محققان در یک قدمی تولید اکسیژن در مریخ

اگر دمای شدید و تشعشعات کیهانی شما را در مریخ نکشد، هوای غیرقابل تنفس مطمئنا این کار را خواهد کرد. اکنون محققان روشی برای تولید اکسیژن در مریخ پیشنهاد کرده‌اند.

همانطور که می‌دانید اکسیژن موجود در اتمسفر مریخ بسیار کمتر از آن است که بتواند پاسخگوی نیاز انسان باشد. همین نیز دانشمندان را بر آن داشته تا مشکل تولید اکسیژن در مریخ را با روشی نوین حل کنند. در این روش جدید از پلاسما استفاده خواهد شد.

پلاسما راه جدید تولید اکسیژن در مریخ

یکی از بزرگ‌ترین موانع سکونت انسان در جایی به غیر از زمین، استفاده از منابع درجا یا فقدان آن است. تا زمانی که انسان نتواند با اطمینان از آنچه در مریخ است برای زندگی استفاده کند، نمی‌تواند رویای مستعمره کردن مریخ را محقق کند.

محققان اخیرا برای این کار استفاده از پلاسمای غیرحرارتی را پیشنهاد کرده‌اند. پلاسمای غیرحرارتی گازهایی با بار الکتریکی هستند که تخلیه الکترونی آنها می‌تواند به شکستن پیوند بین اتم‌های کربن و اکسیژن در یک مولکول دی‌اکسید کربن منجر شود.

این تیم توانست در یک محیط آزمایشگاهی نشان دهد که توانایی خنک کردن پلاسما را تا دمای مریخ دارد. آنها همچنین نتیجه تحقیقات خود را در مجله Applied Physics منتشر کرده‌اند.

Vasco Guerra، فیزیکدان دانشگاه لیسبون در پرتغال و نویسنده اصلی مقاله اخیر گفت:

شرایط طبیعی در مریخ تقریبا برای استفاده از منابع درجا توسط پلاسما ایده‌آل است. به ویژه، ترکیب اتمسفر، فشار و دمای محیط به نفع فرایند پلاسما هستند.

قبلا در سطح مریخ اکسیژن تولید شده بود. سال گذشته، دستگاه MOXIE که روی مریخ‌نورد Perseverance ناسا قرار گرفته توانست مقدار کمی (حدود ۵ گرم) اکسیژن را از جو سیاره استخراج کرد. البته هدف MOXIE فقط بررسی امکان‌پذیر بودن استخراج اکسیژن بود و حالا که این ماموریت مهم با موفقیت به پایان رسیده است، انسان‌ می‌تواند روی چگونگی مقیاس‌بندی استخراج اکسیژن تمرکز کند.

در درجه اول انسان برای تنفس به اکسیژن نیاز دارد؛ اما برای تولید سوخت و کود نیز اکسیژن حائز اهمیت است. مونوکسیدکربن همچنین می‌تواند برای پیشران موشک استفاده شود. در مجموع، انسان با تفکیک اتمسفر مریخ به عناصر تشکیل دهنده آن می‌تواند دستاوردهای زیادی داشته باشد.

Guerra همچنین گفت:

روزی این سیستم همه کاره ممکن است نه تنها نقش مهمی در توسعه سیستم‌های پشتیبانی حیات در مریخ ایفا کند، بلکه می‌تواند نقش مهمی به منظور تامین مواد اولیه و مواد شیمیایی پایه برای پردازش سوخت، مصالح ساختمانی و کودها ایفا کند.

پلاسمای غیرحرارتی و غشاهای رسانا مورد نیاز برای جداسازی دی اکسیدکربن و ذخیره عناصر هنوز هم فناوری‌های نوظهور هستند. به این معنی که مدتی طول می‌کشد تا انسان‌ها بتوانند در مریخ اکسیژن تولید کرده و اقامت طولانی داشته باشند. با وجود این، همه دستاوردهای اشاره شده گام‌های برای زندگی فرازمینی در آینده هستند.