بهترین گوشی های دهه اخیر – قسمت دوم

در ده سال گذشته تحولات چشمگیری در صنعت تلفن‌های هوشمند ایجاد شد و به بهانه ورود به دهه جدید میلادی، قصد داریم برای آخرین باز نگاهی به بهترین گوشی های دهه اخیر بیاندازیم.

شاید بتوانیم بگوییم اسمارت فون‌ها به معنای واقعی کلمه در سال‌های گذشته توسعه یافتند و تبدیل به تلفن‌هایی شدند که لقب هوشمند برازنده آن‌هاست. کمپانی‌های زیادی از کشورهای مختلف با به کار گیری دانش و فناوری خود سهمی در پیشرفت این صنعت داشته‌ و ما و موبایل‌ها را به جایی که الان به آن تعلق داریم رسانده‌اند. از زمان ظهور پردازنده‌های دو هسته‌ای تا همه‌گیر شدن نمایشگرهای ناچ امروزی اتفاقات زیادی افتاده که در ادامه و با معرفی بهترین گوشی های دهه اخیر آن‌ها را بررسی خواهیم کرد. این مقاله قسمت دوم بهترین گوشی های اخیر بوده و می‌توانید از اینجا قسمت اول آن را نیز مطالعه کنید.

Google Pixel – اکتبر 2016

پس از فروختن موتورولا به لنوو، گوگل برای تولید محصولاتش به سراغ اچ تی سی، یار قدیمی‌اش رفت. از آنجایی که اولین گوشی اندرویدی تاریخ نیز توسط اچ تی سی ساخته شده، این دو شرکت رابطه خوبی با یکدیگر دارند و یکی از نکسوس‌های محبوب گوگل نیز با همکاری اچ تی سی ساخته شده بود. این دو کمپانی با پیکسل (Pixel) و پیکسل ایکس ال (Pixel XL) دوباره به بازار برگشتند ولی دلیل حضورشان در لیست بهترین گوشی های دهه اخیر میزان فروش یا شکست دادن غول‌های تکنولوژی نیست.

آنچه پیکسل را خاص می‌کند برخورداری از چیپ تصویربرداری کامپیوتری است. گوگل برای انجام محاسبات مربوط به پردازش عکس‌ها یک چیپ جداگانه طراحی و پیکسل را به آن مجهز کرد. پردازشی که در آن زمان برای تصاویر انجام می‌شد صرفا توسط پردازنده اصلی گوشی بوده و NPU هنوز بین کاربران و حتی شرکت‌ها جا نیافتاده بود.

با بهره‌گیری از +HDR، گوگل پیکسل تصاویر فوق العاده‌ای در شب و روز خلق می‌کرد. همچنین افکت بوکه این گوشی (با وجود تک لنز بودن دوربین دیوایس) به قدری دقیق اعمال می‌شد که گاهی در مقابل گوشی‌هایی با دوربین دوگانه عملکرد بهتری از خود نشان می‌داد. این ویژگی به واسطه سنسور IMX378 پیکسل دوگانه به دست آمده و پیکسل را به یکی از بهترین گوشی‌ها برای عکاسی تبدیل کرده بود. در حال حاضر از تصویربرداری کامپیوتری در مقیاس بسیار گسترده‌ای استفاده می‌شود و الگوریتم‌های آن اهمیتی به اندازه سخت افزار دوربین دارند.

Xiaomi Mi Mix – اکتبر 2016

شیائومی می میکس از جمله پروژه‌های جدید چینی‌ها بود که خیلی زود پایان یافت. طراحی می میکس نه تنها آینده‌نگرانه بوده، بلکه در زمان خود انقلابی ایجاد کرد که شاید به عنوان زمینه‌ساز طراحی‌های ناچ و حاشیه‌های اندک اطراف نمایشگر امروزی شناخته شود. می میکس علاوه بر ظاهر جدید و زیبایش ویژگی‌های فراوان جدیدی مانند درایورهای سرامیکی پیزوالکتریک هدفون داشت که آن را به یک گوشی همه فن حریف تبدیل می‌کرد.

با وجود اینکه زبان طراحی می میکس در جدیدی به روی دنیای تکنولوژی باز کرد، اما این گوشی بسیار بزرگ بوده و نمایشگر 6.4 اینچی آن نسبت 17:9 داشت که کار با آن را دشوار می‌کرد.

Apple iPhone X – سپتامبر 2017

سپتامبر 2017، دقیقا 10 سال بود از تاریخ معرفی اولین آیفون توسط استیو جابز می‌گذشت. آیفون برای سالیان متمادی جهت پیشرفت اسمارت فون‌ها را مشخص می‌کرد و هر نسخه جدیدش، چه از لحاظ طراحی ظاهری و چه از لحاظ عملکرد الهام بخش کلیه کمپانی‌های سازنده اسمارت فون‌ها بود. این تعاریف برای آیفون‌های امروزی کمی مبالغه‌آمیز است، اما نه برای آیفون‌های زمان استیو جابز!

