زشت ترین خودروهای ایتالیایی؛ از فیات تا بوگاتی و حتی فراری

صنعت خودروسازی ایتالیا با تمام شکوهش، گاهی به اندازه انتظارها ظاهر نشده و در یکی از مهم‌ترین بخش‌ها یعنی طراحی، عملکردی افتضاح داشته است. در این مطلب گجت نیوز، ما سراغ معرفی زشت ترین خودروهای ایتالیایی رفته‌ایم.

خودروهای ایتالیایی معمولا ماشین‌هایی به شدت زیبا، قدرتمند و خاطره‌انگیز هستند. از فراری و لامبورگینی گرفته تا فیات، مازراتی و آلفارومئو، همگی خودروهایی با طراحی چشم‌نواز تولید کرده‌اند که با طراحی خاص و زیبا، در تاریخ خودروسازی ماندگار شده‌اند. با این حال در تاریخ خودروسازی این کشور، خودروهایی زشت، عجیب و غیرقابل‌ تحمل وجود داشته‌اند که در ادامه آن‌ها مرور خواهیم کرد.

زشت ترین خودروهای ایتالیایی تاریخ

بهتر است این نکته را هم به یاد داشته باشید که تمام خودروهای این لیست، کاملا زشت نیستند اما با توجه به شناختی از طراحان ایتالیایی و شاهکارهای بزرگ‌شان در دنیای خودروسازی داریم داریم، دیدن چنین طراحی‌های ضعیفی واقعا غیرقابل تحمل و باورنکردنی است. این شما و این هم لیست زشت ترین خودروهای ایتالیایی تاریخ؛ با ما همراه باشید.

10. فیات 500L Living | طراحی داخلی خوب و طراحی خارجی افتضاح

فیات 500L Living هر آن چیزی است که از یک خودرو ایتالیایی توقع ندارید! این مدل به صورت کلی جزو خودروهایی است که نباید جزو زشت ترین خودروها طبقه‌بندی شود. اما زمانی که بدانید یک شرکت بااصالت ایتالیایی و یک طراح ایتالیایی آن را طراحی کرده‌اند، به شدت ناامید می‌شوید. طراحی داخلی خودرو که شامل داشبورد، رودری‌ها، غربیلک فرمان و … می‌شود قابل قبول است اما طراحی بیرونی خودرو، به هیچ وجه ایتالیایی نیست و یادآور برخی از خودروهای موجود در بازار چین است.

این مینی ون فیات در بخش جلویی، طراحی عجیبی دارد. دماغه خودرو به شدت کوتاه است و خبری از تناسب ظاهری در این مدل نیست. با این که از مینی ون‌ها نباید انتظار یک طراحی تهاجمی را داشت اما استفاده از چنین طراحی حتی در یک مینی ون کامپکت، غیرقابل قبول است و مشخص نیست فیات چطور توانسته چنین خودرویی را به بازار عرضه کند.

9. سیزتا وی 16 تی | یک لامبورگینی با جلوپنجره بیش از حد شلوغ

در اولین نگاه، سیزتا وی 16 تی یک لامبورگینی جذاب از دهه 80 یا 90 میلادی به نظر می‌رسد. اما اگر کمی دقت کنید، می‌بینید خبری از لوگو منقش به گاو خشمگین لامبورگینی نیست. یکی از مهندسان سابق شرکت لامبورگینی با نام کلادیو زامپولی، شرکت سیزتا را تاسیس کرد. او برای تولید مدل وی 16 تی، با مارسلو گاندینی همکاری کرد. این طراح اولین بار طرح سیزتا وی 16 تی را به شرکت لامبورگینی پیشنهاد کرد تا در مدل دیابلو مورد استفاده قرار گیرد.

اما مشکلی بزرگ پیش روی گاندینی وجود داشت. این مشکل، شرکت کرایسلر بود که توانست در سال 1987، لامبورگینی را به قیمت 25 میلیون دلار بخرد. پس از این خرید، آن‌ها به این نتیجه رسیدند که طراحی گاندینی، قابل قبول نیست. با این حال زامپولی باور متفاوتی داشت و از طراحی رد شده لامبورگینی دیابلو استفاده کرد تا شرکت سیزتا، یکی از زشت ترین خودروها تولید شده در ایتالیا را بسازد و راهی بازار کند.

