گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
در اینجا می‌توانید بهترین تصاویر ثبت شده توسط رصدخانه‌ها و ماهواره‌های ناسا را بببینید که تماشای آن‌ها باعث تغییر دیدگاه ما به جهان هستی شده است.
ناسا در طول تاریخ فعالیت ۶۵ ساله خودش، هزاران عکس از کیهان ثبت کرده است؛ اما برخی از آن‌ها خیلی مهم‌تر از بقیه هستند. برخی از آن‌ها باعث تغییر دید و تفکر ما نسبت به فضا و جایی که در آن قرار گرفته‌ایم شده‌اند. برخی هم باعث پیشرفت علوم کیهان شناسی شده‌اند.
بیشتر بخوانید:
10 اختراع جذاب ناسا که همچنان در زندگی بشر استفاده می‌شوند
عکس‌هایی که ناسا گرفته می‌تواند پاسخ بسیاری از پرسش‌های بشر را بدهد. قطعا ستاره شناسان و علاقه‌مندان به دنیای نجوم اکثر این تصاویر را دیده‌اند. اما شاید کسانی که به‌تازگی علاقه‌مند علوم کیهانی شده‌اند، از بسیاری از عکس‌هایی که رصدخانه‌های فضایی ناسا از سیارات دیگر گرفته‌اند مطلع نیستند.
بهترین تصاویر ناسا از کیهان
اینجا همان جاییست که باید باشید. ما در اینجا بهترین تصاویر ناسا را گردآوری کرده‌ایم که باعث تغییر دید بشر به جهان هستی شده‌اند.
۱. یک رده پای کوچک
این عکس رد پای باز آلدرین، یکی از فضانوردان مأموریت Apollo 11 و نماد لحظه مهمی در تاریخ است. این عکس برای ۲۰ جولای ۱۹۶۹، زمانیست که انسان برای نخستین بار روی کره ماه قدم گذاشت. این رد پا توانمندی بشر برای کاوش حضوری در کیهان را نشان می‌دهد و آغازکننده عصر جدیدی از اکتشافات فرازمینی است.
۲. میدان دید فرا ژرف هابل
در دسامبر ۱۹۹۵، تلسکوپ فضایی هابل روی تکه به‌ظاهر خالی آسمان در صورت فلکی “Ursa Major” فوکوس کرد تا عکس تاریخی «میدان دید فرا ژرف» را ثبت کند. این عکس که ثبت آن ۱۰ روز طول کشید، دورترین و عمیق‌ترین نقطه‌ای از جهان هستی است که بشر تاکنون کشف کرده است. فاصله این عکس با ما ۱۳ سال نوری است و می‌تواند قدیمی‌ترین کهکشان را به‌نمایش بگذارد. کهکشان‌های ثبت شده در این تصویر ۸۰۰ میلیون سال بعد از رخ دادن بیگ بنگ متولد شده‌اند.
۳. میدان دید فرا ژرف از نگاه جیمز وب
علاقه‌مندان جوان‌تر به دنیای نجوم بیشتر با تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا آشنا هستند. این تلسکوپ هم توانست عکس جدیدی از میدان دید فرا ژرف با کیفیتی به‌مراتب بهتر و جزئیاتی عمیق‌تر را بهٍ‌ثبت برساند. ناسا بعد از انتشار این تصویر نوشت: «حالا می‌توانیم بسیاری از سوالات بی‌پاسخ جهان هستی را پاسخ دهیم. حتی پرسش‌هایی که هنوز با آن‌ها مواجه نشده‌ایم!».
