در حالی که کشور ایران با کویر پرعظمت لوت نسبت به تأمین انرژیهای تجدیدپذیر بیاهمیت است، ژاپنیها روی دریا مزرعه خورشیدی خواهند ساخت!
شرکت سازنده صفحات خورشیدی شناور SolarDuck که یک شرکت چند ملیتی هلندی-نروژی است، قصد دارد یک مزرعه خورشیدی شناور دریایی را تحت عنوان پروژهای بهنام “The Tokyo Bay ESG Project” در توکیو راهاندازی و اجرا کند. این پنلهای خورشیدی که قرار است روی خلیج توکیو تعبیه شوند، انرژی را در باتریهایی ذخیره میکنند و توسط کشتیهای بادبانی به ساحل منتقل خواهند کرد.
هدف از این پروژه، بهکارگیری فناوریهای سازگار با محیط زیست برای تحقق تولید و مصرف انرژی محلی در منطقه خلیج توکیو است. کمپانی SolarDuck در این پروژه با شرکتهای Tukyu Land Corporation و Everblue Technologies Inc همکاری کرده و کنسرسیومی را برای اجرای آن ایجاد کرده است.
انرژی پایدار، کلانشهر پایدار با مزرعه خورشیدی روی دریا
پروژه خلیج توکیو، ساخت کلانشهری را هدف گرفته که میتواند حداقل ۵۰ تا ۱۰۰ سال با انرژیهای تجدیدپذیر پیشرفته پایدار بماند و به حفظ محیط زیست نیز کمک کند. کمپانی SolarDuck امیدوار است که تا سه ماهه اول سال ۲۰۲۴ پروژه ساخت یک منظومه خورشیدی شناور ۸۸ کیلوواتی را همراه با خطوط پهلوگیری در منطقه خلیج توکیو تکمیل شود.
در بیانیه کنسرسیوم پروژه خلیج توکیو آمده است:
توکیو، منطقهای است که برای تأمین انرژی به انتقال انرژی از مناطق اطراف خودش وابسته است. دستیابی به یک ژنراتور انرژی و حمل و نقل آن از راه دریا، میتواند از این منطقه خلیجی، یک مدل شهری بینظیر بسازد.
این پروژه از ۱۰۰ سال پیش به دقت برنامهریزی شده است
بر اساس گزارشهای موجود، این پروژه از چند دهه قبل پایهگذاری شده است. شیبوساوا ایچی، پدر سرمایهداری ژاپن این هدف را پیرو ایده «بهجای انحصار منافع توسعه اقتصادی، مهم است که سرمایه به جامعه بازگردانده شود تا کشور ثروتمندی داشته باشیم» میدانست.
در سال ۱۹۲۳، گوتو شینپی وزیر وقت ژاپن پس از زلزله بزرگی که رخ داد، طرح بازسازی شهر توکیو را ارائه کرد. او نقشه توسعه شهری را بر اساس زندگی افراد طی ۵۰ تا ۱۰۰ سال آینده و با در نظر گرفتن تغییراتی در رفت و آمد ساکنان طراحی کرده بود. پروژه خلیج توکیو نیز بر اساس همان طرح و دقیقاً پس از گذشت ۱۰۰ سال از آن زمان آغاز شده است.
چرا ما از پتانسیل بالای کویر ایران برای قرارگیری پنلهای خورشیدی استفاده نمیکنیم؟
همانطور که میبینید ژاپن مناطق کویری ندارد. ولی این باعث نشده تا آنها بخواهند چشمشان را روی انرژیهای تجدیدپذیر ببندند. بههمین خاطر هم مقامات این کشور تصمیم گرفتهاند پنلهای خورشیدی را با استفاده از فناوریهای مدرن و بهکمک سرمایهگذاران خارجی مثل شرکت هلندی-نروژی SolarDuck در مناطق دریایی توکیو قرار دهند.
این درحالیست که کویر لوت، بهعنوان بیست و هشتمین بیابان بزرگ جهان با مساحتی در حدود ۱۷۵ هزار کیلومتر در ایران واقع شده است و ما چشممان را روی پتانسیل بالایی که در جهت تأمین انرژی کشور دارد بستهایم.
در همین راستا حسین افراخته، یکی از محققان ایرانی میگوید، از آنجا که یک چهارم مساحت کشور از صحرا تشکیل شده است، این پتانسیل بسیار خوبی را برای تأمین انرژیهای تجدید پذیر مورد نیاز کشور بهوجود آورده است. به اعتقاد او، اگر ما فقط ۱ درصد از کل این صحراها را به پنلهای خورشیدی مجهز کنیم، ۵ برابر نیاز کل برق کشور تأمین میشود. و اگر این میزان به ۵ درصد افزایش پیدا کند، نه تنها کل کشور، بلکه قادر به تأمین برق بخشی از خاورمیانه نیز هستیم.
ایران فقط تا سال ۱۴۷۰ انرژی فسیلی دارد
بر اساس برآوردهایی که کارشناسان در سال ۱۳۸۶ انجام دادهاند، با توجه به الگوی مصرف کشور، ایران فقط تا ۶۸ سال دیگر انرژی فسیلی دارد. این یعنی اگر همچنان بخواهیم نسبت به تأمین انرژیهای تجدیدپذیر بیاهمیت باشیم، تا سال ۱۴۷۰ کل انرژی کشور تمام خواهد شد!