گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
اگر اخبار جدید در خصوص تراشه اسنپدراگون 8 نسل 4 کوالکام درست باشند، گلکسی اس 25 و دیگر پرچمداران آینده اندرویدی در دردسر بزرگی افتاده‌اند!
به‌تازگی شایعاتی در خصوص تراشه پرچمدار آتی کوالکام منتشر شده که باعث ناراحتی بسیاری افراد علاقمند به پرچمداران اندرویدی از جمله گلکسی اس 25 شده است. طبق این شایعات، تراشه اسنپدراگون 8 نسل 4 مصرف انرژی بالاتری نسبت به قبل خواهد داشت و در نتیجه گوشی‌های پرچمدار امسال و سال آینده یا شارژدهی پایین‌تری خواهند داشت و یا برای ارائه شارژدهی مناسب نیازمند استفاده از باتری‌های با ظرفیت بالاتر خواهند بود.
به بیان دیگر، ظرفیت استاندارد بین 4000 تا 5000 میلی آمپر ساعت کنونی برای تامین انرژی گوشی‌های پرچمدار آینده اندروید و ارائه شارژدهی مناسب کافی نخواهد بود. در همین راستا اخبار جدید همچنین به استفاده از باتری‌های ساخته شده از هسته‌های با چگالی بالا اشاره دارند که قادرند به ظرفیت حداقل 5500 میلی آمپر ساعتی رسیده و در آینده ظرفیت 6000 میلی آمپر ساعتی را به یک استاندارد در طراحی گوشی‌های موبایل تبدیل کنند.
واکنش کاربران، علاقمندان و منتقدان به این خبر عموما ناخوشایند بوده؛ چراکه مصرف انرژی پایین‌تر یکی از اهداف بسیار مهم سال‌های اخیر گوشی‌سازان و تولیدکننده تراشه‌ها بوده و تراشه پرچمدار کوالکام با تخطی از این مسیر می‌تواند باعث کاهش شارژدهی پرچمداران سال آینده شود. از سوی دیگر حرکت گوشی‌سازان به سمت تعبیه باتری‌های بزرگتر اما شاید تنها نکته مثبت این اتفاق باشد که می‌تواند روی آینده صنعت گوشی‌های موبایل تاثیرگذار باشد.
مصرف شارژ بالاتر گلکسی اس 25 و دیگر پرچمداران مجهز به تراشه اسنپدراگون 8 نسل 4
در سال‌های اخیر شاهد پیشرفت‌های بزرگی در زمینه شارژدهی گوشی‌های پرچمدار بوده‌ایم؛ به‌طوری که اکثر گوشی‌های سرشناس دنیا با عمر باتری‌های بیش از یک روز رونمایی می‌شدند. در حال حاضر در تست‌های مقایسه شارژدهی گوشی‌های پرچمدار، اکثر دستگاه‌ها قادر به تامین انرژی برای حدود 12 ساعت استفاده متوالی هستند؛ درحالیکه برخی محصولات مثل وان پلاس 12 شارژدهی‌های استثنایی نزدیک به 19 ساعت را ارائه می‌کنند.
با وجود تاکیدهای فراوانی که گوشی‌سازان در سال‌های اخیر روی ارتقا اجزای مختلف پرچمداران خود مثل صفحه نمایش، تراشه یا دوربین داشته‌اند، ارتقای شارژدهی همواره مورد توجه تمامی آن‌ها قرار داشته و تدابیری جدی نیز برای کاهش مصرف پرچمداران اتخاذ شده بود. بهینه‌سازی مصرف تراشه مهم‌ترین عامل ارتقای شارژدهی گوشی های موبایل به شمار می‌رفته؛ خصوصا با در نظر گرفتن این نکته که گوشی‌سازان تمایل چندانی به افزایش اندازه باتری گوشی‌هایشان نشان نداده بودند.
برای مقایسه بد نیست نگاهی به شارژدهی نسل‌های اخیر گوشی‌های پرچمدار سری گلکسی S سامسونگ داشته باشیم. گلکسی اس 22 به یک باتری 3700 میلی آمپر ساعتی مجهز بوده و شارژدهی نسبتا ضعیف 7 ساعت و 52 ساعته را به ثبت رساند. از سوی دیگر، در گوشی گلکسی اس 23 شاهد افزایش ظرفیت باتری به 3900 میلی آمپر ساعت بودیم که شارژدهی 10 ساعت و 27 دقیقه‌ای را برای این گوشی به ارمغان آورد. از سوی دیگر باتری 4000 میلی آمپر ساعتی گلکسی اس 24 نیز توانست در بنچمارکی یکسان به شارژدهی فوق‌العاده 13 ساعت و 28 دقیقه‌ای برسد.
