گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در فرهنگ‌های مختلف می‌توان عجیبت ترین آیین های تدفین را مشاهده کرد. برخی از آنها از نبش قبر مردگان گرفته تا سوزاندن بیوه آنقدر عجیب هستند که سبب می‌شوند انسان از لحظه مرگ خود هراس دوچندان داشته باشد.
مرگ همیشه خاطر انسان را آزرده است. ما به دنبال راه‌های مختلفی هستیم تا مرگ را برای خود آسان کنیم. به همین‌خاطر نیز در فرهنگ‌های گوناگون از سرتاسر جهان روایت‌های گوناگونی از جهان پس از مرگ داریم. همین باورها سبب شده شاهد عجیب ترین آیین های تدفین انسان باشیم.
عجیب ترین آیین های تدفین تجسم ترس‌ها، باورها و امیدهای انسان
آیین های تدفین می‌توانند دو اقدام مهم را انجام دهند. از طرفی به بازماندگان آرامش خاطر می‌دهند که آخرین کار ممکن را برای متوفی انجام داده‌اند. از طرفی دیگر نیز به مردم آن فرهنگ اطمینان می‌دهد که پس از انجام این آیین‌ها فرد مسیری آسان برای رسیدن به جهان دیگر دارد. شاید با نگاه به عجیبت ترین آیین های تدفین در جهان تعجب کنید، اما آنها معانی بسیار عمیقی برای مردم فرهنگ مربوطه دارند.
فامادیهانا یا نبش قبر مردگان
مردم ماداگاسکار بر این باور هستند که مردگان جایگاهی بین زندگان و پروردگار دارند. به همین‌خاطر سعی می‌کنند حتی پس از مرگ ارتباط خود را با مردگان حفظ کنند. آنها همچنین خواسته‌های خود را از عزیزان فو‌ت شده خود می‌خواهند. به‌باور مردم این منطقه فرد پس از مرگ در موقعیتی بین زندگی و ابدیت قرار می‌گیرد. آنها باید مراسم فامادیهانا را انجام دهند تا مرده اجازه ورود به دنیای ابدی را به‌دست آورد.
فامادیهانا هر ۵ یا ۷ سال یکبار برگزار شده و در آن استخوان‌های متوفی از قبر بیرون کشیده می‌شوند. اعضای خانواده استخوان‌ها را درون یک پارچه ابریشمی پیچیده و روی دست خود می‌گذارند. سپس با او می‌رقصند و درباره اتفاقاتی که رخ داده صحبت می‌کنند. در پایان باقیمانده جسد دوباره در قبر قرار می‌گیرد. بسیاری از مردم جهان فامادیهانا را یکی از عجیب ترین و وحشت‌آورترین آیین های تدفین می‌دانند.
عجیبت ترین آیین های تدفین: تکه‌تکه کردن جسد
بوداییان تبت چندان علاقه‌ای به زندگی مادی ندارند. آنها بدن را همچون پوسته‌ای بی‌ارزش می‌بینند که در نهایت رها خواهد شد. همچنین آنها به انواغ اشکال حیات احترام می‌گذارند و باور دارند که باید به حیوانات و گیاهان کمک کرد. ترکیب این دو ایده سبب شده یکی از عجیب ترین آیین های تدفین مردگان برای هزاران سال در تبت اجرا شود.
در این آیین جسد متوفی به تکه‌های کوچک تقسیم می‌شود. سپس تکه‌ها در ارتفاعی بلند قرار داده می‌شوند تا پرندگان از آنها تغذیه کنند. این آیین برای اکثر مردم جهان وحشیانه و غیرانسانی به‌نظر می‌رسد.
مومیایی زنده یا سوکوشینبوتسو
در طول قرن‌های ۱۱ تا ۱۹ یکی از عجیب ترین آیین های تدفین در ژاپن اجرا می‌شد. این آیین مومیایی زنده نام داشت و در آن راهب تلاش می‌کرد چرخه مرگ و زندگی را بشکند.
آیین تدفین سوکوشینبوتسو چند مرحله داشت و به‌صورت خودخواسته انجام می‌شد. در مرحله اول فرد به‌مدت سه‌سال تنها از آجیل، پوست درختان و ریشه آنها تغذیه می‌کرد. این رژیم بسیار سخت باعث می‌شد که چربی بدن از بین رفته و خشک شود. هدف نیز جلوگیری از تجزیه بدن پس از مرگ بود.
