گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
همه ما یک بار هم که باشد نام بلاکچین را شنیده‌ایم؛ اما آلت چین چیست و تفاوت آن با آلت کوین در چه چیزی است؟ Altchain جای بلاکچین را می‌گیرد؟
اگر کمی با دنیای ارزهای دیجیتال آشنا باشید، می‌دانید که تمامی ارزهای دیجیتال مبتنی بر شبکه‌های بلاک چینی هستند. بیت کوین مبتنی بر شبکه بلاک چین مختص به خودش، ساتوشی است و اتریوم نیز همین‌طور بر مبنای بلاکچین خود توسعه یافته است. اگر توجه کنید امروزه نه تنها بیت کوین بلکه نام اتریوم هم برای مردمی که از مارکت رمزارزها سر در نمی‌آورند آشنا است.
آلت چین چیست؟
گفتیم که شبکه‌های بلاکچین بیت کوین و اتریوم چیست؛ ولی سایر ارزهای دیجیتال موجود در بازار مبتنی بر چه بلاک چینی هستند؟ در اصطلاح این بازار به سایر شبکه‌های بلاک چین غیر از بیت کوین و اتریوم، آلت چین گفته می‌شود. روز به روز بر تعداد آلت چین‌ها افزوده می‌شود و متاسفانه تعداد زیادی از آنها تأثیری بر رشد و توسعه دنیای کریپتو نخواهند داشت.
از حق اگر نگذریم باید به آلت چین‌های قدرتمندی نظیر سولانا، پالیگان، کازماس و اولانچ اشاره کنیم؛ چرا که می‌توانند جایگزین جذابی برای شبکه‌های بلاک چینی غول‌آسا باشند. در این مطلب به منظور آشنایی هر چه بیشتر شما با آلت چین‌ها، تصمیم گرفته‌ایم به معرفی آنها و بیان تفاوت‌هایشان با آلت کوین‌ها بپردازیم.
ماهیت آلت چین‌ها
اگر بخواهیم تعریف سر راست و بی‌حاشیه‌ای از Altchain داشته باشیم باید اشاره کنیم که به هر شبکه بلاک چین به غیر از بیت کوین و اتریوم، بلاکچین جایگزین یا همان آلت چین گفته می‌شود. اغلب سرمایه‌گذاران و فعالان بازار کریپتو علاقه زیادی به شبکه‌های بلاک چین اتریوم و بیت کوین دارند. نخستین بار در سال 2009 بود که بلاک چین اصلی بیت کوین راه‌اندازی شد و اتریوم فعالیت خود را 6 سال بعد آغاز کرد.
همچنین بخوانید:
کاهش شدید درآمد ماینرهای بیت کوین در یک ماه گذشته
از همان روزهای آغازین صنعت کریپتو، آلت چین‌ها حضور داشته‌اند و می‌توان یکی از نزدیک‌ترین این بلاک چین‌های جایگزین را لایت کوین معرفی کرد که دو سال بعد از بیت کوین و به منظور رقابت با این ارز دیجیتال گام به میدان نهاد. دو سال بعد از پدیدار شدن لایت کوین، سر و کله دو رمزارز دیگر به نام دوج کوین و ریپل پیدا شد.
سال 2017 بود که آلت چین‌ها از بروز ایرادهایی در شبکه بلاکچین اتریوم ابراز خوشحالی کردند و تعداد آنها به خاطر ایرادهای مقیاس‌پذیری به شدت افزایش یافت. از جمله بلاک چین‌های جذابی که در پی بروز این مشکل به وجود آمدند می‌توان به بی ان بی اسمارت چین، کاردانو و پولکادات اشاره کرد.
بعد از این که رقابت‌ها بر سر مقیاس پذیری و روش‌های اثباتی جدید شدت گرفت، اتریوم به این نتیجه رسید که باید تغییرات عظیمی در بلاک چین قدیمی خود دهد و همین باعث شد تا از اتریوم 2.0 رونمایی کند. سپتامبر سال جاری میلادی بود که اتریوم سازوکار خود را از شبکه اثبات کار به شبکه اثبات سهام برد و این اقدام باعث کاهش آثار زیست‌محیطی شد و زمان معاملات را به شدت کم کرد.
