گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
به بهانه 25 ساله شدن گوگل، امروز نگاهی خواهیم داشت به تعدادی از بدترین محصولات این کمپانی که تولید یا توسعه‌شان متوقف شده است.
گوگل در حالی امروز بیست و پنجمین تولد خود را جشن می‌گیرد که در سال‌های گذشته محصولات کاربردی و شناخته‌شده مهمی تولید کرده است؛ محصولاتی که ما به‌طور روزانه با آن‌ها سر و کار داریم. متاسفانه در طول این ربع قرن عمر گوگل، محصولات ضعیف و ناکارآمدی هم توسط این غول اینترنتی تولید شده‌اند که هرگز نتوانستند نظر مخاطبین را جلب کنند و خیلی زود از چرخه تولید خارج شدند. اگر به اخبار تکنولوژی علاقه‌مندید، این مطلب را به هیچ عنوان از دست ندهید.
اشاره به نام بهترین محصولات گوگل، چیزی فراتر از یک گزارش ساده را می‌طلبد و اشاره به آن‌ها در چند صفحه و چند خط امکان‌پذیر نیست. با این حال شاید بد نباشد که نگاهی داشته باشیم به تعدادی از بدترین و ضعیف‌ترین محصولات تولید شده توسط گوگل در سال های اخیر که ساختشان متوقف شده است.
بدترین محصولات گوگل در 25 سال عمر این کمپانی
در ادامه به معرفی 10 محصول یا دستگاه ناموفق گوگل می‌پردازیم که هرگز نتوانستند رضایت مخاطبین را جلب کنند و به همین جهت خیلی زود فراموش شدند و تولیدشان متوقف شد.
کروم بوک‌های ساخت گوگل (013 – 2019)
نخستین مدل از کروم بوک‌های گوگل، کروم بوک پیکسل بود که در سال 2013 روانه بازار شد و توانست به موفقیت قابل توجهی برسد. این محصولات از حیث مهندسی، فوق‌العاده بودند و از اکثر دستگاه‌های مجهز به ChromeOS در آن زمان قدرت بیشتری داشتند. به همین دلیل کاربران استقبال فراوانی از آن‌ها می‌کردند.
بهترین مدل کروم بوک پیکسل، مدل LS بود که در سال 2015 با قیمت سرسام‌آورد 1200 دلار روانه بازار شد. این دستگاه بسیار زیبا طراحی شده بود و از یک نوار نوری در قسمت بالای صفحه نمایش بهره می‌برد که در هنگام روشن بودن، رنگ‌های Google را نمایش می‌داد و در هنگام خاموشی نیز باتری دستگاه را!
همچنین آخرین دستگاه از کروم بوک‌های جذاب گوگل هم Pixel C بود که بیش از سایر کروم بوک‌ها به دستگاه‌های موبایل نزدیک بود و کاربران گوشی‌ها و تبلت‌های اندرویدی ارتباط بیشتری با آن برقرار می‌کردند.
پس از کروم بوک پیکسل، گوگل محصولات دیگری چون پیکسل بوک، پیکسل بوک گو و پیکسل اسلیت را روانه بازار کرد که هیچ‌یک نتوانستند در حد و اندازه نام برند Pixel ظاهر شوند. پیکسل اسلیت به‌طور خاص به یک فاجعه تبدیل شد که نه قابلیت‌های یک لپ تاپ را به‌درستی ارائه می‌کرد و نه قادر بود کاربری یک لپ تاپ را داشته باشد. از طرف دیگر، پیکسل بوک گو نیز محصول بدی نبود؛ اما قابلیت‌های خاص و جذاب چندانی نداشت.
سرانجام گوگل تصمیم گرفت تولید کروم بوک‌های خود را متوقف کند و ساخت این دستگاه‌ها را به برندهای کاربلدتری مثل ایسر یا اچ پی واگذار کند. این کار واکنش‌های مثبت و منفی زیادی را برانگیخت!
Inbox (2015 – 2019)
اینباکس هم یکی دیگر از ابزارهای جذاب گوگل است که کنار گذاشتن آن توسط این کمپانی، نارضایتی‌های فراوانی را در پی داشت. این سرویس، اپلیکیشنی آزمایشی به شمار می‌رود که روش‌های جدیدی برای تعامل با ایمیل‌ها را پیش روی کاربران قرار می‌داد.