۴. قلب پلوتون
مأموریت New Horizons ناسا نخستین تصاویر از نزدیک سیاره پلوتون را هدیه داد که چشم‌انداز پیچیده و وسیع آن شامل منطقه‌ای به‌شکل قلب به‌نام “Tombaugh Regio” را به‌نمایش می‌گذارد. تصاویر ثبت شده در مأموریت نیو هورایزنز، پلتوتو را به سیاره‌ای در دنیایی دوردست و مبهم با جغرافیایی متنوع از کو‌های یخی گرفته تا دشت‌های وسیع و هموار تبدیل کرد. این تصویر نشان داد که حتی اجرام کوچک در دوردست‌ها هم می‌توانند مورد مطالعه قرار بگیرند.
۵. رانشگر فضایی
بهترین تصاویر ناسا از کیهان
بروس مک کندلس، فضانورد ناسا در هفتم فوریه ۱۹۸۴ با نخستین راهپیمایی فضایی بدون استفاده از کابل اطمینان در مدار زمین در طول مأموریت STS-41-B، تاریخ‌سازی کرد. او در فاصله ۹۸ متری از شاتل فضایی چلنجر، واحد مانوری سرنشین‌دار (یک کوله پشتی جت نیتروژن که آزادی در فضا را فراهم می‌کند) را آزمایش کرد. پیش از آن پیاده‌روی فضایی توسط فضانوردان ناسا انجام شده بود، اما همه آن‌ها همراه کابل اطمینان بود!
۶. سنگ مرمر آبی
«سنگ مرمر آبی» نام عکس ثبت شده توسط فضانوردان در مأموریت Appolo 17 است که در ۷ دسامبر ۱۹۷۲ از کره زمین ثبت شد. این برای نخستین بار بود که کلیت زمین از فضا به‌تصویر کشیده شد و زمین را به‌عنوان یکی از سیارات شناور در جهان هستی به‌نمایش گذاشت. این عکس علاوه بر اینکه به نماد همبستگی کل ساکنین روی کره زمین تبدیل شد، نشان داد که انسان می‌تواند برای کشف جهان اطراف زمین قدم بردارد.
۷. دست دوستی در فضا
پروژه آزمایشی Apollo-Soyuz لحظه‌ای تاریخی را از دست دوستی بین فضانوردان آمریکایی و اتحاد جماهیر شوروی در فضا به»مایش گذاشت. این عکس که متعلق به ۱۷ جولای سال ۱۹۷۵ میلادی است، توماس استافورد و الکسی لئونوف را نشان می‌دهد که به‌نمایندگی از آژانس‌های فضایی کشور خود دستانشان را در محیط تنگ فضاپیما به‌نشانه صلح و دوستی به سمت هم دراز کرده‌اند. این عکس به نماد اهمیت ادامه یافتن روابط دیپلماتیک و فعالیت‌های علمی مشترک در طول جنگ سرد تبدیل شد.
حاصل این مأموریت، سوق دادن اکتشافات فضایی به‌طرف همکاری‌های بین‌المللی بود. مکانیزم لنگرگاه که برای پروژه آپولو-سایوز توسعه پیدا کرد، به فضاپیماهای دیگر کشورها نیز اجازه می‌داد تا با یکدیگر در مدار زمین قرار ملاقات بگذارند. آن همچنین زمینه‌ها را برای انجام پروژه‌های مشترک مثل ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) فراهم کرد. میراث بزرگ این مأموریت چیزی جز وحدت و یکدلی نبود.
۸. نخستین نگاه ما به لایه درحال تخریب اوزون
بهترین تصاویر ناسا از کیهان
سوراخ لایه اوزون در سال ۱۹۸۵ و توسط سنجنده TOMS روی ماهواره Nimbus-7 کشف شد. این تصویر که بر اساس عکس‌های ماهواره‌ای ترسیم شده، مقیاس وسیع سوراخ لایه اوزون در قطب جنوب را به‌نمایش می‌گذارد. این کشف غم‌انگیز باعث تحولی در درک ما از جو زمین و آسیب‌پذیری‌های آن شد و باعث اتخاذ قوانین سختگیرانه‌تری در پروتکل مونترال سال ۱۹۸۷ شد. ماهواره‌های ناسا همچنان به نظارت روی حفره لایه اوزون ادامه می‌دهند و داده‌های آن را در اختیار محققان می‌گذارند.
