یک شرکت تحقیقاتی با کمک دانش آموزان خودش یک زیستگاه فضایی را برای قرارگیری در موشک استارشیپ اسپیس ایکس طراحی کرده که زندگی در مریخ و ماه را آسان میکند.
در یک پارک فضایی آزمایشی در سوئیس، یک زیستگاه فضایی طراحی شده که قرار است با موشک استارشیپ کمپانی SpaceX به فضا برود. گروهی از دانش آموزان مؤسسه آف دم روزنبرگ که سنی بین ۶ تا ۱۸ سال دارند، سالها روی نمونه اولیه طرح خانهای کار کردهاند که داخل راکت توانمند Starship شرکت اسپیس ایکس جا میگیرد.
بیشتر بخوانید: نظرات شنیدنی ایلان ماسک درباره زندگی در مریخ
نتیجهی این آزمایش چند ساله که ماه گذشته به نمایش گذاشته شد، یک ساختمانی را نشان میداد که با همکاری شرکت معماری دانمارکی SAGA Space Architects ساخته شده است. این ساختمان سه طبقه شامل مکانهای مختلفی برای کار و استراحت فضانوردان است.
این دانش آموزان طی سالیان آینده ماژولهای یادگیری همهکاره خودشان را در داخل این زیستگاه فضایی تکمیل خواهند کرد. مؤسسه آف دم روزنبرگ همزمان با پنجاه و سومین سالگرد فرود انسان روی کره ماه، در بیانیهای اعلام کرده است که این ماژولها قرار است در داخل بلندترین سازههای پلیمری چاپ سهبعدی شده جهان با ارتفاع ۷ متری قرار بگیرند.
برنارد گادمن، مسئول مؤسسه روزنبرگ میگوید:
هدف ما این است که رهبران آینده جهان (دانش آموزان) را با اکتشافات پیشرفته فضایی آشنا کنیم و به دانش آموزانمان اجازه دهیم به صورت مشارکتی روی سوالهای پیچیده فکر کرده و آنها را حل کنند.
ساخت این زیستگاه فضایی ۲ سال طول کشیده است
دو سال طول کشیده تا سکونتگاه فضایی روزنبرگ از مدلهای کاغذی و مفاهیم اولیه خلاقانه، به چنین سازههایی تبدیل شود. در این راه شرکای تجاری روزنبرگ نیز پوسته خارجی این ساختمان را در شهر میلان و ساختار داخلی آن را در کپنهاگ چاپ سهبعدی کردهاند.
استفاده از پلیمر در پرینت سهبعدی یک انتخاب آگاهانه و البته منحصر به فرد بوده است؛ زیرا این متریال انطباقپذیری بیشتری نسبت به بتن به کار رفته در اکثر سازههایی دارد که به صورت سهبعدی چاپ شدهاند. با توجه به این که پیشبینی میشود میزان اشعه ماورابنفش در مریخ یا ماه زیاد باشد، پلیمر به عنوان یک ماده تثبیتکننده UV، به دوام بیشتر سازه کمک میکند. هرچند احتمال شکستن این سازه وجود دارد؛ بنابراین در صورت لزوم باید از جنس متفاوتی برای ساخت سازههای این زیستگاه استفاده شود.
در داخل این بنا، یک ربات به نام Spot تعبیه شده و مبلمانهای چندکارهای طراحی شدهاند که به ساکنان اجازه میدهد بیشترین استفاده را از کمترین فضا ببرند. روزنبرگ برای اطمینان از حداکثر کارایی این سکونتگاه، تحقیقات بیشتری را روی سخت افزار، نرم افزار، سیستمهای کنترل مأموریت از راه دور و سنسورهای حسی مثل سنسور نور، صدا و بو در این سازهها انجام خواهد داد.
بیشتر بخوانید: در دهه ۷۰ میلادی تصور بشر از زندگی در فضا چگونه بود؟
روزنبرگ امیدوار است که این تحقیقات در نهایت به نفع فضانوردانی باشد که در آیندهای نزدیک به ماه سفر خواهند کرد. این به دانش آموزان نشان میدهد که نه تنها نباید از تکنولوژی بترسند، بلکه باید با آغوشی باز از آن استقبال کنند و آن را برای نسلهای بعدی طراحی کنند.