مقایسه اینترنت ماهواره ای با اینترنت کابلی؛ کدامیک بهتر است؟

در این مقاله با مقایسه اینترنت ماهواره ای با اینترنت کابلی قصد داریم به این نتیجه برسیم که بهتر است با کدام یک از آنها به اینترنت وصل شویم.

امروزه در عصر مدرن فناوری و اطلاعات، میلیاردها نفر روزانه از اینترنت استفاده می‌کنند. چگونگی وصل شدن دستگاه‌های مورد استفاده ما به اینترنت موضوعی قابل توجه است. در واقع سه راه برای وصل شدن به شبکه جهانی اینترنت وجود دارد؛ ارتباط بی سیم از طریق فناوری Wi-Fi، ارتباط کابلی یا اترنت (Ethernet)، و جدیدترین راه اتصال که وصل شدن به اینترنت ماهواره ای است.

جستجوی پهنای باند نشان می‌دهد که ترافیک جهانی هر روز به‌بیش از 3 میلیون گیگابایت داده افزایش می‌یابد. در سایت‌هایی مانند یوتیوب، در هر دقیقه ۵۰۰ ساعت محتوا بارگذاری شده و ۱۴۵ میلیون جستجو در گوگل در هر ساعت صورت می‌گیرد.

بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که اینترنت به یکی از اصلی‌ترین لوازم زندگی در عصر مدرن تبدیل شده است؛ مردم کالاها و خدمات را به صورت آنلاین خریداری می‌کنند و تنها با لمس چند کلید یا چند ضربه بر روی تلفن هوشمند، پاسخ مهم‌ترین سؤالات خود را پیدا می‌کنند. اینترنت جامعه‌ای به‌هم پیوسته و همواره درجریان را ایجاد کرده که صراحتاً در تاریخ بشر بی‌سابقه است.

نکته اینجاست که با وجود استفاده بیشتر مردم از اینترنت و اهمیت آن در سراسر جهان، تعداد زیادی خانه در سراسر کشور و جهان وجود دارد که دسترسی پایدار به اینترنت ندارند.

با توجه به گزارشات موجود، تقریباً 12٪ از خانواده‌های آمریکایی خدمات اینترنت ندارند و این افراد باید طریقه اتصال روزانه را به روشی متفاوت پیدا کنند تا بتوانند به خدمات و قدرت جست‌وجو در اینترنت دسترسی داشته باشند؛ درحالی که این موضوع برای بسیاری از افراد امری بدیهی محسوب می‌شود.

مسئله فقدان تمایل افراد در مورد دسترسی به اینترنت نیست، بلکه عملی بودن و تدارکات است. در بخش‌های خاصی از کشور، صاحبان خانه به سادگی این گزینه را ندارند که از سرویس اینترنت کابلی استفاده کنند؛ زیرا عرضه کنندگان محلی در منطقه آنها آن را ارائه نمی‌دهند.

در این شرایط اینترنت ماهواره ای می‌تواند جایگزین خوبی باشد، اما این تنها دلیلی نیست که کسی متمایل شود اینترنت ماهواره ای را وارد خانه و سبک زندگی خود کند. در اینجا این پرسش پیش می‌آید که مگر این دو راه ارتباطی چه تفاوت‌هایی و چه برتری نسبت به‌یکدیگر دارند؟ در ادامه با بررسی هر یک از آنها و مقایسه قابلیت هایشان با یکدیگر به این سوال پاسخ خواهیم داد.

اینترنت ماهواره‌ ای

اینترنت ماهواره‌ ای (Satellite Internet access) یکی از انواع دسترسی به اینترنت از راه ماهواره است. با استفاده از این راه ارتباطی، امواج از طریق ماهواره ارسال شده و کاربر برای دریافت سیگنال آن باید از تجهیزات مخصوص یعنی دیش و دریافت کننده امواج استفاده کند.

