وحشتناک‌ترین رسوم تمدن‌های باستانی در قربانی کردن انسان‌ها؛ از آتش زدن تا زنده به گور کردن

در ادامه این مطلب به وحشتناک‌ترین رسوم تمدن‌های باستانی در قربانی کردن انسان‌ها می‌پردازیم؛ از آتش زدن گرفته تا زنده به گور کردن افراد.

فرهنگ‌های مختلفی در جهان برای خدایان خود، خون انسان‌ها را می‌ریختند و روش‌های عجیبی برای انجام این کار داشتند. در ادامه مطلب به ۱۰ مورد از وحشتناک‌ترین رسوم تمدن‌های باستانی در قربانی کردن انسان‌ها می‌پردازیم؛ از آتش زدن گرفته تا زنده به گور کردن افراد.

۱۰ مورد از وحشتناک‌ترین رسوم باستانی در قربانی کردن انسان‌ها

در زمان‌های گذشته در بسیاری از تمدن‌ها ، قربانی‌ کردن انسان‌ها انقدر رایج بود که جنبه‌ای از زندگی عادی تلقی می‌شد. در برخی از فرهنگ‌ها قربانی شدن برای فرد قربانی به عنوان یک افتخار در نظر گرفته می‌شد.

قربانی کردن در واقع آیینی است که در آن یک موجود زنده به عنوان یک پیشکش به درگاه قدرت برتر کشته می‌شود. این قدرت برتر خدایان و گاهی کل جامعه در نظر گرفته می‌شد. قربانی کردن یکی از اولین گونه‌های عبادت شناخته شده در تاریخ است. در برخی از فرهنگ‌ها، انسان تنها موجود زنده‌ای بود که ارزش ارائه کردن به قدرتی بالاتر را داشت.

۱- تمدن اتروسک‌ها و قربانی کردن انسان‌ها

تمدن اتروسک در توسکانی امورزه زندگی می‌کردند. اکثر جمعیت این تمدن را کشاورزانی تشکیل می‌دادند که با مناطق مجاور، مانند کارتاژ و یونان تجارت می‌کردند. حفاری‌های اخیر در مکان‌های متعدد به محققان اثبات کرد که اتروسک‌ها، انسان‌ها را قربانی می‌کردند.

جسد چندین بزرگسال، کودک و نوزاد در محاصره وسایل مذهبی از جمله محراب و سلاح‌های تشریفاتی پیدا شد. یکی از اجساد، یک کودک خردسال با سر بریده شده بود که از پاهای او به عنوان پایه زیر یک دیوار استفاده شده بود.

در متون باستانی اتروسک نیز به توصیف قربانی کردن انسان‌ها پرداخته شده است. همچنین در این منطقه آثار هنری قربانی انسان‌ها نیز یافت شده است. تصویر زیر هرم اتروسکی است که سنگ واعظ نیز نامیده می‌شود. این مکان یک محراب قربانی و رصدخانه نجوم متعلق به قرن هفتم قبل از میلاد است.

۲- مصری‌های باستان و قربانی کردن خدمتکاران

شواهدی وجود دارد مبنی بر این که مصریان باستان در سطوحی از قربانی‌های آیینی شرکت می‌کردند. در برخی از مناطق، مقبره‌های قربانی کشف شده‌اند. برخی از مقبره‌ها از جمله مقبره متعلق به شاه جر و شاه آها، اجساد خادمان آن‌ها را در خود جای داده است. شواهد نشان می‌دهد که خادمان زنده در کنار جسد ارباب‌های خود دفن می‌شدند.

برخی شواهد نیز نشان می‌دهند که خادمان پس از مرگ در کنار ارباب خود دفن می‌شدند تا در زندگی بعدی به آن‌ها خدمت کنند. این امر به ویژه در مورد خدمتکاران فراعنه رایج بود.

۳- رسوم باستانی قربانی کردن انسان در چین

در طول قرن‌ها در چین باستان، انسان‌ها قربانی می‌شدند. این کار مخصوصاً بین سال‌های ۱۰۴۶ تا ۱۶۰۰ قبل از میلاد در زمان سلسله شانگ رایج بود.

در چین هدف از قربانی کردن برای دستیابی به اهداف سیاسی استفاده می‌شد و این کار هیچ حد و مرزی نداشت. آن‌ها مردان، زنان،‌ کودکان و حتی نوزادان را به شیوه‌های خشونت‌آمیز و دردناکی قربانی می‌کردند.

