ماهیت مکعب اسرار آمیز پیدا شده در ماه ، همچنان در هاله ای از ابهام

ماهیت مکعب اسرار آمیز پیدا شده در ماه چیست؟ دانشمندان هنوز در حال کاوش این شیء ناشناخته هستند و ماه نورد یوتو 2 نیز دوماه دیگر به آن می‌رسد.

به تازگی یک ماه نورد چینی شیء عجیبی را در ماه مشاهده کرده است که دانشمندان نمی‌توانند درباره ماهیت آن به اتفاق نظر برسند. این شیء مکعبی اسرارآمیز در دوردست‌ها رویت شده و طبق گزارش یکی از سایت‌های چینی به عنوان یک کلبه توصیف شده است.

ماه نورد چینی یوتو 2 (Yutu 2) که در سمت ناپیدای ماه در حال کاوش است تصویر مرموزی به ثبت رسانده. (سمتی از ماه که از زمین قابل مشاهده نیست.) برخی اوقات مردم به سمت ناپیدای ماه، سمت تاریک ماه می‌گویند که به لحاظ فنی درست نیست زیرا برخلاف تصور ما این سمت، نور خورشید را دریافت می‌کند و صرفاً برای ما زمینی‌ها قابل رویت نیست.

ماهیت مکعب اسرار آمیز پیدا شده در ماه چیست؟

سمت دور ماه برای ما نسبتاً ناشناخته است زیرا اکثر ماموریت‌های فضانوردان از سمت رو به زمین ماه بوده و علت آن، دسترسی آسان‌تر به این قسمت است. البته آژانس فضایی چین تحت نظارت اداره ملی فضایی چین، برای اولین بار در سال 2019 و با ماموریت Chang’e 4 از آن سمت ماه نیز دیدن کرده است.

ماه نورد کوچک Yutu 2 بخشی از این ماموریت است و چند روز پس از پرواز در سطح ماه فرود آمد. از آن زمان به بعد، حوالی دهانه فون کارمان در حال کاوش است و تاکنون به یافته‌های عجیبی نیز دست یافته است. یکی از یافته‌های اخیر این ماه نورد، کشف شیئی است که در ابتدا شبیه به لکه‌ای ژل مانند بود و بعدا مشخص شد که سنگ است. این کلبه مکعبی شکل، از عجیب‌ترین یافته‌های آن است.

گر چه این مکعب بسیار عجیب و غریب به نظر می‌رسد اما مسلما کار مردان کوچک سبز نیست. (مردان کوچک سبز لقبی برای عده‌ای از دانشمندان است که احتمال وجود زندگی در اعماق فضا را به لطف امواج رادیویی مطرح کردند.)

هنگام تماشای چنین تصاویری باید به چند نکته توجه کرد: اولاً، دوربین‌های با وضوح پایین مانند دوربین‌های نصب‌شده روی مریخ نورد Yutu 2 می‌توانند ویژگی‌های خاصی را برجسته کرده و اشکال را ساده‌تر کنند. در واقع اجسام ممکن است هنگامی که از نزدیک دیده می‌شوند، مکعبی شکل به نظر برسند یا نرسند.

دومین نکته که باید بدان توجه داشت این است که ما معمای مکعب را تنها از یک زاویه می‌بینیم؛ بنابراین اگر بتوانیم از نمایی دیگر آن را ببینیم، نتایج می‌تواند بسیار متفاوت باشد. البته گفته می‌شود که این شیء ممکن است واقعا یک مکعب باشد.

به گفته اندرو جونز، خبرنگار علمی (فضایی) که برای اولین بار این تصویر را در مطبوعات انگلیسی زبان منتشر کرد، محتمل‌ترین توضیح برای درک ماهیت آن، این است که می‌تواند یک تخته سنگ بزرگی باشد که در اثر برخوردهای قبلی بدین شکل درآمده.

همان‌طور که می‌دانیم، ماه در طول تاریخ پیدایش خود، توسط سیارک‌ها و دنباله‌دارهای مختلفی بمباران شده و هنگام برخورد این اجرام آسمانی به ماه، دهانه‌های مختلفی را بر سطح آن برجای می‌گذاشتند. این دهانه‌ها در سرتاسر ماه دیده می‌شوند و جزء وجوه تمایز آن به شمار می‌رود.