این سرویس، ایمیل‌های ورودی را اسکن کرده و در دسته‌های مختلفی طبقه‌بندی می‌نمود. البته تمامی این کارها توسط جیمیل هم قابل انجام است. با این وجود، اینباکس دسته‌بندی‌های مرتب‌تری را ارائه می‌کرد و تجربه تر و تمیزتری به شمار می‌رفت.
در Inbox می‌توانستید از طریق خود اپلیکیشن برای برخی ایمیل‌های مهم‌تر، اعلان و تایمر تنظیم کنید و دسته‌ای بزرگ از ایمیل‌ها در طبقه‌بندی خاصی قرار دهید. علاوه بر این، رابط کاربری نسخه‌های موبایل و دسکتاپ این اپلیکیشن هم تقریبا یکسان بود و این مساله، جابجا شدن میان پلتفرم‌ها و دستگاه‌های مختلف را بسیار راحت‌تر می‌کرد.
این‌ها البته تنها بخشی از توانایی‌های اینباکس بودند. گوگل قول داده بود تمام کاربری Inbox به‌طور تمام و کمال به Gmail انتقال خواهد یافت. با این حال پس از گذشت حدود چهار سال، بسیاری از این قابلیت‌ها هنوز به جیمیل اضافه نشده‌اند!
گوگل پلی موزیک (2011 تا 2020)
Google Play Music نخستین تلاش گوگل برای ورود جدی به بازار استریم محتوای صوتی بود که خیلی سریع توانست به سرویسی محبوب تبدیل شود. جذاب‌ترین قابلیت این سرویس، امکان آپلود کردن کتابخانه موزیک‌های کاربر و استریم رایگان آن‌ها بود. بنابراین اگر فردی قصد نداشت حق اشتراک سرویس‌های پریمیوم موزیک را پرداخت کند می‌توانست به‌راحتی محتوای موجود روی گوشی خود را آپلود کرده و به‌طور رایگان روی دیگر دستگاه‌ها استریم کند.
گوگل همچنین برای مدتی، امکان خرید موزیک‌ها به شیوه آیتونز را هم فراهم کرد. این موزیک‌ها به‌سادگی روی گوشی یا تبلت اندرویدی قابل اجرا بودند.
پس از این که سرویس یوتیوب موزیک از راه رسید، کاربران می‌توانستند کتابخانه خود را از سرویس گوگل پلی موزیک به آن انتقال دهند. با این وجود، فرآیند انتقال برای همه کاربران چندان ساده نبود.
YouTube Music البته در ادامه به قابلیت‌های جذابی مجهز شد. با این وجود بسیاری قابلیت‌های Google Play Music نتوانستند به این سرویس راه پیدا کنند. بنابراین بسیاری کاربران، گوگل پلی موزیک را سرویس مطمئن‌تر و بهتری نسبت به یوتیوب موزیک می‌دانستند.
گوگل پلاس – Google+ (2011 – 2019)
یکی از بدترین و ناموفق‌ترین محصولات گوگل در سال‌های اخیر گوگل پلاس است که عمری نسبتا طولانی هم داشت؛ اما هرگز نتوانست در برابر رقبایش قد علم کند!
گوگل پلاس نخستین تلاش گوگل برای ورود به حوزه شبکه‌های اجتماعی به شمار می‌رفت که توانست کاربران زیادی را به خود جلب کند. یکی از بارزترین قابلیت‌های Google+ امکان ساخت مجموعه‌های مختلفی روی پروفایل هریک از کاربران بود که پست‌ها در هریک از آن‌ها قرار می‌گرفتند.
به این ترتیب هر پست جدیدی که کاربران ارسال می‌کردند، در یک از این دسته‌های قرار می‌گرفت و سایر افراد می‌توانستند هریک از این کالکشن‌ها را دنبال یا آنفالو کنند تا تنها محتوای مورد نظرشان برایشان به نمایش درآید.
قابلیت‌های مختلف گوگل پلاس البته بسیار گسترده‌تر از چیزی‌ست که گفته شده. با این وجود، تمامی این قابلیت‌ها هم نتوانست گوگل پلاس را به یک شبکه اجتماعی تمام عیار تبدیل کند.
