرای این سیستم عامل جدید علاوه بر الزامات مربوط به نسل پردازنده، به چیپ‌های Secure Boot و TPM 2.0 نیز نیاز دارند. به طور مثال حتی پردازنده‌های نسل ۷ اینتل و سری AMD Zen سال ۲۰۱۷ نمی‌توانند این نسخه را رسماً پشتیبانی کنند. شاید بتوانید Secure Boot و TPM 2.0 را از طریق تنظیمات UEFI سیستم خود فعال کنید، اما بدون وجود پردازنده‌‌های جدید، عملاً راهی برای نصب قانونی و رسمی Windows 11 روی سیستم شما وجود ندارد.

۶. دشواری تغییر اپلیکیشن‌های پیش‌فرض در ویندوز ۱۱

کاربران ویندوز وقتی می‌فهمند که تغییر مرورگر پیش‌فرض (Edge) در ویندوز ۱۱ چقدر دشوار است، ناامید می‌شوند. چیزی که باعث شد مایکروسافت مجبور به ارائه روش آسان‌تری شود. اما همچنان تنظیم اپلیکیشن پیش‌فرض برای اجرای دیگر انواع فایل‌ها در آخرین نسخه ویندوز دشوار است.

این کار از نظر فنی دشوار نیست، بلکه زمان‌بر بوده و نیازمند حوصله زیادی است. شما در واقع باید جداگانه برای هر فایل، یک اپلیکیشن پیش‌فرض انتخاب کنید. به طور مثال باید برای پخش فایل‌های ویدیویی mp4. و mkv. و avi. به صورت جداگانه یک اپلیکیشن پخش چندرسانه‌ای انتخاب کنید.

۷. برای ورود، حتماً باید یک اکانت مایکروسافت داشته باشید

مایکروسافت می‌خواهد کاربران با ویندوز ۱۱ به اکانت Microsoft خود متصل شوند. هدف از این کار خوب بوده است: کاربران می‌توانند از مزایای خدمات ابری این کمپانی مثل OneDrive بهره ببرند و امنیت سیستم آن‌ها بهبود پیدا کند.

اما اگر علاقه‌ای به وارد کردن اکانت مایکروسافت برای ورود به ویندوز ندارید، باید شما را ناامید کنیم. در اینجا راهی برای فرار وجود ندارد. این هم می‌تواند یکی دیگر از دلایلی باشد که جلوی نصب ویندوز ۱۱ توسط کاربران را می‌گیرد.