گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
در این مطلب قصد داریم 15 خودرو افسانه ای دهه 90 میلادی را معرفی کنیم که زمانی جزو بهترین خودروهای دوران خود بودند، اما اکنون کمتر از آنها یاد میشود و به دست فراموشی سپرده شده‌اند.
دهه 90 میلادی دوران بسیار جالبی بود؛ به خصوص وقتی صحبت از صنعت خودرو میشود. در حالی که امروزه برخی از خودروها با بهترین عملکرد از جمله بوگاتی شیرون یا لامبورگینی اونتادور را داریم، در دهه 90 شاهد یک دوران گذار بودیم. در این سال‌ها خودروهای قدیمی‌تر از دهه‌های قبلی شروع به دریافت فناوری‌های قدرتمندتر و پیشرفته‌تر مثل سیستم‌های تزریق سوخت جدید کردند. موتورها سریع‌تر از همیشه رشد می‌کردند و مهمتر از همه این که خودروسازان از شر طراحی‌های جعبه‌مانند قدیمی خلاص می‌شدند و به ظاهر شیک‌تر و مدرن‌تر روی می‌آوردند.
خودروهای زیادی وجود دارند که در دهه 90 به دلیل مشخصات و ویژگی‌های شگفت‌انگیز خود خبرساز شدند، اما برخی از آنها قربانی گذشت زمان شدند و در دنیای پرسرعت امروزی آنچنان که شایسته هستند، از آنها یاد نمی‌شود. در این مقاله سعی کرده‌ایم تعدادی از بهترین خودروهای افسانه ای دهه 90 میلادی که از نظر طراحی و عملکرد بسیار جلوتر از زمان خود بودند را معرفی کنیم.
15 خودرو افسانه ای دهه 90 میلادی
1. نیسان 300ZX
نیسان 300 زد ایکس که با نام Fairlady Z نیز شناخته میشود، یک خودرو اسپرت گرندتورر بود که از سال 1986 تا 2000 تولید شد. این خودرو در سه سبک بدنه تولید شد که شامل کانورتیبل دو در، کوپه دو در و کوچه چهار نفره تارگا می‌شد. حرف X در نام این خودرو نشان‌دهنده ویژگی‌های لوکس و راحتی‌محور آن بود. مدل اول نسل اول 300ZX به نام Z31 موفق‌ترین سری Z نیسان محسوب می‌شد که فروش زیادی را هم در بازار ایالات متحده و هم در بازار ژاپن به ثبت رساند.
مدل نسل دوم 300ZX که با نام Z32 شناخته می‌شد، طراحی جدیدی را به همراه مشخصات فنی قابل توجه به رخ می‌کشید. این خودرو توسط نیسان به گونه‌ای طراحی شد که با فناوری پیشرفته‌تر، حتی سریع‌تر از قبل شده بود و می‌توانست با سایر خودروهای اسپرت بازار رقابت کند. فروش این خودرو برای مدل سال 1990 نزدیک به 1 میلیون دستگاه رسید و آن را به یکی از پرفروش‌ترین خودروهای اسپورت در تاریخ تبدیل کرد.
نیسان Z32 توسط ایسائو سونو و توشیو یاماشیتا طراحی شده بود و از یک پیشرانه 3 لیتری DOHC تنفس طبیعی با زمان‌بندی متغیر سوپاپ بهره می‌برد که قدرت 222 اسب بخار در 6400 دور در دقیقه و گشتاور 268 نیوتن‌متر را تولید می‌کرد. نسخه توربوشارژ این خودرو به اینترکولرهای دوگانه و یک شارژر موازی تویین توربو مجهز شد که قدرت 300 اسب بخار و گشتاور 383 نیوتن‌متر را تولید می‌کرد. این خودرو در عرض 5 ثانیه از صفر تا سرعت 96 کیلومتر بر ساعت را طی می‌کرد و می‌توانست به حداکثر سرعت 249 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند.
