جان وودن (John Wooden) بزرگترین مربی بسکتبال جهان و نویسندهی کتاب های موفقیت و رهبری است. وودن در یک کتاب خود از راز و رمز بهترین بودن پرده برداشته است. در این مقاله قصد داریم به گزیدهای از این کتاب بپردازیم.
جان وودن ، مربی بزرگ بسکتبال و نویسندهی دهها کتاب جذاب در یکی از کتاب های خودش اینچنین عنون میکند که پدرش به وی یک حرف بسیار مهم زده است:
هیچگاه تلاش نکن بهتر از کسی باشی، اما همیشه از دیگران بیاموز. همیشه سعی کن بهترین خودت باشی. چون تو یک نفر را میتوانی تحت کنترل داشته باشی، دیگران تحت کنترل تو نخواهند بود.
این ایدهای بود که در نهایت تعریف کرد وی چگونه به زندگی و رقابت کردن نزدیک شود. در زیر شما میتوانید گزیدهای از کتاب A Lifetime of Observations and Reflections On and Off the Court with Steve Jamison را مطالعه کنید که میتواند حاوی نکات بسیار مهمی برای داشتن یک زندگی بهتر باشد.
من برای آماده سازی تیم UCLA برای یک مسابقه با تیمهای لوییویل، آریزونا، دوک یا میشیگان به بازیکنانم میگفتم که ما نمیتوانیم کنترل کنیم که دیگران چه کارهایی برای آمادگی انجام میدهند. ما تنها میتوانیم بر آنچه که خودمان برای آمادگی انجام میدهیم کنترل داشته باشیم. پس باید باید بهترینها را در این رابطه انجام دهیم و امیدوار باشیم که همه چیز به اندازه کافی خوب است، بله برای پیشی گرفتن از رقبا این دستورالعمل لازم است. اما نباید در موردش نگران باشیم. در عوض بیایید در مورد آمادگی خودمان نگران باشیم.
بگذارید بگویم که من میخواهم یک خودرو بسازم؛ شاید آن یک فورد، یک شورلت یا یک پلیموت باشد. من میخواهم آن را به بهترین شکل ممکن بسازم. آیا آن میتواند بهتر از کادیلاک یا مرسدس بنز بشود؟ این کاملا نامربوط است! اگر من یک فورد ساختن، فقط میخواهم بهترین فوردی که میتوان ساخت را بسازم. این تمام کاری است که میتوانم انجام دهم: برای رسیدن به سطح صلاحیتم، هیچ کسی وجود ندارد. من هیچ ارتباطی با کسی ندارم، فقط خودم هستم.
جان وودن : بر روی بهترین بودن خودتان تمرکز کنید
نگرانی در مورد اینکه آیا من بهتر از کس دیگری ساختهام، موردی است که هیچوقت نباید شما به آن فکر کنید. من معتقدم که اگر شخص خودم در مورد آنچه که خارج از اینجا اتفاق میافتد نگران باشم، آماده سازی که در کارگاه خودم انجام میدهم منحرف خواهد شد.
نگرانی من، تمرکز من، تلاش نهایی من باید بر روی خودروی فوردی باشد که میسازم. من این کار را در مربیگری تیم های دبیرستانی و تیمهای کالج انجام دادم. تمرکز من بر روی ساخت تیم بود که گوریه از افراد، بهترینی باشند که میتوانند انجامش دهند؛ حال میخواست آن فورد باشد یا کادیلاک!
برخی سالها متوجه میشدم که در حال ساخت یک فورد هستیم. برخی دیگر از سالها نیز ما در حال ساخت یک کادیلاک بودیم. تلاش در همهی سالها به این شکل بود. و من به همان اندازه که به بهترین فورد ساخته شدهی خودمان افتخار میکنم، به بهترین کادیلاک بودنمان هم افتخار میکنم.
در این کتاب جان وودن آمده است که دیو مایرز، کاپیتان تیم بسکتبال UCLA در سال 1975 در مورد مربی وودن اینچنین میگوید:
مربی وودن هیچگاه خود را با فکر کردن در مورد آنچه که ممکن است، محدود نمیکرد. او بر روی راه درست تمرکز میکرد و درگیر با بهتر بودن از بهترین بود. بیایید بهتر باشید،. کل قرارداد او در مورد بهبود بود. تمام صحبتهای وی در مورد پیروزی، شکست یک تیم دیگر یا بردن مسابقات جهانی بود. شعار او «میتوانیم بهتر و بهتر شویم» بود.