اینترنت ماهواره‌ ای اغلب در مواردی کاربرد دارد که دسترسی معمولی به اینترنت (کابلی، فیبرنوری، بی‌سیم، Xdsl) امکان‌پذیر نیست (مانند جاهای دورافتاده)، یا از کیفیت پایینی برخوردار است. تقریباً در هر نقطه از سطح زمین می‌توان از این اینترنت استفاده کرد. البته در بعضی مناطق مانند مناطق قطبی، به علت کم‌ شدن زاویه دید ماهواره از روی زمین، کیفیت خوبی ندارد.

اینترنت ماهواره ای یک دارایی فوق‌العاده برای کسانی است که به‌طور منظم در سفر هستند یا در منطقه‌ای زندگی می‌کنند که اینترنت کابلی در دسترس نیست. به‌علاوه زمانی که برق می‌رود نیز افراد به راحتی می‌توانند به این شبکه متصل شوند.

شبکه اصلی ماهواره‌هایی که این سرویس را ارائه می‌دهند، حدود 22 هزار مایل بالاتر از سطح زمین درحال چرخش هستند. این سرویس معمولا در مدار زمین‌ایستا داده می‌شود. این بدان معنی است که آرایه ماهواره‌ای با چرخش سیاره حرکت می‌کند و اطمینان می‌دهد که کاربران هرگز در نقطه کور و بدون پوشش باقی نخواهند ماند.

گزینه‌ اتصال ماهواره‌ای در سال‌های اخیر وارد عرصه شده‌ و تجربه کاربری زیادی ندارند. در همین مدت کوتاه، اسپیس ایکس و آمازون مجموعه جدیدی از گزینه‌های اینترنت ماهواره‌ ای را با سرعت‌های بالاتر ارائه کرده‌اند. این سرعت‌های جدید ناشی از یک مدار کمتر برای صورت فلکی ماهواره‌هاست.

آرایه ماهواره‌ای استارلینک و پروژه کوپر در مدار پایین زمین (LEO)، در حدود 300 تا 350 مایلی بالاتر از سطح زمین قرار دارند. این فاصله به این معناست که داده‌ها می‌توانند بسیار سریع‌تر منتقل شوند و شما از سرعتی خارق‌العاده بهره‌مند خواهید شد.

اما برای استفاده از این سرویس باید هزینه بیشتری نیز بپردازید؛ زیرا هندسه این ارتفاع به این معناست که به هزاران ماهواره برای دسترسی ثابت نیاز خواهد بود. اگر این نوع از اینترنت فراگیر شود، احتمال تولید تجهیزات آن با قیمت کمتر وجود دارد.

اینترنت کابلی

اینترنت کابلی نوعی پل شبکه برای دسترسی به اینترنت است که از طریق کانال‌های فرکانس رادیویی بر روی یک فیبر نوری ترکیبی، فرکانس رادیویی شیشه‌ای و زیرساخت کابل کواکسیال، ارتباط داده دو طرفه را برقرار می‌نماید.

اینترنت کابلی یک استاندارد طلایی برای اتصال داده و اینترنت در عصر مدرن ارتباطات محسوب می‌شود. اینترنت کابلی به اترنت نیز معروف است و وضعیت سیم‌کشی و استانداردهای سیگنالینگ در لایه فیزیکی و همچنین قالب‌های آدرسی همچون آدرس مک در لایه Data link را معین می‌کند.

با استفاده از کابل‌های اترنت، شما به حداکثر سرعت اینترنت خود دسترسی پیدا خواهید کرد. اینترنت کابلی از طریق کابل زیرزمینی یا بالازمینی، به مودم و روتر در خانه شما متصل می‌شود. ارائه‌دهنده کابل در مرحله اول سیستم را راه‌اندازی می‌کند و آنچه شما می‌بینید تنها یک وسیله جعبه مانند است که در گوشه آشپزخانه یا اتاق نشیمن جای گرفته. مودم Wi-Fi سیگنال دریافتی از خط کابل را پردازش کرده و آن را به منطقه‌ای تحت پوشش در سراسر خانه برای اتصال بی‌سیم تبدیل می‌کند.

