ماه جدید زمین یک جرم آسمانی جالبتوجه به نام “2020 CD3” بوده که از سه سال پیش به دور سیاره ما میچرخیده و به تازگی کشف شده است. در ادامه با این قمر جدید سیاره زمین آشنا میشویم.
دانشمندان پروژه نقشهبرداری آسمانی کاتالینا (CSS) از سازمان فضایی ناسا به تازگی خبر کشف ماه جدید زمین که جرمی آسمانی با نام رسمی 2020 CD3 است را منتشر کردهاند؛ این قمر شگفتانگیز از سه سال گذشته به دور سیاره ما گردش میکرده و وجود آن به تازگی توجه ستاره شناسان را جلب کرده است. در ادامه با ما همراه باشید تا به بررسی این کشف جالبتوجه بپردازیم.
جزئیات ماه جدید زمین
جرم آسمانی 2020 CD3 از نوع سیارک بوده و قطری بین 1.9 تا 3.5 متر دارد؛ به نظر میرسد که این سنگ آسمانی به صورت موقت در میدان گرانش سیاره ما گیر افتاده و برای چندین سال به دور زمین گردش کرده است. محققان سیارک مورد نظر را به عنوان یک ماهک (minimoon) دستهبندی کردهاند و گفته شده که به احتمال قوی ماه جدید زمین یک سنگ کربنی است.
مسیر حرکت قمر جدید زمین نشان دهنده مدتی است که این جرم آسمانی در میدان گرانش ما بوده و کشف دیرهنگام آن هم چندان مسئله عجیبی نیست. در اطراف سیاره ما اتفاقات زیادی در جریان است و برخی از محققان تخمین زدهاند که چندین هزار و حتی میلیونها سیارک، مثل 2020 CD3، در فاصلهای نسبتا نزدیک از زمین قرار گرفتهاند. البته در 25 فوریه همین سال اعلام شد که تعداد 22210 سیارک در همسایگی زمین قرار دارند.
این حجم زیاد از سنگهای آسمانی ردیابی و رصد تکتک سیارکها را بسیار سخت میکند و از طرف دیگر، جالب است بدانیم که حتی وقتی این جرمهای آسمانی نور را بازتاب میکنند، دیدن آنها بسیار مشکل است.
با توجه به تعداد زیاد سیارکهای اطراف زمین، یک مخاطب عادی مثل من از خود میپرسد که چرا اجرام آسمانی دیگر مثل 2020 CD3 در میدان گرانش زمین اسیر نمیشوند و به عنوان قمر به دور سیاره ما نمیچرخند؟ جواب سوال این است که سیارکهای زیادی به طور مکرر تحت تاثیر جاذبه زمین قرار میگیرند، اما بسیار کم پیش میآید که جرمی مثل سیارک 2020 CD3 برای مدتی طولانی به دور زمین گردش کند.
معمولا سیارکهای اطراف ما یا به حدی نزدیک میشوند که پس از قرارگیری در اتمسفر زمین، آتش میگیرند و یا با گردشی جزئی، مدت کوتاهی مهمان سیاره ما هستند و سپس در مسیر حرکت جدیدی خارج از جاذبه زمین قرار میگیرند.
بنابراین تنها تعداد خیلی کمی از سیارکها سرنوشت ماه جدید زمین را دارند به ماهک تبدیل میشوند؛ در یک شبیهسازی سال 2012 که به وسیله یک ابرکامپیوتر انجام شد، بررسی 10 میلیون سیارک مجازی نشان داد که تنها 18 هزار جرم آسمانی این چنینی قابلیت تبدیل شدن به ماهک را دارند.
به همین دلیل، ابعاد کوچک، تعداد زیاد سیارکهای اطراف زمین و احتمال بسیار پایین گردش طولانی مدت به دور زمین باعث میشود که پیدا کردن ماهکها بسیار سخت باشد. به عنوان مثال بررسیهای فراوان در سال 2006 و 2007 نشان داد که یک سیارک با نام 2020 CD3، به مدت یک سال به دور زمین گردش میکرده و آنالیزهای گسترده و موشکافانهای انجام شد تا جرم مورد نظر به عنوان ماهک دستهبندی شود.
بنابراین کشف ماه جدید زمین اتفاقی نادر و در عین حال، مهم است؛ اما دلیل اصلی اینکه ستاره شناسان تا این حد به سیارکهای تبدیل شده به ماهک اهمیت میدهند، امکان انجام تحقیقات گستردهای است که با گردش مرتب اجرام مورد نظر به دور زمین، فراهم میشود.
دنباله دار بوریسوف هیچ پیامی از موجودات فضایی برای ما ندارد!
از طرف دیگر ارسال فضاپیما برای اکتشاف دنیای سیارکها کاری پرهزینه و زمانبر است و وقتی یک سیارک با سماجت به دور زمین گردش میکند، دانشمندان جرم مورد نظر را به عنوان بهترین کاندید برای تحقیقات و اکتشافات خود انتخاب میکنند.
البته خبر ناراحتکننده برای شیفتگان دنیای سیارکها این است که ماه جدید زمین برای مدت زیادی مهمان سیاره ما نخواهد بود و بر اساس شبیهسازیهای انجام شده تا آوریل 2020 از میدان گرانش زمین خارج خواهد شد؛ با این حال گفته شده که احتمال اشتباه بودن شبیهسازیها هم وجود دارد و به همین دلیل محققان همچنان چشمان خود را به سیارک 2020 CD3 دوختهاند.
از طرف دیگر بررسی هر چه بیشتر مسیر حرکت و رفتار ماه جدید زمین به دانشمندان این امکان را میدهد که نحوه قرارگیری سیارکها در میدان گرانش زمین را بهتر درک کنند و در آینده اجرامی که به دام جاذبه ما میافتند را بهتر شناسایی کنند.