راز سیگنال WOW برملا شد؛ منشا سیگنال فضایی مرموز از کجاست؟

40 سال پس از دریافت سیگنال WOW ، حالا به نظر می‌رسد که محققان منشا این سیگنال فضایی مرموز و ناشناخته را کشف کرده باشند؛ امواجی که به بیگانگان و موجودات فضایی نسبت داده می‌شد.

بعد از گذشت 40 سال یکی از قدیمی‌ترین معماهای نجومی سرانجام حل شد. در آگوست سال 1977، رصدخانه رادیویی دانشگاه ایالتی اوهایو یک سری امواج رادیویی از صورت فلکی برج قوس دریافت کرد. فضانوردانی که اطلاعات استخراج شده از آن را مشاهده کردند، به قدری متعجب شده بودند که در حاشیه کاغذ پرینت شده عبارت “!Wow” را یادداشت کردند. بعد از گذشت 40 سال، اکنون محققان مرکز علوم سیاره‌ای توانسته‌اند منشا سیگنال WOW را کشف کنند.

در زمانی که سیگنال WOW دریافت شد، بخشی مخصوصی از رصدخانه رادیویی دانشگاه ایالتی اوهایو در جستجوی امواجی بود که به کشف تمدن‌های فرازمینی کمک کرده و مدارکی از وجود آن‌ها را نشان می‌داد. بر اساس گفته‌های گروهی از ستاره شناسان که برای کشف رمز این سیگنال ناشناخته تلاش می‌کردند، این پیام با فرکانس هزار و چهارصد و بیست مگاهرتز ارسال شده است که فرکانس الکترومغناطیسی هیدروژن محسوب می‌شود.

به عقیده آن‌ها، رصدخانه رادیو دانشگاه ایالتی اوهایو این امواج را برای حدود 72 ثانیه دریافت کرده است، چرا که این مدت زمانی است که رصدخانه می‌تواند بر روی یک نقطه مشخص از فضا تمرکز داشته باشد.

این سیگنال ارسال شده از فضا، تا آن زمان نخستین پیام رادیویی به دست آمده از خارج از کره زمین با این شرایط و فاکتورها محسوب می‌شد. دانشمندان متعجب تلاش کردند با استفاده از ابزار های مختلف باز هم بر روی آن ناحیه از فضا تمرکز داشته باشند، اما سیگنال ناشناخته هرگز مجددا ثبت نشد. طی چند سال احتمال وجود تداخل امواج از داخل کره زمین به طور کامل رد شد.

مطرح کردن فرضیه جدید درباره منشا سیگنال WOW

سال گذشته، یک گروه از محققان مرکز علوم سیاره‌ای فرضیه جدیدی را مطرح کردند که بر اساس آن، این سیگنال فرازمینی به یک دنباله‌دار نسبت داده می‌شد. به عقیده آن‌ها، این فرکانس به وسیله ابر هیدروژنی که دنبال‌دار در حال حمل آن بوده ایجاد شده است. یکی از دلایل آن‌ها برای مطرح کردن این فرضیه، محو شدن امواج بعد از گذشت مدتی کوتاه بوده است.

دو دنباله‌دار که Christensen 266/P و Y2 P/2008 نام دارند، در زمان ثبت شدن سیگنال WOW در حال عبور از آن نقطه از فضا بوده‌اند، اما این دو هرگز تا سال 2006 کشف نشدند.

برای ارزیابی این فرضیه، این تیم تحقیقاتی بین نوامبر سال 2016 تا فوریه سال 2017 دویست طیف رادیویی را مشاهده کردند. طبق یافته‌های به دست آمده از این مشاهدات، دنباله‌دار Christensen 266/P امواجی رادیویی با فرکانس هزار و چهارصد و بیست مگاهرتز از خود ساطع می‌‎کند که دقیقا برابر فرکانس سیگنال ناشناخته دریافت شده در 40 سال قبل است. آن‌ها برای اطمینان از یافته خود، تلسکوپ رادیویی را یک درجه جابه‌جا کردند. همانطور که انتظار می‌رفت سیگنال ناپدید شد و تنها زمانی مجددا بازگشت که تلسکوپ مجددا به سمت دنباله‌دار قرار گرفت.

البته دنباله‌دار Christensen 266/P رفتار نامتعارفی را از خود به نمایش نگذاشته بود. محققان سه دنباله‌دار دیگر با نام‌های EW90 P/2013 و همچنین J1-A P/2016 و 237P/LINEAR را مورد آزمایش قرار داده و متوجه شدند که تمامی آن‌ها سیگنالی با فرکانس یکسان از خود ساطع می‌کنند.

به عنوان نتیجه‌گیری می‌توان گفت اگرچه ممکن است امواج ناشناخته از سوی فضا در سال 1977 توسط دنباله‌داری به جز Christensen 266/P ایجاد شده باشد، اما در هر صورت ریشه آن به این دسته از اجرام آسمانی برمی‌گردد و نمی‌توان آن را به موجودات فرازمینی نسبت دارد. نتایج کامل این مطالعه در مجله آکادمی علوم واشنگتن منتشر شده است.