ارائه‌دهندگان کابل از حدود 20 سال پیش شروع به استفاده از کابل‌های فیبر نوری کردند. این تغییر سبب شد سرعت اینترنت بسیار بیشتر و قابل اطمینان‌تر شده و انقلابی در عرصه ارتباطات ایجاد شود. زیرساخت اینترنت کابلی مدرن مانند مکانیزم تحویل خدمات تلویزیونی است. اغلب کاربران اینترنت در سراسر جهان خدمات خود را به صورت بسته‌ای خریداری می‌کنند که هم تلویزیون کابلی و هم اینترنت را به صورت همزمان دردسترس کاربر قرار می‌دهد.

مقایسه قیمت اینترنت ماهواره ای با اینترنت کابلی

اینترنت کابلی یک برد بزرگ در قیمت محسوب می‌شود. هزینه مورد نیاز برای استفاده از اینترنت کابلی، به‌طور متوسط ​​حدود 36 دلار در ماه خواهد بود. خدمات ویژه نیز به‌مبلغی بیش‌از 58 دلار در ماه افزایش می‌یابد. در مقابل، میانگین صورت‌حساب یک کاربر هنگام استفاده از سرویس اینترنت ماهواره‌ ای، ۱۱۰ دلار در ماه خواهد بود (این هزینه برای همان سرعت دانلود در مودم کابلی است).

قیمت می‌تواند یک عامل تعیین کننده مهم برای انتخاب یک وسیله نسبت به نوع دیگر باشد. با توجه به این موضوع و اینکه همه خدمات اینترنتی در این دو سرویس بایکدیگر برابر است، اینترنت کابلی برای بسیاری از مردم اولویت خواهد داشت و انتخابی برتر خواهد بود.

ممکن است این سوال در ذهن شما ایجاد شود که باتوجه به خدمات متشابه، چرا اینترنت ماهواره ای هزینه بسیار بیشتری را برای کاربر به ارمغان خواهد آورد؟

کابل تقریباً در هر نقطه‌ای یافت می‌شود، بنابراین افزودن یک مشترک به زیرساخت خدمات موجود، هزینه‌ای برای ارائه‌دهنده اینترنت ندارد. برعکس، ارائه دهندگان اینترنت ماهواره ای می‌توانند از همان هزینه‌های عملیاتی در هنگام جذب کاربران جدید برخوردار شوند. به‌علاوه اینترنت ماهواره‌ ای متکی به مجموعه‌ای از ماهواره‌های گران‌قیمت است که در برابر برخورد با زباله‌های فضایی و دیگر زباله‌ها آسیب‌پذیر هستند.

مقایسه میزان در دسترس بودن اینترنت ماهواره ای با اینترنت کابلی

در حالی که اینترنت کابلی هزینه کمتری نسبت به پوشش ماهواره ای دارد، اما نمی‌توان انکار کرد که اینترنت ماهواره ای می‌تواند دسترسی جهانی را فراهم کند (ویژگی که در اینترنت کابلی وجود ندارد).

در نتیجه، بسیاری از افراد مخصوصاً در مناطق دور افتاده، گزینه‌ای برای انتخاب بین سرویس‌های اینترنت نخواهند داشت و فقط به یک سرویس دائمی برای اتصال به شبکه جهانی نیاز دارند.

همان‌طور که پیش‌تر نیز گفته شد، اینترنت ماهواره ای برای کسانی که به طور منظم درحال سفر هستند بسیار کاربردی و مفید است. بدیهیست که راه‌اندازی اینترنت کابلی برای وسایل نقلیه سیار که نقش خانه‌ی مسافر را نیز دارند، عملی نخواهد بود.