خودرو سیزتا وی 16 تی به دو جفت چراغ جلو از نوع پاپ آپ مجهز شده بود. با این که در آن سال‌ها چراغ‌های پاپ آپ یک آپشن فوق‌العاده جذاب بودند اما وجود چهار چراغ پاپ آپ، یک زیاده‌روی واضح بود. این پایان داستان بخش جلویی سیزتا وی 16 تی و شلوغی بیش از حدش نبود و گاندینی یک جفت راهنما هم زیر چراغ‌های پاپ آپ جای داد تا از زشت بودن این خودرو کاملا مطمئن شود! در طول روز همه چیز خوب بود اما اگر راننده تصمیم می‌گرفت چراغ‌های خودرو را روشن کند، با یکی از زشت ترین خودروهای تاریخ ایتالیا طرف می‌شدید.

8. فیات 600 مولتی پلا | خودرویی که جدی گرفته نشد

سیزتا وی 16 تی حداقل در طول روز، یک طراحی جذاب داشت اما فیات 600 مولتی پلا، در هر زمان از روز و هر فصلی، دارای یک طراحی خنده‌دار بود. این خودرو عجیب و البته بامزه در سال 1956 در نمایشگاه خودرو بروکسل معرفی شد. این خودرو با توجه به طراحی عجیبش، توجه زیادی را به خود جلب کرد. مینی ون‌ها همیشه دارای طراحی خانوادگی و معمولی بودند اما فیات 600 مولتی پلا، از هر نظر عجیب بود.

از چینش درها گرفته تا خطوطی که روی ماشین وجود داشتند باعث می‌شدند فیات 600 مولتیپلا، هیچ وقت به عنوان یک خودرو مناسب جدی گرفته نشود. فیات در کل سه مدل مختلف از این خودرو را تولید کرد که طراحی آن‌ها کمی تغییر کرد اما همچنان عناصر اصلی طراحی که باعث می‌شدند این مدل به یکی از زشت ترین خودروهای ایتالیایی تبدیل شود وجود داشتند. با این که طراحی این خودرو به هیچ وجه جذاب نیست اما پس از چندین دهه، این مدل طرفداران زیادی بین کلکسیونرها دارد.

7. فراری 308 جی تی 4 | وقتی طراحان فراری هم کم‌کاری می‌کنند

فراری برخی از زیباترین خودروهای تاریخ ایتالیا را تولید کرده و دیدن نامش در این لیست، باعث تعجب است. خودرو فراری 308 جی تی 4، برای اولین بار در نمایشگاه خودرو پاریس در سال 1973 میلادی رونمایی شد.

هر قدر فراری در طراحی یک خودرو بد عمل کند، به هیچ وجه نمی‌تواند ماشینی با عملکرد فنی ضعیف معرفی و روانه بازار کند. با این که طراحی این خودرو خیلی جذاب نبود و مشکلاتی واضح در طراحی فراری 308 جی تی 4 وجود داشت، بسیاری از منتقدین و صاحب‌نظران حوزه خودرو باور داشتند این مدل عملکردی فوق‌العاده در پیست و جاده دارد.

فراری به جای همکاری دوباره با پینین فارینا، سراغ برتون برای طراحی این مدل رفت. بر خلاف انحناهای شناخته شده موجود روی بدنه خودروهای فراری که به نوعی امضای این شرکت ایتالیایی بود، طراحان سراغ یک طراحی زاویه‌دار رفتند. دماغه این مدل بلند و نازک است و بخش عقبی خودرو، کمی کوتاه به نظر می‌رسد. به طور کلی هیچ نکته خاصی در طراحی این خودرو وجود ندارد و شاید یکی از دلایلی که این خودرو هیچ وقت ماندگار نشد، طراحی ضعیف آن بوده باشد.

6. بوگاتی EB110 GT | برای ایتوره بوگاتی فقید

خودرو بوگاتی EB110 نام خود را از ایتوره بوگاتی الهام گرفته بود. عدد 110 نیز که در نام این خودرو قدرتمند وجود داشت، بر اساس صد و دهمین سالگرد تولد ایتوره بوگاتی بود. شرکت بوگاتی معمولا در توسعه، طراحی و تولید خودروهایش هزینه زیادی می‌کند و مدل ای بی 110 جی تی نیز یک استثنا نبود. در آن دوران، این خودرو بوگاتی یکی از مورد انتظارترین‌ها در دنیای خودروهای سوپر اسپورت بود. نکته قابل توجه درباره این خودرو، پنل‌های بدنه آن بود. شرکت فرانسوری Aerospatiale که یکی از نام‌های شناخته شده در صنعت تولید قطعات مربوط به صنایع هوایی بود، تولیدکننده پنل‌های بدنه بوگاتی EB110 GT را طراحی و تولید کرد.

