در این مطلب خودروهای رنو مگان و جیلی امگرند 7 را از نظر امکانات رفاهی و ایمنی با یکدیگر مقایسه میکنیم تا ببینیم کدامیک از آنها آپشنهای بیشتری دارد.
مگان یکی از سدانهای ساخت شرکت رنو فرانسه است که همزمان با خودرو لوگان در بازار خودرو ایران معرفی شد و به علت خوش ساخت بودن و مشخصات مناسبی که داشت با استقبال خوبی مواجه شد. رنو پس از ورود به بازار ایران با رقبای جدی بسیاری مواجه شد که اکثر آنها ساخت شرکتهای آسیایی بودند. از جمله آنها کیا سراتو و مزدا 3 بودند؛ اما علاوه بر این رنو مگان یک رقیب جدی دیگری نیز داشت که ساخت یک شرکت چینی بود. نام این اتومبیل جیلی امگرند 7 بود که توانست به علت کیفیت بالا در ساخت به یکی از با کیفیتترین خودروهای چینی موجود در بازار ایران تبدیل شود و با سایر خودروهای وارد شده به بازار ایران از جمله مزدا و رنو به رقابت بپردازد.
لازم به ذکر است که جیلی امگرند 7 و مگان همچنان و پس از گذشت چندین سال از ورود به بازار ایران یکی از بهترین گزینهها برای خرید محسوب میشوند.
مقایسه رنو مگان و جیلی امگرند 7 از نظر امکانات
ما در این مطلب به مقایسه رنو مگان 2000 اتوماتیک (فول آپشنترین نسخه رنو مگان) با جیلی امگرند 7 اتوماتیک خواهیم پرداخت. اگرچه فول آپشنترین نسخه از مگان که وارد بازار ایران شد رنو مگان 2000 اتوماتیک بود؛ اما رقبای این خودرو در آن زمان از آپشنهای بیشتری نسبت به آن بهرهمند بودند. امروزه نیز با ورود خودروهای مدرن و فولآپشنتر به بازار ایران دیگر نمیشود از رنو مگان به عنوان یک خودرو مجهز یاد کرد. یکی از اصلیترین آپشنهایی که رنو مگان از آن بهرهمند نیست کروز کنترل است که البته این آپشن در جیلی امگرند 7 نیز دیده نمیشود. اما نکتهای که میتواند باعث دلگرمی شما به عنوان مشتری یکی از این دو خودرو شود این است که شما میتوانید پس از خرید این دو اتومبیل نیز این آپشن را به طور جداگانه روی خودرو خود نصب کنید.
مگان حتی بعضی از ابتداییترین آپشنها که روی اتومبیلهای متوسط بازار نیز سوار است را در خود ندارد که برای نمونهای از آنها میتوان به سنسور پارک عقب اشاره کرد. قابل توجه است که این آپشن امروزه روی برخی از محصولات سایپا از جمله ساینا و کوییک نیز نصب شده است. در صورتی مگان از فقدان سنسور پارک عقب رنج میبرد که جیلی این آپشن را برای امگرند 7 تعبیه کرده است.
در ارتباط با سنسورهای دیگر نیز برای رنو مگان 2000 اتوماتیک سنسور باران تعبیه شده است و باعث روشن شدن خودکار برف پاک کنها میشود. از آن طرف جیلی امگرند 7 نیز دارای سنسور پایشگر فشار باد لاستیکها است. البته هر دو خودرو از یکی از مهمترین آپشنها یعنی سنسور نور که با نام اتولایت نیز شناخته میشود، بهرهمند هستند.
نکته جالب توجه این است که جیلی امگرند 7 دارای چراغهای روزتاب است که محل قرارگیری آنها در کنار چراغهای مه شکن جلو است. البته این چراغها از آنجایی که این خودرو نسبتا قدیمی است از جنس LED نیستند، اما در مگان این آپشن دیده نمیشود، ولی چراغهای مهشکن در این خودرو وجود دارند. لامپهای استفاده شده در چراغهای اصلی جلو جیلی امگرند 7 از نوع هالوژن هستند که رنو مگان نیز از همین نوع چراغ استفاده کرده است. یکی از اصلیترین آپشنهایی که جیلی امگرند از آن بهرهمند است چراغ بدرقه است که برای رنو مگان تعبیه نشده است.
