ناسا باید از امنیت فضانوردان مطمئن شود و به همین علت مکانی را برای فضانوردان روی ماه در نظر گرفته است که آنها را از خطرات در امان نگه دارد.
ناسا برنامههای بلندپروازانهای برای فرستادن مجدد فضانوردان به کره ماه دارد؛ اما قبل از فرستادن انسانها به ماه باید از امنیت آنها اطمینان حاصل کرد. به همین منظور ناسا تحقیقاتی انجام داده است و مکان امنی را برای فضانوردان در ماه مشخص کرده است که در ادامه مطلب به ویژگیهای آن میپردازیم.
مکان امن ناسا برای فضانوردان در ماه
ناسا در برنامه آرتمیس و در طی چند سال آینده قصد دارد که فضانوردان را به ماه برگرداند و حتی برای تولید برق و ایجاد یک پایگاه طولانی مدت در ماه نیز برنامه ریزی کرده است. اما در ماه خطر تشعشعات وجود دارد و این خطر را نمیتوان نادیده گرفت.
یکی از چالشهای حضور فضانوردان در ماه، دمای بسیار متغیر ماه و تشعشعات خطرناک است. در مطالعه اخیر راهی برای این چالش پیدا شده است.
ماه پوشیده از گودالها یا دهانههای کم عمقی است که میتوانند به غارهای زیرزمینی به نام لولههای گدازه مرتبط شوند. لولههای گدازه در زمانی تشکیل شدند که گدازههای مذاب زیر پوستههای گدازهای سختتر جریان یافتند و یک تونل توخالی را به وجود آوردند.
این چالهها و لولههای گدازه، پناهگاه و مکان امن آینده فضانوردان خواهند بود. این گودالها دمای مناسبتری نسبت به سطح ماه دارند و در دمای تقریبا ۱۷ درجه سانتیگراد باقی میمانند.
در نظر داشته باشید که دما در سطح ماه و در مقایسه با گودالها نوسان زیادی دارد. دما در سطح ماه در روز حدود ۱۲۷ درجه سانتیگراد و در شب حدود منفی ۱۷۳ درجه سانتیگراد است. دیوید پیج از دانشگاه کالیفرنیای لس آنجلس گفت:
انسانها در غارها زندگی را تکامل دادند و ممکن است در آیندهای که در ماه زندگی کنیم باز به غارها برگردیم.
این تحقیقات توسط ناسا و در مجله «نامههای تحقیقات ژئوفیزیک» منتشر شد. استفاده از گودالهای ماه علاوه بر تبدیل شدن به پناهگاهی برای فضانوردان به کاوش در زیر سطح ماه نیز کمک خواهد کرد. برخی از این گودالها را میتوان به لولههای گدازهای متصل کرد. این کار به محققان کمک می کند تا ماه را از یک زاویه جدید بررسی کنند.
نوا پترو (Noah Petro) دانشمند پروژه مدارگرد شناسایی ماه در ناسا است و معتقد است که این گودالها میتوانند، مکانهای تحقیقاتی جالبی ایجاد کنند. پترو گفت:
گودالهای ماه یک ویژگی شگفتانگیز در سطح ماه هستند. آنها یک محیط حرارتی پایدار ایجاد میکنند. علم به این موضوع به ما در ترسیم یک تصویر از ویژگیهای منحصر به فرد ماه و کاوش در آن کمک میکند.
لولههای گدازهای مشابهی در زمین نیز وجود دارند. محققان از اطلاعات مربوط به گودالهای گدازهای استفاده کردند تا دمای مناسب غارهایی را که توسط لولههای گدازهای ایجاد شدند، توجیه کنند.
این اطلاعات به دلیل چرخه روز و شب ماه برای دانشمندان ارزشمند است. با توجه به نحوه چرخش، یک روز قمری تقریباً دو هفته طول میکشد. در طول این دو هفته سطح ماه توسط نور خورشید به شدت داغ میشود.
سپس شب فرا میرسد و آن هم حدود دو هفته طول میکشد. ماه در طول این مدت نه تنها در تاریکی مطلق است، بلکه به شدت سرد میشود. وجود گودالها یا غارهایی که به عنوان مکان امن برای فضانوردان استفاده شوند، در واقع به حضور طولانی مدت انسان در ماه کمک میکنند و آن را امکانپذیرتر میکنند.