در سال 1991 میلادی، بوگاتی پروسه تولید این سوپر اسپورت که یکی از زشت ترین خودروهای ایتالیایی تاریخ است را آغاز کرد. مدل ای بی 110 جی تی در آن سال با قیمت بالای 350 هزار دلار معرفی و راهی بازار شد.

چراغ‌های این مدل روی کاپوت قرار داشتند که به اندازه کافی، به جدیدترین سوپر اسپورت بوگاتی در آن زمان ظاهری عجیب داده بودند. بخش پشتی این خودرو هم بیش از حد بالا بود که باعث می‌شد سازگاری میان طراحی بخش‌های مختلف خودرو بسیار کم باشد. این دو مورد تنها دلایل شکست خودروی ای بی 100 جی تی بوگاتی نبودند و بحران اقتصادی که در آن دوران گریبان‌گیر بسیاری از کشورهای جهان اول شده بود باعث شد این محصول قدرتمند بوگاتی، یکی از بدترین شکست‌های تاریخ شرکت سازنده‌اش باشد.

5. آبارت گرند پونتو | فرزند بدشکل ایتالیا

خودرو آبارس گرند پونتو اولین بار در نمایشگاه خودرو فرانکفورت رونمایی شد. این مدل در نهایت به یکی از محصولات شرکت فیات هم تبدیل شد و با لوگوی این شرکت نیز به بازار عرضه شد. این مدل هم یکی دیگر از خودروهای لیست زشت ترین خودروهای ایتالیایی است که به طور کلی طراحی خیلی بدی ندارد. اما وقتی به این موضوع فکر می‌کنیم که آبارت گرند پونتو فرزند ایتالیا است، نمی‌توان به ایرادات طراحی این خودرو توجه نکرد.

در این خودرو ایتالیایی خبری از خطوطی که شخصیت طراحی این مدل را بسازد نبود و این ماشین بیش از حد دارای اشکال دایره‌شکل بود. این مورد باعث می‌شد گرند پونتو به هیج وجه یک هاچ بک خشن ایتالیایی نباشد و در نگاه اول، بیشتر یادآور یک خودرو از یک شرکت نوپا آسیایی باشد.

درباره امنیت این خودرو هم دغدغه‌هایی وجود داشت و شرکت سازنده، معمولا به ساختن خودروهایی با امنیت بالا معروف نبود. مانند خودرو فیات 500 ال، این مدل هم بر بروی پلتفرم Small Common Components, and Systems (SCCS) ساخته شده بود و در نهایت نتوانست مدلی سود‌آور یا به یادماندنی باشد.

4. خودرو فراری 330 جی تی 2+2 Speciale Shooting Brake | ترکیب سه خودرو در یک فیس لیفت

خودرو فراری 330 جی تی 2+2 Speciale Shooting Brake یک فیس لیفت از کاروزریا آلفردو ویگناله بود. طراحی این مدل هم مانند نام طراح و حتی نام خودش، عجیب و به یاد نماندنی بود! طراحانی ایتالیایی و آمریکایی در پروسه خلق این خودرو فراری سهیم بودند.

نیازی به توضیحات اضافه درباره این خودرو فراری نیست. تنها نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، این است که اگر از جلو، عقب و کنار به این خودرو نگاه کنید، شاهد سه خودرو مختلف با سه زبان طراحی کاملا متفاوت خواهید بود.

فراری 330 جی تی 2+2 Speciale Shooting Brake به خوبی نشان داد شرکتی مثل فراری هم می‌تواند در کنار تولید یکی از زشت ترین خودروهای ایتالیایی تاریخ، حتی کوچک‌ترین سازگاری را نیز در طراحی خودرویش جای ندهد. حتی اگر از عدم هماهنگی طراحی بخش‌های مختلف این مدل هم بگذریم، نمی‌توانیم از سقف طلایی متالیک و بدنه متالیک سبز این فراری بگذریم که تنها کاربردش، راه رفتن روی اعصاب کسانی است که به این خودرو نگاه می‌کنند.

3. آبارت 595 Competizione | تکرار طراحی شکست خورده آبارت

شاید یکی از دلایلی که خودروهای آبارت به اندازه خودروهای دیگر خودروسازان ایتالیایی به شهرت نرسیده‌اند، طراحی ضعیف آن‌ها بوده باشد.

