در این مطلب، تنها تصاویر موجود از سطح سیاره زهره را مشاهده میکنید و با جزئیات ماموریتی آشنا میشوید که قرار بود در ونوس به کاوش بپردازد.
به گفته ستارهشناسان، سیاره زهره شباهت زیادی از نظر چگالی و ترکیب با سیاره مریخ و حتی در برخی موارد با سیاره زمین دارد. در سطح زهره، یک لایه متراکم ابر و گازهای خفهکننده سمی و اسیدی وجود دارد و شبیه اثر گلخانهای سیاره ما در آنجا نیز وجود دارد. در این اثر گلخانهای، با به دام افتادن گرمای خورشید در سیاره زهره، میانگین دمای سطح زهره به 464 درجه سانتیگراد میرسد. این وضعیت در حالی است که فشار اتمسفر جو این سیاره، 100 برابر فشار اتمسفر جو در زمین است.
این شرایط جوی بسیار نامناسب، فرود هرگونه کاوشگر برای تحقیق در این سیاره را غیر ممکن میکند. فشار و دمای زیاد، یکی از این عوامل است، اما با تلاش دانشمندان، خوشبختانه اکنون دادههایی از سیاره زهره داریم. در ادامه به بررسی جزئیات کاوشگرهای روسیه خواهیم پرداخت که توانستهاند تصاویر جذاب و البته ترسناکی از سطح زهره ثبت کنند.
جزئیات برنامه فضایی روسیه در سفر به سیاره ونوس
سازمان فضایی روسیه طی سالهای ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۴ مجموعهای از 16 کاوشگر را به سیاره زهره ارسال کرد. این برنامه که «Venera-ونرا» نام داشت، یکی از بزرگترین موفقیتها و پیروزیهای روسیه در سفرهای فضایی بوده است. ونرا 3 در سال 1966 و ونرا 7 نیز در سال 1970 فرودهای نرمی را روی سیاره زهره ثبت کردند. در ماموریت ونرا روی سیاره زهره، شرایط جوی نامناسب زهره اجازه نداد که هیچ کاوشگری بیش از 2 ساعت در آنجا فعال باشد. طولانیترین زمان ثبت شده فعالیت، مربوط به ونرا 12 بود که توانست 110 دقیقه فعالیت مستمر داشته باشد.
همچنین گفته میشود ماموریت ونرا اولین ماموریتی بود که در آن، تصاویر و صدا از سیارهای دیگر به زمین فرستاده میشدند. طی این ماموریت، ونرا 13 و 14 موفق به ضبط صدا و ونرا 9، 10، 13 و 14 موفق به ثبت تصاویر جالبی از سطح سیاره زهره شدند.
تصاویر بهدست آمده با توجه به شرایط جوی نامناسب زهره و فناوری آن زمان، شاید با تصاویر امروزی قابل مقایسه نباشند؛ اما باعث شدند تا دریچههای جدیدی از اکتشاف به روی بشر گشوده شود.
از سال 1982 که ونرا 14 آخرین تصاویر را از سطح زهره ثبت کرد، دیگر کاوشگری نتوانسته روی سطح زهره فرود بیاید و تصاویر جدیدی برای ما ارسال کند.
بررسی تصاویر ارسالی از سیاره زهره
در تصاویر ارسال شده، رنگ طلایی خاصی در سطح زهره جلوهگری میکند. دانشمندان با بررسیهای خود دریافتند که با عبور نور خورشید از میان ابرهای زهره، این رنگ طلایی در آنجا پخش شده است. در ادامه تحقیقات روی این عکسها، پژوهشگران دانشگاه براون کشف کردند که رنگ خاک و سنگهای روی سیاره، خاکستری تیره است. گفته میشود این تیرگی بیشتر بهدلیل فعالیتهای آشتفشانی فعالی است که روی زهره انجام میشود. دانشمندان هنوز هم درگیر تصاویر چند سال گذشته زهره هستند و هر روز، کشفیات جدیدی از سطح این سیاره بهوسیله تصاویر مذکور بهدست میآید.
دانشمندان تمایل دارند با بررسی وضعیت سیارات دیگر، به شواهد قابل قبولی در مورد نحوه تکامل و بهوجود آمدن سیارات، موارد لازم برای حیات و یافتن آن در کرات دیگر دست پیدا کنند.