تویوتا لندکروزر جدید دقیقاً همان مشکلی را دارد که هر شاسی بلند پرطرفدار دیگری دارد

تویوتا لندکروزر 2024 جدید مسیری را در پیش گرفته که قبلاً امثال فورد برانکو طی کرده‌اند؛ اما مشکل این خودرو و بقیه شاسی بلندهای خوشنام چیست؟

تویوتا به‌تازگی نسل جدید لندکروزر را با تحولی در طراحی معرفی کرد. این شاسی بلند حالا از نوعی طراحی رترو برخوردار شده است؛ متفاوت از آن چیزی که در گذشته از آن دیده بودیم. با این تحول در طراحی، تویوتا لندکروزر 2024 حالا با امثال فورد برانکو، جیپ رانگلر و… مقایسه می‌شود. این‌ها شاسی بلندهایی نام و نشان‌دار با تاریخچه طولانی‌اند که امروزه با سبک طراحی رترو روانه بازار می‌شوند. لندکروزر حالا که مسیر این شاسی بلندها را در پیش گرفته، به مشکلات اساسی آن‌ها هم دچار شده است. در ادامه به مشکلی می‌پردازیم که همه اس یو وی‌های پرطرفدار قدیمی از جمله لندکروزر با آن مواجه‌اند.

مشکل اساسی تویوتا لندکروزر جدید و امثال آن

رانگلر، برانکو و حالا تویوتا لندکروزر جدید چند وجه مشترک دارند. همه آن‌ها شاسی بلندهای دو دیفرانسیل خوشنامی با بدنه مربعی، لوگو بزرگ روی جلوپنجره، لیست بلند و بالای امکانات و تجهیزات آفرود مثل اسکید پلیت و محافظ‌های ناحیه کناری‌اند. علاوه بر این، قیمت پایه مقرون به صرفه‌ای به نسبت امکانات، پیشرانه و برند خود دارند که آن‌ها را برای خیلی از مردم قابل دسترس می‌کند. با این حال، اینجا یک مشکل اساسی وجود دارد: اینکه همه این اس یو وی‌ها مثل هم به نظر می‌رسند.

جای شکی ندارد که تویوتا به‌صورت اتفاقی تصمیم به ایجاد تحول در طراحی لندکروز همگام با امثال برانکو و رانگلر نگرفته است. این خودروساز ژاپنی هم با مشاهده تمایلات کنونی بازار تصمیم گرفته است که مسیر آن‌ها را دنبال کند؛ از آنجا که لندکروز هم مثل دو خودرو دیگر در دنیای اس یو وی‌ها شهرتی مثال‌زدنی دارد.

منشا شاسی بلندهای مربعی رترو

حالا باید دید که چرا امروزه شاسی بلندهای آفرودی با طراحی  رترو مربعی محبوبیت پیدا کرده‌اند. مسئله به جنگ جهانی دوم بر می‌گردد که ریشه این شاسی بلندها شکل گرفت. جیپ با تولید ویلیز ام‌بی طی جنگ جهانی دوم در دهه 40 میلادی نامی برای خود دست و پا کرد و حالا در سال 2023 می‌بینیم که رانگلر جدید عملاً همان جیپ با اندازه بزرگ‌تر، اضافه شدن سقف و حذف تجهیزات نظامی است. لندکروزر هم از سال 1950 به‌عنوان یک خودرو نظامی پا به میدان گذاشت و چند سال بعد در سال 1954 نام «لندکروزر» را گرفت.

البته فورد برانکو مشابه بقیه ریشه نظامی ندارد، از آنجا که اولین بار در سال 1965 به تولید رسید. با وجود این، جای گفتن دارد که فورد در همان دهه 40 میلادی نسخه‌ای معادل جیپ ویلیز را توسعه داده بود. همه این اس یو وی‌ها مسیری طولانی پر از تغییرات مختلف را طی کرده‌اند تا اکنون بخشی خاص از بازار خودروهای شاسی بلند را شکل بدهند.

این ریشه نظامی، طراحی مربعی بدنه با زوایای راست این خودروها را توجیه می‌کند. پس از این باید به این سوال پرداخت: چرا همه آن‌ها جلوپنجره‌های بزرگی دارند که بیش از حد جلب توجه می‌کند؟ جیپ که از همان زمان جنگ جهانی دوم طراحی چندمیله‌ای جلوپنجره را حفظ کرده است و به نظر نمی‌رسد قصد داشته باشد این سبک طراحی را کنار بگذارد. تویوتا از دهه 60 میلادی نوشته «TOYOTA» را با اندازه کوچک‌تر از آن چیزی که امروزه ترند شده است، روی جلوپنجره لندکروزر سری 40 قرار داد؛ در حالی که پیش از این نشان تویوتا در این قسمت نصب می‌شد.

