موشک فیوژن فیزیکدان زن ایرانی سفر به مریخ را تسهیل می‌بخشد

موشک فیوژن فیزیکدان زن ایرانی سفر به مریخ را تسهیل می‌بخشد. طرح مفهومی دکتر فاطیما ابراهیمی ۱۰ بار سریع‌تر از پیشران‌های کنونی است.

دکتر فاطیما ابراهیمی فیزیکدان زن ایرانی آزمایشگاه فیزیک پلاسما پرینستون (PPPL) آمریکا موفق به اختراع موشک فیوژن جدیدی شده است و این موشک قادر است تا ١٠ بار سریع‌تر از پیشران‌های فضایی کنونی انسان‌ها را به سیاره مریخ برساند.

موشک فیوژن فیزیکدان زن ایرانی

به گزارش دیلی میل، دکتر فاطیما ابراهیمی زن فیزیکدان ایرانی موفق به اختراع موشک فیوژن جدیدی شده که می‌تواند پای انسان را به سیاره مریخ باز کند. این دستگاه به واسطه‌ی میدان‌های مغناطیسی، ذرات پلاسما را از پشت موشک شلیک می‌کند و فضاپیما را به فضا می‌فرستد. دانشمندان با استفاده از میدان‌های مغناطیسی می‌توانند میزان رانش را برای یک مأموریت ویژه تنظیم کنند و فضانوردان می‌توانند هنگام سفر به جهان‌های دور میزان رانش را تغییر بدهند. فضانوردان با استفاده از موشک فیوژن می‌توانند ١٠ بار سریع‌تر از پیشران‌های جدید که برای حرکت دادن ذرات از میدان‌های الکتریکی استفاده‌ می‌کنند به سیاره سرخ برسند.

فاطیما ابراهیمی عنوان کرد:

من بررسی این مفهموم را از مدتی قبل شروع کرده‌ام. زمانی که درسال ٢٠١٧ روی یک صندلی نشسته بودم و به شباهت اگزوز ماشین با ذرات پر سرعت فکر می‌کردم این ایده به ذهنم رسید.

پلاسما حالت داغ و بار دار ماده‌ای است که از هسته‌های اتمی و الکترون‌های آزاد تشکیل شده است و نشان دهنده‌ی ٩٩ درصد از جهان قابل مشاهده است و می‌تواند مقادیر زیادی از انرژی را تولید کند. دانشمندان در یک آزمایشگاه درحال تلاش بی‌وقفه برای تولید فیوژن هستند تا بتوانند به وسیله‌ی آن برای موشک‌هایی که در اعماق فضا حرکت می‌کنند برق تولید بکنند. پیشران‌های موجود پلاسما که برای حرکت دادن ذرات از میدان‌های الکتریکی استفاده می‌کنند فقط قادر به تولید ضربه کم سرعت هستند. اما مرکز ملی محاسبات علمی تحقیقات انرژی ملی آمریکا و شبیه سازی‌هایی که بر روی رایانه‌های آزمایشگاه پلاسما پرینستون انجام شد به ما نشان‌ داد که مفهوم جدید پیشران پلاسما قادر به تولید اگزوز با سرعت صدها کیلومتر در ثانیه است و می‌تواند از پیشران‌های دیگر ١٠ برابر سریع‌تر باشد.

سفر به راه دور ماه‌ها یا سال‌ها طول می‌کشد زیرا ضربه خاص موتور‌های موشکی شیمیایی بسیار کم است، بنابراین سرعت گرفتن فضاپیما باید مدتی طول بکشد. اگرچه استفاده از فیوژن برای تأمین انرژی موشک‌ها مفهوم جدیدی محسوب نمی‌شود؛ اما پیشرانی که توسط فیزیکدان زن ایرانی توسعه داده شده است از سه جهت با پیشران‌های فعلی متفاوت است.

مورد اول این است که میزان رانش با تغییر در قدرت میدان‌های مغناطیسی کم یا زیاد می‌شود و این امر باعث می‌شود تا در جهان تاریک فضا مانور بهتری ایجاد شود. با استفاده از آهنرباهای الکتریکی بیشتر و میدان‌های مغناطیسی بیشتر می‌توانید یک دکمه را بچرخانید تا سرعت را تنظیم کنید. مورد دوم این است که حرکت این پیشران جدید به واسطه‌ی بیرون راندن ذرات پلاسما و حباب‌های مغناطیسی معروف به پلاسموئیدها رقم می‌خورد.

سومین و آخرین تفاوت طرح مفهومی ابراهیمی با طرح‌های دیگر این است که دستگاه او به واسطه‌ی میدان‌های مغناطیسی ذرات‌ پلاسما را از پشت موشک شلیک می‌کند اما دستگاه‌های دیگر برای این امر از میدان‌های الکتریکی استفاده می‌کنند. ممکن است دلیل استفاده از میدان‌های مغناطیسی تغییر در بازی باشد زیرا به دانشمندان اجازه‌می‌دهد میزان رانش را برای یک مأموریت ویژه تنظیم کنند.

در حالی که سایر پیشران‌ها به گاز سنگین ساخته شده از اتم‌هایی مانند زنون احتیاج دارند، اما در این مفهوم می‌توانید از هر نوع گازی که می‌خواهید استفاده کنید. ممکن است در بعضی موارد انتخاب دانشمندان گاز سبک باشد زیرا اتم‌های کوچکتر می‌توانند با سرعت بیشتری حرکت کنند.