همان‌طور که از نتایج بررسی شارژدهی سه نسل اخیر کهکشانی‌های سامسونگ مشخص است، ارتقای ظرفیت باتری از S22 تا S24 تنها برابر با 8 درصد بوده؛ درحالیکه شارژدهی در همین بازه زمانی حدودا 68 درصد پیشرفت داشته است! بنابراین فاکتور تاثیرگذار در این ارتقای شارژدهی چشمگیر گوشی‌های پرچمدار سامسونگ نه افزایش ظرفیت باتری، بلکه بهینه‌سازی‌های سخت افزاری و نرم افزاری بوده که در طراحی و ساخت آن‌ها اعمال شده است. با این وجود ظاهرا تراشه اسنپدراگون 8 نسل 4 به کار رفته در گلکسی اس 25 قرار است یک عقب‌گرد بزرگ از نظر شارژدهی را رقم زده و مصرف انرژی به مراتب بالاتری در مقایسه با نسل پیشین خود داشته باشد!
این مساله زمانی ناراحت‌کننده‌تر می‌شود که متوجه شویم تراشه‌های پرچمدار اسنپدراگون کوالکام در سال‌های اخیر بهترین رکورد مصرف انرژی در میان چیپست‌های پرچمدار دنیای گوشی‌های اندرویدی را ثبت کرده بودند. برای مثال بد نیست به مقایسه گوشی گلکسی اس 24 سامسونگ با گوگل پیکسل 8 بپردازیم که از چیپست تنسور G3 بهره می‌برد. گوشی Pixel 8 با باتری 4575 میلی آمپر ساعتی خود در بنچمارکی دقیقا مشابه با Galaxy S24 موفق به ثبت شارژدهی 9 ساعت و 50 دقیقه‌ای شده که به‌طور قابل ملاحظه‌ای پایین‌تر از عدد ارائه شده توسط اس 24 است.
برای بررسی دقیق‌تر اثر تراشه و مودم روی شارژدهی گوشی‌های موبایل همچنین بد نیست نگاهی هم به یکی از آیفون‌های پرحاشیه سال‌های اخیر داشته باشیم. مودم 5G به کار رفته در سری آیفون 12 که همواره به مصرف بالای انرژی معروف بوده نیز باعث افت قابل توجه شارژدهی این گوشی در مقایسه با همتایان اندرویدی خود شده بود. به‌طور دقیق، این گوشی در حالت 5G شارژدهی تنها 8 ساعت و 25 دقیقه‌ای را به ثبت رسانده بود و در مد 4G LTE شارژدهی 10 ساعت و 23 دقیقه‌ای را ثبت کرده بود. این درحالی‌ست که آیفون 11 در تست‌های مشابه شارژدهی 11 ساعت و 16 دقیقه‌ای را به نام خود ثبت کرده بود.
البته هنوز جزئیات فنی تراشه Snapdragon 8 Gen. 4 به‌طور دقیق مشخص نشده است. در عین حال با بررسی مشخصات احتمالی این تراشه می‌توان متوجه دلیل مصرف بالاتر انرژی این تراشه‌ها شد. ظاهرا کوالکام تصمیم گرفته در نسل جدید چیپست‌های پرچمدارش دو هسته بهینه را حذف کرده و با هسته‌های قدرتمندتر جایگزین نماید. از سوی دیگر ظاهرا سرعت کلاک هسته‌های قدرتمند نیز قرار است از 3.3 گیگاهرتز به 4 گیگاهرتز افزایش پیدا کند. البته شایعات همچنین به احتمال تولید این تراشه‌ها با فناوری ساخت بهینه‌تر سه نانومتری هم اشاره دارند. با این وجود به نظر نمی‌رسد این پیشرفت در فناوری ساخت قادر به خنثی کردن اثر افزایش سرعت کلاک هسته‌ها باشد! در این خصوص همچنین باید توجه کرد که سرعت بالاتر هسته‌ها همچنین باعث تولید حرارت بیشتر شده و این مساله نیز می‌تواند برای شارژدهی و سلامت گوشی‌های آینده مضر باشد!
نیمه پر لیوان؛ تلاش‌های گوشی‌سازان برای ارتقای شارژدهی پرچمداران!
همان‌طور که اشاره شد، گوشی‌سازان مطرح دنیا در سال‌های اخیر مانورهای زیادی روی ارتقای شارژدهی پرچمدارانشان داده و رکوردهای قابل توجهی را در مصرف باتری به ثبت رسانده‌اند. به همین جهت بسیاری از آن‌ها اصلا تمایلی به ارائه اعداد ضعیف‌تر در بنچمارک‌های مربوط به باتری گوشی‌هایشان ندارند! همین مساله ممکن است تنها نکته مثبت افزایش مصرف انرژی تراشه‌های آتی کوالکام باشد؛ چراکه احتمالا گوشی‌سازان را به فکر استفاده از روش‌هایی جدید برای ارتقای شارژدهی باتری گوشی‌های موبایل خواهد انداخت که شاید تا کنون امتحان نشده بودند!
