با وجود داشتن سلاح های پیشرفته و سامانه های موشکی گوناگون، ارتش آمریکا از دلفین ها برای محافظت از ذخایر استراتژیک بمب های اتمی خود استفاده میکند. این دلفین ها دقیقا چهکاری انجام میدهند؟
دلفین ها بهخاطر هوش بالای خود معروف هستند. افراد عادی معمولا آنها را بهعنوان جانورانی آرام و دوستداشتنی میبینند که میتوانند در پارکهای آبی حاضر شده و کارهای مختلف را تقلید کنند. گرچه نیروهای نظامی نگاه دیگری بهاین جانور دارند. از نظر آنها توانایی خارقالعاده دلفین برای حل مسئله و یادگیری سریع بسیار ارزشمند بهنظر میرسد. به همینخاطر نیز ارتش آمریکا وظیفه محافظت از بمب های اتمی خود را به دلفین ها سپرده است.
دلفین ها یکی از لایه های دفاعی ارتش آمریکا برای بمب های اتمی هستند
نیروهای نظامی در کشورهای پیشرفته معمولا سعی میکنند از بهترین و جدیدترین فناوریها برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنند. آنها همچنین هیچ مشکلی برای انجام آزمایشهای گوناگون برای استفاده از حیوانات ندارند. پیشتر شنیده بودیم که ارتشهای مختلف از حیوانات برای جاسوسی استفاده کردهاند؛ اما سپردن وظیفه حفاظت از بمب های اتمی آمریکا به دلفین ها واقعا عجیب است.
پایگاه کیتسپ در نزدیکی سیاتل و پایگاه کینگز بی در جورجیا روی هم رفته میزبان یکچهارم کل بمب های اتمی آمریکا هستند. این بمب ها میتوانند توسط زیردریاییهای خاص شلیک شده و یک برتری استراتژیک مهم را به آمریکا بدهند. به همینخاطر حفاظت از آنها اهمیت فوقالعاده زیادی دارد.
نیروی دریایی آمریکا از سال ۱۹۵۹ تصمیم گرفت ایده استفاده از موجودات دریایی را بررسی کند. آنها آزمایشهای مختلفی را روی دلفین ها، شیرهای دریایی، لاکپشت، مرغ دریایی و کوسهها انجام دادند. در این آزمایشها تواناییهای فیزیکی و ذهنی و امکان آموزش دادن این جانوران ارزیابی شد. در نهایت مشخص شد که برخی گونههای جانوری برای اهداف نظامی کاربرد ندارند و برخی نیز چندان آموزشپذیر نیستند (مخصوصا کوسهها). تصور کنید اگر کوسه مگالودون منقرض نمیشد و قرار بود توسط ارتش آمریکا ارزیابی شود!
در پایان این پروژه تنها دلفین ها، نهنگهای سفید و شیرهای دریایی موفق شدند توسط نیروی دریایی آمریکا استخدام شوند. در دهه 1980 بیش از ۱۰۰ دلفین در نزدیکی مراکز نیروی دریایی آمریکا زندگی میکردند. این پروژه بیش از ۸ میلیون دلار برای آمریکا هزینه داشت. البته حضور دلفین ها در ارتش آمریکا فقط به محافظت از بمب های اتمی محدود نمیشود.
این دلفین ها طوری آموزش دیدهاند که بتوانند دوربینهای خاصی را در دهان خود حمل کنند، پیامها را تحویل دهند و شناگرهای دشمن را پیدا کنند. شیرهای دریایی نیز آموزش دیده بودند که بتوانند مینها را در بستر دریا پیدا کرده و به سطح بیاورند. حتی نهنگهای سفید نیز وظیفه گشتزنی در آبهای آمریکا و پیدا کردن هرگونه تهدید احتمالی را بهعهده گرفته بودند.
حضور جانوران دریایی در ماموریتهای نظامی مختلف
در طول جنگ ویتنام ارتش آمریکا دلفین های خود را روانه آبهای جنوب شرقی این کشور کرده بود. در آن منطقه دلفین ها ماموریت شناسایی و حافظت از قایقهای نظامی در برابر شناگران دشمن را انجام میدادند. همچنین بین سالهای ۱۹۸۶ و ۱۹۸۸ شش دلفین به خلیج فارس مامور شده بودند تا تانکرهای نفتی کویت را اسکورت کنند. در سال ۲۰۰۳ نیز نیروهای ائتلاف بینالمللی از دلفین ها برای پاک کردن مینهای دریایی در حمله به عراق استفاده کرد.