Google Now (2012 تا 2016)
کنار گذاشتن Google Now یکی از مواردی بود که بیشترین نارضایتی کاربران را در پی داشت؛ چرا که این سرویس، ابزاری بسیار مفید برای بسیاری افراد به شمار می‌رفت. پیش از این که Google Discover به‌صورت کنونی ابداع شود، Google Now صفحه‌ای بود که تمامی کاربران گوگل و سیستم عامل اندروید مدت زیادی وقت را در آن صرف می‌کردند.
در سال 2011 شایعاتی مبنی بر توسعه یک سیستم جستجوی صوتی با کد رمز Majel توسط گوگل در اینترنت پخش شد. این شایعات خیلی زود به واقعی پیوستند و قابلیت جستجوی صوتی در سال 2012 به Google Now اضافه شد. این قابلیت عملکردی بسیار عالی داشت و مبنای عملکرد دستیار فوق‌العاده گوگل در حال حاضر به شمار می‌رود.
آنچه Google Now را به محصولی استثنایی تبدیل کرده بود، نه قابلیت جستجوی صوتی، بلکه توانایی آن در تشخیص نیاز کاربر و نمایش آن در لحظه مناسب بود! مثلا اگر برای پیدا کردن یک آدرس از گوگل مپس استفاده می‌کردید، Google Now مکان پارکینگ‌های اطراف مقصد را پیدا می‌کرد و به‌طور خودکار در بالای فید نمایش می‌داد! همچنین با نزدیک شدن به زمان سر کار رفتن شما، Google Now جزئیات ترافیکی مسیر و زمان حدودی خروج از منزل را استخراج کرده و برایتان نمایش می‌داد.
به‌طور کلی کارت‌های نمایش داده شده توسط Google Now تقریبا هر آنچه نیاز داشتید را پیش روی شما قرار می‌دادند و بسیار مفیدتر از فیدهای خبری امروز Google Discover به شمار می‌رفتند. با این حال، دیسکاور احتمالا درآمد بسیار بیشتری برای گوگل دارد! به همین جهت، Google Now خیلی زود از چرخه توسعه کنار گذاشته شد.
گوگل دی دریم – Google Daydream (2016 – 2019)
گوگل دی دریم در سال 2016 در کنار اولین گوشی پیکسل معرفی شد. این پلتفرم جذاب، تمامی نقاوط قوت Google Cardboard را مورد استفاده قرار داده و به پیشرفتی فوق‌العاده بزرگ برای این پلتفرم تبدیل شد.
Daydream یک هدست واقعیت مجازی بود که برای کار کردن به گوشی موبایل شما وابسته بود. طبیعتا این کارکرد، Daydream را به محصولی پایین‌تر از هدست‌های واقعیت مجازی مستقلی مثل Valve Index تبدیل می‌کرد. با این وجود، لذت تماشای ویدیوهای یوتیوب روی یک صفحه نمایش مجازی غول پیکر، لذتی بود که در آن زمان فوق‌العاده به شمار می‌رفت.
البته Daydream محصول چندان موفقی نبود و حتی نسل دوم این هدست نیز نتوانست آن‌طور که باید رضایت کاربران را جلب کند. در عین حال، پس از اینکه پلتفرم Daydream شکست خورد و کنار گذاشته شد، گوشی‌های موبایل یکی پس از دیگری، به استفاده از صفحه نمایش‌های با نرخ نوسازی بالا رو آوردند. این قابلیت در صورتی که پیش از کنار گذاشته شدن Daydream مورد استفاده قرار می‌گرفت، می‌توانست کیفیت تصاویر نمایش داده شده توسط آن را به‌طور قابل ملاحظه‌ای ارتقا دهد.
دی دریم نیز مثال دیگری از معرفی زودهنگام تکنولوژی‌های مدرن توسط گوگل و شکست خوردن آن در نتیجه همین رونمایی زودهنگام است؛ چرا که کمی بعد از دی دریم، هدست‌هایی مانند Gear VR توانستند به محصولاتی موفق تبدیل شوند.
