سیر تکامل جذاب و دیدنی تلویزیون های سامسونگ از 1970 تا 2022

در این مطلب به تاریخچه و سیر تکامل جذاب، دیدنی و نوستالژیک تلویزیون‌ های سامسونگ در طول حدود پنج دهه از فعالیت خود تاکنون می‌پردازیم.

در طول دستکم یک قرن گذشته، بشر شاهد انقلابی در نحوه ثبت و اشتراک‌گذاری تصاویر بوده است. برای هزاران سال، تنها راه جهت تماشای گروهی یک اثر، خلق آن توسط هنرمند و پیاده‌سازی آن بر روی بوم بود. سپس، آهسته و پیوسته، فناوری‌های عکاسی به ما این امکان را دادند که تصاویر ثابت را به دام بیاندازیم و آنها را در لحظه ثبت کنیم. در نهایت با پخش یک سری تصاویر ثابت پیوسته و به‌وسیله ادغام آنها با صدا، تصاویر متحرک به‌وجود آمدند. در قدم بعد، تصاویر و تجربیات بصری و صوتی برای سراسر مردم جهان قابل پخش شدند، اما شرط مشاهده آنها، مراجعه به سالن‌های سینما بود. این سیر تکامل جذاب بود که در نهایت به ساخت تلویزیون های سامسونگ و غیره منتهی شد.

از بسیاری جهات، تلویزیون آخرین گام در تکامل فناوری بصری بوده که اخبار جهان و محتوای سرگرمی را به اتاق نشیمن میلیاردها نفر منتقل کرد. تلویزیون از زمان معرفی خود در اوایل قرن بیستم، راه زیادی را پیموده و بسیاری از این نوآوری‌ها به‌لطف تکنولوژی و نوآوری‌های سامسونگ اتفاق افتاده است.

از مجموعه لامپ‌های خلاء سیاه و سفید گرفته تا صفحه‌نمایش‌های تخت و مدرن امروزی، سامسونگ با کمک به ارتقای فناوری تلویزیون، امروزه به جایگاهی رسیده که به‌سختی می‌توان آن‌را با نمونه‌های چند دهه پیش مقایسه کرد.

سیر تکامل تلویزیون های سامسونگ

اولین تلویزیون سامسونگ

سامسونگ در دهه 30 میلادی با تمرکز بر تجارت نودل در داخل مرزهای کره و هم‌چنین صادرات آن به چین، به‌عنوان یک شرکت تجارت مواد غذایی در کره جنوبی آغاز به کار کرد. پس از جنگ کره، این کمپانی یک کمپین هدایت شده برای ایجاد تنوع در محصولات خود را کلید زد که باعث ایجاد یک بخش الکترونیکی شد.

در 30 دسامبر 1968، سامسونگ با برگزاری یک جلسه، به‌طور رسمی واحد “Samsung Electronic” را تاسیس کرد. این بخش در ژانویه 1969 آغاز به کار کرد و تقریبا بلافاصله به ساخت تلویزیون‌های سیاه و سفید مشغول شد.

در طول آن سال، سامسونگ واحد الکترونیکی خود را به‌وسیله همکاری با دیگر شرکت‌ها نظیر NEC و Sumitomo و هم‌چنین از طریق آموزش کارکنان خود گسترش داد. در تاریخ 23 دسامبر 1969، این شرکت اولین نسخه از تلویزیون‌های سیاه و سفید را به‌مناسب نزدیک شدن به سال جدید، وارد بازار کرد.

مدل 12 اینچی آن نسخه که P-3202 نامیده می‌شد، تا چند سال پس از عرضه، با استقبال میلیون‌ها نفر در کره و سراسر جهان روبرو شد و سامسونگ را به‌عنوان یک بازیگر اصلی در بازار جهانی لوازم الکترونیکی معرفی کرد.

اولین تلویزیون رنگی سامسونگ

با معرفی تلویزیون‌های رنگی، بار دیگر صنعت الکترونیک دستخوش تحولی جدید شد. در حالی‌که تلویزیون‌ رنگی برای اولین بار در سال 1954 به‌مصرف‌کنندگان تحویل داده شد، چند دهه طول کشید تا سامسونگ نیز در سال 1977 وارد عمل شود.

