در این مطلب به معرفی ۵ نمونه از بهترین هلیکوپترهای نظامی تاریخ ایالات متحده آمریکا با بیشترین اثر بخشی در ناوگان جنگی این کشور میپردازیم.

بالگردهای جنگی، یا هلیکوپترهای نظامی، نقش بسیار مهم و استراتژیکی در جنگها ایفا میکنند. این هواگردها با توانایی منحصر به فرد خود در حمل نیرو و ادوات جنگی، و همچنین درگیریهای هوا به هوا یا هوا به زمین، به سرعت و انعطافپذیری در میدان نبرد شهرت دارند. قابلیت پرواز در ارتفاعات پایین و نزدیک به زمین به این بالگردها این امکان را میدهد که به مناطق صعبالعبور یا مناطق دشوار دسترسی پیدا کنند؛ جایی که استفاده از پهپادها یا جنگندهها امکان پذیر نیست.
علاوه بر این، بالگردها میتوانند در حمایتهای نزدیک هوایی، مراقبت از نیروهای زمینی، تخلیه مجروحین و قدرت نظامی یک کشور نقش بسزایی داشته باشند. در ادامه با معرفی ۵ مورد از بهترین و تاریخسازترین هلیکوپترهای نظامی تاریخ ایالات متحده آمریکا همراه گجت نیوز باشید.
معرفی ۵ مورد از بهترین هلیکوپترهای نظامی آمریکا
حضور برخی بالگردهای نظامی در لیست بهترینها ممکن است در ابتدا تعجبآور به نظر برسد؛ بهخصوص هنگامی که این هلیکوپترها را در برابر قدرت نظامی ایالات متحده که تجهیزات و فناوریهای پیشرفتهای دارد میسنجیم. اما نکتهای که باید به آن توجه کرد، این است که موفقیت در عملیات و تأثیر این بالگردها به همان اندازه مهم است.

بنابراین، این هلیکوپترها به دلیل تاریخسازی و موفقیتها در نبرد، به عنوان نمادهایی از کارایی و نوآوری در صنعت نظامی شناخته میشوند و کمتر به فناوریهای مدرن و پیشرفتهای که در حال حاضر در قدرتهای نظامی وجود دارد محدود نمیشوند. حال بیایید تا بهترین هلیکوپترهای نظامی آمریکا را به تفکیک مورد بررسی قرار دهیم.
1. پیاسکی اچ یو پی رتریور (Piasecki HUP Retriever)
- قدرت پیشرانه: ۵۲۵ اسب بخار
- طول: ۱۰ متر
- ارتفاع: ۴.۳ متر
- قطر روتور: ۱۰.۷ متر
- بیشینه سرعت: ۱۵۴.۵ کیلومتر بر ساعت
فرانک پیاسکی یکی از مهندسان خلاق و تأثیرگذار در صنعت هوانوردی بود که طراحی روتور پشت سر هم را معرفی کرد. هلیکوپتر پیاسکی اچ پی یو، که هرچند اولین ساخته او نبود، اما با ورود به خدمت در نیروهای مسلح آمریکا، به یک نام تاریخی تبدیل شد و تواناییهای خود در پاسخ به نیازهای هوانوردی دریایی را به اثبات رساند.
یکی از نقاط عطف این هلیکوپتر، فرود یک فروند از آن بر عرشه زیردریایی ناتیلوس در سال ۱۹۵۵ بود که نام این هواگرد را به عنوان اولین هلیکوپتری که بر روی یک شناور هستهای فرود آمده، ثبت کرد. این رویداد بهعنوان یک دستاورد بزرگ در تاریخ هوانوردی شناخته میشود و نشاندهنده تواناییهای عملیاتی پیاسکی اچ پی یو در شرایط خاص بود.
در مجموع، ۳۳۹ مدل از پیاسکی اچ پی یو برای نیروی دریایی و نیروی زمینی آمریکا تولید شد و تعدادی هم به نیروی دریایی سلطنتی کانادا و نیروی دریایی فرانسه فروخته شد. طراحی روتور پشت سر هم این هلیکوپتر، بهعنوان یک موفقیت چشمگیر، تأثیر قابل توجهی بر روی بسیاری از مدلهای بعدی هلیکوپترها، همچون سی اچ-۴۶ سی نایت که سالها به نیروی دریایی و تفنگداران دریایی آمریکا خدمت کرد، داشت.
