در روزهای آینده شاهد عبور یک سیارک خطرناک از نزدیکی زمین خواهیم بود. این سیارک که 2002 AJ129 نام دارد از بزرگ ترین آسمان خراش زمین نیز بزرگ تر است و تا چند روز آینده به نزدیک ترین فاصله خود با زمین می رسد.
ستاره شناسان بهطور دقیق عبور یک سیارک خطرناک از نزدیکی زمین را بررسی میکنند. این سیارک در حدود چند هفته آینده از کنار زمین گذر خواهد کرد.
2002 AJ129 صخرهای است که 1000 فوت عرض و 3700 فوت طول دارد. (304 متر عرض و 1167 متر طول). این سیارک از برج الخلیفه با طول 2717 فوت نیز بزرگتر است.
این نتایج همگی جزو احتمالات هستند و به همین دلیل کارشناسان دفاع سیاره احتیاج به اطلاعات بیشتر دارند.
پاتریک تیلور، متخصص ستارهشناسی و رادارهای سیارهای در رصدخانه Arecibo اعلام کرد که: این مسأله آنچنانکه بایدوشاید شناختهشده نیست.
تیلور و محققان دیگر که در Arecibo (فرستنده رادیویی بزرگ در پورتوریکو) کار میکند قصد دارند تا با ارسال رادار به این سیارک و دریافت امواج برگشتی بتوانند تصاویر با وضوح بالا از آن بسازند.
تیلور گفت: رادار Arecibo درک بهتری از اندازه، شکل و چرخش این سیارک با سنجش هر سه عامل به ما خواهد داد.
طبق گزارش مطبوعاتی آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا، سیارک در روز دوشنبه 5 فوریه (15 بهمن) در ساعت 4.30 دقیقه بعدازظهر به نزدیکترین فاصله خود به زمین خواهد رسید.
این سیارک از دید ناسا خطرناک است چراکه در حال حاضر در فاصله 4.6 میلیون مایلی (7.4 میلیون کیلومتری) زمین قرار دارد. در روز 15 بهمنماه این سیارک به 2.6 میلیون مایلی (3.21 میلیون کیلومتری) زمین خواهد رسید. در آینده نیز احتمال دارد که سیارک به 500 هزار مایلی یا 800 هزار کیلومتری ما نزدیک شود. بااینحال و باوجود تمام احتمالات، زمین به مدت زیادی از برخورد با 2002 AJ129 در امان خواهد بود.
پاول کوداس فضانورد و محقق ناسا در تحقیقات اجسام نزدیک به زمین در JPL گفت:
ما 14 سال است که این سیارک را زیر نظر داریم و اطلاعات دقیقی از مدار آن به دست آوردهایم. محاسبات ما نشان میدهد که سیارک 2002 AJ129 هیچ شانسی برای برخورد به زمین در 15 بهمنماه یا حتی تا 100 سال آینده نخواهد داشت.
چگونه از عبور یک سیارک خطرناک از نزدیکی زمین عکسبرداری کنیم
Arecibo و دیگر رصدخانهها ازجمله تلسکوپ رادیویی گلد استون بهطور مرتب از اجسام نزدیک به زمین مثل 2002 AJ129 اطلاعات دریافت میکنند.
تیلور در این مورد گفت: همانطور که در وبسایت نیز قابلدیدن است، ما برای مشاهده دهها سیارک در سال برنامهریزی کردهایم.
عکسهای گرفتهشده توسط کمپینهای رصد بسیار فوقالعاده و دیدنی هستند.
بهعنوانمثال سیارک 2014 JO25 را ببینید. Arecibo تصویر این جسم 2000 فوتی که شبیه به بادامزمینی است را با رادار فعال خود در آوریل سال 2017 ثبت کرد.
Arecibo این عکسها را بهصورت متحرک و انیمیشن وار به نمایش گذاشت که بهعنوان یکی از بهترین عکسهای ستارهشناسی سال 2017 نیز انتخاب شد.
ویدئوی زیر نشان میدهد که سیارک در فاصله 1.1 میلیون مایلی زمین در حال جابهجایی است.
نجات زمین از اجسام فضایی مرگبار
اگرچه سیارک 2002 AJ129 تهدید خیلی جدی برای ما نیست اما رصد دقیق این اجسام برای دفاع از زمین در برابر خطرات فضایی کاملاً ضروری خواهد بود.
اد ریورا ولنتین محقق سیاره شناسی انجمن تحقیقات فضایی دانشگاهی که در حال مطالعه روی اطلاعات Arecibo است گفت:
رادار Arecibo فراتر از یک پیشگو عمل میکند. ما بهوسیله آن میتوانیم تمام اجسام را بهطور دقیق بررسی کنیم. ما می توانیم ازنظر اندازه، شکل، نوع چرخش، ترکیب و حتی زمینشناسی نوع پوسته، اجسام نزدیک به زمین را بررسی کنیم.هدف نهایی، تغییر دادههای دریافتی به مدلهای شبیهسازیشده پیشرفته و برآورد میزان تهدید یک جسم سرگردان در فضا برای بشریت است.
ریورا ولنتین ادامه داد :
اثر سیارکی برخلاف دیگر فاجعههای طبیعی درواقع میتواند از بین برود. اطلاعاتی که از Arecibo به دست میآید، در ناسا بهعنوان دادههایی برای تخمین عملیات محافظت از زمین بهکاربرده میشود.
مأموریت دفاع سیارهای بیشتر شبیه به یک داستان علمی تخیلی خواهد بود؛ اما ناسا برنامه ردیابی و آمادهسازی برای جلوگیری از سیارکهای مرگبار خود را آماده کرده است. آژانس فضایی ناسا حتی مجوز یافتن 90 درصد از 300 هزار شیء نزدیک به زمین که میتوانند یک شهر را نابود کنند را از کنگره گرفته است.
سنگهای فضایی که قادر به ویرانی در چنین سطحی هستند از نزدیکی ما بهصورت خطرناکی در حال عبورند. در حقیقت یک شخص آمریکایی در برابر حمله سیارکی، بهاحتمال 30 برابر بیشتر از یک حمله تروریستی درخطر مرگ قرار دارد.اما ناسا اخیراً و برای سومین بار تصمیم خود را در مورد پروژه ساخت NEOCam تغییر داده است. این پروژه پیشنهاد برای ساخت یک تلسکوپ فضایی شکار سیارکی قدرتمند بود که میتوانست کار را تمام کند!
خوشبختانه رصدهای زمینی مبتنی بر تلسکوپهای بزرگ دیداری (LSST) همگی از آزمایشهای خود سربلند بیرون آمدهاند و درحالیکه این تکنولوژیها فعالتر میشوند، میتوانند به یافتن سیارکهای خطرناک که در نزدیکیهای زمین پرسه میزنند کمک کند.