گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
تصاویر فاش شده از تانک جدید M60A1 ارتقا یافته ایران با تجهیزات مدرن نظامی، گامی مهم در جهت مدرن‌سازی زرادخانه زرهی کشور را نشان می‌دهد.
نیروهای مسلح ایران در حال حاضر بر ناوگانی از تانک‌های قدیمی‌تر M60A1 تکیه می‌کنند که تعداد کل آن‌ها به ۱۵۰ دستگاه می‌رسد. این تانک ها که در اصل چند دهه پیش به خدمت گرفته شدند، جزء جدایی‌ناپذیر توان زرهی ایران بوده‌اند. تصمیم برای ارتقای این ناوگان، بر عزم ایران برای حفظ و ارتقای کارآمدی و اثربخشی سخت‌افزار نظامی موجود خود در جنگ‌های مدرن تأکید می‌کند.
ایران در دهه ۱۹۷۰، زمانی که این کشور تحت حکومت شاهنشاهی با متحدان غربی خود برای تقویت نیروهای مسلح خود با تجهیزات مدرن همکاری می‌کرد، به ناوگان تانک‌های M60A1 آمریکایی دست یافت. ایالات متحده در آن زمان تامین‌کننده اصلی تجهیزات نظامی ایران بود و نه تنها تانک‌های M60A1 بلکه انواع سلاح‌های پیشرفته دیگر را نیز در اختیار ایران قرار می‌داد. دستیابی به این تانک‌ها بخشی از تلاش گسترده‌تر ایران برای نوسازی ارتش بود که طی آن این کشور در دهه ۱۹۷۰ بیش از ۸ میلیارد دلار برای تجهیزات نظامی آمریکایی هزینه کرد.
تانک M60A1
تانک‌های M60 در کنار تانک‌های چیفتن بریتانیا و سایر تسلیحات، ستون فقرات توان زرهی ارتش ایران را تشکیل می‌دادند. پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، دسترسی ایران به تجهیزات نظامی غرب قطع شد و این کشور را بر آن داشت تا به منابع دیگری برای تجهیزات نظامی روی آورد و همچنین شروع به توسعه تسلیحات خود کند.
تانک M60 که در سال ۱۹۵۹ توسط ایالات متحده به عنوان نسل دوم تانک‌های میدان نبرد معرفی شد، جهشی در زمینه قدرت آتش، حفاظت و تحرک بود. ام ۱۶۰ همچنین نیازهای جنگ‌های زرهی اواسط تا اواخر قرن بیستم را کاملاً برآورده می‌کرد. سلاح اصلی آن، توپ خان‌دار M68 با کالیبر ۱۰۵ میلی‌متری که از روی توپ L7 نیروی زمینی سلطنتی بریتانیا ساخته شده بود، نسبت به نمونه‌های قبلی خود از نظر برد، دقت و قدرت نفوذ پیشرفت قابل توجهی داشت. این سلاح با یک تیربار M85 کالیبر ۵۰ روی گنبد فرماندهی و یک تیربار M73 کالیبر ۷.۶۲ میلی‌متر (که بعداً به M219 و M240C ارتقا یافت) همراه می‌شد که انعطاف‌پذیری آن را در شرایط مختلف جنگی تضمین می‌کرد.
از نظر حفاظت، M60 و به ویژه مدل M60A1، به راه‌حل‌های زرهی پیشرفتهای مجهز بود. بدنه جلوی تانک برای انحراف بهتر گلوله‌های دشمن شیب‌دار طراحی شده بود و برجک آن از مدل M60A1 به بعد دارای «دماغه سوزنی» منحصر به فردی بود که سطح مقطع جلویی را در برابر آتش دشمن به حداقل می‌رساند. ضخامت زره تانک متفاوت بود و برای افزایش قابلیت بقا در برابر تهدیدات ضدتانک آن دوران، به صورت استراتژیک زاویه‌دار شده بود.
حرکت M60A1 با استفاده از موتور دیزل خورجینی دو توربوشارژ Continental AVDS-1790-2 V12 تأمین می‌شد که امکان دستیابی به سرعت حداکثر ۴۸ کیلومتر در ساعت در جاده و برد عملیاتی تا ۴۸۲ کیلومتر را فراهم می‌کرد و بدین ترتیب، تعادل لازم میان توان رزمی، چابکی و استقامت مورد نیاز در میدان نبرد را برقرار می‌کرد.
ارتقای تانک M60A1 در ایران: چنگال‌های قدرتمندتر برای میدان نبرد
ایران در نوسازی تانک M6A1، اقدام به پیشرفتهای قابل توجهی کرده است، از جمله نصب صفحات زرهی اضافی روی بدنه و برجک که حفاظت بالاتری را در برابر سلاح های ضدتانک ارائه می‌دهد. این ارتقاء همچنین شامل یک پوشش محافظ برای لوله توپ است تا عملکرد بهینه و امنیت خدمه را در طول عملیات تضمین کند.
یکی از پیشرفتهای مهم، معرفی یک ایستگاه سلاح کنترل از راه دور روی برجک است که قدرت آتش و انعطاف‌پذیری عملیاتی تانک را افزایش می‌دهد. پیشرفت های برجک، از جمله زره اضافی باریک‌تر و نشانه‌گیر توپچی پیشرفته، برای بهبود دقت و هدف‌گیری اجرا شده‌اند. همچنین، نشانه‌گیر برج فرماندهی که اکنون بخشی از ایستگاه سلاح کنترل از راه دور است، امکان فرماندهی و کنترل بهتر را فراهم می‌کند و توانایی‌های تاکتیکی تانک را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
فیلم منتشر شده با وجود شرح دقیق پیشرفتهای زره و سلاح تانک M60A1 ایران، جزئیاتی درباره هرگونه ارتقای احتمالی موتور را فاش نمی‌کند. این موضوع خلأیی در درک کامل توانایی‌های عملکردی تانک به روز شده ایجاد کرده و جرقه‌ی توجه و گمانه‌زنی در میان علاقه‌مندان به مسائل نظامی و تحلیلگران دفاعی زده است.
استفاده مداوم از تانک‌های M60A1 و تلاش برای ارتقاء این ناوگان، رویکرد استراتژیک ایران در به کارگیری دارایی‌های نظامی موجود خود در عین حال بهره‌مندی از فناوری‌های نوین برای مقابله با چالش‌های دفاعی معاصر را نشان می‌دهد. با برداشتن گام‌هایی از سوی ایران برای نوسازی نیروهای نظامی‌اش، پیامدهای آن بر ثبات و امنیت منطقه‌ای همچنان مورد نظارت دقیق جامعه بین‌المللی قرار دارد.
