گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
تلسکوپ فضایی جیمز وب در اولین تصاویر خود به طور اتفاقی، یک شاهکار را شکار کرد. در تصاویر سحابی حلقه جنوبی، نمای جانبی یک کهکشان دیده می‌شود.
در هفته اخیر اولین تصاویر تلسکوپ فضایی جیمز وب منتشر شدند که برای نخستین بار جهان را با جزئیاتی که قبلا دیده نشده بود، نشان می‌دهند. این تصاویر بسیار خیره‌کننده و حیرت‌‌انگیز به نظر می‌رسند. جالب است بدانید، تلسکوپ فضایی جیمز وب در این تصاویر به طور اتفاقی یک شاهکار را شکار کرده است.
در تصاویر سحابی حلقه جنوبی، جزئیات مهمی وجود دارد که پی بردن به آن در نگاه اول، آسان نیست. در سمت چپ بالای تصاویر سحابی حلقه جنوبی، چیزی قرار دارد که شبیه رگه‌ای از نور به نظر می‌رسد؛ اما درواقع نمای جانبی یک کهکشان است.
به گزارش بیزنس اینسایدر (Buisness Insider)، کارل گوردون ستاره شناس ناسا گفت:
من شرط بسته بودم که این رگه نور، بخشی از سحابی است؛ اما من شرط را باختم. ما با دقت بیشتری به تصاویری که از هر دو دوربین MIRI و NIRcam تلسکوپ فضایی جیمز وب ثبت شده‌اند، نگاه کردیم و این کهکشان بسیار واضح به نظر می‌رسد.
این نکته نه تنها بسیار جذاب به نظر می‌رسد، بلکه این چشم‌انداز به ستاره‌شناسان در مطالعه چگونگی توزیع کهکشان‌ها کمک خواهد کرد.
در این تصویر تلسکوپ فضایی جیمز وب، امواج خیره کننده مرگ از سحابی حلقه جنوبی را مشاهده می‌کنید. درواقع یک ابر عظیم غبار و گاز که در فاصله ۲۰۰۰ سال نوری از ما قرار دارد.
در مرکز سحابی حلقه جنوبی، ۲ ستاره وجود دارد. ستاره کم نورتر، یک کوتوله سفید است؛ یعنی هسته فروپاشیده یک ستاره مرده که در طول عمر خود تا ۸ برابر خورشید، جرم داشته است.
وقتی این ستاره به پایان عمر خود رسید، لایه‌های بیرونی خود را منفجر کرد و هسته آن به شکل یک جسم فوق چگال فرو ریخت، جسمی به اندازه کره زمین که تا ۱.۴ برابر جرم خورشید در آن جمع شده بود. تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) برای اولین بار توانست، آشکار کند که این ستاره در غبار پوشیده شده‌است.
به نظر می‌رسد ستاره درخشان‌تر در مراحل اولیه تکامل است و روزی در سحابی منفجر خواهد شد.
دوربین رصد مادون قرمز نزدیک (NIRcam) در تصویر سمت چپ، هیدروژن نارنجی حباب‌دار حاصل از انبساط‌های تازه شکل گرفته و مه آبی از گاز یونیزه شده داغ حاصل از هسته داغ باقی‌مانده ستاره مرده را نشان می‌دهد.
دوربین مادون قرمز میانه (MIRI) در تصویر سمت راست، هیدروکربن‌های آبی، الگویی مشابه رنگ نارنجی در تصویر سمت چپ را نشان می‌دهند؛ زیرا آنها بر روی سطح حلقه‌های غبار هیدروژنی جمع می‌شوند.