2. لینکلن مارک VIII
لینکلن مارک 8 یا Lincoln Mark VIII یک کوپه لوکس دو در بود که از سال 1983 تا 1998 تولید شد. این خودرو به عنوان یک مدل تک نسل به تولید رسید و مونتاژ آن در کارخانه مونتاژ فورد ویکسوم انجام شد. لینکلن Mark VIII جانشین Mark VII بود که در نهایت تولید آن در سال 1998 بدون هیچ جایگزین دیگری متوقف شد و آن را به آخرین مدل باقی مانده از سری Lincoln Mark تبدیل کرد.
توسعه این خودرو در سال 1984 میلادی آغاز شده بود و قرار بود در اوایل دهه 90 به بازار عرضه شود. این خودرو توسط کیو کیم در سال 1986 طراحی شد و دارای زبان طراحی انقلابی بود که با خودروهای قبلی لینکلن کاملا تفاوت داشت و در عین حال عناصر امضای این برند را حفظ می‌کرد. نمونه اولیه طراحی خودرو به نام Sketch 1 توسط تیم طراحی توسعه داده شد و در سال 1998 در اختیار مدیران شرکت قرار گرفت. این طرح با استقبال خوبی مواجه شد، ولی مدیران برخی تغییرات را سفارش دادند که شامل بازبینی‌هایی در قسمت جلو و عقب خودرو می‌شد.
لینکلن مارک VIII بزرگتر از مدل قبلی خود بود و از ساختار یکپارچه بهره می‌برد. بدنه با سقف فولادی مستحکم و پانل‌های درها ضخیم‌تر و تقویت شدند. همچنین این خودرو دارای یک سیستم تعلیق بادی مستقل با کنترل‌های کامپیوتری بود که به طور خودکار ارتفاع سواری را در سرعت‌های بالاتر کاهش می‌داد و آیرودینامیک را بهبود می‌بخشید.
لینکلن Mark VIII از موتور 4.6 لیتری وی 8 DOHC کاملا جدیدی استفاده می‌کرد که قدرت 280 اسب بخار و گشتاور 386 نیوتن‌متر را در 5500 دور در دقیقه تولید می‌کرد. این موتور با یک گیربکس 4 سرعته اتوماتیک جفت شد که به طور موثری قدرت پیشرانه V8 را مدیریت می‌کرد.
3. مزدا MX-5
مزدا میاتا که با نام Eunos Roadster در ژاپن شناخته میشود، اولین نسل خودروی اسپرت رودستر MX-5 بود که در نمایشگاه خودرو شیکاگو در سال 1989 میلادی رونمایی شد. مزدا ام ایکس 5 به عنوان یک از بهترین خودروهای اسپرت آن زمان شناخته شد و به شدت از خودروهای اسپرت بریتانیایی در دوران پس از جنگ الهام گرفته بود. این کانورتیبل دو در کاملا از فولاد با سقف آلومینیومی سبک وزن ساخته شده بود.
مزدا MX-5 با یک موتور 1.6 لیتری DOHC عرضه می‌شد که می‌توانست قدرت 115 اسب بخار و گشتاور 135 نیوتن‌متر را در 6500 دور در دقیقه تولید کند. علاوه بر این، یک سیستم تزریق سوخت الکترونیکی نیز با یک جریان‌سنج به همراه یک سیستم جرقه‌زنی الکترونیکی ارائه می‌شد.
نوع دیگری از MX-5 با گیربکس اتوماتیک به همراه موتور 1.6 لیتری که به طور خاص برای این گیربکس تنظیم شده بود، عرضه شد که حداکثر گشتاور را در دور موتور پایین‌تر ارائه می‌کرد. این مدل می‌توانست در عرض 8.6 ثانیه به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند و حداکثر سرعت آن نیز به 186 کیلومتر بر ساعت می‌رسید. در سال 1993 میلادی، یک نسخه محدود از مزدا ام ایکس 5 در تعداد 1500 دستگاه روانه بازار شد. این مدل دارای فضای داخلی مجلل‌تری بود که با تودوزی چرمی قرمزرنگ پر شده بود و از ویژگی‌هایی مثل فرمان برقی، شیشه‌های برقی، کروز کنترل و اسپویلرهای عقب بهره می‌برد. تمامی این 1500 دستگاه خودرو مزدا MX-5 LE در رنگ مشکی ساخته شده بودند.