۹. بازدید هویگنس از یک دنیای بیگانه
در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۵، کاوشگر هویگنس در قالب مأموریت Cassini-Huygens (که به‌صورت مشترک بین ناسا، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی ایتالیا برگزار شد) با اولین فرود بشر روی قمر بیرونی منظومه شمسی، تاریخ‌سازی کرد. این کاوشگر به یکی از ماه‌های کیوان به‌نام تیتان رفت تا اطلاعاتی از آن را به زمین مخابره کند. تصاویر ناسا نشان می‌دهد که چیزی عجیب‌تر از مریخ و ماه یا دیگر سیارات، در اینجا وجود دارد. این مأموریت دنیایی را به‌نمایش گذاشت که خیلی شبیه به شکل اولیه زمین با سیستم آب و هوایی و مایعات سطحی آن (عمدتا متان) بود. همین باعث شد دانشمندان درک بهتری از سیاراتی که می‌توانند محیط‌های مناسب حیات در منظومه شمسی باشند، پیدا کنند.
۱۰. ستون‌های آفرینش هابل و جیمز وب
ستون‌های آفرینش، در واقع تصاویری هستند که تلسکوپ فضایی هابل و جیمز وب ناسا از سحابی عقاب گرفته‌اند. در این تصاویر اجرامی شبیه به خرطوم‌های فیل دیده می‌شود که حاصل از ترکیب گازهای میان اختری و ذرات کیهانی هستند و در فاصله ۷ هزار سال نوری از ما قرار گرفته‌اند. این تصویر برای نخستین بار در سال ۱۹۹۵ توسط هابل ثبت شد. اما دید مادون قرمز جیمز وب توانست در سال ۲۰۲۲ عکس جدیدی از آن را بگیرد و فرم و شکل دقیق‌تری از ستاره‌ها را به‌نمایش بگذارد. این تصاویر ناسا می‌توانند درک عمیق‌تری از نحوه شکل‌گیری ستاره‌ها را به‌وجود بیاورند.
این نوع عکس‌ها نه تنها باعث پیشرفت تحقیقات علمی می‌شوند، بلکه مردم را به کنکاش در پیچیدگی‌ها و شگفتی‌های جهان هستی تشویق می‌کنند.
۱۱. طلوع زمین
این عکس که توسط خدمه مأموریت Apollo 8 در ۲۴ دسامبر سال ۱۹۶۸ ثبت شده، طلوع زمین بر فراز افق ماه را به‌تصویر می‌کشد و جایگاه زمین در جهان هستی را به‌نمایش می‌گذارد.
۱۲. استر: نخستین طوفان مشاهده شده زمین از فضا
بهترین تصاویر ناسا از کیهان
ماهواره تایروس ۳ (Tiros 3)، اولین تلاش آمریکایی‌ها برای توسعه ماهواره‌ای بود که اجازه دهد مشاهدات جوی را مبتنی بر داده‌های فضایی دریافت کرد و به‌خاطر ثبت نخستین طوفان زمین از فضا شهرت پیدا کرده است. این عکس متعلق به طوفان استر است که در سال ۱۹۶۱ رخ داد. عکس‌های ماهواره تایروس ۳ از طوفان استر، چشم‌انداز شگفت‌انگیزی از ساختار طوفان‌ها را در اختیار محققان قرار داد که منجر به پیشرفت در ردیابی طوفان‌ها می‌شود. این می‌تواند همچنین به تقویت آمادگی بشر در برابر بلایای طبیعی کمک کند.
