مقایسه سوپرآمولد با سوپر ال‌سی‌دی؛ تفاوت‌های کلیدی که باید بدانید

در این مطلب به مقایسه نمایشگرهای سوپرآمولد و سوپر ال سی دی می‌پردازیم و با ویژگی‌ها، مزایا و معایب هر یک آشنا می‌شویم.

اگر در پی خرید یک دستگاه مجهز به نمایشگر باشید، فرقی نمی‌کند ساعت هوشمند، تلفن همراه، مانیتور یا تلویزیون باشد، احتمالا با اصطلاحاتی روبرو خواهید شد که به کیفیت و قابلیت‌های صفحه‌نمایش اشاره دارد. دو مورد از رایج‌ترین اصطلاحات در طول دهه گذشته تا به امروز، سوپرآمولد و سوپر ال‌سی‌دی هستند. بنابراین آگاهی از هر دو نوع نمایشگر، ویژگی‌هایشان و تناسب آنها با نیاز شما، حائز اهمیت هستند.

سوپرآمولد، یک فناوری به‌روز برای اغلب مصرف‌کنندگان است که رنگ‌های زنده‌تر و روشن‌تری را ارائه می‌دهد. بااین‌حال، سوپر ال‌سی‌دی ها نیز مزایای خاص خود را دارند که از جمله آنها می‌توان به قیمت پایین‌تر اشاره کرد. بدین ترتیب، شرح مشخصات هر دو نمایشگر و مقایسه مهم‌ترین ویژگی‌های آنها به شما کمک خواهد تا خریدی آگاهانه را تجربه کنید.

نمایشگر سوپرآمولد چیست؟

ابتدا از توضیح واژه AMOLED شروع می‌کنیم. این نام به سه جزء AM (Active Matrix)، O (Organic) و LED (Light Emiting Diode) است. عبارت Active Matrix (ماتریکس فعال) به فناوری مورد استفاده برای کنترل روشن یا خاموش بودن اولدها برای نمایش تصویر اشاره دارد. دومین عبارت که Organic (ارگانیک) نام دارد، به ترکیب ساطع‌کننده نور در خود نمایشگر گفته می‌شود.

در واقع این عبارات، توصیف‌کننده پیشرفت‌هایی هستند که این نوع نمایشگر را باریک‌تر، سبک‌تر و روشن‌تر از انواع نمونه‌های LED معمولی می‌کند. اما چه فاکتوری است که نمایشگر سوپرآمولد را از یک نمونه معمولی متمایز می‌کند؟ در وهله اول، بازاریابی پر زرق و برق آنها مورد توجه است. به زبان ساده، Super AMOLED یک اصطلاح بازاریابی برای نوعی نمایشگر AMOLED On-Cell Touch است که توسط سامسونگ دیسپلی، بزرگ‌ترین تولیدکننده این قطعات در جهان تولید می‌شود.

در یک صفحه‌نمایش سوپرآمولد، یک لایه حساس به لمس تعبیه شده است. در مقام مقایسه، نمایشگرهای امولد معمولی دارای لایه حساس به لمس هستند که به‌عنوان یک پنل جداگانه بر روی نمایشگر قرار می‌گیرند.

نمایشگر سوپر ال‌ سی‌ دی چیست؟

اگرچه ممکن است با عبارت Super LCD آشنایی چندانی نداشته باشید، اما احتمالا IPS LCD که اصطلاح رایج‌تری برای فناوری این نمایشگر است، به گوشتان خورده است. برخلاف نمایشگرهای اولد که هر پیکسل از خود نور تولید و منتشر می‌کند، نمایشگرهای کریستال مایع به نور پس‌زمینه‌ای متکی هستند که در بخش زیرین پیکسل‌های صفحه‌نمایش قرار دارند.

در این نوع پنل، تصاویر با مسدود کردن گزینشی نور عبوری از پیکسل‌های خاص تولید می‌شوند. این فرآیند توسط کریستال‌های مایع در پیکسل، که بین دو فیلتر پلاریزه قرار گرفته‌اند، به‌دست می‌آیند. پیش از اعمال جریان به لایه کریستال مایع، نور پس‌زمینه از اولین فیلتر پلاریزه کننده، از کریستال‌های مایع و سپس از فیلتر قطبی دوم عبور می‌کند.

بااین‌حال، پس از اعمال یک جریان، کریستال‌های مایع به سمت موقعیتی حرکت می‌کنند که از عبور نور فیلتر قطبی دوم جلوگیری می‌کنند که مانع از خروج نور از نمایشگر در آن ناحیه می‌شود.

در پنل IPS کریستال‌های مایع همواره به‌صورت افقی در یک راستا قرار دارند و در امتداد یک صفحه در حال گردش هستند تا نور را مسدود کنند یا اجازه عبور از آن را بدهند. نمایشگرهای آی‌پی‌اس یا TN، به کریستال‌های مایع متکی هستند ک به‌جای چرخش در امتداد یک صفحه، می‌پیچند.