یکی از دلایل تاخیر در عرضه، این واقعیت بود که سامسونگ تا سال 1970، هرگز عزمی جدی برای تولید تلویزیون نداشت، با این‌حال، عامل اصلی در ایجاد وقفه‌ 7 ساله، اقتصاد و تقاضای محلی بود.

تا اواخر دهه 70، حتی یک ایستگاه تلویزیونی کره‌ای وجود نداشت که به‌صورت رنگی برنامه پخش کند. بدین ترتیب، در کره واقعا بازاری برای نوع رنگی TV وجود نداشت. قبل از اینکه سامسونگ اقدام به تولید یک محصول جدید کند، باید در ابتدا مطمئن می‌شد که محصولاتش در بازارهای جهانی خریدار خواهد داشت.

در سال 1977، این غول کره‌ای سرانجام به ساخت تلویزیون رنگی خود، به‌عنوان جانشینی برای سری P-3202 روی آورد. پنج‌ سال پس از اولین عرضه این مدل، آنها موفق شدند یک میلیون دستگاه تلویزیون رنگی و تقریبا 10 میلیون دستگاه تلویزیون سیاه و سفید را به‌فروش برسانند.

تلویزیون پلاسما صفحه تخت

تا چند دهه گذشته، اشغال بخش قابل توجهی از اتاق نشیمن توسط یک تلویزیون، موردی عادی تقلی می‌شد. آوردن یک تلویزیون جدید به خانه به‌معنای تغییر دکور منزل و حتی نیاز به خرید مبلمان اضافی برای تناسب آن با نمایشگر بود. پایه‌های TV و مراکز سرگرمی براساس این درک ساخته شده بودند که تلویزیون به یک سیستم پشتیبانی قابل توجه نیاز دارد.

علی‌رغم بهبود مستمر کیفیت تصویر، سازندگان تلویزیون با محدودیت‌های فیزیکی این فناوری مواجه بودند. لامپ‌های پرتوی کاتدی برای تولید تصاویر و انتقال آن به نمایشگر، به فضا نیاز داشتند. با این‌حال، در میانه این مشکلات بود که همه‌چیز به یک‌باره دگرگون شد.

در سال 1998، سامسونگ به توسعه تلویزیون‌های پلاسما با صفحه تخت پرداخت. به‌جای ساختار حجیم لامپ پرتوی کاتدی، این نوع TV، با پلاسماهای الکتریکی قرار گرفته میان دو صفحه صاف شیشه‌ای کار می‌کرد. این پلاسماهای تحریک شده الکتریکی، پیکسل‌هایی را که شامل سه رنگی اصلی هستند را روشن می‌کنند. با روشن کردن آنها به روش‌های مختلف، می‌توان تصاویری پیچیده خلق کرد.

این تغییر در تکنولوژی باعث شد تا نمایشگرهای بزرگی ساخته شوند که فضای کم‌تری را اشغال می‌کنند. آنها را می‌توان به‌جای نشستن روی زمین یا نیاز به پایه اضافی، روی دیوار نصب کرد. با این وجود، تلویزیون‌های پلاسما نیز عیب و نقص‌های خود را داشتند. به‌دلیل فعالیت ناهمگون فسفرها، تصاویر تاریک بودند و در طول زمان ممکن بود در سطح نمایشگر بسوزند و اثری دائمی به جا بگذارند. برای مثال، اگر DVD یا بازی‌های ویدیویی خود را در حال پخش رها می‌کردید، یا اگر با نسبت ابعاد کوچک‌تر، یعنی همراه با نوارهای مشکی در لبه‌ها بازی می‌کردید، پدیده‌ای مشکل ساز به‌نام “Burn in” به‌وجود می‌آمد.

Edge-lit LED

با وجود آن‌که تلویزیون‌های پلاسما با تکیه بر طراحی باریک‌تر و مدرن خود، از سوی مصرف‌کنندگان با استقبال مواجه شدند، اما همان‌طور که در بالا توضیح داده شد، آنها به‌شدت پرمصرف و دارای معایب متعددی بودند. تولیدکنندگان این حوزه، از جمله ساسسونگ، جستجو برای یافتن راه‌های دیگری برای بهبود فناوری را آغاز کردند و در عین حال سعی داشتند با کاهش ابعاد، طراحی بهینه‌تری را در نسخه‌های بعدی ارائه کنند.

