میل جنسی کم مرگ

میل جنسی کم مردان می‌تواند باعث مرگ زودرس در آن‌ها شود!

مطالعاتی روی هزاران ژاپنی انجام شده که نشان می‌دهد میل جنسی کم مردان می‌تواند باعث مرگ زودرس شود و فاکتور مهمی برای اندازه‌گیری سلامتی افراد است.

مطالعه‌ای روی گروهی از مردان ژاپنی انجام شده که نشان می‌دهد، میل جنسی کم مردان می‌تواند باعث مرگ زودرس در آن‌ها شود. رابطه دقیق بین مرگ‌و‌میر و میل جنسی، موضوعی است که محققان باید آن‌ها را از هم تفکیک کنند. گرچه محققان بر این باورند که کاهش پیدا کردن علاقمندی جنسی می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات زیربنایی در سلامت باشد.

این مطالعه روی ۸،۵۵۸ مرد و ۱۲،۴۱۱ زن ژاپنی با سن ۴۰ سال به بالا طی یک دوره شش ساله انجام شده است. ژاپنی‌ها این مطالعه را در منطقه‌ای کوهستانی در استان یاماگاتا که به‌خاطر چشمه‌های آب گرم، معابد و طبیعت بکر خود مشهور است و بین افرادی که برای معاینات سلامتی سالانه به این مکان می‌آیند، انجام داده‌اند.

چگونه میل جنسی کم مردان با مرگ زودترس مرتبط است؟

محققان دانشگاه یاماگاتا، براساس یک پرسشنامه اولیه و یک نظرسنجی که سال‌ها بعد انجام شده، سطح گرایش جنسی افراد را بررسی کرده‌اند. از بین ۲۰ هزار و ۹۶۹ شرکت‌کننده در این آزمایش، ۵۰۳ نفر آن‌ها طی این سال‌ها بنا به دلایل مختلفی فوت کرده‌اند. مرگ‌و‌میر ناشی از سرطان برای مردانی که میل جنسی کمی دارند، از هر علتی بیشتر بوده است. این فاکتور در ارتباط با فاکتورهای دیگری مثل سن، فشار خون بالا، دیابت، تحصیلات، وضعیت تأهل، شاخص توده بدنی (BMI)، مصرف سیگار و الکل، خوشحال و ناراحتی نیز بررسی شده است.

درحالی که همواره تأکید می‌شود که فعالیت جنسی و رضایت جنسی روی سلامت روان و رفاه گروه‌های مسن‌تر تأثیرگذار است، اما هیچگاه تابه‌حال درباره ارتباط بین علاقه جنسی و طول عمر صحبت نشده است.‌ این مطالعه، نخستین پروژه تحقیقاتی است که به ارتباط بین میل جنسی کم مردان و مرگ زودتر را مورد بررسی قرار می‌دهد. این مطالعه نشان می‌دهد که ۱۶ درصد زنان این مطالعه و ۸ درصد مردان این مطالعه از کمبود علاقه جنسی رنج می‌بردند. ولی علل مرگ‌و‌میر در زنان متفاوت آن چیزی بود که در مردان وجود داشت.

میل جنسی کم مرگ

البته مطالعه فقط یک مشاهده است و هیچ علت علمی نمی‌تواند در پشت آن با اطمینان بایستد. ولی دانشمندان معتقدند که عدم گرایشات جنسی در میان مردان می‌تواند با سبک زندگی ناسالم آن‌ها مرتبط باشد. در واقع اگر فرض را بر این بگیریم که علاقه جنسی می‌تواند با عوامل روانی مثبت مرتبط باشد، فقدان علاقه به آن می‌تواند طیفی از پاسخ‌های التهابی، عصبی و ایمنی را تحت تأثیر قرار دهد. هرچند تحقیقات بیشتری برای اثبات این موضوع نیاز است، اما این مطالعه شش ساله، گام مهمی در رسیدن به نتایج اولیه قابل اتکایی بوده است.

به‌زودی مطالعات بیشتری روی این موضوع انجام خواهد شد که می‌تواند به بسیاری از ابهامات باقیمانده پاسخ دهد. به‌طور مثال در این مطالعه داروهایی که فرد در طول این ۶ سال مصرف می‌کرده یا شرایط عصبی او لحاظ نشده است. با این وجود، می‌توان گفت که حفظ علاقه جنسی ممکن است اثرات مثبتی را روی طول عمر فرد بگذارد. در کشور ژاپن مطالعات زیادی روی سالمندان انجام می‌شود که این تنها یکی از آن‌ها است. اکثر این مطالعات با هدف پیدا کردن راه‌هایی برای افزایش طول عمر نسل‌های بعدی انجام می‌شوند. «علاقه جنسی» اکنون به‌عنوان فاکتوری برای سنجش سلامتی جمعیت مسن ژاپن استفاده می‌شود.