تفاوت بین آلت چین با آلت کوین
به ساده‌ترین شکل ممکن می‌توان گفت آلت کوین به هر ارز دیجیتالی گفته می‌شود که بیت کوین و اتریوم نباشد. با این حساب رمزارزهایی نظیر بایننس کوین، ریپل، کاردانو، دوج کوین و پولکادات و سولانا آلت کوین به شمار می‌روند. اگر بخواهیم به حرف طرفداران بیت کوین گوش بدهیم، اتریوم نیز یک آلت کوین محسوب می‌شود.
حال اگر بخواهیم Altchain را با آلت کوین مقایسه کنیم باید به این نکته بسیار مهم اشاره داشته باشیم که آلت چین‌ها نه ارز دیجیتال، بلکه شبکه بلاکچینی جایگزین هستند. در اینجا توکن‌های بومی آلت چین‌ها نوعی آلت کوین محسوب می‌شوند، اما خود شبکه بلاک چین با ارز دیجیتال آن فرق دارد.
همچنین بخوانید:
پای کریستیانو رونالدو هم به کلاه برداری ارزهای دیجیتال باز شد
برای مثال بد نیست بدانید که همه آلت کوین‌هایی که امروزه می‌بینید و به خرید و فروش آنها می‌پردازید، دارای یک آلت چین مخصوص به خود نیستند و از شبکه‌های دیگر استفاده می‌کنند. اغلب آلت کوین‌های امروزی توکن‌هایی هستند که بر روی بلاک چین‌های از قبل راه‌اندازی شده اجرا می‌شوند. برای مثال شیبا اینو روی شبکه بلاکچینی اتریوم کار می‌کند.
با این حساب می‌دانیم که آلت کوین‌ها می‌توانند روی آلت چین‌ها نیز وجود داشته باشند. هم‌اکنون روی شبکه اتریوم، کاربران می‌توانند ارزهای دیجیتال را معامله کنند و توکن‌های غیر قابل تعویض خود را خرید و فروش نمایند. وضعیت آلت چین‌ها نیز همچون شبکه اتریوم است.
پروتکل‌های لایه اول
پروتکل‌های لایه اول به آن دسته از شبکه‌های بلاک چینی گفته می‌شود که خودکفا و مستقل هستند و توانایی تأیید و اجرای تراکنش‌هایشان را بدون پشتیبانی از شبکه رمزارزی دیگر دارند. برای مثال شبکه‌های بیت کوین و اتریوم از این قبیل پروتکل‌ها محسوب می‌شوند.
به طور کلی بلاکچین‌هایی که لایه اولی محسوب می‌شوند، ماینرها و استیک کننده‌ها را تشویق می‌کنند و به آنها وعده افزایش کارمزد تراکنش‌ها و توکن‌های جدید می‌دهند. حال باید گفت که برخی از آلت چین‌ها نیز در دسته پروتکل‌های لایه اول جای می‌گیرند که از جمله آنها می‌توان به کاردانو و سولانا اشاره کرد.
دو رمزارز فوق می‌توانند تمامی تراکنش‌های خود را بدون کمک شبکه پشتیبان دیگری انجام دهند و خود توسعه یافته به حساب می‌آیند. یک‌سری از آلت چین‌های لایه اول به عنوان شعبه‌ای از بلاک چین اصلی ایجاد می‌شوند. برای مثال بلاک چین بیت کوین کش و فورکی از بلاک چین اصلی بیت کوین و اتریوم کلاسیک و فورکی از بلاک چین اتریوم است.
اصل و نسب این بلاک چین‌ها با یکدیگر مشترک است، ولی راهی که قرار است در آینده پیش بگیرند ممکن است کاملا متفاوت باشد. فرض کنید که هم‌اکنون اتریوم از سازوکار اجماع اثبات کار به اجماع اثبات سهام کوچ کرده، ولی بلاک چین اتریوم کلاسیک همچنان با همان اثبات کار به روند خود ادامه می‌دهد.
همچنین بخوانید:
آیا صندوق سرمایه‌گذاری گری اسکیل به سرنوشت FTX دچار خواهد شد؟
پروتکل‌های لایه صفر
وظیفه این دسته از پروتکل‌های لایه صفر این است که به بلاکچین‌های لایه اول امکان تعامل با یکدیگر در یک شبکه رمزارزی گسترده‌تر را می‌دهند. به عبارت دقیق‌تر، پروتکل‌های لایه صفر این امکان را فراهم خواهند کرد تا چندین بلاک چین با همدیگر تعامل برقرار کنند و با هم ساخته شوند. تنها پروتکل لایه صفر کنونی، پولکادات است.