مشخصا ساده‌ترین راه برای افزایش شارژدهی گوشی‌ها استفاده از باتری‌های با ظرفیت بالاتر است! با این وجود افزایش اندازه باتری نیازمند خالی کردن فضا داخل دستگاه است و این مساله نیز محدودیت‌های فراوانی برای گوشی‌سازان ایجاد می‌کند؛ چراکه برای بسیاری کمپانی‌های گوشی‌ساز، ضخامت کم، ابعاد جمع و جور و طراحی فنی ایده‌آل جزو بارزترین مشخصه‌های گوشی‌های پرچمدار به شمار رفته؛ به‌طوری که این گوشی‌سازان به هیچ وجه حاضر نخواهند شد دستگاه‌هایی با ضخامت زیاد یا ابعاد بیش از حد بزرگ تولید کنند.
از سوی دیگر، خبر خوشحال‌کننده دیگر در این خصوص، شایعات مربوط به استفاده گوشی‌سازان از باتری‌های جدید و چگال‌تری‌ست که بدون نیاز به افزایش اندازه، ظرفیت نگهداری شارژ بیشتری خواهند داشت. از این طریق می‌توان بدون نگرانی از مصرف انرژی بالاتر، چیپست‌های قدرتمندتری تولید کرد و به توازنی ایده‌آل‌تر بین قدرت پرچمداران و شارژدهی آن‌ها رسید!
با وجود آن که ایده استفاده از باتری‌های جدید و فشرده بسیار جذاب به نظر می‌رسد، اما پیشرفت‌های تجاری حاصل شده در این خصوص بسیار ناچیز گزارش شده است! برای تجاری‌سازی یک فناوری جدید، کمپانی‌های مختلف نیازمند سرمایه‌گذاری روی این ایده‌ها به منظور تبدیل آن از یک تکنولوژی جدید به یک محصول هستند. این فرآیند معمولا چند سالی به طول می‌انجامد. بنابراین حتی در صورت عملی شدن ایده بهره بردن از باتری‌های جدید بعید به نظر می‌رسد که گوشی‌سازان حداقل امسال قادر به استفاده از آن باشند!
از سوی دیگر نباید فراموش کرد که باتری‌های فشرده‌تر طبیعتا حرارت بیشتری هم تولید خواهند کرد. بنابراین قرار گرفتن آن‌ها در کنار تراشه اسنپدراگون 8 نسل 4 که خود به واسطه سرعت بالاتر هسته‌ها تولید حرارت بیشتری دارد، احتمالا طراحی سیستم‌های دفع حرارت قدرتمندتر و پیشرفته‌تر در گوشی‌های آتی اندرویدی را نیز به یک نیاز مهم تبدیل خواهد نمود! این مساله با توجه به گزارشات اخیر مبنی بر داغ کردن پرچمدارانی مثل آیفون 15 پرو مکس یا گلکسی اس 24 اولترا اهمیتی دوچندان پیدا می‌کند.
جمع‌بندی؛ آیا مزیت‌های تراشه پرچمدار کوالکام بیشتر از معایب آن است یا خیر؟
تراشه‌های اسنپدراگون 8 نسل 4 کوالکام قدرتی بسیار بیشتر را در اختیار گوشی‌های پرچمدار اندرویدی قرار خواهند داد. با این وجود کاهش شارژدهی باتری هزینه‌ای‌ست که برای این مساله باید پرداخت! در این شرایط توپ در زمین گوشی‌سازان قرار خواهد داشت و متدهای استفاده شده توسط آن‌ها می‌تواند تعیین‌کننده افزایش یا کاهش شارژدهی گوشی‌های پرچمدار سال 2024 و سال‌های آینده باشد!
راهکارهای زیادی پیش روی گوشی‌سازان قرار دارد که ساده‌ترین آن‌ها افزایش ظرفیت باتری است. با این وجود اگر کمپانی‌های گوشی‌ساز تمایلی به ارتقای ظرفیت باتری ندارند، لازم است روی تکنولوژی پیشرفته‌تر طراحی و ساخت باتری متمرکز شوند تا بتوانند توازن بین شارژدهی و عملکرد پرچمدارانشان را حفظ کرده یا حتی ارتقا دهند. در این خصوص کمپانی‌های فعال در این حوزه نیازمند سرمایه‌گذاری روی توسعه فناوری‌های جدید و طراحی و ساخت گوشی‌های با شارژدهی بالا هستند.