4. مرکوری کوگار
نام Mercury Cougar نامی است که به طیف متنوعی از خودروهای تولید شده توسط بخش مرکوری فورد از سال 1967 تا 2002 میلادی داده شد. اتومبیل مرکوری کوگار که در هشت نسل عرضه شد، تقریبا 34 سال عمر کرد و همه خودروها بر اساس همتایان فورد خود ساخته شده بودند.
جالب اینجاست که Mercury Cougar در ابتدا به عنوان یک طرح پیشنهادی برای فورد موستانگ ارائه شده بود، اما توسط بخش مرکوری بهینه‌تر شد. پس از عرضه موفقیت‌آمیز فورد موستانگ در سال 1964، مرکوری کوگار به عنوان یک خودروی مجلل به بازار عرضه شد و دقیقا بین موستانگ و فورد تاندربرد قرار می‌گرفت. Cougar از نظر راحتی نسبت به موستانگ بهتر بود و قدرت بیشتر و عملکرد بهتری نسبت به تاندربرد ارائه می‌داد.
در طول دهه 90 میلادی، نسل هفتم مرکوری کوگار در بازار غالب بود. این نسل اولین بار در سال 1989 میلادی معرفی شد. این مدل با سری 6 بی ام و و جگوار XJS رقابت می‌کرد، در حالی که قیمت اقتصادی‌تری نسبت به آنها داشت. کوگار نسل هفتم، بر اساس پلتفرم کاملا جدید فورد MN-12، طرح دیفرانسیل عقب را با افزایش 13 اینچی فاصله بین دو محور خودرو حفظ کرد و از مرسدس بنز 560 آن زمان خودروی طویل‌تری بود. این خودرو توسط پیشرانه 3.8 لیتری V6 با قدرت 140 اسب بخار نیرو می‌گرفت و گیربکس 4 سرعته اتوماتیک نیز نیروی تولیدی را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کرد.
5. هوندا اس 2000
هوندا اس 2000 که به عنوان یک خودرو مفهومی در سال 1995 میلادی در نمایشگاه خودرو توکیو معرفی شد، یک خودرو اسپرت روباز بود که توسط غول خودروسازی ژاپنی از سال 1999 تا 2009 تولید شد. هوندا به مناسبت جشن 50 سالگی خود تولید این محصول را آغاز کرد و نسخه تولیدی S2000 را در 15 آوریل 1999 روانه بازار کرد.
این خودرو دارای موتور جلو با دیفرانسیل عقب بود و از پیشرانه 1.9 لیتری DOHC با فناوری VTEC هوندا بهره می‌برد. پیشرانه هوندا اس 2000 قادر بود قدرت 247 اسب بخار و گشتاور 218 نیوتن‌متر را تولید کند و گیربکس دستی 6 سرعته و سیستم دیفرانسیل لغزش عقب با کنترل الکترونیکی آن را همراهی می‌کردند.
موتور این خودرو برای دستیابی به توزیع وزن 50:50، به گونه‌ای طراحی شده بود که وزن سبکی داشته باشد و دقیقا در پشت محور جلو قرار گرفت. برخی از ویژگی‌های قابل توجه Honda S2000 شامل سیستم تعلیق مستقل دوگانه، فرمان برقی و لاستیک‌های 16 اینچی بریجستون پوتنزا S-02 می‌شد. شیشه عقب پلاستیکی و سقف سخت آلومینیومی (اختیاری) نیز برای این خودرو ارائه شده بود.