در سال 2009، سامسونگ از اولین نمایشگر LED خود رونمایی کرد. به‌نقل از CNN، در سه ماهه اول آن سال، این شرکت کره‌ای در حال از دست دادن سهم بازار خود به Vizio بود که تلویزیون‌هایی را با قیمت نسبتا پایین عرضه می‌کرد. با این‌حال، تغییر فناوری به LED، مجددا به برگه برنده سامسونگ تبدیل شد و به این تولیدکننده برای حفظ جایگاه اول بازار کمک کرد.

با اینکه عرضه اولیه این نسل از تلویزیون‌ها، برچسب قیمتی بالایی داشت و از 1600 دلار شروع می‌شد، اما نویدبخش یک جهش قابل توجه بود. به‌طور کلی، در تلویزیون‌های LED امکان تعبیه نمایشگرهای باریک‌تری وجود دارد که ضخامت آنها به کمتر از نیم اینچ می‌رسد. هرچه TV نازک‌تر ساخته شود، بدون آنکه وزن دستگاه افزایش پیدا کند، نمایشگر بزرگ‌تر خواهد شد. اولین تلویزیون‌های LED سامسونگ در ابعاد 40، 46 و 55 اینچی عرضه شدند. آنها هم‌چنین در مقایسه با نسل پیشین، حدود 40 درصد انرژی کم‌تری مصرف می‌کردند.

علی‌رغم رکود اقتصادی سال 2008 که در آن زمان جریان داشت، فناوری جدید سامسونگ کارساز بود و این غول کره‌ای در سال 2009 موفق شد تا 2.6 میلیون دستگاه تلویزیون LED را بفروشد.

تلویزیون سه‌بعدی HD

در حالی‌که جیمز کامرون، سازنده فیلم آواتار بر این باور بوده که عامل اصلی موفقیت فیلم‌هایش، صرفا ایده و داستان بوده است، اما نمیتوان از جلوه‌های بصری خیره‌کننده و فناوری سه‌بعدی آنها به‌سادگی گذشت. آواتار، توانست تا در گیشه با فروش 3 میلیارد دلاری، به پرفروش‌ترین فیلم دهه تبدیل شود و اشتیاق بسیاری را برای تولید فیلم‌های سه‌بعدی برانگیخت.

در سال 2010، سامسونگ تصمیم گرفت تا از طریق انتقال فیلم‌ها و تلویزیون‌های 3D به خانه، بر روی اقبال عمومی به این صنعت نوظهور سرمایه‌گذاری کند. علی‌رغم قیمت بالای این سری که بسته به مدل از حدود 2000 تا 3000 دلار متغیر بود، تلویزیون‌های سه‌بعدی در ابتدا با فروش خوبی مواجه شدند. طبق گزارش Yonhap News، سامسونگ در شش ماهه اول عرضه، 1 میلیون از این دستگاه‌ها را به‌فروش رساند.

با این‌حال، به مرور محبوبیت تلویزیون‌های سه‌بعدی کاهش یافت که تا حدودی ناشی از محدودیت‌های ذاتی بود. تماشای محتوا به‌صورت 3D، مستلزم استفاده از عینک‌هایی است که به باتری‌های یک‌بار مصرف با شارژ مجدد نیاز دارند. علاوه بر این، با وجود گزینه تبدیل دو بعدی به سه‌بعدی، محتوای 3D موجود، محدود بود.

به‌گزارش LifeWire، این مشکل تنها آغازی بر این اتفاق بود که چرا تلویزیون‌های سه‌بعدی سامسونگ و دیگر رقبا آن‌طور که مورد انتظار بود، موفق عمل نکردند. تجهیزات اضافی، هزینه‌ها، محتوای محدود و لزوم استفاده از عینک، چندان به مذاق مصر‌ف‌کنندگان خوش نیامد و بعد از منسوخ شدن این سری، محصولات جدید به‌طور کامل به آنها غلبه کردند.

