گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
رابط کاربری One UI سامسونگ در قیاس با فاجعه Touchwiz، یک پیشرفت تمام‌عیار بوده؛ اما برخی از ویژگی‌های به ارث رسیده مانند تنظیمات گیج‌کننده اولیه در هنگام راه‌اندازی، عذاب‌آور و گمراه‌کننده است.
گلکسی S22 سامسونگ با تمام حواشی و خبرسازی‌های رایج این سری معرفی شد و به‌زودی شاهد حضور گسترده آن به‌عنوان یکی از پرچم‌داران شاخص اندرویدی خواهیم بود. با این‌حال یکی از مواردی که در خرید یک گوشی جدید از برند سامسونگ به‌چشم می‌آید و از سویی کمتر به آن پرداخته شده، راه‌اندازی آغازین و تنظیمات اولیه دستگاه‌های ساخت این شرکت بوده که به‌طرز آزاردهنده‌ای ناهمگون، به‌هم ریخته و قدیمی است.
چه از نقطه آغازین و بدون بکاپ به تنظیمات اولیه وارد شوید و چه از نسخه پشتیبان استفاده کنید، چند مورد اضافی و بی‌معنی برای انجام آن در این گوشی‌ها وجود دارد. این پروسه نه‌چندان دلپذیر با فهرستی از فرمت‌های پرزرق و برق در ابتدا ارائه می‌شود. در حالی‌که بازیابی تنظیمات خود از یک دستگاه سامسونگ قدیمی می‌تواند برخی از مشکلات ذکر شده را برطرف کند، هر کاربر سامسونگ، از سطح مبتدی تا حرفه‌ای، با تعدادی از موارد آزاردهنده مواجه خواهد شد.
در ابتدا بهتر است با چند مورد بدیهی شروع کنیم، تلفن‌های سامسونگ تنها گوشی‌های اندرویدی هستند که به‌طور پیش‌فرض با کلیدهای ناوبری عرضه می‌شوند که بقایایی به‌جا مانده و منسوخ از نمونه‌های دهه 2010 بوده که حتی گوگل نیز عملا سازندگان را متقاعده کرده تا آن‌را فراموش کنند! از زمانی‌که گوگل اندروید را به نسخه 10 ارتقا داد، ناوبری حرکتی به استاندارد ناوبری اندروید تبدیل شد و شرکت‌ها مجبور شدند آن‌را در کنار گزینه ناوبری 3 دکمه‌ای سنتی قرار دهند. با این‌حال سامسونگ همچنان به استفاده از آن در منوی تنظیمات خود اصرار دارد، بدون اینکه به افراد اجازه آزمایش و انتخاب دهد.
اگر این مشکل در رابطه با محصول یک کمپانی کوچک بود، شاید می‌توانستیم از آن چشم‌‌پوشی کنیم. اما نحوه انتخاب و چینش نرم‌افزاری سامسونگ برای نشان دادن تغییرات در اندروید، تاثیر بزرگی بر اکوسیستم کلی آن دارد. زیرا این شرکت بخش عمده‌ای از سهم بازار پلتفرم اندروید را به‌خود اختصاص داده است. دکمه‌های ناوبری روی صفحه یک مرحله انتقالی و ضروری بین دکمه‌های خازنی در دوران ابتدایی اندروید و ژست‌های حرکتی کم‌حجم در گوشی‌های هوشمند امروزی محسوب می‌شوند.
در این رابطه، وب‌سایت Androidpolice یک نظرسنجی انجام داده که بیش از ده هزار نفر در آن شرکت کردند، نتیجه آن نشان داد که دو سوم کاربران از ژست‌های حرکتی روی دکمه‌های پیمایش روی صفحه استفاده می‌کنند. بدیهی است که داده‌های یک وب‌سایت واحد، لزوما با پایگاه گسترده کاربران اندروید مرتبط نیست، اما این اعتقاد وجود دارد که اگر سامسونگ کاربران را به مسیر دیگری هدایت کند، این تعداد به‌طور قابل توجهی بیش‌تر می‌شد.
مایکل فیشر یکی از یوتیوبرهای حوزه فناوری، هفته گذشته همین را موضوع را در توییتر مطرح کرد و با حجمی از پاسخ‌های مختلف به مانند نظرسنجی قبلی روبرو شد.
پاسخ به توییت بالا جالب بود، نتیجه نشان داد که بسیاری از مردم به‌دلیل اینرسی، یا به‌علت عادات قبلی و عدم تمایل به تغییر، این فرصت را به خود نداده‌اند که به ناوبری اشاره‌ای کوچ کنند و همچنان به استفاده از دکمه‌های ناوبری ادامه می‌دهند. با این‌حال، سامسونگ می‌تواند کاری را انجام دهد که پیش‌تر موتورولا از آن بهره برد و در هنگام تنظیمات اولیه، یک راهنمای مخصوص از این ویژگی را ارائه دهد و آموزش را با انتخاب ژست‌ها یا بازگشت به دکمه‌های روی صفحه به سرانجام برساند. مردم به پیش‌فرض‌هایی که به آن عادت کرده‌اند، پایبند هستند و غیر از یک گزینه تکراری و در دسترس، مورد دیگری را بررسی نمی‌کنند.