آبارت 595 Copetizione یک هاچ بک کوچک با چراغ‌هایی گرد بود. این مدل به دو جلو پنجره مجهز شده بود و به طور کلی، طراحی چشم‌نوازی نداشت. با وجود ضعف‌هایی در بخش طراحی، این خودرو یک غول واقعی بود که در زمینه عملکرد و در مقایسه با دیگر هاچ بک‌های ایتالیایی، بی‌رقیب بود. موتور 1.4 لیتری این مدل، چهارسیلندر بود و از توربو شارژ بهره می‌برد. این مدل می‌توانست سرعت خود را در تنها 6.7 ثانیه از صفر به 100 کیلومتر بر ساعت برساند.

از جمله دیگر ویژگی‌های این خودرو آبارت، سیستم تعلیق Koni FSD، ترمزهای چهار پیستونی برمپو، دیفرانسیل لغزش محدود مکانیکی و … اشاره کرد. این مدل حتی به یک گیربکس سکوئنشال که بیشتر در خودروهای ویژه مسابقه دیده می‌شود هم مجهز شده بود که باعث می‌شد در مقایسه با دیگر هاچ بک های بازار، عملکردی استثنایی داشته باشد. با این حال حضور این خودرو در لیست زشت ترین خودروهای ایتالیایی تاریخ باعث شد این خودرو آبارت، کمتر از لیاقتش موفق شود.

2. فیات مولتی پلا | زشت اما پرفروش

خودرو فیات مولتی پلا نه تنها یکی از زشت ترین خودروهای ایتالیایی تاریخ است بلکه بارها نامش در لیست‌های مربوط به زشت ترین خودرو تاریخ نیز دیده شده است. این خودرو کامپکت توسط روبرتو جیولیتو در Centro Stile Fiat طراحی شده بود. جالب است بدانید تولید این خودرو از سال ۱۹۹۸ میلادی آغاز شد و تا سال ۲۰۱۰ ادامه داشت. این مدل با وجود ظاهر عجیبش، طرفدارانی داشت.

در کشور چین خودرو فیات مولتی پلا با نام زوایا ام ۳۰۰ Langyue معرفی و روانه بازار شد. به نظر نمی‌رسد که یک طراح واقعی با عقل سلیم این خودرو را طراحی کرده باشد اما جالب است بدانید این خودرو فیات، به هیچ وجه ناموفق نبود. این خودرو کاملا کاربردی و اقتصادی بود و می‌توانست شش نفر را در اتاق زشتش جای دهد. حتی با وجود ظرفیت شش نفره، صندوق عقب این مدل به اندازه کافی بزرگ بود.

1. کووینی C6W | یک طراحی خوب و یک اشتباه بزرگ

در نهایت به زشت ترین خودرو ایتالیایی تاریخ می‌رسیم. خودرو Covoni C6W در واقع می‌توانست یک خودرو جذاب و با طراحی قابل قبول باشد. بخش‌های مختلف این مدل به خوبی طراحی شده بودند و سازگاری خوبی میان بخش‌های مختلف وجود داشت. همه چیز داشت فوق‌العاده پیش می‌رفت تا طراح این مدل سراغ ایده‌ای عجیب، دیوانه‌وار و غیرقابل باور رفت. او با الهام گرفتن از 1976 Tyrrell P34، تصمیم گرفت این مدل، یک خودرو اسپورت شش چرخ باشد.

در سال ۱۹۷۴ میلادی شرکت کووینی تولید مدل سی 6 دابلیو را آغاز کرد. در آن زمان مدیران این شرکت به افتضاح بودن این ایده پی بردند و تولید و توسعه این خودرو شش چرخ را رها کردند. با این حال در سال 2004 میلادی، مسئولان کووینی پروژه طراحی و تولید این خودرو را ادامه دادند.

در سال بعد، نمونه اولیه این مدل در نهایت تولید شد و در نمایشگاه Salon International de l’Auto رونمایی شد. بدنه این خودرو ایتالیایی از جنس فایبرگلاس، فیبر کربن و استیل لوله‌ای ساخته شده بود.

در گجت نیوز بخوانید: بد ترکیب ترین خودروهایی که بعد از سال ۲۰۰۰ روانه بازار شدند

هر چند این مدل توانست توجه بسیاری از عاشقان خودروهای عجیب را جلب کند اما در راضی کردن اکثر خریداران، به هیچ وجه موفق نبود و این روزها به عنوان یکی از زشت ترین خودروهای ایتالیایی تاریخ شناخته می‌شود.