تلویزیون هوشمند

امروزه تصور دنیایی بدون سرویس‌های استریم مانند نتفلیکس و غیره دشوار است. با این‌حال، این دسته، خدماتی نسبتا جدید هستند و فناوری مورد استفاده در آن برای انتقال فیلم‌ها و محتویات مشابه به منزل شما، هنوز نوپا است. اگر از سن کافی برای یادآوری دوران شروع به‌کار Netflix برخوردار هستید، ممکن است به یاد داشته باشید که در آن زمان مجبور بودید فیلم‌ها را در یک صف آنلاین قرار دهید و سپس به انتظار دریافت DVD از طریق ارسال پستی بنشینید. پس از آن بود که در سال 2007، نتفلیکس از قابلیت‌های جدید خود برای پخش محتوا از طریق اینترنت پرده برداشت.

برای مدتی، استریم تا حد زیادی با استفاده از لپ‌تاپ یا کامپیوترهای رومیزی انجام می‌شد. با این‌حال، در نهایت به‌طور اجتناب ناپذیر، این سرویس‌ها پای خود را به تلویزیون‌ها باز کردند. در سال 2011، سامسونگ به عرضه تلویزیون‌های هوشمند با قابلیت‌های اینترنتی داخلی روی آورد.

مدل‌های اولیه، از ویژگی “Smart Hub” سامسونگ برای جستجوی محتوا استفاده می‌کردند. علاوه بر ریموت، کاربران می‌توانستند تلویزیون‌های خود را با استفاده از گوشی هوشمند یا تبلت کنترل کنند. برخی از نمونه‌های Smart TV، حتی به شما این امکان را می‌دادند تا محتوا را از تلویزیون به تبلت خود منتقل کنید و از طریق یک مرورگر روی صفحه TV خود به نسخه گسترده‌تری از اینترنت دسترسی داشته باشید.

مدت کوتاهی پس از عرضه اسمارت تی‌وی، سامسونگ به یکپارچه‌سازی کنترل صوتی و فضای ذخیره‌سازی ابری روی آورد. توانایی دسترسی به محتوا از طریق سرویس‌های استریم مانند نتفلیکس و هولو، نحوه تعامل بینندگان با تلویزیون‌هایشان را تغییر داد و باعث ایجاد نوآوری در دو حوزه فناوری و تولید محتوا به‌طور توامان شد.

نمایشگرهای منحنی

اگر تا‌به‌حال از یک گنبد تاریخی بازدید کرده باشید، احساس منحصر‌به‌فردی از یک تجربه بصری طنین‌انداز می‌شود. در سال 2013، سامسونگ با معرفی تلویزیون‌های منحنی تلاش کرد تا این احساس را تا حدی تداعی کند.

به ادعای این شرکت کره‌ای، تلویزیون‌های Curve، به‌دلیل انحنا در ظاهر و کیفیت تصویر بهبودیافته 4K، تجربه بهتری را در حین غوطه‌ور شدن در نمایشگر به بیننده القا می‌کنند. بحث در مورد آخرین ویژگی، کمی دشوار است، اما این سوال که آیا چنین تغییراتی برچسب بالای قیمتی را توجیه می‌کند یا خیر، هنوز جای بحث دارد.

این احتمال وجود دارد که تجربه بهبود یافته، بیش از آنکه به انحنا مربوط باشد، ناشی از کیفیت تصویر فوق‌العاده بالای 4K UHD این تلویزیون‌ها است. علاوه بر آن، انحنای نمایشگر، زبان طراحی تلویزیون‌های یک‌دهه اخیر را که بر پایه عدم برجسته‌سازی و افزایش ظرافت بود، تا حدی نقض کرده است.

نکته حائز اهمیت این است که اگر در جای مناسب ننشینید، ممکن است تصویر در امداد لبه‌ها انحراف پیدا کند. برای به‌دست آوردن مزایای صفحه‌نمایش Curve، باید نسبتا نزدیک و تا حد امکان در مرکز تلویزیون مستقر باشید.