این شرکت ژاپنی در ابتدا S2000 را در چهار رنگ مختلف شامل نقره‌ای متالیک، مشکی برلینا، قرمز جدید و سفید گرندپری عرضه کرد.
6. جگوار XJ220
خودرو XJ220 توسط غول تولیدکننده خودروهای لوکس بریتانیایی یعنی جگوار در بین سال‌های 1992 تا 1994 تولید شد. این خودرو اسپرت دو در با مشارکت تیم پیشروی آن زمان در مهندسی مسابقه یعنی تام والکینشاو ریسینگ به تولید رسید. XJ220 بر اساس یک خودروی مفهومی تمام چرخ محرک V12 طراحی و ساخته شد و کارکنان شرکت جگوار با هدف ساخت جدیدترین خودروی مسابقه جگوار در مسابقه لمانز آن را توسعه دادند. نمونه اولیه جگوار ایکس جی 220 در نمایشگاه بین المللی خودرو بریتانیا در سال 1988 برای عموم مردم رونمایی شد.
مدت کوتاهی پس از واکنش مثبت مردم، جگوار این خودرو را وارد مرحله تولید کرد و سرانجام در سال 1992 آن را به مشتریان تحویل داد. در طول دوره تولید XJ220 که دو سال ادامه داشت، در مجموع 275 دستگاه از این خودرو تولید و عرضه شد و هر کدام دارای برچسب قیمتی 800 هزار دلار بودند که آن را به یکی از گران‌ترین خودروهای اسپرت آن زمان تبدیل می‌کرد. با این حال جگوار ایکس جی 220 یک خودرو افسانه ای در دهه 90 میلادی بود.
برای نسخه تولیدی این خودرو از ساختار کلی آلومینیومی که در نسخه مفهومی هم دیده شده بود، استفاده شد. همچنین جگوار تغییرات دیگری را نسبت به نسخه مفهومی اعمال کرد که از جمله آنها می‌توان به تغییر ابعاد فیزیکی در نمای بیرونی اشاره کرد. در مدل مفهومی شاهد استفاده از موتور V12 بودیم، اما متاسفانه جگوار در نسخه تولیدی، این خودرو را به یک موتور 3.5 لیتری V6 تویین توربو با قدرت 542 اسب بخار و گشتاور 644 نیوتن‌متر مجهز کرد. این خودرو می‌توانست تنها در 3.6 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت برسد و قدرت تولیدی توسط پیشرانه به وسیله گیربکس 5 سرعته دستی به چرخ‌های عقب انتقال پیدا می‌کرد. XJ220 به صورت دیفرانسیل عقب عرضه می‌شد.
7. میتسوبیشی گالانت VR-4
میتسوبیشی گالانت VR-4 بهترین نسخه از سری Galant میتسوبیشی موتورز بود که از سال 1988 تا 2004 میلادی در سه نسل تولید شد. این خودرو چهار در بر اساس مقررات گروه A مسابقات قهرمانی رالی جهانی توسعه پیدا کرد، اما بعدا جای خود را به خودروی عملکردمحورتر این شرکت یعنی میتسوبیشی لنسر داد.
میتسوبیشی گالانت وی آر 4 دارای یک موتور بنزینی 2 لیتری 16 سوپاپ DOHC به همراه سیستم انتقال قدرت تمام چرخ محرک بود. مدل مخصوص جاده Galant VR-4 می‌توانست قدرت 195 اسب بخار را تولید کند و به حداکثر سرعت 209 کیلومتر بر ساعت برسد. شتاب صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت این خودرو نیز 7.3 ثانیه بود و می‌توانست مسافت یک چهارم مایل را در 15.3 ثانیه بپیماید.
