اخیراً براساس شواهدی مشخص شده که رسم قربانی کردن کودکان در تمدن باستانی نازکا با خوراندن یک گیاه روانگردان به آنها همراه بوده است.
براساس تجزیه و تحلیل انجام شده بر روی یک نمونه مو از سر کودکی متعلق به تمدن باستانی نازکا مشخص شد که قربانی قبل از مرگ یک گیاه روانگردان مصرف کرده است. ظاهراً رسم قربانی کردن کودکان در پرو باستان با تشریفات ترسناکی همراه بوده که در طی آن قبل از کشتن کودک به او کاکتوس روانگردان میخوراندهاند.
رسم عجیب قربانی کردن کودکان در جوامع باستانی
هزاران سال پیش کودکی در کشور پرو طی یک آیین باستانی قربانی شد. سر این کودک از گردن جدا شد و به نوعی غنیمت تبدیل شد. اخیراً بخشی از موی مومیایی این کودک مورد تجزیه و تحلیل علمی قرار گرفت و مشخص شد که کودک قبل از اعدام، یک گیاه روانگردان مصرف کرده است.
مومیایی حفظ شده این کودک، یکی از ۲۲ مورد بقایای انسانی به جا مانده از تمدن باستانی نازکا بود. افراد تمدن باستانی نازکا در فاصله ۳۵۰۰ قبل از میلاد تا ۴۷۶ سال پس از میلاد زندگی میکردند. این افراد در نزدیکی سواحل جنوبی کشور پرو دفن شده بودند. محل دفن آنها در طی یک پروژهی طولانی مدت باستان شناسی حفاری شد.
دانشمندان در مورد جنسیت و سن کودک قربانی شده به نظر قطعی نرسیدند؛ اما آنها درباره یک موضوع اتفاق نظر دارند. درواقع دانشمندان معتقدند که این کودک قبل از مرگ، کاکتوسی به نام سن پدرو (San Pedro) را مصرف کرده است. این کاکتوس به دلیل خواص توهم زایی قوی معروف است و ظاهراً توسط تمدنهای بومی قاره آمریکا در طی مراسمها و همچنین به عنوان دارو استفاده میشده است.
برطبق گفته نویسنده اصلی مطالعه، داگمارا سوشا (Dagmara Socha)، سر این کودک نشان دهنده اولین فردی در تاریخ است که در سواحل جنوبی پرو، گیاه سن پدرو را مصرف کرده است. سوشا میگوید:
این (سر قطع شده کودک) اولین شواهدی است که اثبات میکند به برخی از قربانیان، قبل از مرگ مواد محرک داده میشده است.
سوشا و گروه تحقیقات، نمونههایی از موی ۴ سر جمعآوری کردند که ۳ نمونه از آنها متعلق به بزرگسالان بود. بررسیها نشان داد که بسیاری از متوفیان قبل از مرگ خود، انواع مختلفی از گیاهان روانگردان را مصرف کرده بودند. این گیاهان شامل برگهای کوکا (منبع کوکائین) و همچنین کاکتوس سن پدرو حاوی مسکالین (یک داروی روانگردان) بود.
محققان علاوه بر این گیاهان، اثراتی از گیاه Banisteriopsis caapi را تشخیص دادند که ترکیب اصلی در ayahuasca (یک نوشیدنی توهم زا) است. سوشا گفت:
بسیار جالب بود که ببینیم چندین نفر به این گیاهان دسترسی داشتند. ما همچنین میخواستیم مسیر تجارت برخی از این گیاهان باستانی را کشف کنیم. به عنوان مثال برگهای کوکا (منبع کوکائین) در سواحل جنوبی پرو کشت نمیشدند؛ بنابراین حتماً از شمال پرو یا از منطقه آمازون به آن جا آورده میشدند.
تاریخ مصرف مواد مخدر به ۱۰۰ سال قبل از میلاد مسیح تا سال ۴۵۰ میلادی برمیگردد. سوشا میگوید:
تحقیقات ما نشان میدهد که این گیاهان در فرهنگهای مختلف به علت اثرات پزشکی و اثرات توهم زا بسیار مهم بودند. مخصوصاً که هیچ سوابق مکتوبی از این دوره زمانی وجود ندارد؛ بنابراین همه دانستههای ما از تمدن نازکا و سایر فرهنگهای نزدیک آن زمان از تحقیقات باستان شناسی است.
شانزده سال قبل از این مطالعات اخیر، استادی در موسسه گیاه شناسی و رئیس گیاه شناسی موزه دولتی تاریخ طبیعی اشتوتگارت در آلمان به نام رینر باسمن (Rainer Bussmann) یک مطالعه با موضوع “بررسی استفاده از گیاهان داروی توسط جوامع بومی در شمال پرو” انجام داد. رینر هم مانند سوشا، مسیرهای تجاری گیاهان کشت شده در پرو را بررسی کرد. او در این باره گفت:
در این منطقه همیشه تجارت گیاهان از آمازون در بالا و پایین سواحل پرو بر قرار بود. این گیاهان به طور سنتی برای اهداف تشریفاتی یا دارویی مورد استفاده قرار میگرفتند و گاهی اوقات با هم ترکیب میشدند. من هرگز گزارشی مبنی بر استفاده تفریحی از این مواد ندیدهام. در این فرهنگها همیشه هدف خاصی وجود داشته است.
دانشمندان هنوز سوالاتی درباره میزان مصرف این مواد در تمدن نازکا دارند. برطبق گفته سوشا، دانشمندان هنوز نمیدانند که این گیاهان (برگ کوکا و سن پدرو ) چندین بار مورد استفاده قرار گرفتهاند. گروه تحقیقات در میان قبرها علاوه بر بقایای انسانی، وسایلی از جمله گلدان، ابزار بافندگی و نوعی کیسه که برای حمل برگهای کوکا مورد استفاده قرار میگرفت، پیدا کردند.