محکم ترین ردپای موجودات فضایی که بشر تاکنون پیدا کرده چیست؟

کشف نشانه های حیات فرازمینی برای دانشمندان مسئله حیاتی و مهمی بوده است. محکم ترین ردپای موجودات فضایی که تا به الان پیدا شده چیست؟

از زمان‌های دور تا به امروز موضوع فرازمینی‌ها و بیگانگان وجود داشته و در آینده نیز با شدت و حدت بیشتری پیگیری خواهد شد. در حال حاضر یکی از داغ‌ترین مسائل حوزه نجوم و کیهان‌شناسی، حضور بیگانگان و شواهد و قرائن مربوط به آنها است که در فضای مجازی به‌طور گسترده انتشار می‌یابد.

اگرچه انسان‌ها تمایل دارند وجود این بیگانگان ناشناخته را هر چه سریع‌تر تأیید کنند، اما همچنان شواهد علمی قطعی راجع به وجود یا عدم وجود آنها در دست نیست و هر چه بوده گمانه‌زنی است. عده‌ای بر این باورند که امکان ندارد ما انسان‌ها در این پهنه لایتناهی تنها موجوداتی باشیم که نفس می‌کشیم و اعتقاد دارند که جز ما موجودات دیگری هم هستند که ما تکنولوژی رصد آنها را نداریم.

کاوشی پیرامون محکم ترین ردپای موجودات فضایی

سیاره‌شناسان نیز معتقدند که خارج از منظومه خورشیدی و جایی در آن دوردست‌ها سیاراتی ممکن است وجود داشته باشد که میزبان حیات هستند. در خصوص بشقاب پرنده‌ها هم که تا دلتان بخواهد مطلب منتشر شده و روزی نیست که خبری از این اشیای ناشناس پرنده منتشر نشود!

برخی از دانشمندان به‌تازگی مدعی شده‌اند فرازمینی‌ها در میان ما هستند و داستان‌های جذابی درباره آنها سراییده‌اند؛ اما همه چیز در حد حدس و گمان باقی مانده است. سوال مهم این است که آیا حضور بیگانگان به نفع ما زمینی‌ها خواهد بود یا خیر؟ آیا این همه اشتیاق برای رویارویی با آنها نیاز است یا باید این موجودات را برای همیشه به دست سرد فراموشی سپرد؟ در ادامه به گزارش‌هایی می‌پردازیم که قصد دارند بهترین شواهد علمی پیرامون وجود فرازمینی‌ها را توجیه کنند.

همان‌طور که ملاحظه کردید، تا به امروز شواهد علمی و قطعی درباره وجود یا عدم وجود موجودات بیگانه به دست نیامده است. عده‌ای به ویدیوهای طبقه‌بندی نشده پنتاگون در خصوص یوفوها ارجاع می‌دهند که در آنها تصاویری از گاوهای تکه تکه شده با نشانه‌هایی از فعالیت بیگانگان دیده می‌شود؛ اما این‌ها راهی برای اثبات موجودات فضایی نخواهند بود.

پروفسور سارا سیگر، اخترفیزیکدان و سیاره‌شناس دانشگاه ام آی تی طی مصاحبه‌ای خاطرنشان کرده که در حال حاضر هیچ مدرکی وجود ندارد. پاسخ نیکو مادوسودان از دانشگاه کمبریج نیز مشابه جواب خانم سیگر بوده است. وی تأکید کرده که فکر نمی‌کند هنوز شواهد آشکاری در مورد هیچ نوع حیات بیگانه داشته باشیم. مادوسودان با خوشبینی ادامه داده:

نکاتی وجود دارد و شواهدی دال بر شرایط قابل سکونت موجود است. به‌عبارت دیگر نشانه‌هایی وجود دارند که ثابت می‌کنند سیاره‌ها و قمرهای خاصی می‌توانند پناهگاه حیات باشند؛ اما ما هنوز شواهدی را مبنی بر وجود حیات در این مکان‌ها پیدا نکرده‌ایم.

