گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
جمعیت زمین تا سال 2057 به 10 میلیارد می‌رسد و بحران گرسنگی جهانی موضوعی جدی بوده که روز به روز بدتر می‌شود؛ با این حال آیا تنها راه ما برای زنده ماندن خوردن حشرات خواهد بود؟
بحران گرسنگی جهانی موضوعی بوده که با افزایش تدریجی و مداوم جمعیت سیاره، روز به روز واقعی‌تر و شدیدتر می‌شود. در همین رابطه قصد داریم تا نگاهی دقیق‌تر به حل این مشکل بیاندازیم و نیاز به خوردن حشرات برای زنده ماندن جمعیت سیاره را مورد بررسی قرار دهیم. با گجت نیوز همراه باشید.
هم‌اکنون سیاره ما میزبان تقریبا 8 میلیارد انسان بوده و پیش‌بینی شده که تا سال 2057 این عدد مرز 10 میلیارد را هم رد خواهد کرد. تمامی این انسان‌ها برای زنده ماندن به آب، هوا و غذا نیاز دارند و در حالی که هم‌اکنون بشریت تقریبا از حداکثر زمین‌های قابل کشت برای تولید غذا استفاده می‌کند، می‌بینیم که بخشی از انسان‌های ساکن سیاره با کمبود غذا مواجه هستند.
مشکل گرسنگی جهانی
موضوعی که در چند دهه آینده و با در نظر گرفتن نرخ افزایش جمعیت زمین بدتر هم خواهد شد؛ برخی می‌گویند که راه‌حل چنین مشکلی کاهش جمعیت زمین و حتی جلوگیری نکردن از وقوع قحطی در برخی مناطق بوده تا به این طریق تعداد انسان‌های ساکن سیاره کاهش یابد.
چنین کاری پیش از هر چیز غیر انسانی بوده و از طرف دیگر می‌توان با روش‌های هوشمندانه، از بیشتر شدن جمعیت محل زندگی ما جلوگیری کرد و حتی نرخ افزایشی را به حالت معکوس و کاهشی رساند. روش‌هایی مانند مقابله با فقر و افزایش سواد جمعی و احترام بیشتر به حقوق زنان که همگی در مقابله با چنین مشکلی موثر هستند.
راه‌حل دیگر، مقابله با دور ریخت غذا بوده و می‌دانیم که بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته و حتی کشورهای دیگر مقدار زیادی از غذای خود را بدون مصرف دور می‌ریزند؛ این موضوع از طرفی به عمر مفید کم غذاها مربوط می‌شود. از طرف دیگر هم با فرهنگ‌سازی بهتر و آموزش به کودکان و سایر افراد جامعه می‌توان جلوی دور ریخت غذا را گرفت و مطمئن شد که تمامی خوراکی‌های تولیدی یا توسط انسان‌ها مصرف می‌شوند و یا به شکل کود یا خوراک حیوانات، به طبیعت بازمی‌گردند. البته این راه‌حل هم تاثیر چندانی در جلوگیری از بحران گرسنگی جهانی نخواهد داشت.
در نهایت به بحث تولید غذا می‌رسیم؛ علاوه بر استفاده از تکنولوژی‌های مدرن و کارآمد برای تولید هوشمندانه‌تر غذا، باید حداکثر استفاده ممکن از زمین‌های قابل کشت صورت بگیرد و با نوآوری‌های گوناگون مطمئن شویم که نه تنها غذای بیشتری برای سیر کردن شکم جهانیان تولید می‌شود، بلکه این فرآیند تولید هم هوشمندانه‌تر و کارآمدتر است.
تولید مواد غذایی
وقتی صحبت از بهبود کارایی به میان می‌آید، باید توجه داشته باشیم که بخش عمده‌ای از مواد خوراکی تولیدی در سطح جهان گوشت بوده و در عین حال، از مدت‌ها پیش دانشمندان ثابت کرده‌اند که تولید گوشت فرآیندی ناکارآمد بوده که مقدار بسیار بیشتری از میزان کالری تولید شده از طریق پرورش دام و حیوانات خوراکی دیگر، صرف پرورش این حیوانات می‌شود.
به بیان دیگر تولید کنندگان انواع گوشت‌ها بیشتر از آنچه تولید کنند، برای پرورش دام خود صرف می‌کنند و این مسئله در کنار آلودگی‌های زیست محیطی فراوانی که دام‌ها به وجود می‌آورند، کارایی فرآیند تولید غذا توسط تمدن بشری را کم می‌کند.
برخی کارشناسان می‌گویند که اگر تولید گوشت کاملا متوقف شود، مشکل گرسنگی جهانی حداقل به صورت موقتی حل می‌شود. از طرف دیگر هم طرفداران تولید گوشت وجود دارند؛ در واقع موضوع پرورش دام و حیوانات خوراکی دیگر به همین سادگی نبوده و یکی از مولفه‌های مهم در این موضوع، توانایی دام برای تبدیل کالری‌های غیر قابل مصرف برای انسان به کالری‌های قابل مصرف است.
حیوانات مورد نظر می‌توانند مواد غیر خوراکی برای ما را مصرف کرده و در عین حال کود مورد نیاز برای کل چرخه حیات را به وجود بیاورند. از طرف دیگر گوشت‌های پرورشی مقدار قابل توجهی از پروتئین مورد نیاز بدن انسان را فراهم می‌کنند و اگر تمامی زمین‌های اختصاص یافته به پرورش دام برای کاشت ذرت تغییر کاربری یابد، پروتئین مورد نظر از طریق این گیاه خوراکی فراهم نمی‌شود.