استیدیا – Stadia (2019 تا 2023)
در میان گزینه‌های موجود در لیست بدترین محصولات گوگل، Stadia احتمالا پرپتانسیل‌ترین و در عین حال ناکارآمدترین عضو است! سرویس استریم بازی گوگل عمر بسیار کوتاهی داشت و تنها از سال 019 تا 2023 در اختیار علاقمندان قرار داشت.
به کمک این سرویس، کاربران می‌توانستند به کتابخانه‌ای از بازی‌های تماما ابری دسترسی داشته باشند و بازی‌ها را از طریق وای فای روی گوشی موبایل، تبلت، تلویزیون و یا هر دستگاه اندرویدی دیگر استریم کنند.
این سرویس نویدبخش آینده‌ای روشن برای بازی‌های ابری بود و در اوایل عمرش عملکرد بسیار خوبی هم داشت. با این وجود عملکرد آن در سال‌های بعد رفته رفته با افت مواجه شد؛ به‌طوری که بسیاری کاربران عملا قادر به استفاده از آن برای تجربه عناوین مورد علاقه‌شان نبودند.
در نتیجه این اتفاقات، Stadia به‌طور کامل از چرخه توسعه کنار گذاشته شد تا پرونده ورود گوگل به دنیای بازی‌های ویدیویی به‌طور کامل بسته شود! استیدیا هم مثل بسیاری محصولات دیگر گوگل تبدیل به سرویس ارزشمندی از این کمپانی شد که در زمان نادرستی منتشر شد؛ زمانی که افراد و اینترنت‌ها آماده استفاده از پتانسیل آن نبودند.
گوشی های نسخه گوگل پلی ( گوگل پلی ادیشن) (2013 – 2015)
در سال 2013 گوگل چندین محصول برجسته اندرویدی را تحت برند Google Play Edition روانه بازار کرد. این دستگاه‌ها همگی محصولاتی بودند که توسط گوشی‌سازان مطرح اندرویدی ساخته شده بودند؛ اما همانند گوشی‌های نکسوس از اندروید استوک به‌جای رابط کاربری اختصاصی کمپانی گوشی‌ساز بهره می‌بردند.
در آن سال‌ها کاربران قادر بودند محصولات اندرویدی بسیار محبوبی مثل گلکسی اس 4، اچ تی سی وان ام 7 و ام 8، موتو جی اوریجینال، سونی زد اولترا و ال جی جی پد 8.3 را مجهز به اندروید استوک خریداری کنند. در این میان البته سامسونگ قرار بود نسخه گوگل پلی Galaxy S5 سامسونگ را هم به بازار عرضه کند؛ اما این گوشی هرگز رنگ عرضه به بازار را ندید.
نسخه‌های Google Play Edition دقیقا همان چیزی بود که بسیاری افراد دنبالش بودند؛ قابلیت‌های سخت افزاری برجسته گوشی‌سازانی چون سامسونگ و اچ تی سی در کنار تجربه راحت و روانه اندروید استوک!
با این حال هرگز مشخص نشد که چرا گوگل تولید این دستگاه‌ها را متوقف کرد! اما با قدری بی‌رحمی می‌توان این دسته گوشی‌ها را از جمله بدترین محصولات گوگل در 25 سال حیاتش دانست.
Allo (2016 – 2019)
با کنار گذاشته شدن Allo توسط گوگل، به نظر می‌رسد کابوس نرم افزارهای پیام رسان این کمپانی قرار نیست به پایان برسد! پس از چندین تجربه ناموفق در زمینه توسعه نرم افزارهای پیام رسان، گوگل تصمیم گرفت سرویس Allo را جایگزین Hangouts کند. با این وجود، عمر Allo حتی از Hangouts هم کوتاه‌تر بود!
سوء سابقه گوگل در توسعه و از رده خارجی کردن پیام‌رسان‌ها باعث شده بود که کاربران علاقه چندانی به استفاده از Allo نشان ندهند؛ خصوصا کاربران Hangouts که به خاطر توقف توسعه پیام‌رسان محبوبشان، از Allo کینه داشتند! نکته ناراحت‌کننده اما این بود که Allo نرم افزاری واقعا خوبی بود! البته برخی ایرادات سایر پیام‌رسان‌های گوگل مانند لزوم اتصال آن به تنها یک شماره تلفن یا امکان راه‌اندازی آن روی تنها یک دستگاه از جمله مواردی بودند که در Allo هم قابل مشاهده بودند. در عین حال این سرویس پتانسیل بالایی داشت و می‌توانست در نهایت به یک محصول موفق تبدیل شود.