آیفون ایکس از دو ویژگی مهم برخوردار است که تا به امروز همچنان در دنیای تکنولوژی دیده می‌شود، طراحی ناچ و رابط کاربری بر پایه ژست‌های حرکتی. اپل با حذف دکمه فیزیکی Home و افزودن ژست حرکتی به جای آن، برای بار دیگر دست به حرکتی زد که روز به روز در به محبوبیت آن افزوده می‌شود. Face ID نیز با وجود اینکه مورد علاقه همگان نیست، اما تا به امروز از آن در گوشی‌های جدید استفاده می‌شود.

دی ان ای آیفون ایکس به قدری قوی است که پایه و اساس طراحی‌های آیفون 11، 11 پرو و 11 پرو مکس بوده که در سال 2019 معرفی شدند. چیپست پر سرعت A11 هنوز با استانداردهای امروزی هم‌خوانی دارد، نمایشگر OLED آن یکی از بهترین‌های بازار بوده و iOS 13 روی آن با سرعت بالایی قابل اجراست.

Huawei P20 Pro – مارس 2018

در سال 1976 آقای Bryce Bayer دست به اختراع فیلتر رنگ برای دوربین‌های دیجیتال زد و آن را ثبت کرد، اما بسیاری از اهالی تکنولوژی تا پیش از هواوی پی 20 پرو حتی اسم این شخص را نمی‌دانستند چرا که مردم برای فهمیدن تفاوت میان Quad Bayer با Bayer معمولی کنجکاو شدند. این سنسور 40 مگاپیکسلی یکی از بالاترین رزولوشن‌های دوربین موبایل را دارد و بعد از گوشی 41 مگاپیکسلی نوکیا، دقیق‌ترین سنسور موبایل‌ها به پی 20 پرو تعلق دارد.

همکاری هواوی با کمپانی لایکا علاقه‌مندان به دوربین‌های دوگانه را به سوی هواوی کشاند ولی با دوربین سه گانه پی 20 پرو، این دو کمپانd دوربین‌ اسمارت فون‌ها را به سطح جدید و بالاتری بردند. در کنار سنسور غول‌آسای 40 مگاپیکسلی Quad Bayer با ابعاد 1/1.7 اینچ، سنسور 8 مگاپیکسلی تله فوتو با بزرگنمایی 3 برابری قرار گرفته بود که نه در زمان خودش و نه در حال حاضر رایج نیست. سنسور 20 مگاپیکسلی سیاه و سفید نیز از مجموعه لنزها خارج شده و در کنار فلش LED قرار گرفته است.

گرچه چینی‌ها در محصولات بعدیشان با استفاده از سنسورهای RYYB و زوم پریسکوپی بهبودهایی اعمال کردند، اما پی 20 پرو توانست برای اولین بار کیفیت و عملکرد رقیبانش از جمله اپل، سامسونگ و شیائومی را زیر سوال ببرد.

Vivo NEX S – ژوئن 2018

جنگ برای گنجاندن نمایشگر بزرگتر در بدنه‌ای ثابت، تولیدکنندگان اسمارت فون‌ها را مجاب به انجام هر کاری کرده است. یکی از ایده‌های جدید و خلاقانه جهت افزایش ابعاد نمایشگر، تغییر موقعیت دوربین سلفی از جلوی دیوایس به درون آن بوده که توسط ویوو نکس اس عملی شد. امروزه بسیاری از گوشی‌ها از میان رده‌های هواوی تا پرچمدار 2019 وان پلاس دیده می‌شود و مورد توجه کاربران قرار گرفته است.

بیرون آمدن دوربین سلفی بلافاصله پس از ارسال دستور از سوی گوشی و با چرخش چرخ‌دهنده‌ها انجام شده و به بالا رانده می‌شود. در ژوئن 2018، ویوو وعده داد این دوربین تا 50 هزار بار می‌تواند به بیرون و درون گوشی حرکت کند. گرچه دوربین‌های پاپ آپ امروزی بیشتر از این عدد دوام دارند، اما دوربین سلفی نکس اس با مشکلات زیادی در خروج دست و پنجه نرم می‌کند و تجربه‌ای نه چندان موفق برای ویوو رقم زده است.

Oppo Find X – جولای 2018

در حالی که نکس اس پیشتاز عرصه دوربین سلفی پاپ آپ بود، اوپو قصد داشت با گوشی جدیدش توانایی‌های بیشتر خود را به رخ رقیبان بکشد. فایند ایکس تنها یک هفته پس از نکس اس معرفی شد اما تا پایان نیمه دوم سال 2018 فروش بسیار خوبی تجربه کرد. در این گوشی به جای بیرون آمدن دوربین سلفی، کل بخش رویی دیوایس حرکت کرده و لنزها در کنار فلش دوربین در معرض دید قرار می‌گیرند.