جالب اینجاست که این خودرو از فرمان حساس به سرعتی بهره می‌برد که می‌توانست هنگام رانندگی در سرعت بالای 48 کیلومتر بر ساعت، چرخ‌های عقب را در همان جهت و زاویه چرخ‌های جلو بچرخاند. در نهایت نسخه لیفت بک میتسوبیشی گالانت وی آر 4 با برخی پیشرفت‌های جزئی تولید شد. این خودرو با نام ZR-4 شناخته می‌شد و دارای سیستم دیفرانسیل مرکزی تمام چرخ محرک با سیستم فرمان حساس به سرعت چهار چرخ، سیستم ترمز ABS چهار چرخ و سیستم تعلیق مستقل بود. بنابراین این خودرو پکیج کاملی از تمام فناوری‌های آن دوران را ارائه می‌کرد.
8. تویوتا سوپرا 1993
یکی از معروف‌ترین خودروهای ژاپنی در تمام دوران و همچنین یک خودرو افسانه ای در دهه 90 میلادی، تویوتا سوپرا بود. Supra را باید یکی از محبوب‌ترین و پرفروش ترین خودروهای اسپورت در سراسر جهان بدانیم. این خودرو اولین بار در سال 1978 توسط خودروساز بزرگ ژاپنی یعنی تویوتا معرفی شد و در پنج نسل به فروش رسید. اکنون قصد داریم به معرفی مدل نسل چهارم سوپرا یعنی مدل 1993 بپردازیم.
این نسخه از تویوتا سوپرا توسط تیمی از مهندسان به رهبری ایسائو تسوزوکی طراحی شد و دارای یک موتور تنفس طبیعی تویوتا 2JZ-GE با قدرت 220 اسب بخار و حداکثر گشتاور 284 نیوتن‌متر در 5800 دور در دقیقه بود. علاوه بر این، موتور دیگری با نام 2JZ-GTE نیز برای این خودرو عرضه شد که یک موتور دو توربوشارژ با قدرت 276 اسب بخار و گشتاور 431 نیوتن‌متر بود.
همه این‌ها برای مدل مخصوص بازار ژاپن بود و تویوتا مدل صادراتی سوپرا 1993 را به یک توربوشارژ کوچک‌تر و انژکتورهای سوخت بزرگتر مجهز کرد که توان خروجی را به 326 اسب بخار و گشتاور آن را به 440 نیوتن‌متر ارتقا داد. نوع توربوی نسل چهارم سوپرا می‌توانست تنها در 4.6 ثانیه از صفر تا سرعت 96 کیلومتر بر ساعت را طی کند و حداکثر سرعت آن نیز به 257 کیلومتر بر ساعت می‌رسید.
9. لامبورگینی دیابلو
خودروساز بزرگ ایتالیایی یعنی لامبورگینی بین سال‌های 1990 تا 2001 میلادی اقدام به تولید و عرضه دیابلو کرد. این خودرو اسپورت موتور وسط با عملکرد بالا و در چندین نسخه مختلف معرفی شد. توسعه این خودرو به سال 1985 برمی‌گردد؛ زمانی که مدیران لامبورگینی خواستار عرضه یک خودرو اسپورت پرچمدار جدید به عنوان جایگزینی برای لامبورگینی کانتاش مشهور بودند.
اولین مدل تولیدی دیابلو در اوایل سال 1990 به عنوان یک ابرخودروی دیفرانسیل عقب و موتور وسط عرضه شد. این خودروی پرفورمنس به وسیله پیشرانه 5.7 لیتری V12 با سیستم تزریق سوخت چند نقطه‌ای کامپیوتری نیرو می‌گرفت. این موتور قدرتمند می‌توانست قدرت 485 اسب بخار و گشتاور 580 نیوتن‌متر را تولید کند و خودرو را در عرض 4.5 ثانیه از حالت سکون به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت برساند. حداکثر سرعت دیابلو هم 325 کیلومتر بر ساعت بود.