مهم‌ترین قابلیت این پیان‌رسان، ادغام آن با دستیار گوگل بود که در آن زمان، شکوه و جلال امروز را نداشت و تنها راه دسترسی به آن از طریق یک چت در Allo بود! ادغام با دستیار گوگل البته قابلیتی بسیار کلیدی بود؛ خصوصا در صورتی که تصمیم داشتید برای برنامه‌ای مشترک با دوستانتان برنامه‌ریزی کنید. چرا که از این طریق، دستیار گوگل زمان و مکان قرار را در تقویم علامت می‌زد و اطلاعاتی در خصوص جزئیات آن را مقابل چشمانتان قرار می‌داد.
گوگل گلس – Google Glass (2013 – 2015)
مشکل بزرگی که گوگل سال‌هاست با آن دست به گریبان است، جلو بودن بیش از حد از زمان است؛ به‌طوری که بارها این کمپانی بزرگ محصولاتی را معرفی کرده که به زعم بسیاری افراد، بدردنخور بوده‌اند. با این وجود، چند سال بعد، سایر برندها با استفاده از همین ایده توانستند به شهرت فراوانی دست پیدا کنند.
گوگل گلس مثالی بارز برای این مساله است. این عینک‌های 1500 دلاری صفحه نمایشی کوچک را در قالب یک عینک در برابر چشمان شما قرار می‌دادند که قادر بود تمامی کاربری کنونی ساعت‌های هوشمند، اعم از مسیریابی آنلاین، مدیریت اعلان‌ها یا کنترل محتوای در حال پخش را ارائه می‌کردند.
با این وجود، مشکل بزرگ گوگل در آن زمان، درک نامناسب جامعه از دوربین Google Glass بود. در زمان رونمایی این گجت، افراد نمی‌توانستند قبول کنند که فردی با یک دوربین به‌طور دائمی به آن‌ها زل بزند! همین مشکل به‌طاهر سطحی، به‌طور کامل شانس هرگونه موفقیت را از گوگل گلس گرفت.
اما اکنون با گذشت حدود ده سال از این اتفاق، هدست‌های مختلف واقعیت مجازی در بازار جا افتاده‌اند و کاربران همه نقاط دنیا، بی‌صبرانه منتظر رونمایی از هدست های ویژن پرو اپل هستند که قرار است بسیاری قابلیت‌های عینک هوشمند گوگل را به آن‌ها ارائه کند!
البته مدل‌های تجاری و نمونه‌های مخصوص توسعه‌دهندگان این هدست در سال 2015 از تولید خارج شدند. با این حال، گوگل گلس تا اوایل سال 2023 همچنان روی چرخه تولید قرار داشت.
گوگل در طول عمرش، محصولات بد زیادی تولید کرده است
با وجود این که ما در این متن به معرفی 10 مورد از بدترین محصولات گوگل که تولیدشان متوقف شده، پرداختیم، اما لیست دستگاه‌های متوقف شده توسط گوگل بسیار گسترده‌تر از چیزی است که می‌بینید.
در حال حاضر تعداد محصولاتی از گوگل که ساخت یا توسعه‌شان متوقف شده به 288 عدد می‌رسد. حتی همین الان که مشغول مطالعه این متن هستید، گوگل اعلام کرده که بزودی توسعه اپلیکیشن Podcasts را متوقف خواهد کرد. از سوی دیگر، تعدد محصولات کنار گذاشته شده توسط گوگل به‌حدی بالاست که انتخاب 10 مورد از میان آن‌ها کار بسیار سختی بوده است.
با این حال عملکرد گوگل در طول 25 سال گذشته، به‌طور کلی خیره‌کننده به شمار می‌رود. باید منتظر ماند و دید تصمیم این کمپانی برای آینده چه چیزی خواهد بود؟ آیا محصولات تاشو توجه گوگل را در آینده نزدیک به خود جلب خواهند کرد یا هوش مصنوعی؟ در هر صورت، اگر بدترین محصولات گوگل را فاکتور بگیریم، آینده درخشانی در انتظار دنیای تکنولوژی خواهد بود!