فورد با فورد اف-150 اس وی تی رپتور که سال 2010 روانه بازار کرد، جلوپنجره گسترده با نوشته بزرگ را روی کار آورد. نوشته بزرگ «FORD» بخش قابل توجهی از جلوپنجره این پیکاپ را در بر می‌گرفت که ناخواسته زمینه‌ساز ترندی جدید در طراحی خودروها شد. همان‌طور هم که مشاهده می‌کنید، حالا روی جلوپنجره فورد برانکو نوشته بزرگ «BRONCO» نقش بسته است.

مقصد مشترک تویوتا لندکروزر جدید، برانکو و رانگلر

این‌که چرا خودروسازان به تولید شاسی بلندهایی با این شکل و شمایل روی آورده‌اند، جواب ساده و سر راستی دارد؛ طرفداران شاسی بلندها نشان داده‌اند که به شاسی بلندهای مربعی با ظاهر زخمت سرسختانه علاقه‌مندند.

در واقع جیپ بر همین اساس مجموعه محصولات خود را بنا کرده و از لحاظ تجاری هم به خروجی مطلوب رسیده است؛ به حدی که پس از معرفی نسخه پلاگین هیبرید رانگلر با نام 4xe، این نسخه به پرفروش‌ترین خودرو پلاگین هیبرید در ایالات متحده تبدیل شد. در نتیجه اگر جیپ محصولی غیر از این ارائه بدهد باید با سیل انتقادات طرفداران خود دست و پنجه نرم کند.

فورد برانکو هرچند جایگاه فرهنگی رانگلر را ندارد، کماکان دارای ریشه‌ای است که نباید به راحتی از آن گذشت. برانکو که اولین بار در دهه 60 میلادی پا به بازار گذاشت، در سال 1996، زمانی که وجه تمایز چشمگیری نسبت به فورد اف-150 نداشت، از خط تولید فورد کنار گذاشته شد. حالا فورد برانکو نسل ششمی قدرتمندانه برگشته است تا به واسطه طراحی خاص و پیشرانه به‌روز اکوبوست، هم میراث گذشته را حفظ کند و هم جایگاه خود در بازار امروز را به دست بیاورد.

تویوتا لندکروزر هم مسیری مشابه فورد برانکو را طی کرده است، وقتی بیشتر شبیه به نسخه بزرگی از هایلندر، شاسی بلند دیگر تویوتا به نظر می‌آمد. اکنون تویوتا با لندکروزر جدید مدل 2024 قصد دارد آن را به ریشه‌های خود بازگرداند، در کنار اینکه نوعی چاشنی آمریکایی هم به آن اضافه کرده است.

نبود تازگی و تنوع فنی

هر چقدر که اس یو وی‌های رترو مانند برانکو، رانگلر و تویوتا لندکروزر مدل 2024 تازه‌وارد مورد استقبال قرار بگیرند، نمی‌توان چشم‌پوشی کرد از اینکه از لحاظ فنی تازگی ندارند. برای اینکه به این موضوع واقف شوید، کافی است نگاهی اجمالی به مشخصات فنی این خودروها داشته باشید.

پیشرانه‌های غالب جیپ، یک نمونه 2 لیتری 4 سیلندر و یک نمونه 3.6 لیتری V6 هستند که به ترتیب قادر به تولید قدرت 270 و 285 اسب بخارند. پیشرانه‌های 2.3 لیتری و 2.7 لیتری اکوبوست فورد برانکو به ترتیب 275 و 315 اسب بخار خروجی می‌دهند. پیشرانه هیبرید 2.4 لیتری تویوتا لندکروزر جدید هم می‌تواند 326 اسب بخار قدرت تولید کند. همان‌طور که مشاهده می‌کنید، خروجی این شاسی بلندها در همان محدوده 300 اسب بخار قرار دارد.

در زمینه مصرف سوخت، هم جیپ رانگلر و هم فورد برانکو در تمام تریم‌ها حدود 11.7 لیتر در هر 100 کیلومتر مصرف می‌کنند؛ البته در این بین نباید نسخه 8 سیلندر 6.4 لیتری رانگلر را در نظر گرفت. ضمن اینکه نسخه هیبرید 4xe رانگلر اگرچه با تولید خروجی 375 اسب بخاری تقریباً وارد محدوده 400 اسب بخار می‌شود، مصرف سوخت آن در تست‌ها 11.2 لیتر به ازای هر 100 کیلوتر تخمین زده شده است.

در نهایت، باید دید که این ترند به راه افتاده بین خودروسازان برای تولید شاسی بلندهای رترو وسیله‌ای برای دوری از ریسکِ نوآوری می‌شود یا خیر. حالا نظر شما کاربران گجت نیوز درباره طراحی متحول شده تویوتا لندکروزر جدید چیست؟