از آنجایی که دیابلو به عنوان جانشین مدل پرچمدار کانتاش به بازار آمد، نه تنها از مشخصات عملکردی بهتری برخوردار بود، بلکه ویژگی‌های استاندارد بهتری هم نسبت به نسخه قبلی داشت. صندلی‌های قابل تنظیم چند جهته، شیشه‌های برقی، فرمان قابل تنظیم و سیستم استریو آلپاین با یک ساب ووفر از جمله امکانات این خودرو محسوب می‌شدند.
لامبورگینی دیابلو در طول دوره تولید خود فقط در تعداد 3 هزار دستگاه به بازار عرضه شد و یک خودرو افسانه ای در دهه 90 میلادی لقب گرفت.
10. هوندا سیویک Del Sol
هوندا سیویک دل سول یک خودرو اسپورت دو سرنشینه با سقف تارگا بود که در دهه 90 میلادی به موفقیت زیادی دست پیدا کرد. این خودرو بر اساس پلتفرم هوندا Civic ساخته شده بود و به عنوان جانشین هوندا CRX محبوب آن زمان به بازار عرضه شد. سیویک Del Sol که در سال 1992 در ژاپن و بریتانیا به بازار آمد، دقیقا یک خودروی کانورتیبل نبود. این خودرو از سقف سخت قابل جابه‌جایی به جای یک صفحه نرم جمع‌شونده استفاده می‌کرد. رانندگان می‌توانستند این سقف سخت را در صندوق عقب جمع کنند که حس یک خودروی کانورتیبل را القا می‌کرد.
سیویک دل سول به عنوان یکی از شیک‌ترین و البته مقرون‌به‌صرفه‌ترین خودروهای اسپورت آن زمان شناخته شد. این خودرو ابتدا در دو مدل به بازار عرضه شد؛ مدل پایه S و مدل سطح بالای SI. مدل S به موتور 1.5 لیتری SOHC چهار خطی با قدرت 106 اسب بخار به همراه تایرهای 13 اینچی روی چرخ‌های فولادی مجهز شده بود و مدل پیشرفته‌تر SI هم از موتور 1.6 لیتری SOHC چهار خطی با فناوری پیشرفته VTEC هوندا و قدرت 125 اسب بخار به همراه چرخ‌های 14 اینچی بهره می‌برد. مدل SI امکاناتی مانند کروز کنترل، شیشه‌های برقی و اسپویلر عقب اختیاری را برای ظاهر بهتر و راندمان ایرودینامیکی بیشتر ارائه می‌کرد.
همانطور که گفتیم، Civic Del Sol بر اساس پلتفرم هوندا سیویک ساخته شده بود، اما در سال 1995 هوندا یک سری مدل مشخص برای این خودرو ساخت که سپس نام آن به هوندا Del Sol تبدیل شد؛ با این حال چیز زیادی از نظر ظاهر و مشخصات در مورد خودرو تغییر نکرده بود.
11. آکورا ویگور
خودرو Acura Vigor که با نام هوندا ویگور نیز شناخته میشود یک سدان سایز متوسط بود که از سال 1989 تا 1995 توسط خودروساز ژاپنی یعنی هوندا تولید شد. آکورا ویگور که به شدت از لحاظ ظاهری و مشخصات از هوندا آکورد الگو گرفته بود، در دهه 90 میلادی به رقابت با لکسوس ES300 پرداخت.
نسل سوم آکورا Vigor دارای موتور کاملا جدید پنج سیلندر 2.5 لیتری سری G بود که قدرت 176 اسب بخار و گشتاور 230 نیوتن‌متر را تولید می‌کرد و عملکرد فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌داد. یکی از دلایل اصلی قدرت خروجی شگفت‌انگیز این خودرو، توزیع وزن درخشان آن بود. برای بهتر کردن عملکرد آن، موتور به صورت طولی نصب شده بود و البته نیروی تولیدی توسط پیشرانه فقط به چرخ‌های جلو منتقل می‌شد.
