داروهای ضد روان پریشی از ابتلا به کرونا جلوگیری می‌کنند

جدیدترین تحقیقات پژوهشگران اسپانیایی نشان داده است که داروهای ضد روان پریشی می‌تواند از ابتلا به ویروس کرونا جلوگیری کند.

پژوهشگران اسپانیایی در تحقیق جدید خود پی برده‌اند که داروهای ضد روان پریشی می‌توانند از ابتلا به کرونا جلوگیری کنند یا شدت آن را کاهش دهند. بر اساس جدیدترین گزارش وب‌سایت دانشگاه سویل (University if Seville) اسپانیا، دو مطالعه جدید مشخص می‌سازد که داروهای ضد روان پریشی می‌توانند با کروناویروس مقابله کنند. به همین علت، بیمارانی که با این داروها تحت درمان قرار می‌گیرند، کمتر در معرض ابتلا به کووید-19 قرار دارند یا در صورت ابتلا، به نوع خفیف آن مبتلا می‌شوند.

پژوهشگران آزمایشی را روی 698 بیمار انجام دادند که با داروهای ضد روان پریشی در حال درمان بودند. نتایج به دست آمده از این تحقیق مشخص ساخت که شاید داروها بتوانند هم از ابتلا و هم از شدید شدن کرونا جلوگیری کنند. مانوئل کانال ریورو (Manuel Canal Rivero) پژوهشگر ارشد این پروژه عنوان می‌کند که این کشفیات بسیار جالب توجه هستند و مشخص کردند که حتی با وجود قرار گرفتن در معرض عوامل خطرناک، تعداد اندکی از افراد به کرونا آلوده شدند.

اثر محافظتی داروهای ضد روان پریشی

تعداد بیماران آلوده به کووید-19 در بین افراد این گروه، کمتر از حد انتظار است و در مواردی که عفونت اثبات شده رخ می‌دهد، تکامل آن خوش‌خیم است و به شرایط بالینی تهدید کننده نمی‌رسد. نتایج به دست آمده از این مطالعه، نشان‌دهنده اثر محافظتی داروهای ضد روان‌پریشی است.

پژوهشگران به منظور تکمیل این تحقیق، پژوهش‌های دیگری را به انجام رساندند و متوجه شدند که بسیاری از ژن‌هایی که بیان آن‌ها به واسطه کرونا تغییر پیدا می‌کند، به شکل قابل توجهی توسط داروهای ضد روان پریشی تنظیم می‌شوند. این نتایج از طریق بررسی مشخصات مربوط به بیان ژن در بیماران آلوده به کووید-19 و بیماران تحت درمان با این داروها به دست آمده است.

پروفسور کرسپو-فاکتورو (Crespo Facorro) یکی از پژوهشگران این مطالعه اظهار کرد در این پژوهش مشخص شد که داروهای مذکور به چه نحوی فعالیت ژن‌هایی را که در بسیاری از مسیرهای التهابی و ایمنی‌شناسی مرتبط با شدن کرونا نقش دارند، کاهش می‌دهند. گرچه این کشفیات نیازمند تکرار هستند، اما این یافته می‌تواند بسیار قابل توجه باشد، زیرا درمان کووید-19 با داروهایی که نخست برای موقعیت‌های بالینی غیر مرتبط مورد استفاده قرار گرفته‌اند، منبع جالبی از درمان‌های مؤثر برای بیماران کرونایی است.