با این‌حال، نکته‌ای جالب در مورد نمایشگرهای خمیده وجود دارد، آنها بلافاصله در هر نمایشگاه الکترونیکی نظرها را به‌ سوی خود جلب می‌کنند. در نهایت، اگر بودجه و سلیقه مورد نظر برای خرید تلویزیون، محدودیت خاصی نداشته باشد، انتخاب میان تلویزیون منحنی و تخت معمولی به ترجیح شخصی بستگی خواهد داشت. اگر دوست دارید تجربه‌ای جدید و جالب داشته باشید، فقط به‌همین یک دلیل، یک TV خمیده می‌تواند انتخاب مناسب و هیجان‌انگیزی قلمداد شود.

تلویزیون UHD با قابلیت خم شدن

اگر مطمئن نیستید که در بحث تلویزیون منحنی یا تخت، کدام طرف ایستاده‌اید، سامسونگ گزینه‌ای دیگر ارائه کرده که به شما امکان می‌دهد، بهترین‌های هر دو فناوری را در کنار یکدیگر داشته باشید. در سال 2014، این کمپانی از عرضه یک تلویزیون 85 اینچی UHD خبر داد که قادر است به‌وسیله فشردن یک کلید، از یک صفحه تخت به خمیده تبدیل شود.

مجموعه‌ای از موتورهای Servo در داخل این تلویزیون استفاده شده که حرکت را در پاسخ به دستورات شما کنترل می‌کنند. طبق توضیخ Cnet، سامسونگ این سری را به‌گونه‌ای طراحی کرده که تا حد امکان و با توجه به محدودیت‌های فیزیکی مواد صفحه‌نمایش، قابلیت خمیدگی داشته باشد.

یک سال بعد، سامسونگ از یک مدل 105 اینچی بزرگ‌تر با همان ویژگی‌های خاص انعطاف پذیری رونمایی کرد. مانند تلویزیون‌های مجهز به خمیدگی استاتیک، به‌نظر می‌رسد که مزایای این مدل نیز بیش از انحنا، از کیفیت تصویر ناشی شده است. این بدان معنی است که اگر روزی از نمایشگر منحنی خسته شدید، می‌توانید آن‌را به حالت استاندارد برگردانید و از آن استفاده کنید. با این‌حال، برای خرید این تلویزیون باید از جیب منعطفی نیز برخوردار باشید! با توجه به اینکه قیمت اولیه سری Bendable UHD از 100 هزار دلار آغاز می‌شود، احتمالا خرید دو تلویزیون با صفحه‌های تخت و خمیده، انتخاب ارزان‌تر و کاربردی‌تری باشد.

SUHD

در سال 2016، تلویزیون‌هایی با کیفیت فوق‌العاده بالاتر به‌عنوان نمونه‌های شناخته شده 4K، بسیار فراگیر شده بودند. افزایش محتوای با کیفیت بالا در کانال‌های تلویزیونی معمولی، پخش جریانی و ویدیوی خانگی، همگی نشان می‌دهند که امروزه HD به عنوان استانداردی برای اکثر مدل‌های TV تعریف شده است. در تلاش برای حفظ جایگاه برتر رقابت، سامسونگ مجموعه‌ای از تلویزیون‌های SUHD را معرفی کرد.

در زمان عرضه، مشخص نبود که منظور از کلمه S در اصطلاح “SUHD” به چه معناست. در واقع، سامسونگ در این مورد بسیار محتاطانه عمل کرده بود. آنها در نهایت مشخص کردند که S مخفف واژه “Super” است. اضافه کردن کلمه سوپر به‌عنوان یک اصطلاح برای تعریف تصویری که کیفیت بالا دارد، شاید اضافی به‌نظر برسد، اما هدف از این نام‌گذاری چیست؟

در حالی‌که فناوری پشت پرده و تشکیل دهنده SUHD آشناست، با تکیه بر نمایشگرهای LCD با نور پس‌زمینه LED، سامسونگ از تکنولوژی جدیدی به‌نام “quantom dots” (نقطه‌های کوانتومی) رونمایی کرد که نامی جذاب برای نانوذراتی است که وسعت رنگی در حال پخش تلویزیون را افزایش می‌دهند.

اندازه این نانوذرات بین 2 تا 10 نانومتر بوده و بسته به ابعاد، طول موج‌های متفاوتی از نور را ساطع می‌کنند. نانوذرات‌ها در فیلمی به‌صورت پرس شده درون نمایشگر تعبیه شده‌اند. این پالت، رنگی قوی‌تر و وضوحی بالاتر را ارائه می‌کند و نسبت به پنل‌های OLED اصلاح شده است.