نوآوری دیگر اوپو فایند ایکس فناوری شارژ سریع 50 واتی SuperVOOC بوده که در نسخه بسیار گران‌قیمت لامبورگینی این گوشی عرضه می‌شد. سرعت شارژ باتری توسط این فناوری به اندازه یک دور چرخش در مسیر Imola با یک لامبورگینی است! این ویژگی دارندگان گوشی‌های قدیمی و بدون فناوری شارژ سریع را برای خرید یک اوپو فایند ایکس ترغیب می‌کرد.

ZTE Nubia X و Vivo NEX Dual Display – نیمه دوم سال 2018

کمپانی‌های تکنولوژی همگی بر سر گسترش سطح قابل نمایش هم عقیده‌اند اما هر یک راه و روش خاص خودشان را برای این هدف دنبال می‌کنند. استارت اولیه این ایده را گوشی میزو پرو 7 (Meizu Pro 7) زد که روی قاب پشتی از نمایشگر کوچکی با کاربرد منظره‌یاب بهره می‌برد و پس از آن یوتا فون (YotaPhone) و سایر شرکت‌ها محصولاتی در این سگمنت تولید کردند.

ما نوبیا ایکس و نکس دوال دیسپلی را به صورت مشترک در لیست بهترین گوشی های دهه اخیر آوردیم، چرا که از مشخصات یکسانی برخوردارند اما تحت برندهای مختلفی روانه بازار شدند. این دو گوشی نمایشگر بزرگی روی قاب جلویی داشتند که در آن اثری از ناچ یا دوربین سلفی دیده نمی‌شد. نمایشگر ثانویه نسبتا بزرگی نیز روی قاب پشتی جا خوش کرده و بالای آن دوربین قرار گرفته است. بدین ترتیب اگر بخواهید با این دو گوشی سلفی بگیرید باید از تک دوربین اصلی گوشی استفاده کنید. خوشبختانه نمایشگر ثانویه روی این دو اسمارت فون کاربردی بوده‌اند، برخلاف یوتا فون که برای نمایشگر دومش از پنل e-ink استفاده کرده بود و توانایی پذیرش فرمان‌های کاربر را نداشت. البته میزو نیز به خصوص در زمینه عکاسی عملکرد جالبی نداشت و نتوانست انتظارات را برآورده کند.

Samsung Galaxy Fold – فوریه 2019

طراحی گلکسی فولد به قدری متفاوت و انقلابی بود که در آینده هیچ‌گاه فراموش نخواهد شد. سامسونگ با این طراحی، فولد را به رسالت اصلی‌اش نزدیک کرده ولی متاسفانه برخی از اتفاقات مانع از درخشش این گوشی شدند. با این وجود فولد ویژگی‌های فراوانی دارد که می‌تواند شما را عاشق یا متنفر از خودش کند.

اما چه عاشق فولد باشید و چه متنفر از آن، همه ما باور داریم فولد جهش و انقلاب جدیدی در دنیای اسمارت فون‌ها ایجاد کرده و طی سال‌های آتی در بازار موبایل به خوبی جای خودش را باز خواهد کرد. تعاریف را کنار بگذاریم؛ اگر می‌خواهید بدانید گلکسی فولد در عمل چگونه است و این پلتفرم چقدر به افزایش بازدهی فعالیت‌ها منجر می‌شود، توصیه می‌کنیم به مطلب بررسی گلکسی فولد توسط گجت نیوز مراجعه کنید.

Samsung Galaxy S10 5G – فوریه 2019

اس 10 یکی از اولین گوشی‌های با کیفیتی بود که با پشتیبانی از شبکه 5G به بازار عرضه می‌شد. هنگامی که پرچمدار سامسونگ در ماه آپریل به دست مشتریان رسید هنوز شبکه  5G به ندرت راه‌اندازی شده بود، اما تنها چندماه پس از آن در مقیاس گسترده و در چندین کشور همه‌گیر شد. برای نمونه اپراتور EE در انگلستان برای 50 شهر و محله اینترنت 5G را فراهم کرده و T-Mobile نیز در ایالات متحده نسبت به عرضه 5G در سراسر کشور اقدام کرده است.