در گام دوم فرد برای چند ماه یک چای سمی را می‌خورد. ورود سم به بدن باعث می‌شد که پس از مرگ باکتری‌ها و میکروب‌ها امکان گسترش و فعالیت را نداشته باشند. کاملا مشخص است که راهب در طول این مرحله رنج زیادی را تحمل می‌کرد.
در مرحله سوم یکی از عجیب ترین آیین های تدفین جهان فرد درون یک مقبره سنگی کوچک می‌رفت. این مقبره فقط فضای کافی برای نشستن به‌صورت چهارزانو را داشت. یک لوله باریک برای هوا و یک زنگ در مقبره قرار می‌گرفت. راهب هر روز زنگ را تکان می‌داد تا نشان دهد که زنده است. وقتی صدای زنگ نمی‌آمد، لوله هوا برداشته می‌شد و مقبره را به‌صورت کامل می‌بستند.
پس از سه‌سال مقبره باز می‌شد تا مومیایی زنده برای همگان نمایش داده شود. در این صورت راهب توانسته بود به بودا زنده تبدیل شود. جالب است بدانید که دولت ژاپن از قرن ۱۹ انجام آیین سوکوشینبوتسو را ممنوع کرده است.
عجیبت ترین آیین های تدفین: مرده‌خواری آیینی
متاسفانه در این قسمت باید یکی از تاریک‌ترین و عجیب ترین آیین های تدفین انسان اشاره کنیم. در بسیاری از مناطق جهان آیین‌های زیبایی برای خداحافظی با مردگان خود تدارک دیده‌اند. هرچند قوم فور در گینه‌نو، قبایل یانومامی در آمازون، مناطق اطراف فیجی و جزایر سلیمان و برخی قبایل کنگو و آنگولا به این نتیجه رسیده بودند که خوردن مرده می‌تواند بهترین راهکار باشد.
دلایل مختلفی برای اینکار وجود داشت. برخی گروه‌ها تصور می‌کردند خوردن جسد باعث می‌شود فرد به جمع خانواده بازگردد و ترس از مرگ در سایرین از بین برود. برخی معتقد بودند اگر جسد به‌طور کامل از بین نرود، روح سرگردان می‌شود و زندگان را اذیت خواهد کرد. در نتیجه با مرده‌خواری به آرامش روحی او کمک می‌کردند.
برخی گروه‌ها فکر می‌کردند با خوردن مردگان از نظر روحی پاک خواهند شد. در نظر برخی نیز در نتیجه این آیین فرد مرده آخرین چیزی که برایش مانده است را تقدیم بازماندگان می‌کند.
آیین ستی یا سوزاندن بیوه
هند از نظر تنوع باورهای فرهنگی در جهان بی‌نظیر است. در نتیجه نباید تعجب کرد که یکی از سیاه‌ترین و عجیب ترین آیین های تدفین به این کشور تعلق داشته باشد. ستی در میان طبقات اشراف و جنگاور پذیرفته شده بود و بر اساس آن بیوه یک مرد باید خودش را روی هیزم جسد شوهرش می‌سوزاند.
برخی باور داشتند که با اینکار گناهان زن و مرد از بین می‌رود. هرچند برخی دلایل پنهان دیگری را برای این مسئله عنوان کرده‌اند. اول از همه اینکه زنان بیوه همیشه در خطر فقر، سوء استفاده یا اتهام جادوگری در جوامع مختلف بوده‌اند. با توجه به اینکه جنگاوران بیشترین میزان مرگ‌ومیر را در میان طبقات مختلف داشتند، این آیین می‌توانست تا حدودی از مشکلات احتمالی آينده جلوگیری کند.
رواج یافتن این آیین در طبقه اشراف نیز به‌دلیل مسائل مرتبط با مالکیت اموال متوفی بوده است. در واقع بستگان می‌خواستند تمام اموال به آنها برسد و زن سهمی نداشته باشد. در طول مراسم ستی جمعیت زیادی حضور پیدا می‌کردند و سعی می‌کردند با فریادهای مذهبی صدای زن را خفه کنند. از نظر انگلیسی‌ها این رسم وحشیانه بود. به همین‌خاطر در سال ۱۸۲۹ توسط حاکم بریتانیایی هند غیرقانونی اعلام شد.
