یک دانشمند شناخته شده و صاحب نام ادعای عجیبی را مطرح کرد و گفت ما در ماتریکس زندگی میکنیم؛ آیا این ادعا میتواند واقعیت داشته باشد؟
شاید شما نیز احساس میکنید یک برنامه با وظایف از پیش تعیین شده مانند آن چیزی که در فیلم ماتریکس دیده بودیم جهان ما را احاطه کرده است. در سال ۲۰۰۳ میلادی یک استدلال فلسفی توسط دانشمندان مشهور آکسفورد مطرح شد، طبق این نظریه بوی قهوه، پرتوهای خورشید، صدای باد در شب تاریک و شکستن درختان و… میتوانند بهاندازه یک پیکسل روی صفحهی واقعی باشند. این فرضیه که نام آن شبیهسازی است در واقع نشان میدهد ممکن است تا زمانی که بشریت فناوری شبیهسازی جهان را با استفاده از رایانه توسعه میدهد، احتمالا اکنون نیز در یکی از این شبیهسازیها زندگی میکنیم.
ادعایی جنجالی؛ آیا ما در ماتریکس زندگی میکنیم؟
اواخر سال ۲۰۲۳ میلادی، یک فیزیکدان از دانشگاه پورتسموث با نام ملوین ووپسون، نظریه شبیهسازی را دوباره مطرح کرد. طبق این نظریه، کل جهان اطراف ما که در آن زندگی میکنیم در واقع یک شبیهسازی است. دکتر ملوین ووپسون تحقیقی را در رسانه AIP Advances منتشر کرد که نشان میدهد کیهان دقیقا مانند یک رایانه از پیش برنامهریزی شده، اطلاعات غیر ضروری را سفارش میدهد و حذف میکند. این فرضیه ایده جدیدی نیست و همانند آن چیزی است که قبلا در فیلمهایی مانند The Matrix و سخنان افراد برجستهای همچون ایلان ماسک دیده یا شنیده بودیم.
همچنین مطالعه کنید
خبر بد کیانو ریوز برای آنها که منتظر فیلم ماتریکس ۵ هستند
دکتر ملوین ووپسون همچین بیان کرد:
نمیخواهم شخصیت مورفئوس از فیلم ماتریکس را مورد بازنویسی قرار دهم. اما واقعیتی پشت این شبیهسازی نهفته است که ما از آن بیخبریم. همه حواس ما فقط سیگنالهای الکتریکی هستند که توسط مغز ما رمزگشایی میشوند. زمانی که ما یک کامپیوتر را طراحی میکنیم و به آن برنامه میدهیم یا سطح محدودیت یا محاسباتی برای آن تعیین میکنیم نیز به همین شکل است. این یک کامپیوتر بیولوژیکی است و چیزی بیشتر از این وجود ندارد.
در واقع کار دکتر ووپسون مربوط به شاخهای از علم فیزیک اطلاعات است که نشان میدهد همه چیز در جهان از تکههای دارای اطلاعات تشکیل شده است. طبق قانون دوم اینفودینامیک دکتر ووپسون، محتوای اطلاعاتی مرتبط با هر سیستم، پدیده یا فرآیندی در جهان به حداقل میرسد.
قانون اینفودینامیک و ترمودینامیک
در این زمینه دانشمندان بیان کردهاند که قانون دوم اینفودینامیک و کاربرد آن در اطلاعات دیجیتال، ژنتیک، فیزیک هستهای، ریاضیات و کیهانشناسی را بهطور کامل مورد بررسی قرار دادهاند و معتقدند شواهد علمی بهدست آمده از فرضیه شبیهسازی پشتیبانی میکند. همچنین دانشمندان معتقدند قانون ترمودینامیک مستلزم آن است که همه سیستمها از جمله حیات بیولوژیکی باید بهگونهای تکامل پیدا کند که محتوای اطلاعاتی آنها کوچک شده و به بهینهترین و بهترین مقدار ممکن در حالت تعادل کاهش یابد.
در واقع روشی که دکتر ووپسون برای جمعآوری اطلاعات و ادعای فرضیه شبیهسازی مطرح کرد با کمک این دو قانون فیزیک بود. همچنین او معتقد است تمامی یافتههای بهدست آمده توسط او میتواند بر بسیاری از رشتههای علمی مختلف از جمله زیستشناسی و فیزیک و کیهان تاثیر بگذارد و بهنظر میرسد شاید جهان یک کامپیوتر غولپیکر است. ووپسون معتقد است که چون رفتار انسانها مانند قوانین کدگذاری شده رایانهای عمل میکند و قانون دوم اینفودینامیک بهطور جهانی ظاهر میشود، این اصل در واقع یک ضرورت کیهانی است؛ پس محتمل است که کل جهان ما یک ساختار شبیهسازی شده باشد.
نظریات دکتر ووپسون بیشباهت به نظریه درهم تنیدگی کوانتومی که توسط فیزیکدان برجسته، آلبرت اینشتین مطرح شده بود، نیست. در واقع اینشتین معتقد بود ذرات مرتبط با هم در جهان با یکدیگر پیوند کوانتومی دارند و دو ذره مختلف، اما شبیه را به یکدیگر مرتبط میکنند. این بدان معناست که این دو ذره شبیه بههم، اگر با یکدیگر هزاران کیلومتر فاصله نیز داشته باشد باز هم توانایی تقلید از یکدیگر را بهواسطه قانون طبیعت دارند.
اثبات جهان شبیه سازی شده با الهام از قانون پنجم ماده
تحقیقات دکتر ووپسون نشاندهنده این است که اطلاعات، سنگ بنای اساسی جهان و جرم فیزیکی آن است و کلید حل معمای آن باید در حالت پنجم ماده باشد. او با انجام تکنیک ترکیب تحت فشار ذرات بنیادی و ضد ذرات قصد دارد فرضیه خود را کامل کند. به این ترتیب که اگر در هنگام این آزمایش، ذرات بنیادی در برخورد با ضد ذرات، فرکانس مشخصی از نور را ساطع کنند، نشان دهنده این است که این ذرات حاوی اطلاعاتی هستند که سعی بر عدم آگاهی ما از واقعیت دارند. و اگر این ذرات حاوی اطلاعات باشند به احتمال قریب به یقین، زندگی ما در یک برنامه کامپیوتری شبیهسازی شده و به زبان دیگر، ما در یک ماتریکس زندگی میکنیم.
دکتر ووپسون تمام فرضیات خود مبنی بر جهان شبیهسازی شده را در آخرین کتاب خود با نام «Reality Reloaded: The Scientific Case for a Simulated Universe» منتشر کرده است. در واقع این ادعا اگر روزی به واقعیت تبدیل شود میتواند بهطرز دیوانهواری تمام ذهنیت ما نسبت به گذشته و حال را دگرگون کند. زندگی در ماتریکس فرضیهای است که احتمال بشر برای درک کامل آن دچار سردرگمی و سقوط در چاله فکری عمیق و تاریکی میشود و هضم آن بسیار سخت خواهد بود.