QLED و 8K

 

با ورود به سال 2018، سامسونگ به‌طور ویژه به ساخت نمایشگرهای quantom dots متمایل شد، این در حالی بود که بسیاری از رقبا بر روی OLED سرمایه‌گذاری کرده بودند. در این برهه، سامسونگ مجموعه‌ای از نقاط کوانتومی را با نام “QLED” معرفی کرد.

تعهد سامسونگ به QLED، حتی با وجود عدم تصاحب بخش عمده بازار در ابتدا، گواه تلاش آنها به سمت بهبود کیفیت تصویر بود. اکثر نمونه‌های اولیه QLED این شرکت از وضوح 4K پشتیبانی می‌کردند تا اینکه سامسونگ در سال 2018، از یک سری جدید با قابلیت پخش محتوای 8K رونمایی کرد. این مدل 85 اینچی که Q9SN نام دارد، مشاهده پیکسل‌ها در هنگام پخش محتوا را تا حد زیادی کاهش داده است.

البته، در معرفی یک تلویزیون 8K آن هم در برهه‌ای که دیگر تولیدکنندگان هنوز به این سطح نرسیده‌اند، یک خطر ذاتی وجود داشت. در شرایطی که به‌ندرت محتوایی با این رزولوشن در دسترس است، دلیل چندان قانع‌کننده‌ای برای خرید این تلویزیون وجود ندارد؛ با این‌حال سامسونگ برای این محدودیت نیز چاره‌ای اندیشیده است. Q9SN با یک سیستم پردازشی عرضه شده که با بهره‌گیری از هوش مصنوعی، می‌تواند محتوای 4K را به 8K تبدیل و نمایش دهد.

تلویزیون فریم با قاب ضد انعکاس نور

بخش بزرگی از سیر تکامل تلویزیون ها در سامسونگ و دیگر رقبا، به‌وسیله توسعه فناوری‌هایی با بهره‌گیری از کم‌ترین امکانات و بودجه ایجاد شده است. شرکت‌های این حوزه در هر نسل تلاش می‌کنند تا با اشغال فضای کم‌تر و کاهش مصرف انرژی، کیفیت تصویر بهتری را از طریق نمایشگرهای خود ارائه دهند. با وجود این، با افزایش اندازه صفحه‌های نمایش، فضای بیش‌تری روی دیوار اشغال می‌شود. به‎‌طوری‌که اغلب، تمام سطح دیوارهای اتاق نشیمن یا اتاق خواب به تلویزیون اختصاص پیدا می‌کند.

تلویزیون فریم سامسونگ، به مصرف‌کنندگان این امکان را می‌دهد تا از تلویزیونی غول‌پیکر استفاده کنند، بدون آنکه اصلا به چنین دستگاهی نیاز داشته باشد. این نمایشگرها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که در صورت عدم استفاده مانند آثار هنری قاب شده به‌نظر می‌رسند و حتی می‌توانید سبک‌های مختلف قاب را متناسب با سلیقه خود انتخاب و نمایش دهید.

در حالی‌که سامسونگ برای اولین بار تلویزیون فریم را در سال 2017 معرفی کرد، نسخه‌های اولیه آن به‌دلیل تابش و انعکاس شدید نور که در تلویزیون و مانیتورها در سطح بسیار پایین‌تری وجود دارد، تصویری نسبتا مبهم و محو را ارائه می‌دادند. با این‌حال، سامسونگ در سال 2022 با عرضه یک قاب نمایشگر مات، انعکاس بالا را تا حد زیادی کاهش داده و به‌طور مقاعدکننده‌‌ای، یک اثر هنری قاب‌بندی شده را شبیه‌سازی می‌کند.

می‌توانید از میان مجموعه‌ تصاویر از پیش بارگذاری شده، از جمله برخی از معروف‌ترین آثار هنری جهان، یکی را انتخاب کرده یا می‌توانید با آپلود تصاویر مورد نظر خود، کادر مخصوص خود را بسازید. هم‌چنین، هر قاب به یک پایه دیواری باریک مجهز شده که فریم را روی دیوار نگه می‌دارد.