به طور مشابه، برای کسانی که وقت خود را در سفرهای دریایی می‌گذرانند، اینترنت ماهواره ای از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ زیرا زمانی که تاحد زیادی از خط ساحلی فاصله بگیرید، دسترسی شما به اینترنت گوشی نیز قطع خواهد شد.

در کوتاه‌مدت، فرد درحال سفر بر روی آب می‌تواند تلفن خود را به‌عنوان یک کانون تلفن همراه دو برابر کرده و اتصال را در زمانی که از خانه دور است حفظ کند. اما این گزینه برای قایق‌رانان با تجربه که ممکن است برای روزها یا حتی هفته‌ها از ساحل دور شوند، امکان‌پذیر نیست.

بنابراین، در دسترس بودن اینترنت ماهواره ای آن را به یک دارایی باورنکردنی تبدیل می‌کند. صاحبان خانه‌هایی که نسبتاً خارج از شبکه یا در مناطق دورافتاده زندگی می‌کنند و به خدمات اینترنت کابلی دسترسی ندارند، به طور قابل‌توجهی از اینترنت ماهواره‌ ای سود می‌برند.

محدودیت‌ داده‌

محدودیت‌ اطلاعات دردسر دیگری است که کاربران اینترنت ماهواره‌ ای ممکن است با آن مواجه شوند. یک ارائه دهنده اینترنت کابلی به طور کلی هیچ نوع محدودیت داده‌ای را در این زمینه اعمال نمی کند (مخصوصاً در مورد اتصالات فیبر). بنابراین، شما می‌توانید نگرانی‌های مربوط به میزان مصرف داده را هنگام دریافت اینترنت خود از طریق ارائه دهنده کابل نادیده بگیرید.

سیاست «مصرف منصفانه» یا اعمال محدودیت‌های حجمی، سیاستی است که برای خدمات نامحدود در نظر گرفته شده و اگر از سقف خاصی عبور کنیم، سرعت آن تا حدی کاهش می‌یابد و استفاده از اینترنت تقریبا غیرممکن می شود. این سیاست برای کاربران اینترنت ماهواره ای نیز اعمال خواهد شد.

سقف داده‌های ارائه‌دهندگان ماهواره معمولاً در محدوده صدها گیگابایت است، در حالی که سقف یک سرویس کابلی (در صورت وجود) معمولاً به ترابایت می‌رسد. این می‌تواند مشکل‌ساز باشد در صورتی که به سرویس اینترنت خود برای پخش و بارگیری فایل‎‌های سنگین متکی باشید.

البته شرکت اسپیس ایکس برای کاربران اینترنت ماهواره ای خود بسته‌هایی تعریف کرده است که حجم ۱ ترابایتی یا حتی بیشتر دارند. به‌علاوه کاربر در صورت اتمام حجم تعریف شده و برای دریافت ۱ ترابایت حجم دیگر، باید هزینه ۲۵۰ دلاری بپردازد. با چنین هزینه‌ای اگر کاربر برای دریافت ترمینال اضافی مشکلی نداشته باشد، تهیه یک سرویس دیگر کم‌هزینه‌تر خواهد بود.

تأخیر دریافت سیگنال در اينترنت ماهواره ای در مقایسه با اینترنت کابلی

تأخیر دریافت سیگنال (Latency) عبارت است از تأخیر میان درخواست داده تا دریافت جواب، یا در ارتباط یک‌طرفه، تأخیر میان لحظه واقعی انتشار سیگنال و زمانی که در مقصد دریافت می‌شود. در مقایسه با ارتباطات زمینی، ارتباطات ماهواره‌ای زمین‌ ایستا تأخیر زیادی دارند که دلیل آن فاصله 33 هزار کیلومتری ماهواره تا ایستگاه زمینی است.

زمان تأخیر بین ارسال و دریافت سیگنال داده موضوعی است که کاربران اینترنت در صورت بازی آنلاین یا پخش ویدیو ممکن است با آن آشنا باشند. تاخیر زمانی درصورتی که ثانیه‌ها برای کاربر ارزشمند هستند می‌تواند مشکل‌ساز باشد، اما اگر فقط از رایانه خود برای کارهای غیرضروری که وابستگی به زمان ندارند استفاده می‌کنید، این موضوع باعث ایجاد نگرانی برای شما نخواهد شد.