استفاده از حشرات
به صورت کلی انرژی دریافتی ما از غذاهای مختلف به شکل کالری اندازه‌گیری می‌شود و جالب است بدانیم که اگر 4 هزار مترمربع زمین برای کاشت گندم استفاده شود، 6.4 میلیون کالری غذا از این مساحت به دست می‌آید؛ عدد مورد نظر برای ذرت، دانه سویا و سیب‌زمینی به ترتیب 12.3، 2.1 و 17.8 میلیون کالری بوده، اما اگر همان زمین به منظور پرورش دام استفاده شود، در نهایت تنها 1.1 میلیون کالری گوشت گاو به دست می‌آید. این عدد برای گوشت خوک و مرغ هم به ترتیب 3.5 و 1.4 میلیون کالری است.
این آمار نشان می‌دهند که گندم و سیب‌زمینی کارایی غذایی بسیار بیشتری نسبت به گوشت گاو دارند، اما اگر قرار باشد که پروتئین مورد نیاز بدن از طریق منابع گیاهی مانند سویا تأمین شود، می‌بینیم که کارایی تولید سویا حتی از گوشت خوک هم کمتر است. به بیان دیگر مقایسه تولید گوشت گاو و گندم برای مقابله با گرسنگی جهانی عادلانه نیست.
اما اگر بتوان منبعی از پروتئین را پیدا کرد که دسترسی به آن ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر از گوشت گاو باشد چه؟ تحقیقی جدید در این رابطه منتشر شده که مواد خوراکی را که کمتر کسی سراغ آن‌ها می‌رود، معرفی می‌کند؛ حشرات و جلبک‌ها. جالب است بدانیم که در این تحقیق دانشمندان به جای بررسی گزینه مصرف مستقیم حشرات توسط انسان، بحث استفاده از این جانداران به عنوان خوراک دام و طیور را بررسی کردند.
در جریان تحقیقات سه غذای دانه سویا، نوعی حشره و نوعی جلبک به مرغ‌ها داده شد و در نهایت دانشمندان گوشت این مرغ‌ها را با هم مقایسه کردند؛ نکته جالب این بوده که هیچ تفاوتی بین گوشت مرغ مصرف کننده حشره و مرغ‌های دیگر از لحاظ کیفیت و سلامت محصول وجود نداشت.
سوالات در مورد افزایش کارایی تولید غذا
پیش از این هم بحث مصرف حشرات برای مقابله با گرسنگی جهانی مورد بررسی قرار گرفته و در بسیاری از کشورهای توسعه یافته مزارع پرورش حشرات خوراکی وجود دارند که روی بحث تولید چنین مواد غذایی برای تامین پروتئین مورد نیاز بدن مانور می‌دهند. با این وجود خوراندن حشرات به دام و حیوانات پرورشی دیگر هم ایده‌ای بوده که شاید بتواند به شکلی غیر مستقیم میزان کارایی بشریت برای تولید غذا را تحت تاثیر قرار داده و غذای مورد نیاز برای جمعیت رو به رشد زمین را تامین کند.
با این حال در برخی مزارع پرورش حشرات از دانه سویا برای غذا رساندن به این موجودات استفاده می‌شود و اگر قرار باشد که چنین مواد غذایی با کیفیتی برای تولید حشرات خوراکی استفاده شود، کارایی کلی فرآیند تامین غذای دام و طیور آن‌قدرها هم بالا نمی‌رود.
راه‌حلی هوشمندان برای گرسنگی جهانی
در عین حال اگر بتوان به جای مواد غذایی باکیفیت، از مواد دورریختنی و ضایعاتی برای تغذیه حشرات استفاده کرد، مشکل افزایش کارایی قابل حل خواهد بود. البته همان‌طور که اشاره کردیم مصرف مستقیم حشرات راه‌حل بسیار مناسبی برای از بین بردن گرسنگی جهانی بوده و همچنین، نیازی نیست که افراد حشرات را به صورت درسته بخورند!
بسیاری روش‌های گوناگون به منظور تبدیل حشرات به آرد و استفاده از این آرد در غذاهای مختلف ارائه شده و همچنین، تکنیک‌های بی‌شماری برای تولید غذا این موجودات وجود دارند که آن‌قدرها هم مشمئز کننده نیستند. از طرف دیگر مطمئنا روشی وجود دارد که بتوان حشرات را از طریق آن، با استفاده از مواد ضایعاتی پرورش داد و این موجودات را برای مصرف دام آماده کرد. از این طریق دام و حیوانات پرورشی از این منبع تغذیه به جای گیاهان قابل مصرف توسط انسان‌ها، استفاده کرده و در نهایت با وارد شدن ضرر کمتری به کل اکوسیستم زمین، وارد چرخه غذایی ما می‌شوند.
در واقع هدف اصلی ما به منظور مقابله با گرسنگی جهانی افزایش کارایی چرخه تولید غذا توسط بشر بوده و اگر بتوان راهی را پیدا کرد که کالری‌های بی‌استفاده از طریق آن به کالری‌های باکیفیت مانند گوشت گاو تبدیل شوند، شانس ما برای زنده نگه داشتن جمعیت رو به افزایش سیاره بالاتر می‌رود.