دیگر مورد آزارهنده در تنظیمات اولیه رابط کاربری One UI سامسونگ، گزینه گیج‌کننده‌ای است که باعث ایجاد شلوغی در app drawer (کشوی برنامه) این رابط شده است. فارغ از اینکه app drawer در One UI مانند برخی از پازل‌های UX، همچنان به‌صورت افقی اسکرول می‌شود، اما رفتار استاندارد برای پر کردن لیست برنامه‌ها که بر اساس آخرین نصب تعریف می‌شود، در یک گوشی سامسونگ که به‌تازگی اطلاعات خود را در آن بازیابی – Restore کرده باشید، کاملا بدون ترتیب خواهد شد.
در صفحه اصلی (Home Screen)، دو فروشگاه برنامه، یک پوشه محتوی نرم‌افزارهای گوگل و یک پوشه از سرویس‌های مایکروسافت که دقیقا نسخه‌های مشابهی از برنامه‌های گوگل را تکرار کرده‌اند، به چشم می‌خورد. به‌علاوه نوار جستجوی گوگل و یک ویجت بزرگ آب و هوا نیز در این صفحه وجود دارند. این چیدمان نه چندان جالب، با زبان طراحی مینیمالیستی و ظریف گوگل در تناقض است.
آخرین مشکل موجود در رابط کاربری One UI و پروسه تنظیمات اولیه آن، صفحه‌کلید سنگین، ابتدایی و نه‌چندان جذاب این کمپانی است. این کیبورد را می‌توان به‌عنوان یادگاری کهنه از نسخه‌های پیشین Gboard و KeySwift به حساب آورد که گویی هیچ ارتقایی شامل حال آنها نشده است. می‌توان استفاده از صفحه‌کلید اختصاصی سامسونگ را در محصول گلکسی زد فولد 3 این شرکت منطقی دانست، زیرا در این گوشی نیاز به چیدمان‌های جداگانه برای نمایشگرهای داخلی و خارجی آن ضروری است ( چیزی که Gboard هنوز فاقد آن است و گوگل باید فکری به‌حال این ویژگی در گوشی‌های تاشوی اندرویدی بکند)، اما در محبوب‌ترین تلفن‌های اندرویدی دنیا، دلیل موجهی برای استفاده از آن وجود ندارد.
همان‌طور که گوگل بارها ثابت کرده، برنامه‌های اندرویدی این شرکت به‌مراتب از سامسونگ بهتر و جلوتر هستند، صفحه‌کلید آن نیز از این قاعده مستثنی نیست.
با این‌حال هیچ‌یک از این مشکلات، مانعی جدی برای استفاده از دستگاه‌های محبوب سامسونگ نیستند و تغییر آنها با کمی دانش و حوصله انجام‌پذیر است. در واقع به‌نظر می‌رسد که سری گلکسی اس 22 در میان بهترین گوشی‌های اندرویدی سال 2022 از جایگاه مستحکمی برخوردار باشند. هدف از نگارش این مطلب انتقادی، بیان چند عیب محدود و انگشت‌شمار در رابط کاربری One UI بود که در قیاس با فاجعه Touchwiz (رابط کاربری سابق سامسونگ) چند ویژگی ویندوز XP وار را به ارث برده است! تنظیمات اولیه و راه‌اندازی ابتدایی گوشی‌های سامسونگ مانند آن است که یک بازی را از نقطه شروع با 80 درصد از سلامت آغاز کنید!
افرادی که اساسا گیک فناوری هستند و از پرچم‌داران سامسونگ استفاده می‌کنند، خوب می‌دانند که هیچ‌یک از مشکلات نام‌برده غیرقابل حل نیستند و با صرف چند دقیقه زمان می‌توان آنها را رفع کرد. اما نگرانی اصلی برای کاربرهای عادی تلفن همراه است، افرادی‌که درک چندانی از کاربری‌های متعدد اندروید ندارند و این تجربه نابسامان اولیه را باید تا مدت‌ها تحمل کنند. این مشکل می‌تواند با کمی راهنمایی و مقداری ظرافت و دقت بیش‌تر در طراحی UX رابط کاربری One UI برطرف شود.
سامسونگ برای بسیاری از مردم، نماینده‌ای تمام‌عیار از پلتفرم اندرویدی بوده و به عبارتی سفیر این برند است. گوگل اخیرا از آنچه که زبان طراحی بد نرم‌افزاری نام داشت فاصله گرفته و با متقاعد کردن غول کره‌ی که برنامه‌ها و سرویس‌های گوگل یک سر و گردن بالاتر از نمونه‌های دیگر هستند، بزرگ‌ترین شریک سخت‌افزاری خود را مورد تحقیر قرار داده است. با اینکه گوگل برای مثال می‌تواند حرکات ناوبری (Navigation Gestures) را به کاربرانش تحمیل کند، اما از انجام این کار اجتناب می‌کند چرا که انتخاب و آزادی عمل، جزئی از فرهنگ حیاتی اندروید است.
اما از سوی دیگر، هر مورد کوچکی که سامسونگ انتخاب می‌کند، مانند اصرار شرکت بر عدم به‌روزرسانی‌های بلندمدت و دائمی یا نادیده گرفتن به نفع تداوم تجربه‌های تکراری و قدیمی، می‌تواند انتقال بهترین نسخه اندرویدی به کاربران را به تعویق بیاندازد.
