وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح کشورمان صبح امروز از موشک کروز هویزه رونمایی کرد. این موشک بیش از 1350 کیلومتر برد داشته و ماموریت آن نیز هدف قرار دادن اهداف ثابت سطحی است. در ادامه نگاهی مختصر به این موشک خواهیم داشت.
صبح روز 13 بهمن وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح کشورمان در نمایشگاه «دستاوردهای دفاعی و سازندگی» از جدیدترین دستاور خود موسوم به موشک کروز هویزه رونمایی کرد. طراحی و ساخت این موشک توسط متخصصان داخلی سازمان صنایع هوا فضای وزارت دفاع انجام شده و آزمایشهای خود در برد 1200 کیلومتر را نیز با موفقیت پشت سر گذاشته است.
هویزه یک موشک کروز است؛ به این معنی که برخلاف موشکهای بالستیک که از جو خارج میشوند، هویزه از جو خارج نمیشود و همچون یک هواگرد با کمک موتور خود به سمت هدف پرواز میکند. برد این موشک 1350 کیلومتر است که نسبت به موشک کروز قبلی ساخت کشورمان یعنی سومار که 700 کیلومتر برد داشت، افزایش برد تقریبا دو برابری دارد. امیر سرتیپ حاتمی، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، با اشاره به ویژگیهای این موشک، آمادهسازی و واکنش سریع، ارتفاع پروازی پایین، دقت بالای ناوبری و اصابت به هدف و قدرت تخریب زیاد را از ویژگیهای برجسته موشک کروز «هویزه» برشمرد. از موشک کروز هویزه اطلاعات بیشتری در دست نیست، اما میتوان با نگاهی به موشک برخی مشخصات آن را دریافت که در ادامه بیان میشوند.
موشکهای کروز هویزه نیز همچون سومار از روی موشکهای کروز روسی خا-55 که توسط اوکراین به دست ایران رسید ساخته شده و ظاهری کاملا مشابه نمونه روسی دارند. ایران 12 تیر موشک خا-55 را بین سالهای 1999 تا 2001 به صورت پنهانی از اوکراین دریافت کرد که البته به گفته وکیل مدافع ولادمیر یودوکیموف، متهم فروش موشکها به ایران، خا-55هایی که به ایران تحویل داده شد ناقص بودند. ناگفته نماند خا-55های تحویلی به ایران از نوع اولیه این موشک بوده و 2500 کیلومتر برد دارند.
در انتهای موشک کروز هویزه موتور پرتابگر کمکی (بوستر) دیده میشود که قطعا سوخت جامد بوده و موشک با استفاده از آن به روش شلیک سخت از خودروی کشنده پرتاب میشود. پس از رسیدن به سرعت و ارتفاع مناسب، این پرتابگر کمکی رها شده و موتور اصلی وظیفه فراهم کردن رانش تا لحظه برخورد به هدف را برعهده میگیرد.
و اما سطوح کنترلی پرتابگر کمکی از نوع گرید فین یا همان بالک مشبک است. هنگامی که موشک درون لوله پرتاب باشد، این بالکها جمع هستند، اما به محض بیرون آمدن موشک از لوله پرتاب باز میشوند تا پایداری موشک را حفظ کنند. گرید فین نسبت به بالک معمولی نیروی کشش (درگ) کمتری ایجاد میکنند، مانور پذیری را افزایش میدهد و مانع از واماندگی بالک در زاویه حمله شدید میشود. همچنین در مقایسه با بالک معمولی گشتاور کمتری برای حرکت آن نیاز است و در نتیجه میتوان از عملگر کوچکتری در موشک استفاده کرد. گرید فین برای سرعتهای فروصوت مناسب است و البته هویزه نیز یک موشک کروز فروصوت است.
زیر موشک موتور اصلی آن دیده میشود که پس از جدا شدن پرتابگر کمکی، وظیفه تامین رانش را بر عهده دارد. این موتور به احتمال بسیار زیاد از نوع توربوجت (و نه توربوفن) بوده و با توجه به ظاهر و طولش احتملا مدل طلوع 4 است. موتور طلوع 4 که اوایل سال 1397 معرفی شد، از روی موتور فرانسوی MircoTurbo TRI60-2 ساخته شده و میتواند 815 پوند (معادل 370 کیلوگرم-نیرو) رانش تولید کند. برای مقایسه بد نیست بدانید خا-55هایی که ایران دریافت کرد یک موتور توربوفن اوکراینی دارند که قادر به تولید 400 کیلوگرم-نیرو رانش است. همچنین بد نیست بدانید ایران مشغول ساخت روی موتور طلوع 5 است که قدرت بیشتری نسبت به طلوع 4 دارد.
این موشک در انتهاب خود دارای 3 بالک است که جهت حفظ پایداری موشک حین پرواز کاربرد دارند. بالهای موشک نیز در وسط بدنه قرار دارند و پس از شلیک باز میشوند. این بالها به تامین نیروی برا کمک میکنند. درباره نوع هدایت موشک نیز حرفی به میان نیامده اما طبیعتا میدانیم از نوع هدایت داخل بوده و خبری از هدایت ماهوارهای نیست. از وزن و نوع سرجنگی نیز اطلاعاتی در دست نیست، اما میتوان حدس زد سرجنگی متعارف با وزن کمتر از 450 کیلوگرم باشد. طول موشک نیز به نظر مشابه خا-55 بوده و با توجه به این موضوع 6 متر است.
من سکوت اختیار میکنم
یه 7 کیلومتر دیگه میزاشتن روش بردش لاکچری می شد…
خوش مزه بودی بسه دیگه
موشک خوبیه
امیدوارم هزینه ساختش پایین باشه و بتونیم به صورت انبوه در مقیاس زیاد تولیدش کنیم
به نظرم چنین موشک هایی در کنار موشک های بالستیک میتونه توان بازدارندگی ایران را به شدت افزایش بده
اگرچه در وهله اول پدافند هوایی و سپس نیروی هوایی هم برای اینکه آسمان کشور به راحتی به دست دشمن نیافتد و بتونیم از این تسلیحات استفاده کنیم خیلی مهمه و برای تقویت بازدارندگی ایران لازم است
اما متاسفانه بودجه دفاعی ایران نسبت به اکثر کشور های منطقه خیلی کمه و با این وضعیت به سختی میشه توازن و قدرت بازدارندگی را رعایت کرد