فضاپیمای وویجر ۱ در ۴۷ سالگی و پس از تعمیرات فنی، دوباره به فعالیت علمی خود در اعماق فضا ادامه میدهد و به کشفهای جدید میپردازد.
فضاپیمای وویجر ۱، که در ۴۷ سالگیاش همچنان در حال سفر در اعماق فضاست، یکی از قدیمیترین و در عین حال معتبرترین مأموریتهای فضایی فعال در تاریخ است. این فضاپیما، همراه با همتای خود وویجر ۲، از زمان پرتاب خود به سال ۱۹۷۷، سفرهای حیرتانگیزی از سیستم خورشیدی ما آغاز کرده و به فضای بینستارهای وارد شدهاند، جایی که دیگر تأثیر خورشید بر آن مشهود نیست. حالا این دو فضاپیما با فاصلهای حدود ۱۵.۴ میلیارد مایل از زمین، با تکنولوژیای که در دهه ۷۰ میلادی ساخته شده، همچنان در حال انجام مأموریتهای علمی و تحقیقاتی خود هستند، گرچه با چالشهای زیادی روبهرو بودهاند.
در سال جاری، وویجر ۱ با مشکلی جدی در سیستم ارتباطی خود روبهرو شد، بهطوریکه برای ماهها نتواست دادههای علمی خود را ارسال کند. سپس در رسانهها شنیدیم که ووجر ۱ پیام های عجیبی به زمین میفرستد. اما پس از تعمیرات دقیق و حسابشده، این فضاپیمای افسانهای دوباره به شبکه ارتباطی خود وصل شد و عملیات علمی خود را از سر گرفت، همچنان به سفر بلند و تنها خود ادامه میدهد.
ارتباط با فضاپیمای وویجر ۱ بهطور کامل قطع شده بود!
مشکل ارتباطی وویجر ۱ در دسامبر سال گذشته شناسایی شد. در آن زمان، واحد مدولاسیون تلمتری که وظیفه انتقال دادهها از فضاپیما به زمین را بر عهده دارد، دچار اختلال شد و ارتباطش با سیستم داده پروازی قطع شد. اما مهندسان با تدبیر و خلاقیت خود این مشکل را در آوریل سال جاری برطرف کردند؛ آنها بخشهای معیوب تراشه را بهطور هوشمندانه بین دیگر اجزای سالم سیستم فضاپیما توزیع کردند تا کارکرد آن ادامه یابد. در ماه ژوئن، وویجر ۱ دوباره توانست ابزارهای علمی خود را روشن کرده و جمعآوری دادهها را آغاز کند.
بیشتر بخوانید:
ناسا چگونه توانست فضاپیمای وویجر ۱ را از فاصله ۲۴ میلیارد کیلومتری تعمیر کند؟
با این حال، مشکلات این فضاپیما به اینجا ختم نشد. در ماه اکتبر، یکی از فرستندههای رادیویی وویجر ۱ بهطور غیرمنتظرهای خاموش شد. این خاموشی بهنظر میرسید یک واکنش خودکار باشد که زمانی که فضاپیما خطایی را شناسایی میکند، بهطور خودکار برای جلوگیری از آسیبهای احتمالی، سیستمهای غیرضروری را خاموش میکند. این اتفاق باعث شد که فرستنده رادیویی X-band که برای ارتباطات قوی و مطمئن استفاده میشود از کار بیفتد و فضاپیما تنها قادر به استفاده از سیستم ضعیفتر S-band باشد.
با وجود این که مشخص نبود سیگنال S-band به اندازه کافی قوی است که از زمین دریافت شود، مهندسان موفق شدند سیگنال را شناسایی کرده و ارتباط برقرار کنند. این امر باعث شد که نتوانند دادههای علمی جمعآوری کنند، چرا که محدودیتهای ارتباطی مانع از انتقال اطلاعات علمی شدند.
اما پیش از اینکه فرستنده X-band دوباره فعال شود، مهندسان باید دلیل اصلی بروز خطا را شناسایی میکردند. آنها متوجه شدند که روشن کردن رادیاتور، که بهمنظور صرفهجویی در مصرف انرژی فضاپیما فعال شده بود، باعث بروز این مشکل شده است. وویجر ۱ با مقدار کمی انرژی کار میکند. در حالی که در زمان پرتاب، ژنراتورهای آن حدود ۴۷۰ وات انرژی تولید میکردند، هر سال حدود ۴ وات از توان آن کاسته میشود، بنابراین مدیریت انرژی همواره یکی از دغدغههای اصلی مهندسان بوده است. در حال حاضر، فضاپیما تنها از ۴ ابزار علمی از ۱۰ ابزار اصلی خود استفاده میکند.
سرانجام، در اوایل ماه جاری، مهندسان موفق شدند فرستنده X-band را دوباره فعال کنند و از هفته گذشته وویجر ۱ دوباره به جمعآوری دادهها پرداخته است. با انجام برخی تنظیمات نهایی، از جمله راهاندازی مجدد سیستم هماهنگی سه کامپیوتر موجود در فضاپیما، وویجر ۱ بهزودی به طور کامل به عملیات علمی خود بازخواهد گشت و همچنان در دل اعماق فضا به جستجو و کشفهای جدید ادامه خواهد داد. ما در مقالهای شگفت انگیزترین تصاویر مأموریت Voyager 1 را منتشر کردهایم که تماشای آنها خالی از لطف نیست.
- جیمز وب به لبه کیهان رسید: قدیمی ترین کهکشان ها کشف شدند
- فضاپیمای وویجر ۱ پس از ۴۷ سال، دوباره زنده شد!
- زمین دومین ماه خود را از دست داد
- موجودات فضایی ممکن است در بدترین شرایط تکامل یافته باشند
- موجودات فضایی پیشرفته از ستاره های غولپیکر بهعنوان فضاپیما استفاده میکنند
- دانشمندان برای اولین بار از یک ستاره در خارج از کهکشان راه شیری عکس گرفتند!
- سیارک ها و سرنوشت زمین: ما واقعا برای جلوگیری از فاجعه برخورد آماده هستیم؟