برای این خودرو گیربکس 5 سرعته دستی و 4 سرعته اتوماتیک در دسترس بود که درست در پشت موتور با یک فرو رفتگی به سمت راننده قرار داشت. این امر، توزیع بهینه‌ی وزن را به همراه داشت و به عملکرد بهتر خودرو کمک کرد. علاوه بر مشخصات فنی، آکورا ویگور در زمینه امکانات و آپشن‌ها نیز یک خودروی رقابتی بود. سیستم استریو با بالانس خودکار، دستگاه پخش نوار کاست با سی دی پلیر بیرونی، قفل‌های خودکار درها و شیشه‌های برقی باعث شدند در آن زمان با یک خودروی مدرن روبه‌رو باشیم. کابین خودرو هم با روکش چرمی، بسیار زیبا و راحت به نظر می‌رسید.
12. مک لارن F1
مک لارن اف 1 یک خودروی اسپورت با عملکرد بالا بود که توسط شرکت خودروسازی بریتانیایی مک لارن از سال 1992 تا 1998 در انگلستان تولید شد. در طول دوره تولید، تنها 106 دستگاه از این خودرو از خطوط تولید خارج شدند که باعث شد امروزه آن را به یک خودرو کمیاب تبدیل کند. مک لارن F1 در دهه 90 میلادی چندین عنصر منحصربه‌فرد را در طراحی نمای بیرونی به نمایش گذاشت که آن را بسیار آینده‌نگر و جاده‌محور می‌کرد. این خودرو بسیار سبک‌تر و جذاب‌تر از هر خودرو اسپورتی در آن زمان بود.
بر خلاف سایر خودروهای پرفورمنس، مک لارن اف 1 می‌توانست سه نفر را در خود جای دهد. چیدمان صندلی‌ها کاملا غیر متعارف بود؛ به این گونه که صندلی راننده در مرکز ردیف جلو قرار داشت و دو صندلی سرنشین در ردیف عقب قرار گرفته بودند. گفته می‌شد این کار برای دید بهتر راننده انجام شده است.
مک لارن F1 از موتور V12 استفاده می‌کرد S70/Z نام داشت و از بی ام و قرض گرفته شده بود. این پیشرانه قدرتمند تنفس طبیعی می‌توانست قدرت عظیم 618 اسب بخار و گشتاور 649 نیوتن‌متر را تولید کند و خودرو را در عرض 3.2 ثانیه به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت برساند. به این ترتیب، مک لارن اف 1، یکی از سریع‌ترین خودروهای تنفس طبیعی آن زمان به شمار می‌رفت.
13. هوندا NSX
هوندا ان اس ایکس که بیشتر با نام Acura NSX شناخته میشود، یک خودرو کوپه دو سرنشینه موتور وسط بود که در دهه 90 میلادی توسط این خودروساز ژاپنی تولید شد. این خودرو بر اساس خودرو مفهومی هوندا HPX ساخته شد که با همکاری پنین فارینا توسعه داده شده بود. هوندا NSX از موتور 3 لیتری V6 بهره می‌برد. این شرکت متعهد شده بود که یک خودروی اسپورت با قدرت خروجی بیشتر از موتورهای V8 فراری توسعه دهد. در نهایت، ژاپنی‌ها کار روی نسخه تولیدی این خودرو را آغاز کردند و نام آن را NSX که مخفف New Sportscar Experimental بود گذاشتند.
اولین نسل NSX توسط مدیران ارشد هوندا یعنی شیگرو اوهارا و ماساهیتو ناکانو طراحی شد و برای طراحی آن از جت جنگنده معروف F-16 الهام گرفته بودند. به همین دلیل نمای بیرونی این خودرو طراحی آیرودینامیکی کارآمدی داشت. پیشرانه V6 خودرو نیز کاملا از آلومینیوم ساخته شد و با سیستم زمان‌بندی متغیر و الکترونیکی معروف هوندا یعنی VTEC همراه شده بود.