شاید تصورش سخت باشد، اما به اعتقاد دانشمندان این امکان وجود دارد که تنها در کهکشان راه شیری حدود صدها میلیون ستاره قابلیت زندگی کردن داشته باشند. به‌گفته آنها منطقه‌ای به‌نام منطقه قابل سکونت وجود دارد که اگر ستاره‌ها آنجا قرار بگیرند، می‌توانند میزبان حیات باشند.

به عبارت دیگر منطقه مذکور در فاصله‌ای دورتر از ستاره واقع شده که می‌تواند در شکل و شمایل یک سیاره سنگی، آب مایع روی سطح خود داشته باشد. البته نمی‌توان گفت سایر سیارات که خارج از منطقه قابل سکونت قرار دارند شرایط حیات ندارند. برای مثال می‌توان به قمر مشتری به نام اروپا اشاره کرد که در منطقه قابل سکونت نیست، اما یک اقیانوس آب شور زیر پوسته یخی خود دارد.

خواه‌ناخواه پژوهشگران تمایل دارند درباره حیات فرازمینی بیشتر بدانند و امید دارند روزی بتوانند سیاره‌ای با شرایط زمین در خارج از منظومه خورشیدی پیدا کنند. پروفسور مادوسودان در سال جاری وظیفه تحقیق روی سیاره‌ای را بر عهده داشته که نشانه‌هایی از حیات بروز داده است. این سیاره که K2-18 B نامیده شده بیش از 100 سال نوری با ما فاصله دارد و یک اقیانوس در آن مشاهده شده است.

مادوسودان همچنین موفق به کشف دی متیل سولفید روی سطح این سیاره شده؛ ماده‌ای که تنها در شرایط حیات به‌وجود می‌آید. به‌گفته وی این اطلاعات بسیار آزمایشی هستند و نمی‌دانیم که حیات وجود دارد یا خیر، اما آن را در داده‌های مربوط به برخی سطوح می‌بینیم.

محققان روز به روز بر وسعت تحقیقات خود می‌افزایند و بررسی‌های خود را مورد آزمون و خطا قرار خواهند داد. با همه این‌ها مادوسودان گفته اگر شواهدی مبنی بر وجود حیات میکروبی فرازمینی در دهه آینده پیدا شود، تعجب نخواهد کرد. وی همچنین اضافه کرده اگر هیچ‌گونه زندگی در آنجا وجود نداشته باشد، بسیار شگفت‌زده خواهد شد!

پروفسور سارا سیگر توضیح می‌دهد که حیات بیگانه صرفاً با مأموریت‌هایی تأیید می‌شود که طی آنها نمونه‌هایی به زمین فرستاده می‌شود. در این مأموریت‌ها نمونه‌هایی از یک سیاره نظیر ماه به زمین آورده خواهد شد تا مورد بررسی قرار بگیرند. سیگر می‌گوید:

با همه فناوری‌هایی که در حال حاضر در اختیار داریم یا می‌توانیم آنها را با پول کافی بسازیم، آوردن نمونه بهترین گزینه است، زیرا هیچ روش دیگری را تا این اندازه قطعی نمی‌بینم. پژوهشگران در مورد این‌که آیا نشانه‌های بالقوه حیات در سیارات دیگر واقعی و دقیق هستند یا این‌که واقعا از حیات سرچشمه می‌گیرند بحث خواهند کرد. بدون وجود نمونه چیزی اثبات نخواهد شد.

سیگر مطمئن است که طی سال‌های آینده دانشمندان شواهد و قرائن بیشتری مبنی بر وجود آب و اقیانوس در سیارات مختلف پیدا خواهند کرد. همچنین به‌اعتقاد وی گازهایی کشف می‌شود که تنها در شرایط حضور حیات شکل می‌گیرند. باید توجه داشت که وسعت فضا غیر قابل تصور است. اگر بخواهیم تنها به سیاره K2-18 B برویم با سوخت موشکی نزدیک به یک میلیون سال در سفر خواهیم بود.