شرکت سیرا نوادا که شرکتی فعال در صنایع هوافضا است، قراردادی برای ساخت ایستگاه فضایی پنتاگون دریافت کرده است. این مرکز فضایی دو سال دیگر در مدار پایینی زمین قرار خواهد گرفت.
پنتاگون در سالهای گذشته توجه ویژهای به رقابت در فضا و مدارهای زمین داشته است و تاسیس نیروی فضایی آمریکا نشان دهنده اهمیت این حوزه برای وزارت دفاع آمریکا است.در همین زمینه شرکت معروف سیرا نوادا که در زمینه صنایع هوافضا فعال است و با پنتاگون، ناسا و شرکتهای فضایی خصوصی همکاری دارد، قراردادی را برای ساخت یک مرکز فضایی کوچک جهت انجام ماموریتهای آموزشی و آزمایشی از این نهاد دریافت کرده است. واحد نوآوری دفاعی پنتاگون – DIU، از انعقاد این قرارداد خبر داد، اما به ارزش آن اشارهای نکرد. این واحد مسئول شناسایی و به کارگیری تکنولوژیهای تجاری در بخش نظامی است و دفاتری در مراکز مهم تکنولوژی آمریکا مانند سیلیکون ولی در کالیفرنیا، شهر بوستون در ماساچوست و شهر آستین در تگزاس دارد.
شرکت سیرا نوادا به این منظور قصد دارد وسیله ترابری فضایی شوتینگ استار – Shooting Star خود را با اعمال تغییراتی به ایستگاه فضایی پنتاگون تبدیل کند. این وسیله که از سال 2016 در دست توسعه بوده است، در اصل برای فرستادن محموله به ایستگاه فضایی بین المللی طراحی شده است. فاتح اوزمن، مدیر عامل شرکت سیرا نوادا، در جریان یک کنفرانس خبری به مناسبت عقد این قرارداد گفت “ما در مورد ماهیت چندمنظوره شوتینگ استار بسیار هیجان زده هستیم. این وسیله در اصل برای ناسا و به منظور فرستادن محموله به ایستگاه فضایی بین المللی توسعه یافت و از آن زمان تاکنون در حال یافتن قابلیتها و کاربردهای جدید برای این وسیله و برای ارائه به مشتریان مختلف هستیم. شوتینگ استار واقعا میتواند بی نهایت کاربرد داشته باشد.”
این وسیله 4 و نیم متری میتواند تا 4500 کیلوگرم محموله را در محفظه داخلی و یا بر روی 3 جایگاه خارجی خود حمل کند. این وسیله دارای دو پنل خورشیدی است که 6 کیلووات نیروی الکتریکی را برای استفاده آن تولید میکنند و میتواند با استفاده از 6 پیشران خود آزادانه در فضا حرکت کند. شرکت سیرا نوادا امیداور است که اولین ماموریت آزمایشی شوتینگ استار برای حمل محموله به ایستگاه فضایی را سال دیگر به انجام برساند.
ماموریت ایستگاه فضایی پنتاگون چیست؟
واحد نوآوری دفاعی پنتاگون در اطلاعیهای که سال گذشته برای اعلام نیاز به یک مرکز فضایی منشر کرد، بیان کرده بود که از آن به عنوان محلی برای “مونتاژ در فضا، انجام آزمایشهای میکروگراویتی (آزمایش در شرایطی که جاذبه نزدیک به صفر است)، آموزش، ارزیابی، جای دادن محمولههای خاص و موارد دیگر” استفاده خواهد شد. وزارت دفاع آمریکا و ناسا مدتها به دنبال قابلیت مونتاژ و تعمیر ماهوارهها و دیگر تجهیزات فضایی در خارج از جو بودهاند و ایستگاه فضایی پنتاگون میتواند به عنوان محلی برای آزمایش این قابلیتها استفاده شود.