بسیاری از قربانی‌های مذهبی به عنوان راهی برای کسب رضایت اجداد استفاده می‌شدند. برخی از رسوم آن‌ها شامل بریدن سر چند مرد در یک قبیله برای ادای احترام به اجداد مذکر بود. برای ادای احترام به اجداد مهم‌تر، نیاز به سرهای بیشتری بود. به این نوع قربانی‌ها «قربانی‌های گودال» می‌گفتند. در نهایت اجساد تکه تکه شده مردان بدون اموال دنیوی به خاک سپرده می‌شد.

دو شکل دیگر قربانی کردن نیز توسط چینی‌ها انجام می‌شد. در یک نوع آن به نام «بنیاد» کودکان و نوزادان به طرز وحشیانه‌ای کشته می‌شدند و سپس بدون تعلقات دنیوی دفن می‌شدند. در نوع دیگر آن به نام «توقیف» زنان جوان قربانی می‌شدند؛ اما بر خلاف نوع قبلی تکه تکه نمی‌شدند و اجازه می‌دادند که با اموالشان دفن شوند.

۴- تمدن اینکاها و قربانی برای خدایان

تمدن اینکاها اغلب از قربانی کردن به عنوان راهی برای دلجویی از خدایان استفاده می‌کردند. در آن زمان اینکاها با بلایای طبیعی بسیاری از جمله زلزله، سیل و فوران آتشفشان مواجه می‌شدند. در نهایت آن‌ها به این نتیجه رسیدند که قربانی کردن انسان‌ها باعث خشنودی خدایان و پایان دادن به رنج آن‌ها می‌شود.

در ابتدا قربانی‌ها، اسیران جنگی بودند؛ اما وقتی قربانی کردن این افراد مانع از وقوع بلایای طبیعی نشد، آن‌ها شروع به استفاده از کودکان کردند. اعتقاد آن‌ها بر این بود که کودکان از زندانیان، بی‌گناه‌تر و پاک‌تر هستند و خدایان را بیشتر خشنود خواهند کرد.

در نهایت کودکان فقط با هدف قربانی شدن برای خدایان بزرگ می‌شدند. این کودکان باید از نظر جسمی سالم می‌ماندند و به خوبی تغذیه و درمان می‌شدند. قبل از قربانی کردن کودکان، یک جشن بزرگ و ملاقات با امپراتور به آن‌ها تعلق می‌گرفت.

۵- تمدن وحشی آزتک‌ها 

آزتک‌ها به وحشی‌گری خود در تاریخ مشهور هستند. در تمدن آن‌ها افراد زیادی برای اهداف مذهبی قربانی شدند. باور آن‌ها این بود که اگر انسان‌های زیادی قربانی نشوند، خورشید خواهد مرد.

آزتک‌ها احتمالاً صد هزار نفر را در سال قربانی می‌کردند. جمجمه قربانی‌ها اغلب به صورت عمومی نمایش داده می‌شد. خدای اصلی آزتک‌ها، Huitzilopochtli بود که نماینده خورشید بود.

در تمدن آن‌ها خون انسان به عنوان نیروی حیات مقدس دیده می‌شد. آن‌ها معتقد بودند که خدای خورشید به مقدای از این نیروی حیاتی نیاز دارد تا به افراد، برکت و اجازه زندگی دهد. این اعتقاد به حدی قوی بود که برخی از افراد برای قربانی شدن داوطلب می‌شدند.

آزتک‌ها اسیران جنگی را نیز قربانی می‌کردند. این قربانی کردن به صورت وحشیانه در ملاء عام انجام می‌شد. قربانیان برای رسیدن به کشیش باید از پله‌های متعدد به بالای معبد می‌رفتند. سپس کشیش بدن آن‌ها را از گلو تا لگن باز می‌کرد.

سپس بدن آن‌ها به پایین پرتاب می‌شد تا تکه تکه شود، البته قلب آن‌ها برای خدایان محفوظ بود. در برخی از متون باستانی گزارش شده است که آزتک‌ها یک بار، ۸۰۴۰۰ نفر زندانی را تنها در مدت ۴ روز قربانی کردند. تصویر زیر مربوط به دیوار جمجمه در تمپلو مایور مکزیکوسیتی است.

۶- رسوم باستانی بنی اسرائیل

برخی از محققان ادعا می‌کنند که یک فرقه خاص از اسرائیل در باستان، کودکان را به عنوان نوعی عبادت برای مولوخ (خدای کنعانی) قربانی می‌کردند. این قربانی‌ها اغلب «قربانی‌های سوختنی» نامیده می‌شدند و حتی در کتاب مقدس عبری نیز به آن‌ها اشاره شده است.