احتمالا می‌دانید که شبکه 5G در دو نوع مختلف عرضه می‌شود، زیر 6 گیگاهرتز و mmWave. اپراتور T-Mobile از پلتفرم sub-6GHz استفاده می‌کند که محدوده پوششی مشابه با 4G دارد اما سریع‌تر و با تاخیر کمتر بوده و ظرفیت بیشتری برای کاربران دارد. در سمت دیگر شبکه‌های mmWave قرار دارند که سرعت گیگابیتی را در اختیار کاربران قرار می‌دهند، اما محدوده پوششی آنتن‌هایش کوتاه بوده و با تعداد برابر ایستگاه‌ها با sub-6GHz، حتی یک منطقه از شهر را هم نمی‌تواند پوشش دهد. خوشبختانه اس 10 5G از هر دو نوع این شبکه‌ها کاملا پشتیبانی می‌کند، بنابراین محدودیتی برای کشورهای مختلف و حتی اپراتورهای مختلف وجود نخواهد داشت.

Samsung Galaxy A80  و Asus Zenfone 6 – می 2019

قسمت بعدی در لیست بهترین گوشی های دهه اخیر به دوربین‌های چرخان تعلق دارد. اولین جرقه برای گنجاندن دوربین چرخان در یک گوشی به سال 2013 و Oppo N1 بازمی‌گردد. ظاهر این گوشی کاملا جدید بوده اما هیچ‌گاه نتوانست در صنعت اسمارت فون‌ها حرفی برای گفتن داشته باشد. اما پس از گرفتن تعدادی عکس پانورامای موتوریزه شده با ای 80 و زنفون 6، ناخودآگاه N1 را فراموش کردیم.

از سال 2013 تا 2019 یعنی به مدت شش سال هیچ موبایلی با این طراحی ساخته نشد و این دو گوشی پس از مدت‌ها، دوباره کانسپت دوربین‌های چرخان را به بازار تلفن همراه برگرداندند. هردوی آن‌ها گوشی‌هایی قدرتمند هستند و حرف‌های زیادی برای گفتن دارند، اما جای این سوال باقی است که چطور سامسونگ و ایسوس به این ایده قدیمی بازگشتند و آن را دوباره زنده کردند. شاید جواب این سوال استقبال مردم از نمایشگرهای تمام صفحه بوده و این پلتفرم به خوبی می‌تواند در کنار نمایشگری بزرگ و بدون حاشیه، دوربین سلفی قدرتمندی را به کاربر هدیه دهد. در حال حاضر این زبان طراحی چندان عجیب و غریب نیست و کاربران زیادی با آن ارتباط برقرار می‌کنند، همان‌طور که خریداران زیادی نیز برای خود دست و پا کرده است. احتمالا در آینده‌ای نه چندان دور شاهد پیوند بهتر میان کاربر و این طراحی خواهیم بود و در نهایت پرچمداری با دوربین چرخان به دنیای تکنولوژی سلام خواهد کرد.

Huawei P30 Pro و Oppo Reno 10x zoom – نیمه اول سال 2019

زوم اپتیکال با کیفیت بالا را تنها در گوشی‌های سامسونگ گلکسی کمرا (Samsung Galaxy Camera) و پاناسونیک لومیکس فون (Panasonic Lumix Phone) دیده بودیم. سپس لنزهای 2x که ابعادی معادل 50 میلی‌متر یا بیشتر داشتند پدیدار شدند که دوربین‌های دیجیتالی از آن محروم بودند. اما این قضیه در نیمه اول سال 2019 دستخوش تغییراتی شد. هواوی پی 30 پرو در ماه مارس و اوپو رینو با زوم 10 برابری در ماه ژوئن معرفی شدند که به عنوان دو نمونه خوب از بازچینی لنزها شناخته می‌شوند.

درون این دو گوشی منشوری قرار گرفته که نور را با زاویه 90 درجه منعکس می‌کند. بدین ترتیب مهندسان توانستند دوربینی با فاصله کانونی زیاد و ارتفاع Z بسازند. علی رغم دوربین جدید، این دو گوشی به ترتیب 8.4 و 9.3 میلی‌متر ضخامت دارند و Z-height تاثیر چندانی روی ابعاد گوشی نداشته است.

ابعاد لنز پی 30 پرو 125 میلی‌متر است، اما اوپو پا را کمی فراتر گذاشته و رینو را مجهز به لنز 130 میلی‌متری کرده است. بدین ترتیب اوپو رینو بزرگترین لنز در دنیای موبایل‌ها را در اختیار دارد و احتمالا پرچمداران 2020 برای تصاحب این لقب مجهز به دوربین‌های جدیدی باشند. ناگفته نماند قابلیت زوم روی این دو اسمارت فون به روانی گلکسی کمرا یا لومیکس فون انجام نمی‌شود و شاید این ویژگی برای اولین لنزهای بزرگ سایز موبایل، بیش از حد کمال طلبانه باشد.

به نظر می‌رسد مسیر پیش رو در دوربین تلفن‌های هوشمند به واسطه پی 30 پرو و رینو دچار تحولاتی شده و در آینده شاهد گوشی‌های بیشتری با لنزهای بزرگ خواهیم بود.