تأخیر می‌تواند مشکلی باشد که بسته به‌ محل زندگی و محل قرارگیری جعبه در خانه شما متفاوت است. با این حال، مسافتی که یک سیگنال باید طی کند نیز در تعیین ارقام تأخیر معمولی برای سرویس شما نقش دارد. هرچه از منبع دورتر باشید، بارگذاری یک صفحه، بارگیری یک فایل، یا بافر و پخش یک ویدیو بیشتر طول می‌کشد.

بدیهی است که داده‌های دریافت شده توسط اینترنت ماهواره ای باید مسافت باورنکردنی را طی کنند و این را می‌توان در زمان تاخیر و سرعت دانلود بیشتر برای کاربران اینترنت ماهواره ای مشاهده کرد.

با توجه به لتنسی، کاربرد اینترنت ماهواره ای برای سرویس‌های لحظه‌ای همچون بازی‌های آنلاین، ویدیو کنفرانس‌ها و دیگر فعالیت‌های مبتنی بر زمان نامناسب می‌باشد. همچنین با توجه به کانکشن‌های اس اس ال که برای رمزنگاری بین کاربر و سرور نیاز به دریافت و ارسال دسته زیادی از اطلاعات دارند، این سرویس معیوبیت خود را به‌طور آشکاری نشان می‌دهد. با این وجود حتی دسترسی به یک ایمیل ساده و وبگردی می‌تواند زحمت‌آور باشد.

یک راه بسیار ویژه‌ برای به حداقل رساندن لتنسی در اینترنت ماهواره ای، استفاده از هوانوردهای خورشیدی است که دور یک نقطه خاص در حال حرکت هستند. این هوانوردها در ارتفاع تقریباً 20 هزار متری در حال پروازند که لتنسی آن‌ها به ۰٫۲۵ میلیونوم ثانیه می‌رسد.

اما باتوجه به آنچه گفته شد، اگر بین این دو گزینه قصد انتخاب موردی با تأخیر کمتر را دارید، دانستن این نکته قابل اهمیت است که اینترنت کابلی همیشه خدمات سریع‌تری را ارائه می‌دهد. بنابراین، سرویس کابلی از نظر موضوع تاخیر ممکن است گزینه بهتری برای خانواده شما باشد.

کدامیک بهتر است؟ ماهواره یا کابل؟

با توجه به هر آنچه گفته شد، نتیجه نهایی این است که اینترنت کابلی می‌تواند برای اکثر کاربران گزینه بهتری باشد. یک کاربر معمولی به یک ارائه دهنده اینترنت کابلی دسترسی خواهد داشت و ترکیب قیمت، محدودیت کم یا بدون محدودیت در استفاده و سرعت، در اکثر شرایط از اینترنت ماهواره ای پیشی خواهد گرفت.

با این حال، همه نمی‌توانند به اینترنت کابلی دسترسی داشته باشند و اینجاست که اینترنت ماهواره ای وارد عمل می‌شود. اگر ساکن یک ایالت یا جامعه محلی روستایی و کم جمعیت هستید، ممکن است گزینه انتخاب بین پوشش کابلی و ماهواره ای را نداشته باشید. در این شرایط، ماهواره بدیهی و تنها انتخاب است.

اینترنت ماهواره ای خدمات قوی و زمان کار مداومی را ارائه می‌دهد و در مواقعی که بیشترین نیاز به اتصال را دارید، شما را غافلگیر نمی‌کند. به طور مشابه، برای کسانی که به‌طور منظم با RV یا قایق سفر می‌کنند، اتصال اینترنت ماهواره ای ارزش سرمایه‌گذاری را دارد تا شما را همیشه متصل نگه دارد.