عملکرد درخشان دلفین ها در ماموریتهای مختلف باعث شد که بعدها وظیفه محافظت از بمب های اتمی نیروی دریایی آمریکا نیز به آنها سپرده شود.
اما چهچیزی سبب شده که دلفین ها تا این حد برای تصمیمگیران نظامی ارزشمند باشند؟ مسئله به ترکیبی از هوش، تواناییهای فیزیکی و ارتباطگیری آسان مربوط است. همچنین دلفین ها طوری تکامل یافتهاند که میتوانند با امواج صوتی نقشه کاملی از محیط اطراف خود را تهیه کنند. دلفین ها توانایی ایجاد صداهای پیچیده با فرکانسها و امواج صوتی مختلف را دارند. همین نیز سبب میشود بتوانند سازههایی را شناسایی کنند که شناسایی آنها حتی برای فناوریهای ساخت بشر سخت است.
در نتیجه دلفین ها بهترین گزینه برای شناسایی مینهایی هستند که در آبهای سطحی یا در نزدیکی پایگاههای مهم دریایی قرار گرفتهاند. آنها هیچ مشکلی برای رفتن به اعماق آب ندارند و اطلاعات ارزشمندی را در اختیار مراکز نظامی قرار میدهند.
تردیدی وجود ندارد که از نظر تاکتیکی استفاده از دلفین ها برای محافظت از بمب های اتمی آمریکا در دو پایگاه اشاره شده تصمیمی درست بوده است. گرچه افراد زیادی استفاده از دلفین ها برای اهداف نظامی را از نظر اخلاقی اشتباه میدانند. گروههای حامی محیطزیست تاکنون بارها اعلام کردهاند که این دلفین ها عملا زندانیان ارتش آمریکا هستند و نمیتوانند یک زندگی عادی داشته باشند.
دلفین ها مجبور به انجام کارهایی میشوند که درکی از آنها ندارند و ممکن است بهقیمت جانشان تمام شود. گرچه این اعتراضها در دهههای مختلف بارها تکرار شدهاند، اما نیروی دریایی آمریکا همچنان از ۸۵ دلفیت و تعدادی شیر دریایی برای اهداف نظامی بهره میبرد. روسیه نیز برنامه خاص خود را برای استفاده از پستانداران دریایی و مخصوصا دلفین ها داشته است.
همچنین شنیده میشود که روسیه مجددا برنامه آموزش دلفین برای اهداف نظامی را از سر گرفته است. آنها در سال ۲۰۱۴ پس از تصرف شبهجزیره کریمه توانستند دلفین های نظامی ارتش اوکراین را در اختیار گیرند و سال بعد نیز تعدادی دلفین را خریداری کردند. البته اگر نگاهی به سلاح های عجیب ساخته دست بشر داشته باشید، موضوع استفاده از جانوران دریایی چندان عجیب بهنظر نمیرسد.
بین سالهای ۲۰۱۹ و ۲۰۲۳ یک نهنگ سفید مشکوک در اطراف نروژ دیده شد. این نهنگ توسط ارتش روسیه آموزش دیده و به یک هارنس برای حمل دوربین گوپرو مجهز شده بود. نهنگ اشاره شده آنقدر با انسانها صمیمی بود که با مردم محلی در سواحل نروژ بازی میکرد. در نهایت در اواخر سال ۲۰۲۳ جسد بیجان جاسوس روسیه در نزدیکی ساحل پیدا شد. هرچند که دلیل مرگ جانور هرگز مشخص نشد.
بهنظر میرسد که نیروهای نظامی با وجود اعتراضات حامیان حقوق جانوران به استفاده از دلفین ها برای ماموریتهای مختلف ادامه خواهند داد. با وجود اینکه این روزها در اخبار نظامی گزارشات مربوط به استفاده از رباتها و هوش مصنوعی بهچشم میخورد، بعید بهنظر میرسد نیروی دریایی آمریکا بخواهد یکی از لایههای دفاعی موفق خود برای محافظت از بمب های اتمی را به این راحتی از دست بدهد.