پروتکل‌های لایه دوم – زنجیره‌های جانبی
گفتیم که می‌شود روی پروتکل‌های لایه صفر، پروتکل‌های لایه اول ساخت و حالا در نظر بگیرید که روی پروتکل‌های لایه اول می‌توان پروتکل‌های لایه دوم ایجاد کرد. توسعه دهندگان این بلاک چین‌ها اهداف مختلفی از ایجاد این نوع پروتکل روی پروتکل‌های لایه اول دارند. از جمله این اهداف می‌توان به مقیاس پذیری بلاکچین‌های لایه اول و امکان انجام تراکنش‌های خارج از زنجیره اشاره کرد.
نمونه بارز پروتکل لایه دوم، پالیگان و آربیتروم هستند که به جهت افزایش مقیاس پذیری شبکه اتریوم ایجاد شده‌اند و از نظر سطح امنیت و الگوریتم اجماع، به لایه اول زیر خود وابسته هستند. و اما نوع دیگری از این پروتکل‌ها را زنجیره‌های جانبی نام‌گذاری کرده‌اند. سایدچین‌ها بلاکچین‌های کاملا مجزایی هستند که اگرچه اتصالی با بلاک چین اصلی دارند، اما امنیت و اجماع آنها مختص به خودشان است.
چگونه از آلت چین‌ها استفاده کنیم؟
راه اندازی کیف پول: تفاوتی بین نوع استفاده از آلت چین‌ها با دیگر بلاک چین‌ها نظیر بیت کوین و اتریوم نیست. برای این که با انواع آلت چین‌ها ارتباط برقرار کنید ابتدا می‌بایست یک کیف پول داشته باشید. این کیف پول باید امکان ذخیره، انتقال و دریافت توکن‌ها به کمک Altchain را فراهم کند. دو کیف پول اکسودوس و کوین بیس برای این منظور مناسب هستند.
خرید رمزارز با آلت چین: اگر قصد دارید ارزهای دیجیتال را به کمک آلت چین‌ها خریداری کنید، دو راه پیش پای شما وجود دارد. گزینه اول ایجاد یک حساب کاربری در صرافی متمرکز همچون بایننس است. در این مرحله باید فیات را واریز نمایید و ارز دیجیتال مد نظرتان را بخرید که کم‌هزینه‌ترین روش خواهد بود.
علاوه بر این اگر تمایلی به راه‌حل مذکور ندارید، می‌توانید با استفاده از یک کیف پول، رمزارز خود را به‌صورت مستقیم و بدون نیاز به صرافی متمرکز بخرید. در این روش باید یک‌سری از اطلاعات شخصی خود را ارائه دهید تا بتوانید ارز فیات خریداری نمایید.
تعامل با اکوسیستم بلاک چینی: بعد از این که موفق به خرید و فروش ارزهای دیجیتال شدید، قادر خواهید بود رمزارزها را ارسال یا دریافت کنید. از طرفی امکان برقراری تعامل با برنامه‌های غیر متمرکز وجود خواهد داشت. برخی از این پلتفرم‌های مالی غیرمتمرکز این اجازه را به سرمایه گذاران خود می‌دهند تا از رمزارزهایشان سود کسب کنند.
تأیید تراکنش‌ها با مرورگرهای بلاکچین: نه تنها بیت کوین و اتریوم بلکه در حال حاضر اغلب آلت چین‌ها هم به کاربران خود امکان ردیابی تراکنش‌های انجام شده را می‌دهند. به عنوان مثال کاردانو مرورگری به نام کاردانو اکسپلور دارد و سولانا نیز اکسپلور مخصوص خود را خواهد داشت.
ایمن‌سازی دارایی‌های رمزارزی: اگر قصد دارید با یک آلت چین کمتر شناخته شده تعامل برقرار کنید، حتما توجه داشته باشید که ممکن است پروتکل‌های امنیتی آنان توسعه چندانی نیافته باشند. علاوه بر این اگر با پلتفرم‌های غیرمتمرکز سروکار دارید دقت داشته باشید که یو آر ال وبسایت باید درست باشد، وگرنه کلاهبرداران اینترنتی کلک شما را خواهند کند. همچنین اگر نیازمند سرمایه گذاری بلندمدت هستید، خرید کیف پول‌های سرد ایده‌آل‌ترین گزینه محسوب می‌شود.