گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
لودویگ فان بتهوون یکی از بزرگترین موسیقی دانان و آهنگسازان جهان به‌شمار می‌آید. اما بررسی دی ان ای بتهوون می‌تواند شما را با اسرار عجیبی آشنا کند که ابدا انتظار ندارید.
وقتی صحبت از نوابغی همچون بتهوون می‌شود، اغلب افراد گمان می‌کنند که آنها استعدادی ذاتی برای موفقیت داشته‌اند. در واقع آنها از همان ابتدا برتر از بقیه متولد شده‌اند و سپس توانسته‌اند با تلاش و پشتکار خود را شکوفا کنند. هرچند بررسی دی ان ای بتهوون چیز دیگری را نشان می‌دهد. ظاهرا نابغه آلمانی توانایی ژنتیکی چندانی در همگام‌سازی ضرباهنگ‌ها نداشته شد. در حالی که این توانایی عموما به‌عنوان استعداد در موسیقی شناخته می‌شود.
بررسی دی ان ای بتهوون نشان می‌دهد که او استعداد موسیقی نداشته است
پژوهشگران حاضر در این پروژه از ابتدا تردید داشتند که پیش‌بینی‌های انجام شده در مورد توانایی‌های ژنتیکی افراد مهم درست باشد. بررسی‌ها نیز نشان داد که حق با آنها بوده است. در سال‌های اخیر شاهد پیشرفت زیادی در روش‌های آماری توالی‌یابی DNA بوده‌ایم. همین نیز کمک می‌کند که بتوان درک بهتری از ریشه ژنتیکی ویژگی‌های و بیماری‌های مختلف انسانی به‌دست آورد. در این میان بررسی ساختار کلی ژنوم شخصیت‌های تاریخی می‌تواند کمک قابل توجهی بکند.
لودویگ فان بیتهوون همچون خداوندگاری در موسیقی کلاسیک پرستیده می‌شود. به‌همین‌خاطر بررسی DNA او می‌توانست اطلاعات ارزشمندی را ارائه کند. در گام اول بررسی دی ان ای بتهوون نشان داد که او مستعد بیماری کبد بوده است و همچنین از هپاتیت ب رنج می‌برد. در مرحله بعدی پژوهشگران تصمیم گرفتند ببینند تا چه میزان از نبوغ موسیقایی بتهوون به مسائل ژنتیکی مربوط بوده است.
اولین بررسی ژنوم دی ان ای بتهوون روی مسائل سلامتی‌محور تمرکز داشت؛ زیرا در آن زمان معیار خاصی برای ارزیابی استعداد موسیقی مشخص نشده بود. هرچند یک مطالعه همباشی سراسر ژنوم (GWAS) که روی ۶۰۶۸۲۵ نفر انجام شده بود، به‌خوبی موقعیت ژن‌های مرتبط با همگام‌سازی ضرباهنگ‌ها را نشان داد. ظاهرا ۶۹ ژن با توانایی موسیقی فرد ارتباط دارند.
در این مطالعه از شرکت‌کنندگان خواسته شده بود که هنگام شنیدن یک ضرباهنگ موسیقی دست بزنند. پیشتر نیز یک مطالعه مرتبط نشان داده بود که معیار چند ژنی (PGI) تاثیری کوچک اما مهم روی برخی توانایی‌ها و ویژگی‌های مرتبط با موسیقی دارد. در واقع معیارهای چند ژنی عددی است که نقش احتمالی مجموعه‌ای از ژن‌ها را روی اثر فیزیکی یک ویژگی نشان می‌دهد.
در پژوهش مرتبط با دی ان ای بتهوون، دانشمندان PGI این موسیقی‌دان بزرگ را محاسبه کرده و سپس با دو پایگاه داده مربوط به انسان‌های مدرن مقایسه کردند. این نمونه‌های جمعیتی از موسسه کارولینسکا سوئد و مرکز BioUV آمریکا دریافت شده بودند. نتایج نشان داد که نه‌تنها بتهوون از نظر استعداد موسیقی نسبت به دیگران هیچ برتری خاصی نداشته، بلکه حتی جایگاه بسیار بدی داشته است.
یکی از برترین موسیقی‌دانان جهان از نظر استعداد ژنتیکی موسیقی تنها از ۹ درصد نمونه جمعیتی موسسه کارولینسکا بهتر بود. بدین‌ترتیب ۹۱ درصد افراد جایگاه بالاتری نسبت به بتهوون داشتند. همچنین دی ان ای بتهوون تنها توانست ۱۱ درصد از نمونه جمعیت آمریکایی را پشت سر بگذارد. البته این داده‌ها به‌معنی پایین آوردن جایگاه بتهوون نیست؛ زیرا او همیشه به‌عنوان یک نابغه شناخته خواهد شد.
پژوهشگران فعال در این تحقیق به چالش‌های این روش نیز اشاره کرده‌اند. هدف آنها این بود که چالش‌های پیش‌روی پیش‌بینی توانایی‌های یک فرد و احتمال موفقیت او را نشان دهند. جالب اینکه ناهماهنگی بین پیش‌بینی ژنتیکی و نبوغ موسیقایی بتهوون به‌خوبی این مسئله را نشان داد. بدین‌ترتیب نباید فردی را به‌خاطر بررسی ژنتیکی از فعالیت در یک بخش منصرف کرد.
همچنین PGI تنها می‌تواند بخشی از تصویر ژنتیکی را به‌تصویر بکشد و برای اینکار نیز به‌شدت به داده‌های آماری GWAS متکی است. در واقع PGI زمانی معتبرتر می‌شود که در نتیجه یک پایگاه داده بسیار بزرگ به‌دست آید و برای ویژگی یا استعدادی استفاده شود که تا حد زیادی ارثی است. همچنین نباید فراموش کرد که معیارهای ژنتیکی بر اساس فرهنگ تغییر می‌یابند. بنابراین GWAS مرتبط با کشورهای غربی را نمی‌توان در دیگر کشورها به‌عنوان معیار استعداد قرار داد.
علاوه بر اینها، امتیاز PGI نمی‌تواند پیش‌بینی دقیقی از آینده یک فرد ارائه دهد. در واقع این معیار بیشتر برای مقایسه دو گروه جمعیتی کارایی دارد.
البته توجه داشته باشید که این پژوهش به‌هیچ‌وجه نقش مهم DNA در استعداد موسیقی فرد را انکار نمی‌کند. پیشتر نیز تحقیقی مشابه نشان داده بود که توانایی‌های فردی در موسیقی تا حد بسیار زیادی پایه ژنتیکی دارند. در واقع میانگین تاثیر وراژت در این بخش ۴۲ درصد است. وجود پایگاه‌های داده بزرگی همچون BioVU نیز به‌دانشمندان کمک کرده است اطلاعات و جزئیات زیادی در رابطه با تاثیر ژن‌ها بر استعداد موسیقی افراد به‌دست آوردند.
با وجود این، تمامی پژوهش‌های انجام شده قبول دارند که محیط تاثیر فوق‌العاده زیادی روی توانایی و فعالیت‌های موسیقایی فرد دارد. نظر شما درباره نتایج به‌دست آمده از بررسی دی ان ای بتهوون چیست؟ آیا واقعا استعداد وی در زمینه موسیقی پایین بوده است؟