۱۳. نخستین عکس از یک سیاه چاله
تیم تلسکوپ افق رویداد یا EHT (که تیمی از ستاره‌شناسان بین‌المللی است) رهبر مأموریتی بود که با همکاری ناسا به ثبت نخستین عکس تاریخی از یک سیاه چاله انجامید. این همکاری، سیاه چاله عظیمی را در مرکز کهکشان M87 به‌تصویر کشید و چیزی را به ما نشان داد که همیشه می‌خواستیم ببینیم، ولی هیچ‌وقت ندیده بودیم.
۱۴. فروپاشی توده یخی لارسن بی در قطب جنوب
در سال ۲۰۲۲، ابزار MODIS در ماهواره ترا ناسا موفق به ثبت رویداد فروپاشی یک توده یخی به‌نام لارسن بی در قطب جنوب شد. رویدادی که پیامدهای گرمایش زمین و شکنندگی ساختار یخ‌های قطبی را به‌نمایش می‌گذارد. این فروپاشی به ما تغییرات چشمگیر اقلیمی در محیط پیرامونمان را هشدار می‌دهد. از آن زمان، عکس‌های مشابه زیادی منتشر شده که زنگ خطری برای نابودی زمین است و اینکه ما باید سرانجام فکری به حال زمین‌مان بکنیم.
۱۵. نخستین خانه ما در فضا
اسکای لب (Skylab)، نخستین پایگاه فضایی ایالات متحده است که در ۱۴ مه ۱۹۷۳ به فضا پرتاب شد. تصویر بالا که در سال ۱۹۷۴ از آن ثبت شده، به نماد پیروزی در آِغاز مسیر تازه اکتشافات فضایی تبدیل شده است. سه خدمه این ایستگاه فضایی به‌نام‌های جرالد کار، ادوارد گیبسون، ویلیام پوگ هنگام خروج از آن، تصویر بالا را ثبت کرده‌اند. Skylab نقش بسیار پررنگی را در ایجاد محبوبیت اکتشافات فضایی بین عمومی مردم و نمایش پتانسیل بالای مأموریت‌های فضایی طولانی مدت انسان در فضا، ایفا کرد.
۱۶. نقطه آبی کم‌رنگ
بهترین تصاویر ناسا از کیهان
فضاپیمای وویجر ۱ (Voyager 1) ناسا در ۱۴ فوریه ۱۹۸۰، در فاصله حدود ۶ میلیارد کیلومتری از خورشید (دورتر از مدار نپتون)، این منظره زیبا از زمین را ثبت کرد که در آن شبیه یک ذره بسیار کوچکی از نور دیده می‌شود. کارل سیگان در کتاب «نقطه آبی کم رنگ: چشم اندازی از آینده بشر در فضا» به‌بهترین شکل ممکن اهمیت این تصویر را توصیف کرده است. او در کتاب جذاب خودش می‌گوید:
دوباره به آن نقطه نگاه کنید. همینجاست. اینجا خانه ماست. این ما هستیم. هر کسی که دوستش دارید، می‌شناید و تا به حال اسمش را شنیده‌اید. هر انسانی که تاکنون روی زمین زیسته است. شادی‌ها و غم‌ها، ادیان مختلف، شکارچیان و جستجوگران، پدران و مادران، زوج‌های عاشق و…
زمین بخش بسیار کوچکی از یک عرصه کیهانی وسیع است. به تمام خون‌هایی که ژنرال‌ها و امپراطورها در طول تاریخ ریخته‌اند فکر کنید. به‌راه انداختن این رودخانه‌های خون به‌خاطر آن بود تا آن‌ها برای مدتی به پادشاه این نقطه کوچک تبدیل شوند. این نقطه کم رنگ، خود بزرگ‌بینی ما و توهم اینکه ما جایگاه خیلی بالایی در جهان هستی داریم را به‌چالش می‌کشد. سیاره ما فقط یک ذره کوچکی در تاریکی کیهان بزرگ است. در این گمنامی و تنهایی، هیچ امیدی به کمک از جای دیگری نیست و ما باید خودمان را نجات دهیم.