پیکربندی روتور پشت سر هم پیاسکی اچ پی یو حتی در شرایط دشوار هم عملکرد خوبی داشت. این هلیکوپتر به لطف پروفایل پرواز پایدار و نیروی رانش متعادل روتور، در انجام ماموریتهای خاصی مانند جستجو و نجات و جنگ ضد زیردریایی به خوبی عمل کرد. نیروی دریایی آمریکا از عملکرد این هلیکوپتر بهویژه در تأمین تدارکات برای کشتیها در دریا، جابجایی افراد و تجهیزات از کشتی به کشتی و انجام ماموریتهای دیگر که در گذشته محدودیتهایی برای هواپیماهای بال ثابت ایجاد شده بود، قدردانی کرده است.
2. سیکورسکی آر-4بی هاورفلای (Sikorsky R-4 Hoverfly)
- قدرت پیشرانه: ۲۰۰ اسب بخار
- طول: ۱۰.۳ متر
- ارتفاع: ۳.۷۸ متر
- قطر روتور: ۱۱.۵۸ متر
- بیشینه سرعت: ۱۲۱ کیلومتر بر ساعت
در اواخر جنگ جهانی دوم، هلیکوپتر سیکورسکی آر-۴بی هاورفلای اولین مأموریت خود را برای ارتش ایالات متحده در جبهه اقیانوس آرام به انجام رساند. این هلیکوپتر با موفقیت از یک پایگاه نظامی به صورت عمودی بلند شد و خود را به محل سقوط یک خلبان و سه سرباز مجروح رساند. هاورفلای با فرود عمودی در جنگلهای برمه، یک عملیات نجات چشمگیر را در نخستین پرواز رزمی خود رقم زد.
به گزارش موزه هواپیمایی وارهاوک، سیکورسکی آر-۴ نه تنها اولین هلیکوپتر نیروی هوایی ارتش آمریکا بود، بلکه به عنوان اولین هلیکوپتر مورد استفاده در جنگ نیز شناخته میشود. از مدلهای اولیه این هلیکوپتر که متعلق به نیروی زمینی ارتش بود، یک فروند به برمه و دیگری به آلاسکا اعزام شد. مابقی نیز به نیروی دریایی، گارد ساحلی و حتی نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا تحویل داده شدند.
عملکرد این هلیکوپترها چنان امیدوارکننده بود که نیروی هوایی آمریکا ۱۰۰ فروند آر-۴بی دیگر سفارش داد. در آن زمان، این هلیکوپتر به دارایی ارزشمندی تبدیل شد. به سرعت، ارزش هلیکوپترها در مأموریتهای پیچیدهای مانند جستجو و نجات یا عملیات ویژه آشکار شد. فناوری به کار رفته در آر-۴بی، پایه و اساسی را ایجاد کرد که مدلهای بعدی بر اساس آن پیشرفت کرده و قابلیتهای خود را گسترش دادند.
در گجت نیوز بخوانید:
بهترین هلیکوپترهای تهاجمی تاریخ
3. سیکورسکی یو اچ-19بی چیکساو (Sikorsky H-19 Chickasaw)
- قدرت پیشرانه: ۶۰۰ اسب بخار
- طول: ۱۲.۹ متر
- ارتفاع: ۴.۱ متر
- قطر روتور: ۱۶.۳۶ متر
- بیشینه سرعت: ۱۶۱ کیلومتر بر ساعت
سیکورسکی یو اچ-۱۹بی چیکساو، جهشی رو به جلو در توانایی و کاربرد هلیکوپترهای چندمنظوره در میدان نبرد محسوب میشد. در مقایسه با مدلهای قبلی سیکورسکی، چیکساو ظرفیت حمل بار و برد بیشتری داشت. این هلیکوپتر بهمنظور انجام مأموریتهای دشوارتری همچون انتقال تجهیزات به نیروها در خط مقدم و تخلیه مجروحان طراحی شده بود.
بر اساس تحقیقات حمل و نقل ارتش ایالات متحده، اصلاحات اعمالشده در طراحی پیشرانه و پیکربندی روتور، به یو اچ-۱۹ این امکان را میداد تا در طیف وسیعتری از محیطها به نیازهای استراتژیک اضطراری جنگ کره پاسخ دهد. سیکورسکی یو اچ-۱۹بی به پیشرانههای قدرتمندتر، بدنه مستحکمتر، ظرفیت حمل بار بیشتر و مخزن سوخت بزرگتری مجهز بود.
این دوره به وضوح نشان داد که هلیکوپترها فراتر از کاربردهای اولیه، نقشی حیاتی و چندوجهی در عملیات نظامی مدرن ایفا میکنند. این دوره از نبرد، ثابت کرد که هلیکوپترها میتوانند به عنوان پل ارتباطی ضروری و حیاتی بین سربازان در خط مقدم نبرد و نیروهای پشتیبانی یا تدارکات حیاتی در پشت خطوط عمل کنند. این ارتباط، دیگر یک مزیت ساده نبود، بلکه در بسیاری از مواقع، تعیینکننده سرنوشت نبردها و به طور مستقیم بر پیروزی یا شکست و حتی زندگی یا مرگ سربازان تاثیر میگذاشت.