نمایشگرهای IPS بازتولید رنگ و زوایای دید بسیار بهتری را به نسبت نمونه‌های TN خود ارائه می‌کنند، بااین‌حال این نوع گران‌تر بوده و به‌طور کلی کنتراست و نرخ رفرش کم‌تری را با تاخیر بالاتر به همراه دارند.

مقایسه سوپرآمولد با سوپر ال سی دی؛ جاذبه بصری

با آغاز عصر نمایشگرهای سوپرآمولد، این پنل‌ها زوایای دید بهتری را به ارمغان می‌آورند، زیرا باریک‌تر از همتایان سوپر‌ال‌سی‌دی هستند. این برتری عمدتا به‌دلیل عدم وجود نور پس‌زمینه جداگانه همراه با ادغام لایه لمسی خازن در خود نمایشگر است. علاوه بر این، از آنجاکه هر پیکسل نور خود را تولید می‌کند و مهم‌تر از آن، دستیابی به رنگ مشکی با خاموش کردن کامل LED به‌‌جای مسدودسازی نور عبوری به‌دست می‌آید، سوپر امولد کنتراست و اشباع رنگ بسیار بهتری را در مقایسه با نمونه‌های Super LCD ارائه می‌دهد.

افزایش کنترل بدین معناست که نمایشگرهای سوپرآمولد دارای طیف رنگی بهتر و با اشباع رنگ بالاتر هستند، اگرچه برخی افراد ممکن است این ویژگی را دوست نداشته باشند. در همین حال، سوپر ال‌سی‌دی ها نیز بدون مزیت نیستند. این نوع از آنجاکه نور سفید را از نور پس‌زمینه فیلتر می‌کند، رنگ‌ها را با جلوه‌ای طبیعی‌تر نمایش می‌دهند، به‌ویژه در محیط‌های روشن که تا حد زیادی پاشنه آشیل سوپرآمولدها محسوب می‌شود. پنل‌های سوپرال‌سی‌دی هم‌چنین می‌توانند تصویر واضح‌تری را نسبت به نمونه‌های AMOLED خود ایجاد کنند.

استفاده در بلندمدت

اگر هدف شما استفاده بلندمدت از نمایشگر است، به‌نظر می‌رسد سوپر ال‌ سی‌ دی ها دوام بهتری دارند. علی‌رغم مصرف بالاتر انرژی در شرایط خاص، آنها کم‌تر در معرض مشکلاتی مانند سوختگی و تغییر رنگ هستند که معمولا نمایشگرهای سوپرآمولد با آنها دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

هر دوی این مسائل مربوط به تخریب ترکیبات آلی موجود در نمایشگرهای اولد از جمله نمونه سوپرآمولد است. اصطلاح سوختگی صفحه‌نمایش (Burn-in) زمانی رخ می‌دهد که پیکسل‌های خاص به‌دلیل استفاده مداوم بیش از سایرین افت کارایی پیدا می‌کنند. برای مثال، این اتفاق معمولا با نمایش ثابت یک نماد برنامه برای روزهای متوالی اتفاق می‌افتد.

در همین حال، تغییر رنگ به دلیل تفاوت‌های طبیعی در طول عمر هر نوع پیکسل فرعی (قرمز، آبی و سبز) رخ می‌دهد. از آنجاکه نور سفید ترکیبی از نور هر سه نوع است، بنابراین اگر یک نوع پیکسل شروع به از بین رفتن کند، نمایشگر دچار مشکلاتی در نمایش رنگ خواهد شد. در این میان، پیکسل‌های آبی کوتاه‌ترین طول عمر را دارند و اولین پیکسل‌هایی هستند که معیوب شده و رنگ نمایشگر را به زرد متمایل می‌کنند.

مقایسه سوپرآمولد و سوپر ال سی دی؛ ابعاد و قیمت

به‌دلیل اتکا به نور پس‌زمینه یا حداقل نورپردازی لبه در بخش زیرین یا اطراف LCD، این نوع نمایشگر نسبت به سوپرآمولد ضخیم‌تر و سنگین‌تر است. بنابراین اگر قرار باشد یک پنل سوپر ال‌سی‌دی قابلیت لمس داشته باشد، به یک لایه حساس به لمس اضافی در بالای نمایشگر موجود نیاز دارد.

در مقابل، از آنجاکه عناصر لمسی در خود نمایشگرهای سوپرآمولد ادغام می‌شوند و پیکسل‌ها نور خود را تولید می‌کنند، بنابراین نیاز به نور پس‌زمینه از بین می‌رود. در نتیجه، ابعاد آنها می‌تواند بسیار فشرده‌تر باشد تا حدی که امروزه نمونه‌های خمیده یا انعطاف‌پذیر آنها را در برخی دستگاه‌ها از جمله گوشی‌های تاشو می‌بینیم.

بااین‌حال، طراحی فشرده‌تر، هزینه بالاتری نیز دارد. به‌طور کلی نمایشگرهای سوپرآمولد نسبت به فناوری LCD پیشرفته‌تر هستند و به‌همین دلیل اغلب در گوشی‌های هوشمند میان‌رده به بالا استفاده می‌شوند. این در حالی است که گوشی‌های پایین‌رده معمولا به نمایشگر IPS LCD مجهز هستند.