ناسا یک کاوشگر را برای جست و جو در سیاره زحل ارسال می‌کند

سازمان فضایی ناسا قصد دارد تا کاوشگر دراگون فلای – Dragon Fly را به منظور جست و جو در سیاره زحل در سال 2027 به فضا پرتاب کند.

ناسا به تازگی مبلغی برابر با 125 هزار دلار را به منظور پیدایش راهی برای ارسال یک کاوشگر به قمر تیتان سیاره زحل و فرستادن اطلاعات به دست آمده از حیات فرازمینی به زمین، در اختیار یک گروه از پژوهشگران قرار داده است.

ناسا مأموریت مذکور را دراگون فلای (Dragonfly) نام‌گذاری کرده است. نخست قرار بود که دراگون فلای در سال 2025 میلادی به فضا فرستاده شود، اما بعدا قرار شد که در سال 2026 به فضا پرتاب شود و در حال حاضر به دلیل شرایط ناشی از ویروس کرونا این مأموریت تا سال 2027 عقب افتاده است.

هدف اصلی دراگون فلای از جست و جو در سیاره زحل

اصلی‌ترین هدف دراگون فلای از جست و جو در سیاره زحل بازگرداندن ترکیبات آلی برای انجام یک‌سری تحقیقات به زمین است و تأمین سوخت سفر بازگشت این کاوشگر بر عهده اجرام آسمانی دریاچه‌های گسترده متان قمر تیتان است. لازم به ذکر است که قمر تیتان ضمن برخورداری از اقیانوس مایع که وجود حیات فرازمینی در آن امکان‌پذیر است،‌ دارای یک‌سری ترکیبات آلی تحت عنوان تولین نیز هست که پیدایش آن‌ها در زمین امکان‌پذیر نیست. در صورت بازگشت این ترکیبات آلی به زمین دانشمندان آن‌ها را مورد تحلیل و بررسی قرار خواهند داد.

ناسا همچنین اعلام کرده که ممکن است تولین‌ها بعضی از عناصر تشکیل دهنده منظومه شمسی باشند که در صورت صحت این مسئله شناخت منشا حیات سیاره زمین برای‌ ما آسان‌تر می‌شود. لازم به ذکر است که فرود فضاپیما در سطح این قمر به دلیل فشار اتمسفر تیتان می‌تواند بسیار راحت‌تر از فرود روی مریخ باشد.

استوین اولسون (Steven Oleson) مسئول طراحی مفهومی فضاپیما ناسا طی بیانیه‌ای عنوان کرد توقع می‌رود که فرود روی تیتان دشواری خاصی نداشته باشد. تیتان دارای جو نیتروژنی ضخیم است که همین مسئله می‌تواند منجر به پایین آمدن سرعت هواپیما شود.

مطابق با نتایج به دست آمده از مأموریت کاسینی ناسا در زحل، تیتان پس از قمر گانیمد مشتری به عنوان دومین قمر بزرگ منظومه شمسی محسوب می‌شود و دارای یک اقیانوس متشکل از متان مایع است و سنگ‌های آن در بر دارنده یخ آب است. علاوه بر این تعدادی طوفان گرد و غبار نیز در تیتان توسط کاسینی گزارش شده است.

تیتان ضمن برخورداری از اقیانوس بزرگ، الگوی آب و هوایی متفاوتی با زمین دارد و دمای سطح آن منفی 290 درجه فارنهایت (منفی 179 درجه سانتی‌گراد) گزارش شده است که این مسئله دانشمندان را حیرت‌زده کرده است.