عجیبت ترین آیین های تدفین: تابوت‌های پرنده
اگر اهل گردشگری باشید، می‌توانید نشانه‌های یکی از عجیب ترین آیین های تدفین مردگان را در شرق آسیا مشاهده کنید. این آیین تابوت‌های پرنده نام دارد و در چین، فیلیپین و مغولستان رواج داشته است. بر اساس این آیین اجساد در تابوت‌های کوچک چوبی قرار می‌گرفتند. گاهی اوقات حتی استخوان‌های جسد نیز شکسته می‌شد تا در تابوت جا شود.
در گام بعدی تابوت از صخره بلندی آویزان می‌شد. مردم شرق آسیا دلایل خود را برای اینکار داشتند. برخی تصور می‌کردند که با اینکار مرده را به آسمان نزدیکتر کرده‌اند. در نتیجه فرد برای پیوستن به روح اجداد خود و دیدار با خدایان سختی کمتری را تحمل می‌کرد.
گروهی باور داشتند که دفن مرده در زمین می‌تواند مشکلات متعددی ایجاد کند. هم حیوانات لاشخور و دشمنان سراغ جسد می‌آیند و هم زمین آلوده می‌شود. البته آیین خاص چینی‌ها با چالش‌هایی هم مواجه می‌شد. بردن جسد با تابوت چوبی به بالای صخره کار آسانی نبود. همچنین ممکن بود پس از مدتی تابوت پوسیده شده و جسد بیفتد.
- چگونگی مرگ انسان در سیاره های دیگر؛ ثانیه‌های وحشتناک و رویایی
- دردناک ترین روش های مرگ در روم باستان
- مرگبارترین غذاهای دنیا چیست؟
در نهایت اروپایی‌ها در دوران استعمار این آیین را ممنوع اعلام کردند تا امروزه تابوت‌های پرنده صرفا به یک جاذبه گردشگری تبدیل شوند.
دفن در درخت
بومیان استرالیا نیز یکی از عجیب ترین آیین های تدفین جهان را به‌خود اختصاص داده‌اند. آنها باور داشتند که انسان از طبیعت است و باید مجدد به طبیعت بازگردد. همچنین به‌باور آنها درخت می‌توانست همچون یک رحم عمل کند. به این صورت که روح فرد پرورش پیدا می‌کرد و سپس در غالب موجودی دیگر در جهان حضور می‌یافت.
مردم بومی استرالیا برای دفن مردگان خود سراغ تنه‌های خالی درختان می‌رفتند. آنها جسد را داخل تنه یک درخت قوی و سرزنده قرار می‌دادند تا دوباره در چرخه حیات قرار گیرد. انتخاب درخت خشک‌شده برای اینکار ممنوع بود. همچنین افراد می‌توانستند اجساد را در پوست درخت اکالیپتوس بپیچند و آنها را از شاخه درخت آویزان کنند. آویزان کردن از درخت به‌عنوان دفن اولیه شناخته می‌شد.
پس از گذشت مدتی گوشت و پوست فرد تجزیه می‌شد و فقط استخوان‌ها باقی می‌ماندند. اینجا بود که تدفین دوم انجام می‌شد و استخوان‌ها درون خاک قرار می‌گرفتند. این رسم نیز توسط انگلیسی‌ها و فرانسوی‌ها ممنوع اعلام شد.
منجمد کردن جسد
تا به اینجای کار از عجیب ترین آیین های تدفین در فرهنگ‌های گذشته صحبت کرده‌ایم. هرچند بد نیست نگاهی به دنیای کنونی نیز داشته باشیم. در دهه‌های گذشته منجمد کردن جسد انسان به فرآیندی محبوب تبدیل شده است. برای اینکار باید فرد از پیش ثبت‌نام کرده باشد. پس از مرگ به‌صورت فوری تیمی وارد عمل می‌شود تا سلول‌های مغز آسیب نبینند.
آنها از مواد شیمیایی ضدیخ برای بدن استفاده می‌کنند. سپس به‌صورت تدریجی دمای بدن به منفی ۱۹۶ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. در پایان نیز جسد درون مخزن بزرگی از نیتروژن مایع قرار می‌گیرد. برخی منجمد کردن را به‌عنوان راهی برای جاویدان کردن انسان می‌بینند. این افراد امیدوار هستند که جسد برای سال‌ها سالم بماند. سپس با استفاده از فناوری پیشرفته مثلا ۳۰۰ سال بعد دوباره طعم زندگی را بچشند.