4. بل یو اچ-1 ایروکوای هیویی (Bell UH-1H Iroquois Huey)
- قدرت پیشرانه: ۱۲۹۰ شفت اسب بخار
- طول: ۱۷.۵ متر
- ارتفاع: ۳.۹ متر
- قطر روتور: ۱۴.۶ متر
- بیشینه سرعت: ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت
بل یو اچ-۱ ایروکوای، که بیشتر با نام مستعار «هیویی» شناخته میشود، به عنوان نمادینترین و پرکاربردترین هواگردی که تاکنون پرواز کرده است، شهرت دارد. هیویی نخستین هلیکوپتری بود که به طور واقعی، قابلیت تحرک عمودی را با یک بدنه چندمنظوره ادغام کرد، بهطوری که همزمان توانایی حمل نیرو، تخلیه پزشکی، حمل بار و حتی پشتیبانی نزدیک هوایی را داشت.
اولین حضور هیویی در میدان جنگ به ویتنام بازمیگردد. عملکرد و استحکام یو اچ-۱ به آن اجازه داد تا عملیات مستمر را حتی در شرایط آتشباری انجام دهد. یو اچ-۱، با توسعه و تبدیل شدن از یک هواگرد ترابری ساده به انواع تخصصیتر، در نهایت ثابت کرد که بهترین هلیکوپتر چندمنظوره زمان خود بوده است. به طوری که، همچنان در حال خدمت در ایالات متحده و بسیاری از کشورهای دیگر در سراسر جهان است.
5. بل ای اچ-1 کبرا (Bell AH-1 Cobra)
- قدرت پیشرانه: ۱۱۰۰ شفت اسب بخار
- طول: ۱۳.۶ متر
- ارتفاع: ۴.۱ متر
- قطر روتور: ۱۳.۴ متر
- بیشینه سرعت: ۲۷۴ کیلومتر بر ساعت
بل ای اچ-۱ کبرا، با معرفی رویکردی کاملاً نوآورانه در طراحی هلیکوپتر، تحولی اساسی در نقش آن در میدان نبرد ایجاد کرد. این هلیکوپتر، که به عنوان یک سلاح تهاجمی تمامعیار طراحی شده بود، بهطور خاص برای حمله به مواضع دشمن و ارائه پشتیبانی هوایی نزدیک و مؤثر به نیروهای زمینی در خط مقدم، حتی در شرایط آتشباری شدید، ساخته شده بود.
برخلاف هلیکوپترهای چندمنظوره، طراحی کبرا هیچ فضایی برای حمل بار یا نفرات نداشت؛ تمرکز آن تنها بر قدرت تهاجمی بود. کبرا با بدنهای باریک، جمعوجور و طراحی سبکوزن، دارای یک برجک بزرگ در قسمت دماغه بود که مجهز به یک مینیگان پرقدرت با سرعت شلیک بالا یا نارنجکانداز اتوماتیک است.
این تسلیحات، قدرت آتش فوقالعادهای را برای هدفگیری و درگیری با نیروهای پیاده دشمن فراهم میکرد. همچنین، بالهای کوتاه در طرفین بدنه، با غلافهای راکت مسلح شده بودند که برای انهدام اهداف مستحکمتر نظیر خودروهای زرهی، سنگرها و مواضع دفاعی دشمن طراحی شده بودند. این ترکیب از طراحی آیرودینامیک و تسلیحات تهاجمی، باعث میشد که کبرا با وجود اندازه کوچکتر، توانایی بقای بیشتری در میدان نبرد داشته باشد، و در عین حال قدرت آتش ویرانگری را برای درگیری با اهداف مختلف به ارمغان میآورد.
این هلیکوپتر وظایفی چون اسکورت نیروهای خودی، حمله به مواضع مستحکم دشمن، ایجاد پوشش آتش برای پیشروی نیروهای زمینی و گسترش دامنه عملیات پشتیبانی هوایی را فراتر از پشتیبانی نزدیک هوایی هواپیماهای بال ثابت بر عهده داشت. فرماندهان زمینی، از در اختیار داشتن چنین ابزار ارزشمند و پاسخگویی در خط مقدم، که میتوانست تقریباً بلافاصله پس از درخواست، پشتیبانی آتش را ارائه کند، بسیار قدردانی میکردند.