گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
به تازگی لاشه جدیدترین موشک ضد تانک روسیه که طی درگیری شلیک شده بود در سوریه کشف شده که در ادامه نگاهی به آن خواهیم داشت.
از حق نگذریم روسیه موشک‌های ضد تانک مهلکی دارد. گل سرسبد آن‌ها موشک‌های خانواده کورنت هستند که به صورت انفرادی یا سوار بر خودرو حمل و شلیک می‌شوند. بقایای موشک جدیدی که در سوریه یافت شد نیز متعلق به موشک 9M133FM-3 Kornet-EM است که نمونه دوربرد کورنت به شمار می‌رود. این موشک که تقریبا سالم است، دچار نقص فنی شده و در میانه راه سقوط کرده است. خانواده کورنت در ناتو با نام AT-14 Spriggan شناخته می‌شوند.
موشک 9M133FM-3 تا 10 کیلومتر برد داشته و پس از موشک ضدتانک اسرائیلی Spike NLOS که 30 کیلومتر برد دارد، دوشادوش دیگر موشک ضد تانک اسرائیلی Spike-ER II که آن نیز 10 کیلومتر برد دارد، دوربردترین موشک‌های ضدتانک قابل شلیک از پلت فرم زمینی (و نه هوایی) محسوب می‌شوند.
و اما به جدیدترین موشک ضد تانک روسیه بازگردیم که برای نابودی سنگین‌ترین زره‌پوش‌های مجهز به زره واکنشی همچون تانک‌ها تا دیگر خودروهای زرهی سبک مانند نفربرها کاربرد دارد. دیگر اهداف زمینی و حتی اهداف کم سرعت هوایی همچون هلیکوپتر از گزند این موشک در امان نیستند. جدیدترین موشک ضد تانک روسیه در هر ساعت از شبانه روز و هر شرایط آب و هوایی قادر است با اهداف درگیر و آن‌ها را نابود کند. این موشک‌ها از سال 2018 به ارتش سوریه تحویل داده شدند.
هدایت این موشک توسط کاربر انسانی و به روش پرتو سواری لیزری در خط میدان دید انجام می‌شود و به همین دلیل در برابر اخلال‌گری دشمن مقاوم است. اما عیبی بزرگ نیز محسوب شده و آن را نسبت به موشک‌های ضدتانک غربی و اسرائیلی در درجه پایین‌تری قرار می‌دهد. چرا که موشک‌های ضد تانک مدرن غربی همچون FGM-148 جاولین – Javelin آمریکایی یا MMP فرانسوی و یا اسپایک اسرائیلی همگی شلیک کن – فراموش کن هستند. بدان معنا که موشک پس از شلیک خود به صورت خودکار هدایت شده و به سمت هدف می‌رود. چنین قابلیتی به کاربر اجازه می‌دهد پس از شلیک موشک سریعا منطقه را ترک و فرار کند، در حالی که کورنت بایستی تا لحظه برخورد به هدف توسط کاربر انسانی هدایت شود و طبیعتا وی را در معرض خطر قرار می‌دهد.
گرچه روس‌ها هرگز موشک ضد تانک شلیک کن – فراموش کن نساختند و حتی در مدرن‌ترین نمونه‌های زمین پرتاب و هواپرتاب خود همچنان به هدایت انسانی متکی هستند، اما در مینه میزان نفوذ بی رقیبند. کورنت در آخرین مدل‌های خود پس از نابودی زره واکنشی می‌تواند تا 1300 میلی‌متر در زره تانک نفوذ کند، در حالی که قدرتمندترین موشک‌های ضد زره زمین پرتاب غیر روسی نهایت تا 1000 میلی‌متر در زره نفوذ می‌کنند. کورنت همچنین سرعت بالایی دارد و تنها موشک ضد تانک قابل شلیک توسط نفر است که با سرعت فراصوت پرواز می‌کند.
شیرجه جاولین روی هدف
االبته از دلایلی که موشک‌های ضد تانک غربی مدرن توان نفوذ کمتری دارند این است که از بالا حمله می‌کنند. موشکی همچون جاولین پس از شلیک اوج می‌گیرد و از بالا روی هدف شیرجه می‌زند و بدین ترتیب تانک را از ضعیف‌ترین بخش زره‌اش یعنی بخش بالایی مورد هدف قرار می‌دهد. جاولین گرچه 800 میلی‌متر نفوذ در زره دارد، اما قدرتمندترین تانک‌ها را نیز نابود می‌کند و بسیار موثرتر و مرگ‌آورتر از کورنت است. یک حسن دیگر حمله از بالا این است که موشک را کمتر در معرض سیستم‌های دفاع فعال قرار می‌دهد. در حالی که کورنت مستقیما به سمت هدف می‌رود و سیستم دفاع فعال می‌تواند آن را پیش از رسیدن به تانک نابود کند؛ بد نیست بدانید پس از تجهیز تانک‌های اسرائیلی مرکاوا مارک 4 به سیستم دفاع فعال تروفی دیگر موشک کورنت نتوانست به آن‌ها برخورد کند.
از طرف دیگر گرچه کورنت بیشترین میزان نفوذ در زره تانک را دارد، اما برای مقابله با تانک‌های مدرن کافی نیست. تانک‌های امروزی در صورتی که از جلو یا حتی کنار هدف حمله کورنت قرار بگیرند قادرند تا حمله آن را دفع کنند. در عراق تانک‌های M1 آبرامز – Abrams آمریکایی هدف حمله کورنت قرار گرفتند اما زره آن‌ها در برابر نفوذ موشک مقاومت کرد. هرچند اگر موشک از عقب به تانک برخورد کند آن گاه قضیه فرق دارد؛ چرا که تانک‌ها در عقب خود زره‌ای به قدرتمندی نواحی جلویی و کناری خود ندارند.