مشخص نیست که این مرکز چه محموله خاصی را در خود جای خواهد داد، اما سامانههای ارتباطی، به اشتراک گذاری اطلاعات و ناوبری میتوانند از جمله این محمولهها باشند. مجموعهای از سنسورها با کاربرد اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی نیز میتوانند در این مرکز نصب شوند. حتی سلاحهایی با ماهیت تدافعی یا تهاجمی هم میتوانند از جمله تجهیزات قابل حمل توسط این وسیله باشند. با این که پیمان فضای بیرونی سال 1967، آمریکا را از قراردادن سلاحهای کشتار جمعی در خارج از جو منع میکند، اما مسلح کردن ماهوارهها و دیگر تجهیزات فضایی به سلاحهای متعارف ممنوع نیست.
علاوه بر این در اطلاعیه سال گذشته واحد نوآوری دفاعی گفته شده است که پنتاگون به طرحهایی که بتوانند در نهایت میزبان کاربر انسانی باشند علاقهمند است. این مرکز میتواند سنگ بنای یک ایستگاه فضایی نظامی بزرگتر و پیشرفتهتر باشد. در دهه شصت میلادی، نیروی هوایی آمریکا و دفتر ملی شناسایی که در آن زمان سازمانی سری بود، با یکدیگر بر روی طرحی به نام “آزمایشگاه مداری سرنشیندار” که هدف آن جمع آوری اطلاعات بود کار میکردند. اسم “آزمایشگاه” پوششی برای کاربرد حقیقی این مرکز فضایی بود. این پروژه در نهایت کنسل شد و ناسا اولین ایستگاه فضایی آمریکا به نام اسکای لب را در سال 1973 به فضا فرستاد که اهدافی غیر نظامی داشت. ایستگاه فضایی پنتاگون میتواند آغاز پروژهای مانند آزمایشگاه مداری سرنشیندار باشد. اشاره واحد نوآوری دفاعی به قابلیت مقیاس پذیری و ماژولار بودن در اطلاعیه این سازمان نیز نشان دهنده علاقه وزارت دفاع آمریکا به چنین طرحی است.
پنتاگون از انتخاب سیرا نوادا برای این پروژه هدف دیگر نیز دارد. این شرکت در کنار شوتینگ استار، هواپیمای فضایی خود به نام دریم چیسر- Dream Chase را نیز در دست توسعه دارد. دریم چیسر که یک هواگرد قابل بازیابی است، قرار است شوتینگ استار را به ایستگاه فضایی بین المللی برساند و سپس به مرکز فضایی کندی در فلوریدا بازگردد. ارتش آمریکا به صورت جداگانه در حال آزمایش هواپیماهای فضایی قابل بازیابی خود برای پرتاب سریع و ارزان ماهواره به فضا و کاربردهای دیگر است. دریم چیسر نیز علاوه بر حاملی برای فرستادن ایستگاه فضایی پنتاگون به فضا و در صورت لزوم بازگرداندن آن، میتواند دیگر ماهوارههای ارتش آمریکا را نیز به فضا بفرستد و ماموریتهای دیگری را نیز انجام دهد. گفتنی است که دریم چیسر نسبت به هواپیمای فضایی X-37B نیروی هوایی آمریکا مداومت بیشتری در فضا خواهد داشت.
کاربرد این مرکز هر چه که باشد، احتمالا تا دو سال دیگر به فضا فرستاده خواهد شد. در اطلاعیه واحد نوآوری دفاعی گفته شده که این سازمان امیدوار است تا مرکز مورد نظر، 24 ماه پس از عقد قرار داد در مدار زمین قرار گیرد. به گفته سیرا نوادا، ایستگاه فضایی پنتاگون ابتدا در مدار پایینی زمین قرار خواهد گرفت، اما در آینده مراکز دیگری را میتوان در مدارهای بالاتر مانند مدارهای زمین آهنگ و مدارهای بیضوی قرار داد.