تلسکوپ فضایی هابل کوچک‌ترین توده های ماده تاریک را کشف کرد!

ناسا به تازگی اعلام کرد که تلسکوپ فضایی هابل با استفاده از یک تکنیک رصد جدید، مقدمات کشف کوچک‌ترین توده های ماده تاریک شناخته شده تا به امروز را فراهم کرده است. با گجت نیوز همراه باشید تا این موضوع را بیشتر مورد بررسی قرار دهیم.

سازمان فضایی ناسا اخیرا در تازه‌ترین اخبار مربوط به تلسکوپ فضایی هابل (Hubble Space Telescope)، اعلام کرد که تعدادی از کوچک‌ترین توده های ماده تاریک را رصد کرده است. این کشف که به نوعی یکی از پیش‌بینی‌های بنیادی علم کیهان‌شناسی با عنوان «ماده تاریک سرد» (cold dark matter)‌ را تایید می‌کند، توسط تکنیک جدیدی که آژانس فضایی ناسا برای رصد اجرام آسمانی به کار برده، ممکن شده است.

مشاهده توده های ماده تاریک

بر اساس تازه‌ترین مشاهدات، از این به بعد می‌توان گفت که ماده تاریک توانایی جمع شدن در توده‌هایی را دارد که به صورت غیرمنتظره‌ای کوچک هستند. بر اساس تئوری ماده تاریک سرد، کهکشان‌ها در ابرهایی از ماده تاریک شکل می‌گیرند و قرار دارند؛ ماده تاریک از ذراتی کُند و سرد ساخته شده که می‌توانند با قرارگیری در کنار هم سازه‌هایی با جرمی صدها و هزاران برابر کهکشان راه شیری را بسازند و در عین حال، این ذرات می‌توانند توده‌هایی را شکل دهند که جرمی به اندازه یک فضاپیمای تجاری دارد.

ناسا اعلام کرده که کشف اخیر در مورد توده های ماده تاریک اطلاعات شگفت‌انگیزی را در مورد این پدیده در اختیار ما می‌گذارد. ماده تاریک نوعی ماده نامرئی است که حجم عظیمی از جرم کیهان را به خود اختصاص داده و بستری برای شکل‌گیری کهکشان‌ها ایجاد می‌کند. چالش پیدا کردن توده‌های کوچک ماده تاریک هم تعداد ستاره‌های اندک قرار گرفته در آن‌هاست که پیدا کردن این توده‌ها را مشکل می‌کند.

تصوری از یک کوازار

در تکنیک مورد استفاده دانشمندان ناسا برخلاف روش معمول که با پیدا کردن تاثیرات گرانشی ستاره‌ها، به صورت غیرمستقیم می‌توان وجود ماده تاریک را تایید کرد، ایده‌ای متفاوت در نظر گرفته شد؛ در عوض محققان این بار هشت اختروَش یا کوازار (Quasar) را که به دور سیاه چاله‌ها گردش می‌کردند، تحت نظر گرفتند. نور گازهایی که به دور این سیاه چاله‌ها می‌گشتند، با عبور از اثر گرانشی کهکشان پیش‌زمینه که درست مثل یک ذره‌بین عمل می‌کند، به تلسکوپ فضایی هابل رسید و کشف اعلام شده را ممکن کرد.

تیم محققان توانستند توده های ماده تاریک مورد نظر را در راستای نور رسیده به تلسکوپ، در بین فاصله موجود از کوازارها تا زمین کشف کنند. دانشمندان ناسا گفته‌اند که نحوه قرارگیری کوازارها و کهکشان‌های سر راه، به گونه‌ای بوده که امکان دیده شدن توده‌ها را به وجود آورده است.