هوندا ان اس ایکس ابتدا با گیربکس 5 سرعته دستی عرضه می‌شد تا این که در سال 1999 هوندا گیربکس 4 سرعته اتوماتیک اسپورت معروف به F-Matic را برای این خودرو ارائه کرد. هوندا NSX در نمایشگاه خودرو شیکاگو 1989 برای عموم مردم رونمایی شده و هم به صورت کوپه و هم به صورت سقف تارگا در دسترس قرار گرفت. در سال 1997 خط تولید NSX ارتقا پیدا کرد و یک موتور کاملا جدید 3.2 لیتری V6 برای آن عرضه شد.
14. مزدا Mx-3
مزدا ام ایکس 3 در سال 1991 در نمایشگاه خودرو آلمان معرفی شد و یک خودرو اسپورت ژاپنی بود که از سال 1991 تا 1998 به تولید رسید. این خودرو در ژاپن، اروپا، استرالیا و آمریکای شمالی با دو نوع موتور عرضه می‌شد که یکی پیشرانه 1.6 لیتری خطی و دیگری پیشرانه بزرگتر 1.8 لیتری V6 بود. پیشرانه V6 می‌توانست قدرت 130 اسب بخار و گشتاور 155 نیوتن‌متر را در 6500 دور در دقیقه تولید کند و شتاب صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت آن 8.5 ثانیه بود. همچنین این مدل می‌توانست مسافت یک چهارم مایل را در 16.8 ثانیه طی کند و به حداکثر سرعت 193 کیلومتر بر ساعت برسد.
پیشرانه V6 مورد استفاده در مزدا MX-3 به سری K مزدا تعلق داشت و از سیستمی به نام منیفولد ورودی با طول متغیر بهره می‌برد که به توزیع بهینه گشتاور کمک می‌کرد. در سال 1993، یک نسخه ویژه از مزدا ام ایکس 3 توسط مزدای آمریکای شمالی و کانادا عرضه شد. تنها 2 هزار دستگاه از این مدل به تولید رسید و موتور V6، روکش چرمی کامل، صندلی‌های گرم‌کن‌دار و رینگ‌های آلیاژی 15 اینچی با طراحی سفارشی در آن وجود داشت.
15. فولکس واگن کورادو
فولکس واگن Corrado یک سدان ساب کامپکت بود که به عنوان جانشینی برای فولکس واگن سیروکو عرضه شد و توانست به یکی از بهترین خودروهای فولکس واگن و همچنین یک خودرو افسانه ای در دهه 90 تبدیل شود. کورادو در پایان سال 1988 عرضه شده بود و در اصل یک خودروی دیفرانسیل جلو بود که با دو موتور مختلف به فروش می‌رسید؛ یک موتور 1.8 لیتری چهارگانه خطی با قدرت 134 اسب بخار و یک موتور 1.8 لیتری سوپرشارژ با قدرت 158 اسب بخار که G60 نام داشت.
در نهایت دو مدل خاص از G60 توربوشارژ تولید شد؛ اولی G60 Jet بود که یک نسخه اقتصادی از کورادو محسوب می‌شد و فقط در بازار آلمان با چهار رنگ به همراه فضای داخلی همرنگ عرضه شد و دومی G60 شانزده ولتی بود که از موتور 16 سوپاپ به همراه توربوشارژر اصلی Gشکل بهره می‌برد.
در سال 1992، این غول خودروسازی آلمانی دو گزینه پیشرانه جدید را برای خط تولید کورادو معرفی کرد که شامل یک موتور 2 لیتری چهارگانه خطی تنفس طبیعی با قدرت 134 اسب بخار به عنوان نسخه بهبود یافته موتور 1.8 لیتری قبلی می‌شد. نسخه دیگر هم یک موتور 12 سوپاپ VR6 با قدرت 187 اسب بخار و گشتاور 245 نیوتن‌متر بود که با تزریق سوخت بوش همراه شد و به طور خاص برای بازار ایالات متحده آمریکا و کانادا توسعه داده شده بود.