فرمان جیلی امگرند 7 از نوع هیدرولیک عادی است که دکمههای اینترفیس روی آن تعبیه شدهاند و این فرمان با یک روکش چرمی پوشانده شده است. مگان دارای یک فرمان برقی حساس به سرعت است که دکمههای سیستم صوتی روی آن قرار گرفتهاند. جیلی امگرند 7 و رنو مگان در بخش سیستم صوتی با هم بسیار متفاوت هستند. سیستم صوتی جیلی امگرند 7 دارای یک نمایشگر 6.5 اینچی لمسی فاقد سیستم عامل بوده و تاچ آن نیز از نوع ضربهای است، با این وجود این سیستم صوتی امکان به نمایش درآوردن فایلهای تصویری یا به اجرا درآوردن تصویر دوربین دنده عقب را برای راننده فراهم میسازد. ضمن این که جیلی امگرند در داخل کابین دارای 6 بلندگو است. رنو مگان نیز دارای یک سیستم معمولی فاقد نمایشگر است که از 4 بلندگو بهره میبرد. شرکت رنو حتی دو عدد تیوتر هم روی کابین مگان سوار نکرده است.
اگر چه تعداد بلندگوهای رنو مگان کمتر از جیلی امگرند 7 است، اما از نظر کیفیت بهتر از بلندگوهای جیلی امگرند 7 است. هر دو اتومبیل فاقد سیستم ورود بدون کلید هستند؛ اما رنو دارای استارت دکمهای و کارت کلید هوشمند است که میتواند برتری این اتومبیل را به رقیب چینی خود دیکته کند. در جیلی امگرند 7 و رنو مگان سیستم تهویه مطبوع به کار رفته که آپشن چشمگیری به نظر میرسد. صندلی راننده جیلی امگرند 7 قابل تنظیم به صورت برقی هستند، در حالی که تمام صندلیهای رنو مگان باید از طریق اهرمهای دستی تنظیم شوند.
صندلیهای عقب هر دو اتومبیل را میتوان به شکل دو تکه تا کرد که این کار باعث میشود فضای صندوق عقب بیشتر شود. برای صندلیهای جیلی امگرند 7 از یک روکش چرمی مصنوعی بی کیفیت استفاده شده است، اما صندلی های رنو مگان از جنس پارچهای هستند. هر دو اتومبیل مذکور فاقد گرمکن صندلی هستند و اگر شما به دنبال این آپشن هستید بهتر است که به سراغ خودروهای دیگر بروید. آینه وسطهای هیچ یک از دو خودرو مذکور ار نوع الکتروکرومیک نیستند و علاوه بر این آینه بغلهای این دو اتومبیل نیز از امکان تا شدن به صورت برقی بهرهمند نیستد. این در صورتی است که هم جیلی امگرند 7 و هم رنو مگان از گرمکن آینه بهره میبرند.
یکی از قابل توجهترین آپشنهایی که شرکت رنو برای مگان در نظر گرفته، پردههای شیشه عقب و شیشه کناری است که معمولا خودروهای مدرن و گران قیمت بازار از ان آپشن برخوردار هستند، اما که جیلی امگرند 7 ار چنین آپشنی برخوردار نیست. از آن طرف جیلی امگرند از یک آپشن مهم بهره میبرند که رنو مگان آن را در خود نمیبیند و آن سانروف الکتریکی است.
مقایسه رنو مگان و جیلی امگرند 7 از نظر تجهیزات ایمنی
جیلی امگرند 7 و رنو مگان از نظر ایمنی در شرایط بسیار خوبی قرار دارند و هر دو در تستهای ایمنی امتیازهای بالایی را به دست آوردهاند که همین مسئله باعث شده تا این دو اتومبیل به فروش نسبتا خوبی دست پیدا کنند. رنو مگان موفق شده از تستهای یورو انکپ 5 ستاره را به دست بیاورد و جیلی امگرند 7 نیز از تستهای یورو انکپ 4 ستاره را کسب کرده است. این نخستین باری است که یک خودرو چینی موفق میشود به این میزان از ستاره در تستهای ایمنی دست پیدا کند. جیلی امگرند به دلیل آن که به صورت وارداتی وارد بازار ایران شد و گرفتار مونتاژ نشد، با تمام تجهیزات ایمنی که شرکت جیلی برای آن تعبیه کرده بود به بازار ایران رسید؛ اما رنو مگان به صورت مونتاژی به بازار ایران آمد و به همین علت نسخه فول آپشن آن تنها با دو کیسه هوا به مشتریان فروخته شد.
از این رو نمیتوان مقایسه درستی از ایمنی این دو خودرو داشت، زیرا اگرچه مگان در تستهای ایمنی موفق شد نسبت به جیلی امگرند 7 یک ستاره بیشتر کسب کند؛، اما مگان با 6 ایربگ موفق به کسب این میزان از ستاره شده است. به همین خاطر رتبه مگانهای مونتاژی از نظر ایمنی پایینتر از نسخههای خارجی این اتومبیل است.