۷- تمدن هاوایی‌ها و رسوم باستانی وحشیانه آن‌ها

مردم هاوایی باستان به طور مکرر انسان‌ها را قربانی می‌کردند. این تمدن بر این باور بودند که با قربانی کردن انسان‌ها می‌توانند لطف خدای جنگ (کو) را به دست آورند. آن‌ها معتقد بودند که با به دست آوردن لطف او می‌توانند در همه نبردها پیروز شوند.

این قربانی‌ها در یک معبد مقدس به نام Heiau انجام می‌شدند که به خدای کو اختصاص داده شده بود. قربانیان آن‌ها اغلب رؤسای قبایل دیگر بودند. آن‌ها را روی قفسه‌های چوبی به صورت وارونه آویزان می‌کردند و چندین ساعت شکنجه می‌کردند.

هنگامی که افراد به اندازه کافی شکنجه می‌شدند، کشیش با عرق آن‌ها تدهین می‌شد. سپس قربانی را با قمه می‌زدند تا زمانی که بدنش نرم شود و در نهایت کشیش و سایر رهبران قبیله، گوشت او را می‌خوردند.

۸- قربانی کردن انسان در رسوم باستانی کارتاژنی‌ها

یکی از ثروتمندترین و قدرتمندترین تمدن‌های دوران باستان، کارتاژنی‌ها بودند. آن‌ها به قربانی کردن وحشیانه کودکان برای جلب لطف خدایان مشهور بودند. اکثر قربانیان آن‌ها، نوزادان بودند زیرا به عنوان خالص‌ترین شکل حیات در نظر گرفته می‌شدند.

برخی از مورخان استدلال می‌کنند که دلایلی فراتر از دلایل مذهبی برای این قربانی‌ها وجود داشته است. اعتقاد بر این است که کارتاژنی‌ها به دلیل ثروت زیاد می‌ترسیدند که منابعشان کاهش یابد. بنابراین قربانی کردن نوزادان راهی برای کاهش جمعیت بود. در نظر داشته باشید که در آن زمان هنوز سقط جنین وجود نداشت.

دلیل دیگر قربانی کردن انسان‌ها احتمالاً، حفظ ثروت خانوادگی بوده است. هر چقدر که یک خانواده فرزندان بیشتری داشته باشد، پول بیشتر بین آن‌ها تقسیم خواهد شد. کم جمعیت نگه داشتن خانواده باعث می‌شد، ثروت آن‌ها کم نشود و این باعث می‌شد که برخی خانواده‌ها فرزندان خود را برای قربانی شدن تقدیم کنند.

۹- قربانی کردن انسان در تمدن سلت‌ها

ظاهراً سلت‌ها قبل از گرویدن به مسیحیت در قرن یکم پس از میلاد، به مقدار قابل توجهی قربانی‌های انسانی انجام می‌دادند. در یکی از متون نوشته شده توسط استرابون (فیلسوف یونانی) قربانی کردن انسان به عنوان بخشی مرکزی در بسیاری از آیین‌های سلت توصیف شده است.

او ادعا می کند که سلت‌ها به همراه کاهنان باستان (درویدها) با ضربه شمشیر به پشت سر، شخص را قربانی می‌کردند. سپس کاهنان بر اساس اسپاسم‌ جسد،‌ قبل از سوزاندن بدن قربانی، آینده را پیشگویی می‌کردند.

البته دانشمندان دیگری معتقدند که شواهد زیادی مبنی بر این که سلت‌ها انسان‌ها را قربانی می‌کردند، وجود ندارد. با این حال یک جسد در منطقه کشف شده است که گمان می‌رود با خفه شدن، ضربه به سر و بریدن گلو قربانی شده است. تصویر زیر مرد حصیری سلتیک را نشان می‌دهد که مملو از قربانی‌ انسان‌ها است و به آتش کشیده شده است.

۱۰- رسوم باستانی قربانی کردن در تمدن بین النهرین

مردم بین النهرین بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۸۰۰۰ قبل از میلاد در عراق، کویت و سوریه امروزی زندگی‌ می‌کردند. آن‌ها مانند مصریان، خادمان قصر و جنگجویان را قربانی می‌کردند تا در زندگی پس از مرگ نیز برای اربابان خود کار کنند.

بر اساس بقایای کشف شده گمان می‌رود که قربانی‌ها توسط پیکانی که از سرشان عبور کرده، کشته شده‌اند. پس از قربانی شدن، بدن آن‌ها در اطراف بدن اربابشان قرار می‌گرفت. آن‌ها اغلب با یک ابزار، مانند اسلحه که برای ادامه خدمت خود به آن نیاز داشتند، دفن می‌شدند.

در نظر داشته باشید که خوشبختانه امروزه قربانی کردن انسان‌ها رایج نیست، البته هنوز در برخی از مناطق قربانی کردن به صورت مخفیانه انجام می‌شود.