زمانی که یک سیارک با سطح ماه برخورد می‌کند، این کار را با سرعت بسیاری انجام می‌دهد که در نتیجه آن می‌تواند تکه‌هایی از سطح را به اطراف پرتاب کند و همان تکه‌ها مجددا روی سطح می‌افتند. به احتمال زیاد شیء مکعبی ما نیز حاصل همین برخوردها است.

ممکن است تعجب کنید و از خود بپرسید که علت وجود دهانه‌های مختلف سطح ماه در مقایسه با زمین چیست؟ در حقیقت زمین به علت بزرگتر بودنش نسبت به ماه با ستاره‌های دنباله دار یا سیارک‌های بسیاری برخورد داشته و در طول تاریخ تکامل خود، چنین برخوردهایی را به کرات تجربه کرده است.

به گفته ناسا این دهانه‌ها که حاصل برخوردهای اجرام مذکور هستند، در ماه بیشتر قابل رویت هستند زیرا کره ماه، نه اتمسفر دارد و نه تکتونیک صفحه‌ای! جو زمین برخلاف ماه به تدریج باعث فرسایش طبیعی سنگ‌ها در طول زمان می‌شود و نتیجتاً این قله‌ها طی هزاران سال هموار می‌شوند. از طرفی زمین ساخت صفحه‌ای منجر به پیدایش سنگ‌های جدید می‌شود.

در واقع چون ماه اتمسفر درستی ندارد و به لحاظ فعالیت‌های تکتونیکی هم فعال نیست، هنگامی که دهانه‌ای شکل می‌گیرد، برای مدت مدیدی قابل مشاهده است و دلیل یک شکل بودن ماه همین است.

مکعب کشف شده در سطح ماه مسلماً حاصل فرآیندهای طبیعی است اما دانشمندان همچنان علاقه‌مند به بررسی بیشتر آن برای کسب اطلاعات جدید هستند. مطالعه تخته سنگ‌های پرتاب شده در اثر برخورد می‌تواند به درک تاریخ زمین‌شناسی مکان‌هایی مانند ماه کمک کند و حتی می‌تواند اطلاعاتی در مورد لایه‌های سنگی که معمولاً در زیر سطح پنهان هستند، آشکار نماید.

بنابراین ماه نورد یوتو 2 برای دریافت و جمع‌آوری داده‌های بیشتر به سمت مکعب در حرکت است. اگر چه فاصله مکعب با یوتو 2 آن قدرها نیست (حدود 80 متر) اما حدوداً دو الی سه ماه طول می‌کشد تا به آن برسد.

به گزارش Space.com با وجود گرانش کم ماه در مقایسه با زمین (حدود یک ششم چیزی است که در زمین تجربه می‌کنیم) فاصله فضانوردان به چند دلیل حتی در فواصل کوتاه هم به صرف زمان زیادی نیاز دارد: اولاً فضانوردان باید هنگام عبور از سطح بسیار مراقب باشند تا با موانعی همچون سنگ‌های نوک تیز و دهانه‌ها برخورد نداشته باشند. چنین موانعی می‌تواند آسیب‌های جدی به فضانوردان وارد کند.

ماه نورد یوتو 2 با انرژی خورشیدی کار می‌کند و این بدان معناست که تنها در روزهای قمری فعالیت می‌کند و در طول شب‌های قمری باید به حالت خواب فرو رود. از آنجایی که ماه هر 27 روز یکبار می‌چرخد، این بدان معناست که یک شب قمری حدود دو هفته طول می‌کشد. ماه نورد چینی برای تامین انرژی پنل‌های خورشیدی خود می‌بایست زمان زیادی را صرف بازگشت خورشید کند.

با این حال ماه نورد Yutu-2 به سمت مکعب می‌رود و می‌توانیم امیدوار باشیم که پس از نزدیک شدن، تصاویر بیشتری ببینیم و اطلاعات بیشتری کسب نمائیم.